هویت اجتماعی

: به همسانی و شباهت بین افراد در گروه اشاره دارد و جدا از دنیای اجتماعی دیگر افراد معنا ندارد . هویت جمعی ، نشان دهنده تعلق فرد به یک جمع می باشد . هویت اجتماعی ، هویتی است که فرد در فرآیند اجتماعی شدن و در ارتباط با گروه ها یا واحد های اجتماعی موجود در جامعه، کسب می کند و مشخص ترین آنها گروه یا واحد اجتماعی یا حوزه و قلمرویی است که خود یا ضمیر «ما» به آن اشاره می کند و خود را از لحاظ عاطفی و تعهد و تکلیف ،متعلق و منتسب و مدیون به آن می داند . مثلأ ما ایرانی ها ، ما مسلمانان ، ما کردها ، ما لرها و ما انسان ها که می توان آن را به ترتیب در سطوح مختلفی از هویت های کوچک و خاص گرایانه تا هویت های بزرگ و عام گرایانه ( یعنی از هم خانواده ، هم طایفه، هم روستا، همشهری، هم قوم، هم مذهب،هم کشور تا بلاترین سطح آن یعنی همنوع )مقوله بندی کرد (عبداللهی ،1375 ،ص 142). تا جفل هویت اجتماعی را با عضویت گروهی پیوند می زند و عضویت گروهی پیوند می زند و عضویت گروهی را متشکل از سه عنصر می داند:
عنصر شناختی ( آگاهی از این که فرد به یک گروه تعلق دارد ).
عنصر ارزشی ( فرض هایی درباره پیمد های ارزشی مثبت یا منفی عضویت گروهی)
عنصر احساسی ( احساسات نسبت به گروه و نسبت به افراد دیگر که رابطه خاص با آن گروه دارند . بر این اساس ، هویت اجتماعی از دیدگاه تا جفل عبارت از آن بخش از برداشت یک فرد از خود که از آگاهی او نسبت به عضویت در گروه ( گروه های ) اجتماعی سر چشمه می گیرد ، همراه با اهمیت ارزشی و احساسی منضم به آن عضویت » ( دوران ،1381 ).
طبق دیدگاه نظر یه هویت اجتماعی، مقوله بندی در سطوح مختلف انتزاع وجود دارد . این نظریه بر این دیدگاه تأ کید دارد که مقوله بندی یک فرآیند پویا و وابسته به متن است که به وسیله روابط مقایسه اییک متن معین ، تعیین می شود . در مقوله بندی همیشه تفاوت بین گروهی بیشتر از تفاوت درون گروهی است. برای مثال ، ما ممکن است افراد را در یک متن تعیین می شود . در مقوله بندی همیشه تفاوت بین گروهی بیشتر از تفاوت درون گروهی است. برای مثال ، ما ممکن است افراد را در یک متن مقایسه ای به عنوان استرالیایی مقوله بندی کنیم . طبیعتأ تفاوتهای بین افراد استرالیایی کمتر از تفاوت های بین استرالیایی ها و آمریکایی ها است. تأکید روی مقوله بندی به عنوان متغیر وابسته به متن ، وابستگی متنی تشابهات و تفاوت های مشاهده را نیز ایجاب می کند . زیرا مشابهات و تفاوت هاو نتایج مقوله بندی است . بنابراین اصل افرادی که در یک متن به صورت متفاوت درک مقوله بندی شده اند بدون اینکه تغییری در موقعیت آنها ایجاد شود می توانند در یک متن دیگر به صورت مشابه درک و مقوله بندی شوند