اختلال شخصیت مرزی چیست؟

اختلال شخصیت مرزی یا (BPD) نوعی وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی  دارای نوسانات شدید خلقی، روابط ناپایدار و مشکل در کنترل احساسات خود هستند. آنها در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و رفتارهای خود ویرانگر هستند. اما اختلال شخصیت مرزی چیست؟ علائم شخصیت مرزی چیست؟ تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی چگونه است؟

اختلال شخصیت مرزی یا به انگلیسی Borderline Personality Disorder نوعی وضعیت سلامت روانی است که با نوسانات شدید خلق و خو، بی ثباتی در روابط بین فردی و تکانشگری مشخص می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ترس شدیدی از تنها شدن دارند و در تنظیم احساسات خود به ویژه خشم مشکل دارند. آنها همچنین تمایل به نشان دادن رفتارهای تکانشی و خطرناک، مانند رانندگی پرخطر و تهدید به خودآزاری دارند. همه این رفتارها حفظ روابط را برای آنها دشوار می‌کند.

اختلال شخصیت مرزی یکی از گروه‌هایی از شرایط به نام اختلال شخصیت «خوشه B» است که شامل رفتارهای نمایشی و نامنظم است. اختلالات شخصیت، الگوهای رفتاری مزمن و دراز مدتی هستند که رفتار فرد را انعطاف ناپذیر و پریشان می‌کند. بسیاری از افرادی که با اختلال شخصیت مرزی زندگی می‌کنند نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند و ممکن است متوجه نباشند که راه سالم‌تری برای رفتار و ارتباط با دیگران وجود دارد.

تفاوت بین اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی چیست؟

در حالی که اختلال دو قطبی نیز با نوسانات گسترده در خلق و خو و رفتار فرد بیمار مشخص می‌شود، با اختلال شخصیت مرزی (BPD) بسیار متمایز است. در شخصیت مرزی، خلق و خو و رفتار به سرعت در پاسخ به استرس فرد تغییر می‌کند، به ویژه در هنگام تعامل با افراد دیگر، در حالی که در اختلال دوقطبی، خلق و خوی پایدارتر و کمتر واکنشی است. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نیز برخلاف افراد مبتلا به BPD، تغییرات قابل توجهی در انرژی و فعالیت دارند.

شخصیت مرزی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

بیشتر اختلالات شخصیتی در سالهای نوجوانی و زمانی که شخصیت شما بیشتر رشد می‌کند و بالغ می‌شود دیده می‌شوند. در نتیجه، تقریباً همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بالای 18 سال سن دارند.

اگرچه هر کسی ممکن است به BPD مبتلا شود، اما اگر سابقه خانوادگی اختلال شخصیت مرزی داشته باشید، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است. افراد مبتلا به سایر بیماری‌های روانی مانند

استرس و اضطراب و افسردگی یا اختلالات خوردن نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. تقریباً 75 درصد از افرادی که به اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده می‌شوند، زنان هستند.

علت اختلال شخصیت مرزی

روان پزشکان بر این باورند که BPD به دلیل ترکیبی از عوامل زیر است:

• سوء استفاده و آسیب‌های دوران کودکی: تا 70 درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در کودکی مورد آزار و تجاوز جنسی، عاطفی یا فیزیکی قرار گرفته‌اند. طلاق والدین، دلبستگی ضعیف والدین نسبت به فرزنداشان، مرزهای نامناسب خانوادگی و اختلال مصرف مواد مخدر در والدین نیز با اختلال شخصیت مرزی مرتبط است.

• ژنتیک: برخی مطالعات نشان می‌دهند که اگر سابقه خانوادگی BPD دارید، به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا شوید.
• تغییرات مغزی: در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، بخش‌هایی از مغز که احساسات و رفتار را کنترل می‌کند، به درستی ارتباط برقرار نمی‌کند که موجب بروز مشکلاتی بر نحوه عملکرد مغز آنها می‌شود.

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

علائم اختلال شخصیت مرزی

علائم و نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی معمولاً در اواخر سال‌های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شوند. همچنین وقوع یک رویداد نگران کننده یا تجربه استرس‌زا می‌تواند علائم فرد بیمار را تحریک کند یا آنها را بدتر کند. با گذشت زمان، علائم معمولا کاهش می‌یابند و ممکن است به طور کامل از بین بروند. با این‌حال علائم اختلال شخصیت مرزی می‌تواند از نوع قابل کنترل آن تا نوع بسیار شدید این بیماری متغیر باشد و شامل هر ترکیبی از موارد زیر باشد

ترس از رها شدن

برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمول است که از تنهایی احساس ناراحتی کنند. وقتی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احساس می‌کنند که رها شده یا مورد بی توجهی قرار گرفته‌اند، احساس ترس یا خشم شدید می‌کنند. آنها ممکن است محل اختفای عزیزان خود را ردیابی کنند یا مانع از ترک آنها شوند.

روابط ناپایدار و شدید

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی حفظ روابط شخصی سالم را چالش برانگیز می‌دانند زیرا تمایل دارند دیدگاه خود را نسبت به دیگران به طور ناگهانی و چشمگیر تغییر دهند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در برقراری برخی روابط مانند دوستی، ازدواج و ارتباط با اعضای خانواده اغلب آشفته و بی ثبات هستند.

خودانگاره یا احساس ناپایدار از خود

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب تصوری مخدوش یا نامشخصی از خود دارند و اغلب احساس گناه یا شرم می‌کنند و خود را بد می‌بینند. آنها همچنین ممکن است به طور ناگهانی و چشمگیری تصویر خود را تغییر دهند که با تغییر ناگهانی اهداف، نظرات، شغل یا دوستان خود نشان داده می‌شود. آنها همچنین تمایل دارند پیشرفت خود را خراب کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است عمداً در یک آزمون مردود شوند، روابط خود را خراب کنند یا از یک شغل اخراج شوند.

تغییرات سریع خلق و خو

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است تغییرات ناگهانی را در احساس خود نسبت به دیگران، خود و دنیای اطراف خود تجربه کنند. احساسات غیرمنطقی از جمله عصبانیت غیرقابل کنترل، ترس، اضطراب و نفرت به طور مکرر و ناگهانی در این افراد تغییر می‌کنند. این نوسانات معمولاً فقط چند ساعت و به ندرت بیشتر از چند روز طول می‌کشد.

خودآزاری مکرر یا رفتار خودکشی

افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است پوست خود را بریده، بسوزانند یا به خود صدمه بزنند. آنها همچنین ممکن است افکار خودکشی داشته باشند.

احساس پوچی دائمی

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احساس غمگینی، بی حوصلگی، برآورده نشدن یا خالی بودن میکنند. احساس بی‌ارزشی و نفرت از خود نیز در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی رایج است.

افکار پارانوئید موقت

اپیزودهای تجزیه‌ای، افکار پارانوئید و گاهی اوقات توهم ممکن است در اثر استرس شدید و یا معمولاً ترس از رها شدن، ایجاد شوند. این علائم موقتی هستند و معمولا آنقدر شدید نیستند که به عنوان یک اختلال جداگانه در نظر گرفته شوند.

همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی این علائم را تجربه نمی‌کنند. شدت، فراوانی و طول مدت علائم برای هر فرد منحصر به فرد است.

اختلال شخصیت مرزی چیست؟

تشخیص اختلال شخصیت مرزی

شخصیت افراد، در طول رشد و دوره کودکی و نوجوانی به تکامل خود ادامه می‌دهد. به همین دلیل، روان پزشکان معمولاً فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را تا سن 18 سالگی تشخیص نمی‌دهند. گاهی اوقات، اگر علائم قابل توجه باشد و حداقل یک سال طول بکشد، ممکن است یک فرد کمتر از 18 سال نیز به BPD تشخیص داده شود. تشخیص اختلالات شخصیت، از جمله اختلال شخصیت مرزی، می‌تواند دشوار باشد، زیرا اکثر افراد مبتلا به اختلال شخصیت بینشی نسبت به رفتار مخرب و الگوهای فکری خود ندارند.

