کوپرولالیا چیست؟
کوپرولالیا (Coprolalia) یک اصطلاح پزشکی است که برای توصیف یکی از گیج‌کننده‌ترین و انگ‌زننده‌ترین علائم سندرم توره، یعنی پراندن غیرارادی کلمات شنیع یا سخنان ناپسند و تحقیرآمیز استفاده می‌شود. مثال‌های دیگر می‌تواند شامل ارجاع به دستگاه تناسلی، مدفوع و اعمال جنسی باشد.
اگرچه کوپرولالیا مشهورترین علامت سندرم توره است. اما فقط در اقلیتی از مبتلایان به آن وجود دارد. تیک کوپرولالیا بیشتر اوقات به صورت یک کلمه بیان می‌شود. اما می‌تواند شامل عبارت‌های پیچیده‌ای باشد. به هیچ‌وجه نمی‌توان پیش‌بینی کرد که چه کسی دچار کوپرولالیا می‌شود.
کوپروپراکسی (Copropraxia) یک تیک حرکتی پیچیده‌ٔ مرتبط با کوپرولالیا است. که شامل حرکات بدنی و ژست‌های اصطلاحاً شنیع است. تا سال‌ها، پزشکان به اشتباه فکر می‌کردند. که تشخیص سندرم توره تا زمانی که کوپرولالیا وجود نداشته باشد قابل تأیید نیست. تا همین اواخر، متخصصان تصور می‌کردند که کوپرولالیا ناشی از مشکلات روان‌شناختی مانند کلافگی شدید، خشم یا میل جنسی سرکوب شده است. اکنون تصور می‌شود که ریشه‌ٔ این تیک فیزیکی است. یعنی ماهیتی عصبی زیست شناختی و اصطلاحاً نوروبیولوژیک دارد.
اگرچه تحقیقات کمی روی شناخت کوپرولالیا متمرکز شده است، اما داده‌ها اکنون نشان می‌دهد که کمتر از یک سوم از افراد مبتلا به سندرم توره این علامت را در دوره‌ای از زندگی خود تجریه می‌کنند. به هر حال، برای کسانی که کوپرولالیا دارند و سعی می‌کنند با دنیا تعامل داشته باشند. و در مکان‌های عمومی، مدرسه، خانه یا محل کار حضور پیدا کنند. گذراندن هر روز می‌تواند به شکل طاقت‌فرسایی دشوار باشد.
کوپرولالیا به چه شکل ظاهر می‌شود؟
کوپرولالیا با فحش دادن یا استفاده از کلمات ناشایست فرق دارد. این تیک‌های صوتی معمولاً در بستر اجتماعی یا عاطفی بیان نمی‌شوند. و اغلب به اجبار با صدایی بلندتر یا لحن و آهنگی متفاوت از گفت‌وگوی عادی بیان یا تکرار می‌شوند. یکی از چیزهایی که به ویژه باعث شرمساری برخی افراد مبتلا به کوپرولالیا می‌شوند. طغیان‌های کلامی غیرارادی در اجتماع است. از جمله توهین‌های نژادی یا قومی در حضور همان افرادی که بیشتر از این اظهارات رنجیده می‌شوند. اقلیتی از افراد مبتلا به کوپرولالیا این مشکل خاص را دارند.
بسیار مهم است که درک کنیم این کلمات یا عبارت‌های پیچیده لزوماً منعکس کننده افکار، عقاید یا نظرات شخص مبتلا به کوپرولالیا نیستند. برخی از عبارت‌های آنها می‌توانند کاملاً پیچیده، غالباً بی‌معنی و حتی خنده‌دار باشند. به عنوان مثال، یک فرد مبتلا به سندرم توره ممکن است فریاد بزند: «کمکم کنید، لباس زیرم آتیش گرفته!» برخی از افراد مبتلا به سندرم توره در واقع کلمات نامناسب را با صدای بلند نمی‌گویند، اما ممکن است آنها را در ذهن خود تکرار کنند.
کوپرولالیای ذهنی اگرچه از نظر اجتماعی آشکار نیست، اما برای افراد مبتلا به آن ناراحت‌کننده است. این کلمات معمولاً به زبان مادری فرد بیان می‌شوند. اما غیرمعمول نیست که فرد مبتلا به سندرم توره به زبانی که یاد گرفته است نیز ناسزا بگوید.
سایر نگرانی ها و مشکلات
سندروم تورت غالباً با سایر مشکلات رخ می دهد. تقریباً 9 نفر از هر 10 کودک مبتلا به سندروم تورت ، 86٪ دارای حداقل یک تشخیص مشکل روانی ، رفتاری یا رشدی دیگر نیز بوده اند. دو مشکل شایع، اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) و وسواس فکری عملی (OCD) هستند. اگر فرد مبتلا به سندروم تورت بیماری دیگری نیز دارد فهمیدن آن بسیار مهم است و آن بیماری هم باید به طور صحیح پیگیری شود.
عوامل خطر و دلایل آن
پزشکان و دانشمندان علت دقیق سندروم تورت را نمی دانند. تحقیقات نشان می دهند که این مشکل یک بیماری ژنتیکی ارثی است. این بدان معناست که از طریق ژن ها از والدین به کودک منتقل می شود.
چه کسی به این بیماری دچار می شود؟
مطالعات بر روی كودكان دارای تشخیص ابتلا به سندروم تورت و بدون آن، تخمين زده اند كه از هر 162 كودك 1 نفر مبتلا به سندروم تورت است. بر اساس گزارش والدین، در ایالات متحده، از هر 360 کودک 6 تا 17 سال، 1 نفر مبتلا به سندروم تورت تشخیص داده شده است.
سندروم تورت می تواند افراد از هر گروه نژادی و قومی را تحت تأثیر قرار دهد. پسران سه تا پنج برابر بیشتر از دختران به این بیماری مبتلا می شوند.
