تاثیر روانشناسی در زندگی انسان

تاثیر روانشناسی در زندگی انسان

تاثیر روانشناسی به طور مستقیم در زندگی افراد باعث مدیریت روح و روان انسان شده و آنها را از مبتلا شدن به بیماری های روحی و روانی حفظ  می کند.

تاریخچه روانشناسی

می‌توان این گونه بیان کرد که پیشینه روان‌شناسی از تمام نظام‌های علمی موجود قدمت بیشتری دارد. ریشه‌های آن را می‌توان تا سده چهارم و پنجم پیش از میلاد با دانشمندانی چون افلاطون و ارسطو دنبال نمود؛ ولی به قول هرمن ابینگهوس، روان‌شناسی پیشینه‌ای طولانی اما تاریخچه‌ای کوتاه دارد. یک فیلسوف تحصیل کرده آلمانی بنام رادولف گوسلنیوس ابداع‌کننده اصطلاح «روانشناسی» در سال 1950 است. تا حدود اواخر نوزدهم، روان‌شناسی به عنوان شاخه‌ای از علم فلسفه شناخته می‌شد.

کاربرد روانشناسی

امروزه کاربرد روانشناسی در زندگی انسان رشد چشمگیری داشته است. به گونه ای که در ادارات، کارخانجات و سازمان ها اقدام به تاسیس واحد روانشناسی کرده اند. کلینیک های مشاوره و روان درمانی گسترش پیدا کرده اند و خوشبختانه آگاهی مردم نیز در این خصوص رو به افزایش است. نکته اصلی این است که یک زندگی مطلوب و با کیفیت چگونه زندگی ای است؟

کیفیت زندگی می تواند برای هر فرد یک معنا و تعریف مستقل داشته باشد. که به سبک و شیوه زندگی او بستگی دارد. طبق تعریف سازمان جهانی بهداشت از کیفیت زندگی، درک هر فرد از موقعیتش در زندگی و فرهنگ او ، همچنین درکش از موقعیتی که در آن زندگی می کند متقابلا در ارتباط با هدفهایش ، انتظاراتش و نیازهایش است.   

چگونه از علم روانشناسی کمک بگیریم؟                                 

بر اساس این دیدگاه و نظر روانشناسان از گذشته تا به الان انسان میتواند با تغییر دادن احساسات و دیدگاه های خود هیجانات خود را در یک سمت مثبت به حرکت در آورد. علم روانشناسی تاکنون تلاش های زیادی برای بهتر شدن کیفیت زندگی کرده است.

به طور مثال برای استخدام در یک کار اگر علم روانشناسی بدانید میتوانید استخدام شوید حتی اگر دانش لازم در مورد تصدی آن حرفه را نداشته باشید. همچنین از طریق دانستن این علم میتوانید والدین ایده آلی برای فرزندانتان باشید. از دانش روانشناسی حتی در مورد مسائلی مانند نوع پوشش و ظاهر بهتر خود نیز می توان بهره برد.

علم روانشناسی چیست؟

روانشناسی علمی است که با استفاده از روش علمی به پژوهش و مطالعه روان، فرایند ذهنی و رفتار در انسان می‌پردازد. به عبارت دیگر، روانشناسی به مباحث رفتار و فرایندهای روانی می‌پردازد. منظور از «رفتار»، کلیهٔ حرکات، اعمال و رفتار قابل مشاهدهٔ مستقیم و غیرمستقیم است؛ و منظور از «فرایندهای روانی»، مباحثی همانند احساس، ادراک، اندیشه، هوش، شخصیت، هیجان و انگیزش، حافظه و… است.

در واقع روانشناسی یکی از شاخه های علوم انسانی است که با استفاده از روش های علمی سعی می کند انسان را بشناسد و به او کمک کند. روانشناسی علمی گسترده با حیطه های بسیار متنوعی است که شامل رویکردها و نظریه های مختلفی می باشد.