هنگامی که آنها به دنبال کمک هستند، اغلب به دلیل شرایطی مانند اضطراب یا افسردگی ناشی مشکلات ایجاد شده توسط اختلال شخصیت آنها است، مانند طلاق یا روابط از دست رفته، نه خود اختلال. یک پزشک متخصص روان مانند روانپزشک، روانشناس یا مددکار اجتماعی بالینی می‌تواند اختلال شخصیت مرزی را تشخیص دهد.

درمان اختلال شخصیت مرزی

درمان اختلال شخصیت مرزی از نظر تاریخی چالش برانگیز بوده است. اما با روش‌های درمانی جدیدتر و مبتنی بر شواهد، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با علائم کمتر، بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بهتر را تجربه می‌کنند. اما درمان موثر نیاز به زمان، صبوری و تعهد دارد. درمان ممکن است شامل روان درمانی (گفتار درمانی)، مصرف برخی داروها یا هر دو باشد. اگر بسیار مضطرب هستید یا در خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران هستید، ممکن است روانپزشک شما یک اقامت کوتاه مدت در بیمارستان را توصیه کند. با اینحال انواع روش‌های درمانی که می‌تواند به درمان اختلال شخصیت مرزی کمک کند عبارتند از:

رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT): رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی درمان است که به طور خاص برای افراد مبتلا به شخصیت مرزی ایجاد شده است. DBT بر کمک به پذیرش واقعیت زندگی و رفتارهای خود و همچنین کمک به یادگیری ایجاد تغییر در زندگی خود از جمله رفتارهای غیرمفید تمرکز می‌کند. این مهارت‌ها به شما در کنترل احساسات شدید، کاهش رفتارهای خود مخرب و بهبود روابط کمک می‌کنند.

درمان شناختی رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری نوعی درمان ساختاریافته و هدف‌گرا است. در این روش، روانشناس به شما کمک می‌کند افکار و احساسات خود را از نزدیک ببینید. متوجه خواهید شد که افکار شما چگونه بر اعمال شما تأثیر می‌گذارد. از طریق درمان شناختی رفتاری، می‌توانید افکار و رفتارهای منفی را بیاموزید و یاد بگیرید که الگوها و عادات فکری سالم‌تری داشته باشید.

پیشگیری از اختلال شخصیت مرزی

متأسفانه هیچ راهی برای پیشگیری از اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد. بیشتر اوقات، علائم BPD با افزایش سن به تدریج کاهش می‌یابد. حتی دیده شده است که علائم برخی از افراد مبتلا به این عارضه در 40 سالگی ناپدید می‌شوند. با درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به BPD یاد می‌گیرند که علائم خود را مدیریت کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

کلام اخر

اختلال شخصیت مرزی (BPD) نوعی وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دارای نوسانات شدید خلقی، روابط ناپایدار و مشکل در کنترل احساسات خود هستند. مهم است که به یاد داشته باشید که اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک وضعیت سلامت روان است. مانند همه شرایط سلامت روان، جستجوی کمک به محض ظاهر شدن علائم می‌تواند به کاهش اختلالات در زندگی شما کمک کنند. متخصصان سلامت روان می‌توانند طرح‌های درمانی ارائه دهند که می‌تواند به افراد مبتلا به BPD کمک کند تا افکار و رفتارهای خود را مدیریت کنند.

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

 

طرحواره تنبیه

افرادی که به اتقاقات بیرون خود بیش از حد توجه نشان می‌دهند که نشانه هایی مانند گرفتاری ها یا فشارهای ناشی از موقعیت مکانی و محیطی را تجربه می‌کنند.

طرحواره تنبیه بنابراین با یک یا چند نشانه همراه می شوند که شامل منفی گرایی و بد بینی ، معیارهای سخت‌گیرانه، بازداری هیجانی و تنبیه خود می شوند.

طرحواره تنبیه اگر در فردی ایجاد شود، احتمال ایجاد انتظارات بیش از حد را در پی دارد که افراد باید به‌خاطر اشتباه و عدم رعایت موازین اخلاقی و همچنین عدم عملکرد مناسب مجازات می شوند.

زمانیکه طرحواره تنبیه فعال شود، ممکن است باعث ایجاد ناامیدی در افراد شود. این ناامیدی متوجه خودمان یا اطرافیانمان می‌شود و ممکن است ما را در برابر نقص یا رفتارهای نادرست بی‌تاب، آزرده،

گناهکار، شرمنده و بیش از حد نگران و مضطرب کند. در این شرایط، بخشش ممکن است دشوار باشد.

طرحواره تنبیه اغلب به احساس کنترل و ایجاد یک محیط قابل پیش‌بینی مربوط می‌شود که در آن چیزهای بد مجازات می‌شوند و چیزهای خوب پاداش می‌گیرند. بنابراین، به ما این باور را می‌دهند

که اگر رفتار خوبی داشته باشیم، می‌توانیم از اتفاقات بد پیش‌آمده جلوگیری کنیم. نیاز واقعی در پشت این طرح و برنامه این است که با وجود نقص‌های خود، احساس امنیت و سلامت داشته باشیم

و بتوانیم با درک غیرقابل پیش‌بینی بودن زندگی، سطح تحمل‌مان را افزایش دهیم.

علائم و نشانه های طرحواره تنبیه

درصورتیکه پنج یا بیشتر از موارد زیر را داشته باشید، بسیار احتمال دارد که این طرحواره در شما فعال می باشد:

۱- وقتی مردم اشتباه می‌کنند باید مجازات شوند و پاسخگو باشند.

۲- وقتی کار اشتباهی انجام داده‌اند، باید به آنها گفته شود.

۳- وقتی به مردم اجازه داده می‌شود با رفتار بد به کارشان ادامه دهند، ناراحت می‌شوم.

۴- بخشیدن و فراموش کردن برایم سخت است و تمایل به کینه‌ ورزی دارم.

۵- وقتی اشتباه می‌کنم، خودم را بی‌رحمانه مجازات می‌کنم.

۶- من می‌دانم که در مورد کارهای بدی که دیگران انجام داده‌اند؛ مخصوصاً وقتی مسئولیتی را بر عهده ندارند، مسوول هستم.

۷- من صدای انتقادی شدیدی در ذهن دارم که خیلی سخت درباره خودم و دیگران قضاوت می‌کند.

۸- برای من سیاه و سفید وجود دارد و هیچ حد وسطی متصور نیستم.

۹- اگر کار را درست انجام ندهم، باید عواقبش را متحمل شوم.

۱۰- مردم به من گفته‌اند که بسیار منتقد هستم و بسیار قضاوت می‌کنم.

شکل‌گیری طرحواره تنبیه در زمان کودکی

اگر طرح تنبیه در شما فعال است ممکن است اوایل زندگی شرایطی را تجربه کرده باشید که منجر به توسعه این اختلال شده است. ممکن است در زمان کودکی مجازات‌های زیادی را تجربه کرده باشید. احتمال زیادی وجود دارد

که شما قربانی شده‌اید یا در خانه یا در محیط جامعه یا مدرسه قرار گرفته اید. بنابراین این تجربیات باعث می شود که با ایجاد صدای مجازات‌ کننده درونی شما را آزار دهد. در واقع شما اعتقاد دارید که زندگیتان بد است.

می خواهید یک شیوه تفکر و رفتار منفی و پرخاشگرانه به دیگران داشته باشید، البته بیشتر از دیگران دوست دارید که این احساسات را بصورت حادتر در مورد خودتان انجام دهید.

