آگورافوبيا

شرح مقدماتی اختلال آگورافوبیا:

حدود بیست درصد افراد مبتلا به اختلال وحشت زدگی، آگورافوبیا نیز دارند.

افراد مبتلا به آگورافوبیا(agoraphobia) همیشه می ترسند، كه مبادا در جایی گیر بیافتند و در صورت نیاز فوری (معمولا به علت وحشتزدگی) نتوانند به موقع كمك دریافت كنند.

یعنی افراد می ترسند در جایی یا در مكانی دچار حمله ی وحشتزدگی بشوند و كسی نتواند به آنها كمك كند یا خودشان نتوانند از آن فرار كنند.
اصطلاح آگورافوبیا از كلمه ی یونانی آگورا به معنای “بازار” ریشه گرفته است.

افراد مبتلا به آگورافوبیا از ترس به مراكز خرید نمی روند، از مكان های پر ازدحام دوری می كنند، و تلاش می كنند در جایی قرار نگیرند كه در صورت بروز سمپتوم های اضطراب، فرار از آنجا دشوار باشد. آنها ممكن است خانه نشین شوند.

ملاک تشخیصی آگورافوبیا:

معیار اول:

ترس یا اضطراب محسوس در مورد دو یا تعداد بیشتری) از پنج موقعیت زیر:
١.استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی (مثل اتومبیل‌ها اتوبوس‌ها، قطارها، کشتی‌ها، هواپیماها)
٢.بودن در مکان‌های باز ( مثل پارکینگ‌های بی سقف، بازارها، پل‌ها)
٣.بودن در مکان‌های بسته (مثل فروشگاه‌ها، تئاترها، سینماها)
٤. ایستادن در صف یا بودن در جمعیت
٥.تنها بیرون از خانه بودن

معیار دوم:

فرد به علت اینکه فکر میکند در صورت وقوع نشانه های شبه وحشتزدگی یا نشانه های ناتوان کننده یا خجالت آور دیگر (مثل ترس از زمین خوردن در سالخوردگان؛ ترس از بی اختیاری ادرار یا مدفوع) گریختن ممکن است دشوار باشد یا امکان کمک ممکن است وجود نداشته باشد، از این موقعیتها می ترسد یا اجتناب میکند.

معیار سوم:

موقعیتهای آگورافوبیک تقریبا همیشه ترس یا اضطراب را تحریک می کنند.

معیار چهارم:

از موقعیت های آگورافوبیک به طور فعال اجتناب می شود، این موقعیت ها به حضور یک همراه نیاز دارند،یا با ترس یا اضطراب شدید تحمل می شوند.

معیار پنجم:

ترس یا اضطراب با خطر واقعی که توسط موقعیتهای آگورافوبیای ایجاد میشوند و با مرقعیت اجتماعی – فرهنگی، متناسب نیست.

معیار ششم:

ترس، اضطراب، یا اجتناب مداوم است، معمولا به مدت ۶ ماه یا بیشتر ادامه مییابد.

معیار هفتم:

ترس، اضطراب ، یا اجتناب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی، یا زمینه های مهم دیگر اختلال ایجاد می کند.

معیار هشتم:

اگر بیماری جسمانی دیگر (مثل بیماری روده ملتهب، بیماری پارکینسون) وجود داشته باشد، ترس، اضطراب، یا اجتناب آشکارا بیش از حد است.

معیار نهم:

ترس، اضطراب، یا اجتناب با نشانه های اختلال روانی دیگر بهتر توجیه نمی شود – برای مثال، نشانه ها به فوبی خاص، از نوع موقعیتی، محدود نمی شوند: فقط موقعیتهای اجتماعی (همچون در اختلال اضطراب اجتماعی )، نقایصی یا عیب هایی در ظاهر جسمانی (همچون در اختلال بدشکلی بدن)، یادآورهای وقایع آسیب زا (همچون در اختلال استرس پس از آسیب) یا ترس از جدایی (همچون در اختلال اضطراب جدایی) را شامل نمی شوند.

نکته:آگورافوبی صرف نظر از وجود اختلال وحشتزدگی تشخیص داده می شود. اگر جلوه نشانه فرد ملاک‌های اختلال وحشتزدگی و آگورافوبی را برآورده کند، هر دو تشخیصی باید داده شوند.