روانشناسی با 150 سال عمر نسبت به دیگر شاخه ها، علمی نوین است. هرچند ریشه های آن را تا سالهای سال قبل از میلاد و یونان باستان می توان دنبال کرد. در واقع روانشناسی ریشه در فلسفه داشته و مبانی نظری خود را تا حدی از فلسفه گرفته است.

علم روانشناسی، علمی گسترده است. علیرغم تاریخچه نسبتا کوتاهش، شامل موضوعات و زیرشاخه های بسیار متنوعی می باشد و حیطه های کاری کسانی که وارد آن می شوند، از تحقیق و پژوهش تا درمان متفاوت است.

باورهای اشتباه در مورد روانشناسی

علم روانشناسی یکی از علومی است که برای عامه مردم جالب به نظر می رسد و ممکن است آن را دنبال کنند. آن ها ممکن است تصورات و تفکرات اشتباهی از روانشناسی در ذهن خود داشته باشند. در حالی که روانشناسی صرفا در حیطه علم عمل می کند و با محدودیت های بسیاری روبرو است.

یکی از سوء تفاهمات در مورد روانشناسی برابر دانستن آن با مسائلی از قبیل پیشگویی، ذهن خوانی و طالع بینی است. حال آنکه روانشناس یک فرد عادی است. که در حیطه علمی که کسب کرده می تواند برخی از فرایند های ناسازگار روانی را شناسایی و به افراد کمک کند تا به آن ها غلبه کنند.

از دیگر باور های اشتباه در مورد روانشناسی این است که یک روانشناس قرار است با یک جلسه صحبت کردن با شما، زندگی شما را متحول کند. در حالی که روانشناس در طول یک مدت زمان مشخص می تواند به فرد کمک کند. و این به شرطی است که فرد خود مشتاق تغییر و پذیرای آن باشد. و به راهنمایی های روانشناس خود گوش دهد و آنها را انجام دهد.

روانشناس خوب چه ویژگی هایی دارد؟

روانشناسی نیز مانند بسیاری از رشته های دانشگاهی دیگر بصورت آکادمیک آموخته می شود. یک روانشناس خوب روانشناسی است که بتواند مباحث تئوری را به عمل و کاربرد تبدیل کند. روانشناس به خوبی می داند که تیپ های شخصیتی بسیاری وجود دارد و باید رفتار متناسب با همان تیپ شخصیتی در هنگام ارتباط بکار گرفته شود.

روانشناس با تکیه بر دانش و تجربه خود می تواند با افراد مختلف وارد ارتباط شده و تا حد مورد نیاز آنها را بشناسد. بر اساس همین اطلاعات که از شناخت شخص بدست می آید می توان راهکار مناسب را برای مشاوره ، روانکاوی و بهبود وضعیت مراجعه کننده اتخاد کرد.

درمان مشکلات روحی و روانی با روانشناسی

روانشناس باید امین و رازدار مراجعه کننده باشد. بیان این موضوع به مراجعه کننده موجب فراهم شدن بستر اعتماد و اطمینان شده و باعث می شود. مراجعه کننده اطلاعات کاملی در مورد خود و مشکلی که برای آن پیش آمده به روانشناس ارائه کند. این اطلاعات به همراه بررسی های تخصصی که شاید خود شخص مراجعه کننده نیز از آنها بی اطلاع باشد به روانشناس کمک خواهد کرد که مشکل را پیدا کند.

پس از پیدا شدن مشکل نوبت به این مرحله می رسد. که شخص باید بپذیرد این مشکل را دارد و باید آنرا درمان کرد. مجددا لازم به ذکر است که روش و الگوی درمان برای همه یکسان نیست. و موارد بسیاری در تعیین روش درمان دخیل هستند.

تاثیر روانشناس در بهبود کیفیت زندگی

روانشناسی یکی از برجسته‌ترین علوم است و روانشناس با مطالعه رفتار انسان و تلاش برای کشف مهمترین مشکلاتی که مانع رفتار او می‌شوند. اغلب به دنبال دستیابی به بهبود رفتار مراجع، اقدامات و کمک به کیفیت زندگی او است.