 

طرحواره تنبیه

سبک های مقابله ای طرحواره تنبیه

افراد هنگام فعال شدن طرحواره از روش‌های مختلف تسلیم، اجتناب و جبران افراطی برای رویارویی با طرحواره خود استفاده می‌کنند:

تسلیم

در این سبک مقابله، افراد تسلیم الگوی فکری طرحواره خود می‌شوند. وقتی فرد تسلیم الگوی فکری تله تنبیه شود؛ خشم و عصبانیت‌ش را به طور کلامی و فیزیکی نشان‌ می‌دهد. این فرد نسبت به خود و دیگران رفتار نادرستی دارد؛

سرزنشگر، عصبانی و پرخاشگر است. ممکن است به طور ناخودآگاه به سمت رابطه‌ای کشیده شوند که در آن مورد سرزنش و تحقیر قرار می‌گیرند.

اجتناب

در سبک مقابله اجتناب، فرد مطمئن است که دیگران به او آسیب خواهند زد؛ به همین خاطر ترجیح می‌دهد از دیگران دوری کند و تنهایی را بیشتر دوست دارد. فرد درگیر تله تنبیه، آدم‌های ایرادگیر و ریزبین و موقعیت‌هایی

که احتمال قضاوت و تحقیر در آن بالاست را به خوبی شناسایی می‌کند و از آن‌ها دوری می‌کند.

جبران افراطی

افرادی که از سبک مقابله جبران افراطی در حین فعال شدن تله تنبیه استفاده می‌کنند؛ در برابر خطاها و اشتباهات دیگران، ظاهراً خوب رفتارمی‌کنند اما در درون احساس تنش، پرخاش می‌کنند و سرشار از افکار و احساسات منفی هستند.

گاهی میل دارند به خود و دیگران ضربه بزنند اما در صدد جبران افراطی برمی‌آیند و افکار و احساسات منفی خود را با بخشش و محبت افراطی سرکوب می‌کنند. این افراد نسبت به مسائل، آسان‌گیر هستند و سریعاً دیگران را می‌بخشند اما در درون احساس خشم دارند.

 

طرحواره تنبیه

درمان طرحواره تنبیه

موقعی که طرحواره تنبیه فعال است می تاونید با استفاده از این سه روش با این اختلال مقابله کنید:

تسلیم شدن: همیشه چیزهایی وجود دارد که احساس بدی به شما می دهد. همواره مجازات و نارضایتی به خویش و سایر افراد شما وجود دارد.

اجتناب: مطمئنید که دیگران به شما آسیب می‌ زنند و بنابراین از بودن در کنارشان اجتناب می‌کنید. در واقع “شما انتخاب می‌کنید که تنها باشید”.

جبران افراطی: این عامل باعث می شود که همیشه با خودتان تنش داشته باشید. چراکه در درون خود احساسات منفی و پرخاشگرانه‌ای را تجربه می‌ کنید. درصورتی که در بیرون طور دیگری رفتار می‌کنید و ممکن است میل به آسیب رساندن به خود یا دیگران در درونتان ایجاد شود.

درمان طرحواره تنبیه به شما کمک می کند تا روش‌های گوناگون تفکر و احساس رامورد بررسی قرار دهید. در واقع طرحواره درمانگر تنبیه به شما نشان خواهد داد که تنبیه خود یا دیگران شما را به هدفتان نمی رساند و موجب افزایش بیشتر ترس و واهمه در زندگی می‌شود. درمانگر

مرکز مشاوره ندای ارامش تلاش میکند اعتماد را در روابط توسعه دهد و اضطراب را کاهش یابد.

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

اختلال احتکار

اختلال احتکار (Compulsive hoarding disorder) که با نام های اختلال انباشت انگاری یا اختلال ذخیره سازی هم شناخته می شود

با نام های اختلال انباشت انگاری یا اختلال ذخیره سازی هم شناخته می شود، در حقیقت یک نوع مقاومت مستمر در برابر دور انداختن متعلقات فرد است. هر چند برخی از این متعلقات ارزش خاصی ندارند اما فرد مقاومت زیادی برای نگه داشتن آن‌ ها از خود نشان می ‌دهد. نامه ‌های تبلیغاتی، روزنامه ‌های قدیمی و چیزهایی که به نظر بیشتر افراد زباله هستند، از جمله این متعلقات هستند.

هر چند برخی از این متعلقات ارزش خاصی ندارند اما فرد مقاومت زیادی برای نگه داشتن آن‌ ها از خود نشان می ‌دهد. نامه ‌های تبلیغاتی، روزنامه ‌های قدیمی و چیزهایی که به نظر بیشتر افراد زباله هستند، از جمله این متعلقات هستند.

فرد مبتلا به اختلال احتکار که نوعی اختلال وسواس است، ممکن است دارایی ‌هایی را که دیگر کاربردی ندارند، به دلیل وابستگی احساسی به آن‌ ها یا با باور به این‌ که در آینده به آن ‌ها احتیاج پیدا خواهند کرد، نگه‌ دارند.

دلایل احتکار در افراد مبتلا به اختلال احتکار چیست؟

دلایل اصلی که باعث می شود مانع دور انداختن اموال شود فایده یا ارزش زیبا شناسی آن ها یا دلبستگی عاطفی عمیق می باشد. ترس از دست دادن اطلاعات مهم هم شایع است. برخی در مورد سرنوشت اموال احساس مسئولیت می کنند.

اجناسی که معمولا ذخیره می شوند شامل روزنامه ها، مجله ها، لباس های کهنه، کیف ها، کتاب ها، نامه ها، لوازم دفتری و تقریبا هر جنسی را ذخیره می کنند. ویژگی های دیگر این اختلال عبارتند از دودلی، کمال گرایی، اجتناب، طفره رفتن، مشکل برنامه ریزی و سازمان دادن تکالیف و حواس پرتی.

معیارهای DSM 5 برای اختلال احتکار

 فرد همیشه به سختی می‌تواند چیزهایی که دارد را دور بریزد یا از آن‌ها جدا شود. فرقی نمی‌کند که آن‌ها با ارزش باشند یا نباشند.

دلیل این مشکل این است که فرد احساس می‌ کند باید چیز هایی که دارد را برای روز مبادا نگه دارد. از سوی دیگر می‌ خواهد از رنج و استرس ناشی از دور ریختن آن‌ ها خودداری کند.

ناتوانی از دور ریختن چیز ها، کم‌کم به تعداد آن‌ها می ‌افزاید و باعث شلوغ شدن و انباشته شدن آن‌ها در اتاق ‌ها و دیگر بخش‌ های خانه شود. به ویژه در جاهایی که رفت و آمد و دیگر کار های روزمره در آن انجام می ‌شود.

به همین دلیل است که اتاق نشیمن تبدیل به یک انباری بی ‌نظم و ترتیب می ‌شود. اگر مکان ‌های مهم خانه خلوتند برای این است که فرد دیگری آن بخش‌ ها را تمیز و مرتب می ‌کند.

احتکار باعث می ‌شود در عملکرد اجتماعی، شغلی، خانوادگی و دیگر بخش ‌های مهم زندگی فرد، رنج و نابسامانی پدید آید.

احتکار کردن و انبار کردن به دلیل مشکلات جسمانی و عارضه‌ی پزشکی نباشد. برای نمونه با آسیب مغزی، بیماری قلبی و عروقی و سندروم پریدر – ویلی قابل توجیه نباشد.

دلیل احتکار کردن با اختلال دیگری قابل توجیه نباشد. (برای نمونه: احتکار به خاطر وسواس ‌های مرتبط با اختلال وسواسی – اجباری، کاهش انرژی در اختلال افسردگی عمده، دیلوژن ‌ها در اسکیزوفرنی یا دیگر اختلالات سایکوتیک،

نقص ‌های شناختی در اختلال نوروکوگنیتیو شدید، محدودیت علاقه در اختلال طیف اوتیسم). این اختلال می ‌تواند با برخی از اختلال‌‌ های روانشناختی دیگر همایندی یا داشته باشد.

