اوتیسم در کودکان
اختلال اوتیسم در کودکان طیفی از اختلالات رشدی عصبی است که عمدتا با علائم نقص در مهارتهای اجتماعی، مهارهای کلامی و غیر کلامی، اصرار بر یکنواختی و علایق محدود،حرکتهای تکراری و کلیشه ای،عدم همدلی و ارتباط چشمی و گستره دیگری از علائم و نشانه ها مشخص میگردد.این علائم در کودکان دارای اوتیسم به شکل و شدت متفاوتی مشاهده میگردد و همین امر نیز می تواند منجر به تشخیص سطح اختلال اوتیسم گردد.
علائم اوتیسم از دو سالگی در فرد ظاهر می‌شود و قابل تشخیص است. بعضی از کودکان چرخه رشد را به درستی طی نمی‌کنند، درحالی که مابقی تا زمان شروع اختلال رشد طبیعی دارند.
شدت علائم اوتیسم بسیار متغیر است. اما نقص در مهارتهای اجتماعی در افراد دچار این اختلال ثابت است. ممکن است والدین کودک مبتلا به اوتیسم متوجه شوند که نوزاد آن‌ها تماس چشمی برقرار نمی‌کند یا واکنشی به آن‌ها نشان نمی‌دهد.
کودک اوتیسم معمولا به سختی می‌تواند ارتباط عاطفی برقرار کند یا به والدین خود وابسته شود. بعضی از کودکان اوتیسم در تلاش برای برقراری ارتباط چشمی هستند. این کودکان گفت‌وگو و احساس عجیب و ناخوشایندی نیز دارند. اما کسانی که علائم اوتیسم در آن‌ها شدید است پرحاشگر می‌شوند یا حرف نمی‌زنند.
علائم اوتیسم معمولا از چه سنی تشخیص داده می‌شود
علائم اوتیسم در اکثر کودکان از دو سالگی قابل تشخیص است. اگر علائم شدیدتر باشد، این اختلال حتی زودتر هم می‌تواند تشخیص داده شود. اما در اکثر کودکان ایالات متحده از چهار سالگی به بعد اوتیسم تشخیص داده می‌شود.
آکادمی کودکان آمریکا پیشنهاد می‌کند تمام کودکان در ۱۸ و ۲۴ ماهگی توسط پزشک اوتیسم مورد معاینه قرار بگیرند. اگر خطر بروز این اختلال در کودک بیشتر باشد، مثلا یکی از خواهر یا برادرهای او دچار اوتیسم باشد، پزشک به والدین معاینه و نظارت دقیق‌تری را پیشنهاد می‌دهد.
تشخیص زودهنگام علائم اوتیسم بسیار حیاتی است. زیرا به والدین و کودک اجازه می‌دهد تا به موقع به تراپی و خدمات لازم دسترسی پیدا کنند. همین امر نیز به رشد سالم‌تر کودک کمک می‌کند. زیرا بهره‌گیری از خدماتی مانند رفتار درمانی می‌تواند علائم اوتیسم را به شدت کاهش دهد.
معاینه بزرگسالان مبتلا به اوتیسم نیز رو به افزایش است. هر چند تشخیص دیر هنگام اوتیسم می‌تواند زندگی افراد مبتلا را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. اما تاثیر استفاده از روش‌های درمانی و خدمات ویژه مبتلایان به اوتیسم قابل اغماض نیست.
مزایای گفتاردرمانی برای افراد اوتیسمی
هنگامی که اوتیسم تشخیص داده می‌شود، گفتار درمانگران بهترین راه‌ها را برای بهبود ارتباطات و ارتقاء کیفیت زندگی فرد می‌دانند. گفتاردرمانی می‌تواند ارتباط کلی را بهبود بخشد و باعث می‌شود بچه‌های مبتلا به اوتیسم بتوانند توانایی خود برای ایجاد روابط و بهبود عملکرد در زندگی روزمره را فراهم کنند.
اهداف خاص گفتاردرمانی عبارتند از کمک به فرد مبتلا به اوتیسم
کلمات را خوب بخوانند
ارتباط زبانی و غیرزبانی برقرار کنند
ارتباطات کلامی و غیرکلامی را درک کنند، مقصود دیگران را درک کنند
بدون تشویق دیگران شروع به برقراری ارتباط کنند
زمان و مکان مناسب برای ارتباط را بداند؛ برای مثال زمان گفتن “صبح‌به‌خیر” را بداند
مهارتهای مکالمه‌ای را توسعه دهد
تبادل ایده داشته باشد
راه‌های برقراری ارتباط را بداند
لذت بردن از برقراری ارتباط، بازی و تعامل با همسالان
خود یادگیری داشته باشد.
دلایل اوتیسم شدن جنین چیست
شاید این که اوتیسم شدن جنین، توسط مادر انجام می‌گیرد یا خیر، سوال خیلی‌ها باشد. همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره شد، اولاً دلیل ریشه‌ای اوتیسم مشخص نیست و دوما اوتیسم هیچ‌گاه به دلیل مسائل ژنتیکی اتفاق نمی‌افتد.
