تفاوت روانپزشک و روانشناس

تفاوت روانپزشک و روانشناس چیست؟

روانپزشک و روانشناس هر دو در حوزه مسایل روان کار می­‌کنند؛ با این حال، کارکردی متفاوت دارند. اولی پزشک است و پس از فراغت از تحصیل در پزشکی عمومی، وارد رشته تخصصی روانپزشکی می­‌شود. و در نهایت «متخصص روانپزشکی» یا همان «متخصص اعصاب و روان» نام می­‌گیرد. دومی در رشته­‌ای از رشته­‌های علوم انسانی تحصیل کرده است. روانشناسی شاخه­‌های گوناگونی دارد که یکی از آنها با درمان بیماران در ارتباط است و «روانشناسی بالینی» نام دارد.

روانپزشک وظیفه «تشخیص» مشکل یا بیماری را برعهده دارد. و بر اساس تشخیص، مدیریت درمان را بر عهده می­‌گیرد. به بیان دیگر، او با در نظر گرفتن جهات مختلف مشکلات فرد مراجع، باید بتواند منشأ جسمانی، روانی، خانوادگی یا اجتماعی مسایل پیش­‌آمده را تشخیص دهد. و در صورت وجود یک بیماری، آن را از موارد مشابه تمیز دهد. او ممکن است فرد مراجع را برای انجام آزمایش تشخیصی به آزمایشگاه بفرستد. یا از روش­‌های نوار مغزی یا تصویربرداری تشخیصی کمک بگیرد. پس از تعیین تشخیص، او باید مناسب­‌ترین شیوه یا شیوه­‌های درمان را انتخاب و اعمال کند. این روش­‌ها شامل تجویز دارو، اجرای روان­‌درمانی یا مشاوره، و در مواردی به کارگیری دستگاه یا ابزاری برای درمان است. روانپزشک ممکن است فرد مراجع را برای اجرای آزمون­‌های روانشناسی یا اجرای روان ­‌درمانی به کارشناس ارشد یا دکتر روانشناسی بالینی ارجاع دهد. و در مواردی از یاری مددکار اجتماعی یا کاردرمانگر بهره گیرد. در بسیاری از موارد بدون سود بردن از چنین تیمی، نتیجه دلخواه به­ دست نمی آید.

روان پزشک چه تفاوتی با روانشناس دارد؟

اما برای این که بدانیم هرکس برای درمان به چه متخصصی در حوزه اعصاب و روان نیاز دارد. ابتدا بهتر است که فرق روان درمان و روانشناس را بدانیم.

اول از همه باید بدانید که روانپزشک و روانشناس، در یک راستا هستند. ولی تفاوت های بزرگی با یکدیگر دارند. همچنین این دو جایگزین یکدیگر نیستند. و در بسیاری از موارد، نیاز است که فرایند روانشناسی و روانپزشکی، در موازات یکدیگر برای بهبود بیمار استفاده شوند.

5 تفاوت عمده روانپزشک و روانشناس

جلسات روانپزشکی نسبت به جلسات روانشناسی با فاصله بیشتری انجام می شود. شاید هر ماه یا هر دوماه یکبار

اثرات روانشناختی ممکن است ناشی از مشکلات جسمی باشد. که در این صورت روانپزشک آزمایش پزشکی تجویز می کند.

جلسات رواندرمانی طولانی تر و نزدیک به هم تر هستند. معمولا هر جلسه رواندرمانی نزدیک به 45 دقیقه و هفته ای یک الی دو مرتبه است.

روانشناس به هیچ عنوان صلاحیت تجویز داروی روانپزشکی را ندارد. اما در برخی مراکز روانشناسی این اشتباه انجام می شود.

برخی اختلالات شدید مثل اختلال شخصیت مرزی و افسردگی حاد نیاز به مراجعه همزمان به روانشناس و روانپزشک دارد.

فرق روانپزشک با روانشناس

بیشتر افراد جامعه، روانشناس و روانپزشک را با یکدیگر اشتباه می گیرند. و نمی توانند دکتر روانپزشک را از دکتر روانشناس تشخیص دهند. اما تفاوت بین این دو گروه از متخصصین بسیار زیاد است. به طور کلی تفاوت های روانپزشک و روانشناس را می توان در این سه مورد مشخص نشان داد.

روانپزشکی از گرایش های رشته پزشکی است اما روانشناسی اینطور نیست.

روانپزشک صلاحیت تجویز دارو را دارد اما روانشناس نمی تواند دارو تجویز کند.

روانپزشک بیشتر با درمان دارویی سروکار دارد. اما روانشناس از روش های روان درمانی و رفتاردرمانی استفاده می کند.

فرق آموزش روانشناس و روانپزشک

همانطور که گفتیم، روانپزشکان، در دانشکده پزشکی دانشگاه تحصیل کرده اند. و پس از دریافت مدرک پزشکی عمومی، برای گرایش تخصص رشته روانپزشکی را انتخاب کرده اند. روانپزشکان معمولا در بیمارستان ها و مراکز روانپزشکی، با مشکلات و اختلالات شدید روانی درگیر هستند.

اما روانشناسان در دانشکده مربوط به روانشناسی و مشاوره تحصیل کرده اند. و در طول دوره کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری به جایگاه دکتر روانشناس دست پیدا کرده اند. دانشجویان رشته روانشناسی، پس از پایان دوره تحصیلات تکیمیلی، دوره کارورزی را در مدت 1 الی 2 سال می گذرانند. و در آن روشهای درمانی، آزمون های تحلیلی، تکنیک های حل مسئله، نظریه های رواندرمانی و درمان های شناختی رفتاری را آموزش می ببینند

فرق روش درمانی روانپزشک وروانشناس

کار روان پزشک و روانشناس، مکمل بوده و به همین علت، روانپزشک مراجعی را که نیاز به درمان روانشناختی دارد را نزد روانشناس ارجاع می دهد. و به همین صورت، روانشناس هم مراجعی را که نیاز به درمان دارویی دارد به روانپزشک انتقال می دهد.

روان پزشک برای درمان داروهای اعصاب و روان تجویز می کند. اما روانشناس با روش های مختلف درمان غیر دارویی، به درمان مشکلات روحی و روانی مراجعین می پردازد.

روانپزشک همچنین می تواند برای بیمار بستری در بیمارستان را تجویز کند. و حتی از روش های درمانی خاصی مانند الکتروشوک استفاده کند. اما روانشناس چنین صلاحیتی ندارد.

روانپزشک توجه چندانی به شرایط خانوادگی، محیطی، تجارت و سبک زندگی شخص ندارد و بیشتر به جنبه فیزیولوژیک فرد توجه دارد. اما روانشناس با بررسی همه موارد ذکر شده، به فرد مشاوره غیر دارویی می دهد.

روان پزشکی تنها یک شاخه است اما روانشناسی دارای 30 زیرشاخه تخصصی است.

روانشناس یا روانپزشک

در صورت ابتلا به بیماری روانی خاصی که نیاز به دارو درمانی خواهد داشت. روانپزشک صد در صد انتخاب بهتری است. این اختلالات شامل موارد زیر می‌شوند:

افسردگی شدید

اختلال دو قطبی

اسکیزوفرنی

جهت درمان های روانشناسی با کلینیک مشاوره ندای آرامش روان بصورت تلفنی و حضوری در ارتباط باشید.