با فرا رسیدن دوران بلوغ زندگی آرام و بی دغدغه دوران کودکی به پایان می رسد.ابتدا نوجوان تصویر ذهنی خاص از بدن خویش را پیدا می کند.این تصویر ذهنی با تصویری که فرد از خود در آینه می بیند متفاوت است و شامل برداشت بدنی همراه با برداشت ذهنی است.هر گونه نقص بدنی برداشت ذهنی نوجوان را از بدن خویش مختل می کند.پسرانی که در رشد بدنی آنان تأ خیر بیفتد،تصور می کنند که دارای نقص ژنتیکی هستند.چاقی مختصر و تغییر در یکی از اعضای بدن تأثیر فراوانی در شخصیت نوجوان می گذارد.استولز در تحقیقات خود نشان داد که هشت درصد از پسران در اثر کوتاه بودن قد خود احساس حقارت می کنند.سیزده درصد از دختران بر اثر بلند نبودن قد خود دچار احساسی افسردگی می شوند.کولب تصویر ذهنی را به درک بدنی و فهم بدنی تقسیم نموده است.
درک بدنی عبارت است از:«برداشتی که فرد از بدن خویش دارد،فهم بدنی مربوط به درونی نمودن احساساتی است که فرد در مورد شخصیت خود از داخل و خارج کسب می کند».به عبارت دیگر درک بدن شامل برداشت فیزیکی از خود است.در صورتی که فهم بدنی برداشت فیزیکی همراه با قضاوت دیگران در مورد بدن خود است و در آن ارزیابی فرد و دیگران قرار دارد.
تصویر بدنی را به صورت دیگری نیز دسته بندی کرده اند.
اول،تصویر واقعی از بدن که تقریباً همانند درک بدنی است. در تصویر واقعی،فرد خود را همان گونه که هست دریافت می کند.دوم،تصویر ایده آل از بدن است.در این تصویر نوجوانان خود را آن گونه که مناسب تر می داندو دلخواه اوست می پندارد.در تصویر ایده آل آرزوها و خواسته ها ی پنهانی فرد نهفته استو هم چنین بلند پروازی ها و تمایلات سر کوفته در آن قرار دارد.
سوم،تصویر خیالی است، این تصویر را نوجوانان در عالم خیال برای خود ترسیم می کند.نفاوت آن با تصویر ایده آل این است که در تصویر ایده آل فرد آن چه را برای خود مناسب می داندو اگر تلاش کند می ت؈اند به آن برسد، ایجاد می کند.ولی در تصویر خیالی خود را در نقش های خیالی می یابد.نقش های خیالی غالباًبرای فرد غیر ممکن است و شاید مناسب ترین هم نباشد.مطالعات پژوهش های فمنیستی هم حاکی از آن دارد که کودکان توقعات و انتظارات خود را از سنین بسیار کم شروع به پرورش می کنند و در این راستا تحت تأثیر شدید رفتار والدین خود و سایر نزدیکان قرار می گیرندو خانواده به شیوه های ظریف متعددی به معنایی که فرد از خودش و چشم اندازی که نسبت به زندگی پیدا می کند شکل می دهد و جامعه نیز به همین طریق این برداشت ها را در طول زمان در آن ها تقویت می کند
درک بدنی عبارت است از:«برداشتی که فرد از بدن خویش دارد،فهم بدنی مربوط به درونی نمودن احساساتی است که فرد در مورد شخصیت خود از داخل و خارج کسب می کند».به عبارت دیگر درک بدن شامل برداشت فیزیکی از خود است.در صورتی که فهم بدنی برداشت فیزیکی همراه با قضاوت دیگران در مورد بدن خود است و در آن ارزیابی فرد و دیگران قرار دارد.
تصویر بدنی را به صورت دیگری نیز دسته بندی کرده اند.
اول،تصویر واقعی از بدن که تقریباً همانند درک بدنی است. در تصویر واقعی،فرد خود را همان گونه که هست دریافت می کند.دوم،تصویر ایده آل از بدن است.در این تصویر نوجوانان خود را آن گونه که مناسب تر می داندو دلخواه اوست می پندارد.در تصویر ایده آل آرزوها و خواسته ها ی پنهانی فرد نهفته استو هم چنین بلند پروازی ها و تمایلات سر کوفته در آن قرار دارد.
سوم،تصویر خیالی است، این تصویر را نوجوانان در عالم خیال برای خود ترسیم می کند.نفاوت آن با تصویر ایده آل این است که در تصویر ایده آل فرد آن چه را برای خود مناسب می داندو اگر تلاش کند می ت؈اند به آن برسد، ایجاد می کند.ولی در تصویر خیالی خود را در نقش های خیالی می یابد.نقش های خیالی غالباًبرای فرد غیر ممکن است و شاید مناسب ترین هم نباشد.مطالعات پژوهش های فمنیستی هم حاکی از آن دارد که کودکان توقعات و انتظارات خود را از سنین بسیار کم شروع به پرورش می کنند و در این راستا تحت تأثیر شدید رفتار والدین خود و سایر نزدیکان قرار می گیرندو خانواده به شیوه های ظریف متعددی به معنایی که فرد از خودش و چشم اندازی که نسبت به زندگی پیدا می کند شکل می دهد و جامعه نیز به همین طریق این برداشت ها را در طول زمان در آن ها تقویت می کند