اجتماعی شدن و رشد شخصیت

اجتماعی شدن به فرآیند پیچیدۀ یادگیری، انطباق و سازگاری یک عضو با یک جامعۀ خاص اشاره دارد. فرآیند اجتماعی شدن در نوجوانان اهمیت خاصی دارد، زیرا آنها در حال بلوغ جسمانی، هوشی و هیجانیاند و لذا قادر به فراگیری مهارتهایی هستند که آنها را برای پذیرش نقشهای بزرگسالانی در جامعه مهیا میکند. بیشتر این رشد در حوزۀ شخصیت روی میدهد. ماهیت دورۀ نوجوانی تحتتأثیر پیوستگی بین نقشهای کودکان و بزرگسالان، سرعت تغییرات اجتماعی و پیچیدگی یک فرهنگ خاص است. لوین دورۀ نوجوانی را به یک «زندگی برزخی و حاشیهای» تشبیه میکند، چرا که فرد نه کودک است و نه بزرگسال. برخی عوامل اجتماعیکننده که در دورۀ نوجوانی مهم هستند، عبارتند از: والدین، همسالان، رسانههای گروهی، مدرسه و مذهب. بسته به ماهیت تعامل بین این عوامل و نوجوانان، رشد ممکن است تقویت یا بازداری شود. برخی از تحولات مهمی که در طی نوجوانی در شخصیت روی میدهند عبارتند از: تغییر در مفهوم خود، عزت نفس و هویت، بلوغ هیجانی و تغییر در علایق