هدف: اين ابزار سنجش براي كمك به ارزيابي تمايل افراد براي برنامه ريزي فعال طراحي گرديده است.
نحوه تكميل: اين تحقيق پيمايشي را با گذاردن بله يا خير در جاهاي خالي سمت راست هر عبارت كامل كنيد.
الف. در زندگي شخصي:
1.من فعال هستم و نه انفعالي
- من به اندازه كافي زمان و منابع براي مطالعه و تكميل پرو‍ه ها اختصاص مي دهم
- من قادر به خريد چيزها هستم. مي خواهم بدون ورشكستگي به زندگي ام ادامه دهم
- براي پيشرفت و تكميل آن، براي خود برنامه دارم
- اهداف مسير ترقي ام در آينده واضح و روشن است
ب. در كار:
- من به وضوح، مسئوايت هاي شغلي خود را درك مي كنم
- براي كارهايي كه انجام مي دهم، اولويتهايي تعيين مي كنم
- من براي جدول بندي و فهرست نمودن كارهايم توانايي دارم
- اطمينان دارم كه تجهيزات و منابع مورد نياز براي انجام شغلم را در اختيار دارم
- اهدافم براي كار در شغلم روشن و واضح است
نحوه امتياز دهي:
به هر يك از پاسخ هاي بله در قسمت الف يك امتياز تخصيص دهيد و مجموع آن را ثبت كنيد.
به هر يك از پاسخ هاي بله در قسمت ب يك امتياز تخصيص دهيد و مجموع آن را ثبت كنيد.
اولي امتياز برنامه ريزي شخصي شماست، دومي امتياز برنامه ريزي كاري شما.
تفسير نتايج:
امتياز 5 در اولي و دومي به ما ميگويد كه شخص يك برنامه ريز فعال است و شخصي كه امتياز پايين به دست مي آورد يك برنامه ريز منفعل است. براي موفقيت در كار پيچيده امروزي و محيط سازماني متلاطم، نيازمند يك نگرش فعالانه در برنامه ريزي هستيم. يك برنامه ريز فعال براي هدايت فعاليتها به جلوتر فكر مي كند و روز به روز هدفگذاري مي كند. يك برنامه ريز منفعل در مقابل موقعيت هاي اتفاق افتاده واكنش نشان مي دهد و نتايجي را به دست مي آورد كه رضايت خاطر كمتري را از آنها دارد، نسبت به آنچه كه مي توانست باشد.
منبع: مقیمی، سید محمد، 1388، “سازمان و مدیریت: رویکردی پژوهشی“، چاپ دوم، تهران، انتشارات ترمه.