اختلال احتکار

علل ایجاد اختلال احتکار

ژنتیک

تحقیقات نشان داده است که 50 درصد احتمال بروز این اختلال به دلیل ژنتیک رخ می دهد، و نیمی از افرادی که به این اختلال دچار هستند، اذعان دارند که یکی از نزدیکانشان نیز همین مشکل را دارد.

عوامل محیطی

این افراد در گفتگو هایشان با روانشناس از حوادث آسیب زا می گویند. بنابراین علاوه بر مسائل ژنتیک، عوامل محیطی نیز در این مورد عامل زیربنایی محسوب می شود.

در سال های اول زندگی، یک کودک با یادگیری از سبک زندگی والدینش این رفتار در او شکل می گیرد. نداشتن رابطه خوب با پدر و مادر نیز می تواند این مشکل را ایجاد کند.

شکل نگرفتن رابطه عمیق عاطفی با پدر و مادر و ترس از دست دادن آنها، می تواند فرد را به وابستگی به اشیا سوق دهد. طوری که فرد امنیت خود را در نگه داشتن این وسایل جستجو می کند.

انواع فرعی اختلال احتکار

احتکار کتاب :

عبارت است از جمع آوری کتاب تا حدی که روابط اجتماعی یا سلامت فرد به خطر بیفتد. این افراد کتاب هایی را نگه می دارند که اصلا به دردشان نمی خورد. این افراد از یک کتاب چندین نسخه می خرند یا تعداد کتاب هایی که می خرند بیشتر از آن است که بتوانند بخوانند.

احتکار حیوانات :

این افراد تعداد زیادی حیوان در خانه ی خود نگه می دارند بدون آنکه بتوانند خانه خود را تمیز نگه دارند یا از این حیوانات به خوبی رسیدگی کنند. این افراد به حیوانات خود به شدت علاقه دارند.

احتکار اطلاعات :

این افراد هر چه را به دستشان می رسد، می خواهند نگه دارند، از دوستان و آشنایان خود دایم فایل های مختلف می گیرند و آنها را در هارد دیسک خود ذخیره می کنند. آنها اطلاعاتی را ذخیره می کنند که هرگز به آنها رجوع نخواهند کرد. آنها اطلاعات را حذف نمی کنند و اگر اطلاعات به طور اتفاقی حذف شود به شدت ناراحت و مضطرب می شوند.

 

اختلال احتکار

اختلال احتکار چه عوارضی دارد؟

خطر سقوط اشیا بر روی فرد یا گیر کردن در بین وسایل و صدمه دیدن

افزایش تعارضات خانوادگی

تنهایی

شرایط غیر بهداشتی که سلامت فرد را مورد تهدید قرار می دهد.

بالا رفتن خطر آتش سوزی

مشکلات قانونی

عملکرد کاری ضعیف

افرادی که دچار اختلال احتکار هستند؛ سایر اختلالات را نیز در خود دارند. تحقیقات نشان داده است که 75 درصد مبتلایان به احتکار دارای مشکل اضطرابی هستند.

درمان اختلال احتکار

درمان‌های اصلی مورد استفاده برای تسکین علائم اختلال احتکار  رفتار درمانی شناختی (CBT) و داروهای ضدافسردگی، مانند مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) است. برای درمان این اختلال ممکن است هر دو روش درفتار درمانی شناختی و درمان دارویی همزمان به کار گرفته شوند. تجربه نشان داده است که درمان مبتنی بر همدلی نسبت به درمان تنها با CBT، می‌تواند موثرتر از درمان دارویی باشد.

برای دسترسی سریع به دکتر روانشناس می توانید برای رزرو وقت و تماس با شماره های مرکز مشاوره ندای ارامش روان تماس حاصل نمایید.

 

ممنون که همراه ما بودین.

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

طرحواره استحقاق

افرادی وجود دارند که بهترین ها را حق خود و از آن خود می‌ دانند و برای دست یابی به آنها از دیگران سو استفاده می‌کنند و برایشان اهمیتی ندارد که دیگران چه احساسی دارند.به احتمال زیاد چنین افرادی دارای طرحواره استحقاق یا بزرگ منشی هستند.

تعریف طرحواره استحقاق یا بزرگ منشی

در طرحواره استحقاق فرد تمایل ویژه ای به قدرت طلبی و به دست آوردن موقعیت خاص دارد و در این راه فقط و فقط به خواسته‌های خود می اندیشد

و دیگران را اشیائی در خدمت خود می بیند.افراد دارای طرحواره ایمان دارند که مستحق داشتن چیزهای عالی هستند.برجسته ترین ویژگ آنها خودخواهی است

که بسیار برای اطرافیان ناخوشایند می‌باشد.

ویژگی های طرحواره ی استحقاق

1. افراد دارای طرحواره استحقاق به اطرافیان و نیازهایشان توجهی نداشته و همیشه خود را الویت قرار می‌دهند.
2. این افراد بر این باورند که برتری خاصی نسبت به بقیه دارند ، بنابراین برخورداری از موقعیت و امکانات خاص را حق خود می‌دانند. از این رو دیگران را به خدمت خود می‌گیرند.
3. و به منظور استفاده از دیگران در جهت اهداف خود، به صورت اغراق آمیزی از آنها تعریف و تمجید کرده یا آنها ضعیف و حقیر می‌کنند تا تسلط بیشتری داشته باشند.
4. کسانی که طرحواره بزرگ منشی دارند همدلی بسیار کمی با اطرافیان داشته و به احساسات بقیه بی اعتنا هستند.از خانواده ، دوستان و جامعه طلب کارند. قدر دان نیستند و توقعات نا بجای بسیاری دارند به همین دلیل با بقیه به طور غیر منصفانه ای رفتار می‌کنند.
5. افراد داری تله استحقاق به دلیل باور بر اینکه با بقیه متفاوت بوده و خاصند، به قاعده و قانون ها توجهی ندارند و از این رو ممکن است بیشتر از سایر افراد گرفتار مسائل حقوقی و قضایی شوند.
6. اهل احترام متقابل نیستند و به دلیل نداشتن حد و مرز در روابط و سو استفاده از نزدیکانشان از فرصت مهرورزی خالصانه و عاری از خود خواهی محروم اند.

 

طرحواره استحقاق

دلایل ایجاد طرحواره استحقاق

• والدین بیش از حد خوب
• وجود طرحواره های دیگر

خب حالا والدین بیش از حد خوب در طرحواره استحقاق به چه معناست

والدین بیش از حد خوب

بهتر است والدین به شکل متعادلی از نظر تربیتی به نیاز ها و خواسته های فرزند خود توجه کنند. آنها باید به موقع فرزندان خود با واقعیت ها و محدودیت های واقع بینانه زندگی مواجهه کنند. اما والدینی که خودشان در طول کودکی محرومیت هایی داشته اند، این تعادل را رعایت نکرده و با جبران افراطی، فرزندان خود را در دام تله استحقاق می اندازند.

وجود طرحواره های دیگر

بیشتر طرحواره ها با یکدیگر همپوشانی دارند و در صورت بروز یک طرحواره طرحواره های مرتبط نیز به صورت زنجیره وار بالا آمده و ایجاد مشکل می کنند. فرد برای مقابله با طرحواره نقص و شرم و طرحواره محرومیت هیجانی ،

دست به جبران عاطفي می‌زند که تکرار آن باعث گرفتاری در طرحواره استحقاق شده و ممکن است بعد ها درگیر اعتیاد نیز بشود.

انواع طرحواره بزرگ منشی

طرحواره استحقاق در حالت کلی در سه گروه دسته بندی می‌شود:

طرحواره استحقاق یا لوس

فرد دارای این طرحواره، بسیار سلطه جو و کنترل گر و بوده و از بقیه توقع دارد که در خدمتش باشند و با او همدلی کنند. اگر توقعش برآورده نشود بسیار دل چرکین می‌شود. اصول و قوانین،برای افرادی دارای طرحواره استحقاق لوس، بی‌معناست. بی صبر و کم طاقت هستند و برای رسیدن به اهداف بلند مدت تلاشی نمی‌کنند.