اما اینکه عده‌ای از جنین‌ها (در هر ۶۰ تولد، یک نوزاد به اوتیسم دچار می‌شود) در داخل شکم مادر، گرفتار این اختلال می‌شوند به چه دلیل است؟ یکی از دلایل اوتیسم شدن جنین در شکم مادر، آسیب‌هایی است که در دوران بارداری ممکن است برای مادر جنین اتفاق افتاده باشد. مواردی از قبیل ضربه‌ای به شکم، بیماری‌های مخرب در بدن مادر و… از دلایل دیگر اوتیسم شدن جنین، می‌توان مصرف قرص‌های نامناسب برای جنین را نام برد. شایان بحث است که زایمان نادرست و خطرزا نیز ممکن است از دلایل ابتلای جنین به این عارضه دردناک باشد.
فرضیه‌های بسیار بحث برانگیزتری وارد عرصه شناسایی اوتیسم شد، مبنی بر اینکه شاید نامهربانی مادران و نالایق بودن آن‌ها نیز می‌تواند باعث عامل اوتیسم شود. شاید بتوان گفت که اوتیسم ارثی نیست اما نمی‌توان نقش مادران و مهر و محبت آنان را در مبتلا به این عارضه نادیده گرفت.
عده‌ای از دانشمندان ناملایمات و شکست‌ها و همچنین نامهربانی‌ها را دلیل این عارضه برشمردند و اظهار داشتند که با محبت کردن به کودک و تربیت درست، می‌توان ابتلا به اوتیسم را مهار کرد.
لازم به ذکر است که علوم اوتیسم شناسی روز به روز در حال پیشرفت و گسترده شدن است.
در برخی از کشورها هم مردم واکسیناسیون سراسری را موجب اوتیسم می‌دانند اما این ادعا تا حالا تایید نشده است.
نشانه‌های کودک مبتلا به اوتیسم چیست
این بیماری را بیشتر به عنوان بیماری کودکان می‌شناسند، چرا که ابتلای کودکان به این بیماری چندین و چند برابر نسبت به بزرگسالان است. همچنین ابتلای دختران به اوتیسم چهار برابر ابتلای پسران به این اختلال است. و هنوز هم علت روشنی برای این پدیده در دسترس نیست. یک سری از علائم بارز آن به شرح زیر است:
اوتیسم می تواند در رفتارهای کودک، طوفان به پا کند
او حتی حاضر نمی‌شود به مهمانی برود
وقتی مادرش جای وسایل خانه را عوض می کند، جیغ و داد می‌کند
کسی حق دست زدن به وسایل بازی او را ندارد و حتی عروسک‌ها یا ماشین‌های تازه ای که پدرش برایش می‌خرد را پس می زند
با دیگران معاشرت نمی‌کند و بازی‌های یک نفره را ترجیح می دهد. گاه در گوشه ای می نشیند و ساعت‌ها یک حرکت تکراری را با وسیله‌ها انجام می دهد
نکته تلخ این جاست، روز به روز قدرت تکلمش کند تر از روز قبل می شود و بجای صعود، ضریب هوشی‌اش مدام در حال نزول است
این طور مواقع کارهایی از کودک سر می زند که باعث خشمگین شدن اطرافیان می شود و ممکن است کودک‌های اوتیسمی بخاطر لجبازی‌هایشان مورد کتک هم قرار بگیرند و توصیه شدید و الزامی به والدین این است: هنگامی که تصمیم به بچه دار شدن گرفتید، علائم انواع بیماری‌های کودکان را بشناسید تا با زبان کودکانه بیشتر آشنا شوید، چراکه آن‌ها قدرت بیان و آشکار کردن درد ندارند و خیلی از بیماری‌ها نیز، مانند اوتیسم، زبان آشکار شدن ندارند و علائم پنهانشان آن‌ها را غیر قابل حل تر می کند.
اوتیسم علاوه بر اختلالات فراوانی که در بدن کودک و رفتار او با بیرون ایجاد می کند، دردناک نیز هست. و منجر می شود کودک شب را بدون خواب، با درد صبح کند.
درمان اوتیسم
اوتیسم در رده‌ی بیماری‌های پنهان قرار دارد و قدم اول برای درمان می تواند شناسایی علائم اوتیسم در فرزند خود و یا اطرافیان خود باشد، این امر بسیار حساس و حیاتی است.
باید دانست که بررسی بیماری اوتیسم، در حوزه‌ی روانشناسی قرار دارد و جزو اختلالات روانشناسی به حساب می آید.
یکی از راه‌هایی که از چندین و چند سال پیش برای درمان اوتیسم انجام می گرفته است، شوک عصبی است، لازم به ذکر است که امروزه روش های درمان آن بروز تر شده اند.
فرضیه‌های زیادی برای درمان ارائه شده اند، یکی از پررنگ ترین آن‌ها، تغییر رژیم غذایی برای درمان و ریشه کن کردن اوتیسم است و نسبت به دیگر فرضیه‌ها عمر کمتری دارد.
بهترین راه، حذف گلوتین و کازئین از رژیم غذایی کودک است که باعث کم رنگ کردن علائم اوتیسم می شود و البته مورد مهم و عملی‌تر تحت آموزش بودن این کودکان از سن پایین است در کنار رژیم غذایی مناسب است که می تواند به بهبود سطح زندگی آن ها کمک کند.