به طور کلی می‌توان گفت که مفهوم کیفیت زندگی به درک فرد از سبک زندگی خود در محیط اجتماعی و اشکال فرهنگی که در آن زندگی می‌کند. و وابستگی متقابل آنها نسبت به دستیابی به منافع خود و خواسته‌هایی که متناسب با وضعیت روحی‌اش است، اشاره دارد.

عناصر کیفیت زندگی

روانشناس، عناصر کیفیت زندگی مراجع را که شامل عملکردهای بدنی و وضعیت عملکردهای روانی و اجتماعی و علائم مربوط آن است، مورد توجه قرار می‌دهد. اهمیت معنای کیفیت زندگی این است که زندگی را برای مراجع، شایسته می‌کند. و شخصیت وی را از گرفتاری در برابر بیماری و لذت نبردن از زندگی، محافظت می‌کند.

روانشناس ابتدا روش‌های درمانی موردنظر و مرتبط با مراجع خویش را می‌سنجد و به تاثیر آنها بر کیفیت زندگی مراجع توجه می‌کند. سپس روشی را انتخاب می‌کند که کمترین تاثیر منفی را در کیفیت زندگی مراجع داشته باشد.

درمان مشکلات روحی و روانی با روانشناسی

روانشناس باید امین و رازدار مراجعه کننده باشد. بیان این موضوع به مراجعه کننده موجب فراهم شدن بستر اعتماد و اطمینان شده و باعث می شود. مراجعه کننده اطلاعات کاملی در مورد خود و مشکلی که برای آن پیش آمده به روانشناس ارائه کند. این اطلاعات به همراه بررسی های تخصصی که شاید خود شخص مراجعه کننده نیز از آنها بی اطلاع باشد به روانشناس کمک خواهد کرد که مشکل را پیدا کند. پس از پیدا شدن مشکل نوبت به این مرحله می رسد که شخص باید بپذیرد این مشکل را دارد. و باید آنرا درمان کرد. مجددا لازم به ذکر است. که روش و الگوی درمان برای همه یکسان نیست. و موارد بسیاری در تعیین روش درمان دخیل هستند.

روانشناسی و حساسیت های مرتبط با آن

راهکاری که روانشناس به مراجعه کننده می دهد می تواند مسیر زندگی آن شخص را به کلی تحت تاثیر خود قرار دهد.

در واقع روانشناس باید خود را در جایگاه مراجعه کننده قرار داده و به این فکر کند که آیا اگر خود من در این موقعیت بودم چه کاری انجام می دادم؟ روانشناس با پاسخ به این سوال است که می تواند راهنمایی مناسبی به شخص ارائه دهد. همچنین این موضوع بسیار مهم است که شخص مراجعه کننده ممکن است. در لبه پرتگاه زندگی خود باشد. و این حساسیت کار را بشدت بالا می برد. چون کلمه به کلمه سخنان روانشناس در روح و روان مراجعه کننده نفوذ کرده و قاعدتا شخص آنرا ملاک تصمیم گیری های خود خواهد کرد.

دلیل وجود شاخه های مختلف روانشناسی

امروزه تقریبا هیچ فعالیت و حرفه ای وجود ندارد که به درک و اندیشه انسانی وابسته نباشد؛ در نتیجه روان‌شناسی با زندگی انسان پیوندی جدانشدنی ایجاد کرده است.

رشد علم، تکنولوژی و سطح رفاه عمومی باعث شده تا افراد وقت بیشتری برای تفکر پیدا کنند. بنابراین مسائل و مشکلات در میان افکار و ذهنیات افراد پدید می آید که نیاز به یافتن راه حل، درمان و پیشگیری را دو چندان می کند. از این رو وجود شاخه های مختلف روانشناسی نیز خود دلیل قانع کننده ای بر این مدعاست. چرا که از یک سو، رفتارهای انسان متفاوت است. و از طرف دیگر این رفتار در سنین مختلف و زمان های مختلف به صورت های متفاوتی نمایان می شود.