طرحواره استحقاق وابسته

در طرحواره استحقاق وابسته، شخص خودش را به عنوان یک آدم ضعیف تعریف می‌کند تا همیشه نیاز و خواسته‌هایش توسط بقیه تامین شود. بیشتر مواقع کارهای خود را به دیگران محول می‌کند و از آنها طلب‌کار است. چنین فردی هيچ وقت قدر دان نیست و حد و حدودی برای لطف یا وظیفه قائل نمی‌باشد‌. بعد از برآورده نشدن توقعات نابجای خود سریع قهر می کند و به دوستی ها و روابط خود آسیب می‌زند.

طرحواره استحقاق

طرحواره استحقاق تکانشگر عصبی

در این طرحواره، فرد به صورت تکانشی و بدون تفکر به عواقب رفتار خود، به وقایع پاسخ می‌دهد. توانایی مدیریت احساس و رفتار خود را ندارد و خیلی زود عصبانی می شود،حتی ممکن است پرخاشگری فیزیکی انجام دهد.

طرحواره استحقاق می‌تواند به سایر طرحواره ها حمله کرده و زمینه را فراهم کند تا فرد در دام های متعدد گرفتار شود. از این رو شناخت و درمان تله استحقاق بسیار حائز اهمیت است.

درمان طرحواره استحقاق

در برابر کسانی که طرحواره بزرگ منشی دارند:

• خود را موظف به اطاعت ندانید.
• حد و مرز ها را مشخص کنید تا نتوانند از شما سو استفاده کنند.
• مسئولیت باور ها و توقعات آنها را بر عهده نگیرید.
• اجازه دهید با واقعیت های زندگی مواجه شده و خشم و اندوه را حس کنند.
• با آنها همدلی کرده و در صورت امکان آنها را در غلبه بر این طرحواره یاری دهید.

توجه داشته باشید که به دلیل مزایایی که این طرحواره برای فرد دارد حاضر به تغییر باور اشتباه خود نیست.
همچنین فرد درگیر طرحواره استحقاق اصلا نمی‌پذیرد که مشکلی داشته و باید در راستای رفع آن تلاش کند. به همین خاطر مقاومت بسیار بالایی در پذیرش و درمان اختلال دارد.
فرد داری استحقاق زمانی به روانشناس مراجعه می‌کند که شخص مهمی از او خواسته یا او را مجبور کرده‌ باشد.
بهترین راهکار برای غلبه بر این طرحواره و بهبود مراجعه به متخصص است. طرحواره درمانگر با ریشه یابی مشکل، باور درست را جایگزین کرده و درمان مناسب را ارائه می‌دهد تا به بهترین شکل اثرات مخرب کاهش پیدا کند.

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

بیش فعالی در کودکان

اختلال کمبود توجه، بیش فعالی (ADHD) یک مشکل سلامت روانی است که درواقع سطوح بیش از حد بیش فعالیت و رفتارهای تکانشی در افراد مبتلا را سبب می‌شود.

افراد مبتلا به ADHD ممکن است دشواری در تمرکز بر روی یک کار یا نشستن برای مدت طولانی در یک مکان (مثل کلاس یا میز کار) را تجربه کنند.

ADHD کودکان یک تفاوت در رشد مغز است که می‌تواند بر توانایی تمرکز و خودکنترلی آنها تأثیر بگذارد. این اختلال یکی از شایع‌ترین اختلالات مغزی در کودکان است

که تقریباً 10 درصد از کودکان را در ایالات متحده درگیر کرده است. در حالی که این بیماری اغلب در کودکان تشخیص داده می‌شود، ADHD می‌تواند تا بزرگسالی ادامه یابد.

طبق تحقیقات انجام شده ADHD در کودکان دارای نشانه‌ها و علائمی است که در این مقاله ذکر می‌شود. درمان ADHD از آنجا اهمیت وافری دارد که می‌تواند

از مشکلات بعدی مرتبط با این اختلال (افسردگی، روابط ناپایدار اجتماعی، اعتیاد و غیره) جلوگیری کند.

در کودکانADHD چه علائمی دارد؟

علائم ADHD از کودکی به کودک دیگر متفاوت است. اما بیشتر کودکان تمایل دارند ترکیبی از این علائم کلیدی را نشان دهند:

بی توجهی: کودک شما ممکن است در توجه کردن مشکل داشته باشد یا به راحتی حواسش پرت شود.

تکانشگری: کودک شما بدون فکر کردن رفتار می‌کند، مثلاً حرف دیگران را قطع می‌کند.

بیش فعالی: کودک شما دائماً در حال حرکت است، بیش فعال است یا بیش از حد صحبت می‌کند.

ممکن است قبل از اینکه متوجه بی‌توجهی یا تکانشگری شوید، متوجه بی تابی، بی قراری و سایر نشانه های بیش فعالی در کودک خود شوید. این علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. مشکل در اتمام کارها
2. گم کردن وسایل
3. انرژی زیادی
4. دویدن یا کوهنوردی در زمان های نامناسب
5. فراموشی
6. انتظار برای نوبت آن‌ها شدن زمان سختی برای آن‌ها است

 

علائم کودک شما تا حد زیادی تعیین می کند که کدام یک از سه نوع اصلی ADHD دارد:

• عمدتا از نوع بیش فعال و تکانشی: کودکان هم رفتار بیش فعال و هم تکانشی از خود نشان می‌دهند.
• عمدتا نوع بی توجه: قبلاً به این اختلال نقص توجه (ADD) می‌گفتند. کودکانی که این علائم را دارند در توجه کردن مشکل دارند. ممکن است علائم آنها را به سرعت نوع اول متوجه نشوید.
• نوع ترکیبی (بی توجه و بیش فعال/تکانشی): کودکان مبتلا به این نوع ADHD علائم متعددی از دو نوع اول دارند. این شایع‌ترین شکل ADHD است.

 

بیش فعالی در کودکان

علت به وجود آمدن بیش فعالی در کودکان چیست؟

چه چیزی باعث اختلال ADHD می‌شود. اما واضح است که تاحدودی به خانواده برمی‌گردد. از هر 4 کودک مبتلا به ADHD، یکی از والدین آن مبتلا به ADHD است. تحقیقات نشان داده است که کودکان مبتلا به ADHD ممکن است در موارد زیر تفاوت‌هایی داشته باشند:

• مناطقی از مغز که مهارت‌های اجتماعی، توجه و حرکت را کنترل می‌کنند
• مواد شیمیایی که ارتباطات را در مغز کنترل می‌کنند
• کارشناسان همچنین بر این باورند که مغز کودکان مبتلا به ADHD دیرتر از مغز کودکان فاقد این بیماری بالغ می‌شود

• پسران بیش از دو برابر دختران در معرض ابتلا به این بیماری هستند. برخی از محققان بر این باورند که این بیماری در دختران ممکن است کمتر تشخیص داده شود، زیرا آنها بیشتر به نوع بی‌توجهی نسبت به بیش فعالی یا تکانشگری، مبتلا هستند.
• از هر 10 کودک مبتلا به ADHD، 6 کودک دارای اختلال روانی، عاطفی یا رفتاری دیگری هستند.

 

اگر فرزند شما تمام این شرایط زیرا را داشته باشد ممکن است تشخیص ADHD را دریافت کند:

• آنها حداقل شش علامت ADHD دارند، مانند بی قراری زیاد
• علائم به مدت 6 ماه یا بیشتر طول می‌کشد
• این علائم در بیش از یک موقعیت مانند خانه، مدرسه و اجتماعی باعث ایجاد مشکلاتی برای کودک شما می‌شود
• علائم آنها قبل از 12 سالگی شروع می‌شود

 

پیش آگهی ADHD دوران کودکی

برای حدود 7 نفر از هر 10 کودک، علائم ADHD تا نوجوانی و اوایل بزرگسالی ادامه دارد و تا سن 25 سالگی، علائم در 16٪ از آنها کاهش می‌یابد، در حالی که 9٪ از کودکان دیگر اصلاً علائمی ندارند. اما برای حدود 35٪ تا 65٪ از کودکان، ADHD یک بیماری مادام العمر است.

