احساس پوچی

احساس پوچی

اگر احساس پوچی می‌کنید، تنها نیستید. بسیاری از ما به روش‌های مختلف احساس پوچی می‌کنیم. شما ممکن است احساس پوچ بودن کنید زیرا چیزی در زندگی شما کم است، که این ممکن است برای از دست دادن یک عزیز باشد.

یا این پوچی ممکن است ناشی از “آرام آرام ترک کردن خود، گوش ندادن به امیدها و خواسته‌های خودمان” باشد. شما ممکن است ناخواسته یا ناآگاهانه خود را رها کنید زیرا در تلاش برای کمال یا تأیید دیگران هستید، ممکن است در حین تمرکز بر شغل خود از مراقبت از خود دست بکشید. به عنوان مثال، ممکن است بدن خود را از حرکت یا خواب کافی منع کنید. کنار گذاشتن خود می‌تواند باعث ایجاد اضطراب، افسردگی، احساس گناه و شرم شود.

بسیاری از افراد که با افسردگی دست و پنجه نرم می‌کنند، احساس پوچ بودن (به جای ناراحتی) می‌کنند. “این نوع احساس خالی بودن ناشی از اهمیت ندادن به خود و عدم علاقه‌مندی به چیزهای مختلف می‌باشد.”

اگر احساس پوچی می‌کنید، مراجعه به کلینیک ندای آرامش روان می تواند به شما کمک کند. به ویژه، مهم است که از نظر افسردگی بررسی شوید. نحوه رسیدگی به مشکل شما به علت ایجاد آن بستگی دارد. در اینجا چندین پیشنهاد برای مقابله با این احساسات ارائه شده است.

1. به آرامی پوچی را تصدیق کنید.

اگر حس خلا و پوچی دارید، آن را تصدیق کنید و آرام باشید، این احساس را به خود جلب نکنید. سعی نکنید احساسات خود را کنار بگذارید یا تغییر دهید.

2. هر روز برای خود وقت بگذارید.

به جای اینکه بخواهید خلا را با مواد مخدر، الکل، تلویزیون، بازی‌های رایانه‌ای یا هر چیز دیگری پر کنید، به درون خود نگاه کنید و وقت خود را صرف کنید.

برای کاوش در خواسته ها، ترس ها، امیدها و آرزوهای خود وقت بگذارید. این به شما کمک می کند “معنای بیشتری در زندگی روزمره و آینده خود ایجاد کنید.”
از آنجا که فعالیت‌های مختلف برای افراد مختلف مفید است، ممکن است دریابید که مدیتیشن ، نوشتن یا ورزش به شما کمک می کند تا دوباره روی خود تمرکز کنید.

درمان افسردگی در صادقیه – مرکز درمان افسردگی

“ممکن است در ابتدا احساس ناخوشایندی داشته باشد، اما هرچه بیشتر وقت صرف کنید و انرژی را به خود اختصاص دهید و از خود مراقبت کنید ، احساسات پوچ کمتر خواهد بود.”

3. احساسات فعلی خود را کاوش کنید.

یک تایمر به مدت پنج دقیقه تنظیم کنید و به آنچه اکنون احساس می کنید توجه کنید ممکن است بنویسید “خسته” یا “حواس پرت” یا “کنجکاو”. اگر شما نامگذاری احساسات خود را به سختی انجام می دهید ، میتوانید “لیست احساسات” برای خود تهیه کنید از منابع مختلفی مانند گوگل کمک بگیرید.

4- احساس پوچی خود را کاوش کنید.

سوالات زیر را بررسی کنید.

آیا خودم را قضاوت کرده ام یا خودم را با دیگران مقایسه کرده ام؟

آیا به خودم چیزهای مثبتی می گویم؟

یا آیا تمایل دارم که متوجه شکست ها شوم یا خودم را زشت یا احمق بنامم؟

آیا احساسات من در روابطم مورد توجه قرار می گیرد ، یا اینکه احساسات خود را به حداقل می رسانم؟

آیا من به طور جدی به نیازهای جسمی و سلامتی خود تمایل دارم؟

آیا برای جلوگیری از احساساتم به سمت رفتارها یا اعتیادها رفته ام؟

آیا من فقط بر روی نیازهای شخص یا افراد دیگری تمرکز دارم؟

آیا خودم را سرزنش می کنم یا احساس گناه می کنم درمورد چیزهایی که از عهده من خارج است؟

آیا من خودم را در تصمیمات خود قاطع می کنم و به عقاید شخصی خود احترام می گذارم؟

5. خود را تحسین کنید.

در زمان كودكی، بعضي از ما از احساسات خود برای محافظت از خود در برابر فشار استفاده می كرديم. “در این صورت ، به خودتان اعتبار دهید که به راه حلی دست یافته اید که در زمان کوچک بودن و ناتوانی کارساز بوده است.”
امروز وقت خود را برای احساسات خود بگذارید.

احساس پوچی می تواند باعث ایجاد افکار ناراحت کننده ای شود، مانند “زندگی ارزش زندگی ندارد” یا “هیچ امیدی نیست”. باز هم، درمان می تواند کمک کند. این می تواند به شما کمک کند تا دلایل اساسی احساسات خود را کشف کنید و “به شما امکان می دهد تا تصمیمات خود را درباره نحوه اجرای تغییرات مثبت بگیرید.”
مهم است که احساس خلا خود را بپذیرید. مهم است که دلسوز خود باشید.