ADHD در کودکان چه عوارضی دارد؟

ADHD بدون درمان می‌تواند منجر به عوارض مادام العمر شود. این امر شامل موراد زیر می‌شود:

• اختلال مصرف مواد
• مشکل در گرفتن و حفظ شغل
• اختلالات اشتها
• سایر مشکلات سلامت روان مانند افسردگی یا اضطراب
• روابط ناپایدار
• عملکرد تحصیلی ضعیف
• رفتارهای مخاطره آمیز که می تواند منجر به تصادفات اتومبیل یا مشکلات قانونی شود
• مشکلات خواب

 

یک روال معمولی و منظم روزمره ایجاد کنید. سعی کنید هر روز، از لحظه بیدار شدن تا لحظه خواب، به همان برنامه فعالیت خود پایبند باشید.

منظم باشید کودک خود را تشویق کنید هر روز کوله مدرسه، لباس و اسباب بازی خود را در همان مکان قرار دهد. به این ترتیب کودک احتمالاً آنها را از دست نخواهد داد.

منابع حواس پرتی ها را کنترل کنید. وقتی فرزندتان در حال انجام تکالیف است تلویزیون را خاموش کنید، سر و صدا را محدود کنید و فضای کاری تمیز ایجاد کنید.

مرسی که تا اینجا همراه ما بودین

ما در کلینیک ندای ارامش روان زیر نظر دکترای روانشناس کودک اختلال بیش فعالی یا همان ADHD کودک شما را تشخیص می دهیم و میتوانید درمان را پیش بگیرید

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

افسردگی پنهان

افسردگی پنهان به نوعی از افسردگی اطلاق می شود که فرد تمام تلاش خود را می کند تا علائم افسردگی را از اطرافیان خود پنهان کند. در این شرایط ممکن است فرد به قدری مشکل را پنهان کند که خود نیز قادر به تشخیص آن نباشد.

به همین دلیل است که گاهی اوقات افسردگی پنهان را افسردگی “خندان” می نامند. فردی که افسردگی پنهان دارد ممکن است راضی، شاد و سازنده به نظر برسد. زندگی کاری و روابط آنها، از ظاهری کاملا خوب به نظر می رسد.

اما در باطن، در فضاهای ساکتی که دیگران حضور ندارند، علائم افسردگی بر افکار، احساسات و سلامت جسمانی آنها تأثیر می گذارد و این علائم از بین نمی روند.

آگاهی از علائم افسردگی مهم است و لازم است تفاوت افسردگی معمولی را از افسردگی پنهان بشناسیم:

علایم افسردگی معمولی در مقابل علائم غیر معمول افسردگی

یکی از دلایلی که تشخیص افسردگی پنهان ممکن است دشوار باشد این است که این علائم از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. علائم شناخته شده افسردگی معمولی شامل موارد زیر است:

غم و اندوهی که بیش از 2 هفته ادامه داشته باشد
گریه مکرر
افت شدید عزت نفس
از دست دادن علاقه به چیزهایی که زمانی برای فرد مهم بودند

اما تشخیص تعدادی از علائم دیگر به عنوان افسردگی دشوارتر است، این علایم شامل:

درد جسمی یا مشکلات گوارشی که به بیماری دیگری مرتبط نیست
خستگی یا کمبود انرژی
تغییرات در الگوهای خواب
افزایش وزن، کاهش وزن یا تغییر در اشتها
مصرف مواد مخدر
تحریک پذیری، بدخلقی یا حساسیت مفرط
احساس ناامیدی یا بی ارزشی
مشکلات توجه، تمرکز یا حافظه
از دست دادن علاقه به رابطه جنسی

یکی از راه‌های تشخیص اینکه آیا فردی مبتلا به افسردگی است یا خیر، این است که این علایم چه مدت در فرد وجود داشته‌ است. به طور کلی، علائمی که در عرض 2 هفته از بین نمی روند احتمالا به افسردگی در ارتباط هستند و لازم است به مشاور مراجعه گردد.

علایم افسردگی پنهان

لازم است که مراقبت هرگونه تغییر در رفتار و خلق و خوی فرد باشید. وقتی فردی افسردگی دارد، ممکن است رفتار او نسبت به قبل متفاوت شود.

یک یا دو تغییر رفتاری به خودی خود لزوماً نشان دهنده این نیست که فردی دچار افسردگی پنهان شده است، اما چند تغییر رفتاری که در یک زمان رخ دهند ممکن است باعث نگرانی شود.

هنگامی که فردی علائم افسردگی را تجربه می کند اما در مورد آن صحبت نمی کند، اطرافیان او ممکن است متوجه این نوع تغییرات شوند:

1- تفاوت های شخصیتی

تغییر در شخصیت فرد ممکن است نشانه افسردگی پنهان باشد که در  این حالت میتوانید از یک مشاور کمک بگیرید برای مثال، فردی که با افسردگی پنهان زندگی می‌کند، ممکن است ساکت‌تر شود، یا نسبت به آینده بدبین‌تر شود.

2-کاهش یا افزایش وزن به صورت قابل توجه

تغییر ناگهانی عادات غذایی و عدم علاقه به خوردن یا غذا خوردن در پاسخ به موقعیت های عاطفی ممکن است نشانه افسردگی پنهان باشد.

3-تغییر در عادات خواب

دیرتر خوابیدن یا خوابیدن بیشتر از حد معمول، یا بیدار ماندن در ساعات غیرمعمول، همگی می توانند نشانه های افسردگی باشند.

4- جدی تر شدن

معمولا فردی که دچار افسردگی پنهان شده است صحبت هایی کند تر، عمیق تر، تاریک تر یا فلسفی تر از حد معمول خواهد داشت.

5- تفاوت در تعاملات اجتماعی

نشانه‌های افسردگی ممکن است شامل شرکت مداوم در مهمانی ها و دور همی ها یا در نقطه مقابل  شروع به کناره گیری از فعالیت های اجتماعی باشد. فرد در این شرایط بهانه های مکرری برای اینکه چرا با دوستان و خانواده خود در ارتباط نیستند بیان می کند که همگی می تواند نشانه افسردگی باشد.

افسردگی پنهان

6- تغییر در بهره وری

اختصاص زمان زیادی به کار یا مشاهده کاهش عملکرد هر دو می تواند نشان دهنده افسردگی باشد. رها کردن سرگرمی ها یا دلایلی که زمانی اهمیت داشتند نیز می تواند علایم هشدار دهنده باشد.

یک فرد مبتلا به افسردگی پنهان ممکن است از چیزهایی که زمانی برایش بسیار مهم بوده اند دست بکشد، یا ممکن است به روش های خاصی از مشارکت گروهی بپرهیزد.

7-خودگویی منفی

فردی که دچار افسردگی پنهان است به شوخی چیزهای منفی می گوید تا توجه را از درد اصلی خود منحرف کند. ممکن است رفتارهای پرخطر به ویژه در نوجوانان افزایش یابد. این مورد ممکن است تلاشی برای مقابله با بی حسی یا ایجاد آسیب به خود باشد.

چه کسی در برابر افسردگی پنهان آسیب پذیر است؟

هر کسی می تواند علائم افسردگی را پنهان کند، به خصوص اگر احساس کند چیزی برای از دست دادن در مورد آن وجود دارد. اما برخی از قشرهای مردم ممکن است بیشتر از دیگران افسردگی را پنهان کنند یا از اینکه افسردگی بر آنها تأثیر می‌گذارد بی‌اطلاع باشند.

تحقیقات نشان می‌دهد که افسردگی پنهان بیشتر در این دسته از افراد وجود دارد:

بزرگسالان مسن تر
کودکان و نوجوانان
مردان
افراد مبتلا به بیماری های مزمن
افرادی که از تجربیات آسیب زا بهبود می یابند
افراد به حاشیه رانده یا سطح پایین تر

افسردگی پنهان

چرا برخی افراد افسردگی خود را پنهان می کنند؟

مردم اغلب احساس می کنند که دلایل بسیار خوبی برای پنهان نگه داشتن علائم افسردگی دارند. شاید آنها پیامدهای منفی ناشی از افشای علائم افسردگی را در گذشته تجربه کرده باشند. شاید آنها از خطرات سلامتی که افسردگی درمان نشده می تواند ایجاد کند آگاه نباشند.

فهرست زیر برخی از دلایلی را نشان می دهد که افراد احساسات خود را پنهان می کنند.

• “آنقدر تدریجی رخ داد که من به سختی متوجه شدم.”
• “من به پزشکان اعتماد ندارم.”
• من از پیامد های صحبت در مورد مشکل سلامت روان می ترسم و نمی دانم که چه اتفاقی می افتد.
• در برخی نقاط، مشکلات روانی می تواند منجر به برخورد با مجریان قانون شود که می تواند خطرناک و ترسناک باشد. بی اعتمادی به سیستم ها می تواند باعث شود افراد احساس کنند که باید علائم خود را پنهان کنند.
• “من نمی خواهم سربار باشم.”
• گاهی اوقات افراد زمانی که به دنبال درمان یا درخواست کمک هستند، احساس گناه می کنند. این امر ممکن است مخصوصاً برای نوجوانان و افراد مسن که نمی خواهند خانواده و دوستان خود را نگران کنند صادق باشد.
• “من خجالت می کشم در مورد این مشکل صحبت کنم.”

مردم ممکن است این وضعیت را اشتباه درک کنند، زیرا فکر می کنند که ناشی از نقص یا ضعف شخصیت است. این امر می تواند افراد را از صحبت در مورد علائم و جستجوی درمان باز دارد.

• “من نمی خواهم دارو مصرف کنم.”
  برخی از افراد به دلیل خطر عوارض جانبی نگران مصرف داروهای ضد افسردگی و سایر داروها هستند.

چگونه می توان به کسی که افسردگی پنهان دارد کمک نمود؟

دانستن اینکه چگونه می توان به فردی که به نظر می رسد با افسردگی دست و پنجه نرم می کند، کمک کرد دشوار باشد. در اینجا چند گزینه برای بررسی وجود دارد:

می توانید سؤالاتی بپرسید که نشان دهنده اهمیت شما به موضوع باشد و فرصتی برای صحبت کردن ایجاد کند.
بدون قضاوت یا توصیه زیاد به صحبت های فرد گوش کنید.
از کلیشه‌ها و صحبت‌های هیجان‌انگیز که ممکن است مفید نباشند، خودداری کنید.
پیشنهاد کنید با هم پیاده روی کنید.
برای فعالیت های اجتماعی کم فشار، با در نظر گرفتن علایق طرف مقابل،برنامه ریزی نمایید.

افسردگی پنهان قابل درمان است. هنگامی که افراد درگیر کمک دریافت می کنند، علائم این مشکل بهتر می شوند، اگرچه ممکن است مدتی طول بکشد تا اثرات قابل توجه باشد. رایج ترین و مؤثرترین درمان های افسردگی، داروها، روان درمانی یا ترکیبی از این دو هستند.

در مواردی که درمان و دارو علائم شدید را به طور کامل تسکین نداده است، درمان‌های تحریک‌کننده مغز ممکن است یک گزینه مناسب باشد.

همچنین بهبود برخی علائم افسردگی با ورزش، بهبود خواب و رژیم غذایی که غذاهای شیرین و فرآوری شده را محدود می کند (مانند رژیم مدیترانه ای) ممکن است.

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

اضطراب اجتماعی چیست؟

اضطراب اجتماعی چیست؟

کارشناسان انجمن اضطراب و افسردگی آمریکا، اضطراب اجتماعی را به عنوان “اضطراب شدید یا ترس از قضاوت شدن، ارزیابی منفی یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی” توصیف می کنند

ترس از ناهنجار به نظر رسیدن در جامعه، سبب اضطراب شدید می شود و اغلب منجر به دوری کامل فرد از اجتماع می شود. از آنجایی که اجتناب یک پاسخ رایج است،

در صورت عدم درمان، اضطراب اجتماعی زندگی فرد را دچار محدودیت می کند.

تجربیات یا روابط از دست رفته باعث می شود انسان ها نسبت به همدیگر بی اعتماد شوند و

همین حس باعث طرد شدن آنها از جامعه خواهد شد. اضطراب اجتماعی سبب می شود کودک در مدرسه به درستی عمل نکند و فرد بزرگسال در جامعه از مهارت های اجتماعی ضعیف،

عزت نفس پایین، انزوای اجتماعی و افسردگی برخوردار شود و حتی افکار یا اقدام به خودکشی را در سر خود بپروراند.

علائم اضطراب اجتماعی چیست؟

معیارهای تشخیص و علائم اضطراب اجتماعی عبارتند از:

۱- ترس یا اضطراب مداوم و شدید در مورد موقعیت‌های اجتماعی خاص، زیرا معتقدید ممکن است مورد قضاوت های منفی، خجالت آور یا تحقیر قرار بگیرید.

۲- اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی اضطراب‌زا یا تحمل آن‌ها با ترس یا اضطراب شدید.

۳- اضطراب بیش از حد که با موقعیت بوجود آمده نامتناسب است.

۴- اضطراب یا پریشانی که در زندگی روزمره شما اختلال ایجاد می کند.

۵-همچنین علائم فیزیکی وجود دارد که فرد مبتلا به اضطراب اجتماعی می تواند آن را تجربه کند. علائم فیزیکی اضطراب اجتماعی عبارتند از «ترس شدید، تند شدن قلب، قرمز شدن یا سرخ شدن صورت، تعریق زیاد، خشکی گلو و دهان، لرزش دست، بلع غذا همراه با مشکل، انقباض عضلانی دست و پا، به ویژه در اطراف صورت و گردن.

علت اضطراب اجتماعی

عوامل ژنتیکی

عوامل ژنتیکی نقش مهمی در ایجاد اضطراب اجتماعی ایفا می‌کنند. مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی دارند، احتمال بیشتری برای دچار شدن به اضطراب اجتماعی دارند. در واقع، تحقیقات نشان می‌دهد که تا ۳۰٪ علت اضطراب اجتماعی ممکن است به عوامل ژنتیکی مربوط باشد.

یکی از نظریه‌ها این است که ژن‌های خاص ممکن است افراد را مستعدتر نسبت به محرک‌های محیطی کنند ، این نوع محرک ها می‌توانند منجر به اضطراب اجتماعی شوند. به عنوان مثال، اگر کسی با توجه به عوامل ژنتیکی استرس زیادی در هر مرحله از زندگی خود داشته باشد، ممکن است احتمال بیشتری برای ایجاد اضطراب اجتماعی در پاسخ به عوامل استرس اجتماعی داشته باشد.

عوامل محیطی

عوامل محیطی نیز می‌توانند در ایجاد اضطراب اجتماعی نقش داشته باشند. به عنوان مثال، فردی که در گذشته تجربه‌های اجتماعی منفی مانند زورگویی یا رد شدن داشته است، ممکن است در نتیجه آن دچار اضطراب اجتماعی شود. به همین ترتیب، بزرگ شدن در خانواده‌ای با والدین بیش از حد محافظ یا منتقد ممکن است خطر ابتلا به اضطراب اجتماعی را افزایش دهد.

عوامل اجتماعی و فرهنگی نیز می‌توانند در اضطراب اجتماعی نقش داشته باشند. به عنوان مثال، زندگی در جامعه‌ای که ارزش بالایی به موقعیت اجتماعی و ظاهر می‌دهد، ممکن است فشار برای انجام و پذیرفته شدن توسط دیگران را افزایش دهد، که منجر به اضطراب اجتماعی می‌شود.

درمان اضطراب اجتماعی

آیا نمی دانید چگونه بر اضطراب اجتماعی غلبه کنید؟ خبر خوب این است که اضطراب اجتماعی یک بیماری قابل درمان است.

داروهای درمانی برای اضطراب اجتماعی

هنگامی که فرد به روان پزشک خود مراجعه می کند، او حتما علت اضطراب اجتماعی فرد را بررسی کرده و سپس با توجه به شناخت علائم اضطراب اجتماعی در فرد برخی از داروها را برای فرد تجویز می کند.

NIMH داروهای اضطراب اجتماعی را به سه دسته تقسیم می کند.

• داروهای ضد افسردگی، مهارکننده‌های سروتونین (SSRIs) مانند Paxil و Zoloft، یا مهارکننده‌های سروتونین- نوراپی نفرین، (SNRIs) Effexor XR
• مسدودکننده های بتا، گهگاه برای درمان فیزیکی اضطراب اجتماعی مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و لرزش تجویز می شود.
• داروهای ضد اضطراب، مانند بنزودیازپین ها، ممکن است تجویز شوند و تحت نظارت دقیق قرار گیرند، زیرا می توانند اعتیادآور باشند.

داروها، مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد اضطراب، می‌توانند یک درمان موثر برای اضطراب اجتماعی باشند. این داروها می‌توانند به تنظیم شیمی مغز و کاهش علائم اضطراب کمک کنند. با این حال، مهم است که توجه داشته باشید که داروها به تنهایی یک راه حل طولانی مدت نیستند و ممکن است در ترکیب با گفتار درمانی موثرتر باشند.

 

اضطراب اجتماعی چیست؟

گفتار درمانی

گفتار درمانی، مانند درمان شناختی-رفتاری (CBT)، یک درمان رایج برای اضطراب اجتماعی است. CBT بر تغییر الگوهای تفکر و رفتارهای منفی که به اضطراب کمک می‌کنند، تمرکز دارد. با یادگیری مهارت‌های مقابله ای جدید و تمرین تکنیک‌های آرامش، افراد مبتلا به اضطراب اجتماعی می‌توانند حس کنترل و اعتماد به نفس بیشتری در موقعیت‌های اجتماعی داشته باشند.

تغییر در سبک زندگی

تغییرات سبک زندگی، مانند خواب کافی، ورزش منظم و اجتناب از مواد مانند کافئین و الکل، همچنین می‌تواند به کاهش علائم اضطراب اجتماعی کمک کند. این تغییرات می‌تواند سلامت روان کلی را بهبود بخشد و مقاومت در برابر استرس را افزایش دهد.

اضطراب اجتماعی چیست؟

اضطراب اجتماعی یک بیماری پیچیده است که می‌تواند به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، محیطی و شخصی ایجاد شود. درک علائم اضطراب اجتماعی و دلایل آن می‌تواند به افراد کمک کند تا درمان مناسب را پیدا کنند و استراتژی‌های مقابله ای موثر را توسعه دهند. صحبت کردن با درمان، دارو و تغییر شیوه زندگی همه راه‌های موثر برای مدیریت اضطراب اجتماعی و بهبود سلامت روان و رفاه کلی است.

با توجه به آنچه در این مقاله بیان کردیم، در اصل فرد هنگامی که وارد جامعه می شود، به طور مثال در محل کار با توجه به بیماری که دارد رنگ او سرخ و یا رنگ پریده می شود و دستانش دچار لرزش شده و تعریق شدید دارد، این به صورتی است که فرد با همکاران خود هر روز مواجه می شود و نمی تواند ارتباط درستی در محل کار خود داشته باشد، بنابراین حتی ممکن است از سر کار اخراج شود.

اضطراب اجتماعی بیماری است که دارای درمان است و افراد باید به روانشناس و روانپزشک مراجعه کنند.

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

از نظر روانشناسی ازدواج موفق چیست؟

 

ازدواج موفق به شکل است:

وقتی زن و مرد پیمان زناشویی می‌بندند، متعهد می‌شوند که تمام عمر با یکدیگر باشند. ولی همیشه این‌طور نیست و

حتی گاهی پس از مدتی کوتاه، رابطه‌ی میان آنها رفته‌رفته سرد می‌شود و در نهایت به جدایی می‌انجامد. چرا بعضی زوج‌ها

تا آخر عمر با یکدیگر می‌مانند و عاقبت بعضی دیگر، به جدایی ختم می‌شود. باید بدانید که برای حفظ رابطه‌ی میان زن و مرد، هر دو باید تلاش کنند

و نکاتی را در نظر داشته باشند. در این مقاله به ۹ راز ازدواج موفق می‌پردازیم که می‌تواند بقای رابطه‌ی میان زن و مرد را تضمین کند.

 

1. انتظارات واقع‌بینانه‌ای از رابطه‌تان داشته باشید.

 

2. از معذرت‌خواهی کردن واهمه نداشته باشید.

 

3. عوامل مخرب را از رابطه‌تان بیرون برانید.

 

4. بدانید که در مورد چه چیزهایی نباید صحبت کنید.

 

5. به دنبال حل کردن مشکلات باشید ولی کنترل خود را بر آنها حفظ کنید

 

6. با هم بخندید، با هم بمانید.

 

7. کاری کنید که به ازای هر اتفاق بد، ۵ اتفاق خوب وجود داشته باشد.

 

8. آیا می‌توانید نقشه‌ی عشق را بخوانید

 

 

یک ازدواج موفق، ازدواجی سالم است:

شاید ازدواج به اندازه‌ی رنگ قهوه‌ای، از مد افتاده و قدیمی به نظر برسد، ولی تحقیقات فراوانی نشان داده‌اند،

افرادی که رابطه‌شان با یک شریک زندگی را حفظ می‌کنند، شادترین افراد هستند و طبق آمار، افراد متاهل نسبت به افراد غیرمتاهل شادتر هستند و

عمر طولانی‌تری دارند. البته هیچ ازدواجی کامل و بدون نقص نیست ولی بسیاری از ازدواج‌ها موفق هستند. در ازدواج‌های موفق نیز مشکلاتی وجود دارد،

ولی همیشه باید حسی پایدار و ماندگار از «ما» و نه فقط «تو و من»، وجود داشته باشد.

 

چطور ازدواج با فرد مناسب می‌تواند در موفقیت شما تاثیر بگذارد؟

1.  انتظارات واقع‌ بینانه‌ای از رابطه‌تان داشته باشید:

رابطه‌ی رمانتیک و عاشقانه، فوق‌العاده است و مطمئنا دیدن بهترین ویژگی‌ها در شریک زندگی‌تان، موجب حفظ عشق و صمیمیت می‌شود.

ولی شما قصد دارید سال‌ها با همسرتان زندگی کنید، بنابراین باید بتوانید بعضی از عیب‌های او را نادیده بگیرید. در تلاطم‌های اولیه‌ی شور و عشق، ممکن است

فردی که نسبت به او حسی عاشقانه داریم، کامل و بی‌عیب به‌نظر برسد، ولی پس از مدتی ضعف‌ها و نقص‌های شخصیتی او را کشف می‌کنیم.

2.  از معذرت‌خواهی کردن واهمه نداشته باشید:

آیا تا به حال توجه کرده‌اید که بعضی افراد هرگز عذرخواهی نمی‌کنند، هرگز اشتباه‌شان را نمی‌پذیرند و هرگز نمی‌گویند «ببخشید»؟ اینها افرادی هستند که

به احتمال زیاد ازدواج نمی‌کنند یا اگر ازدواج کنند، ازدواج آنها دوامی ندارد. در مطالعه‌ای که در سان فرانسیسکو انجام شد، محققان دریافتند کسانی که ازدواج موفقی دارند،

دو برابرِ افراد مطلقه یا مجرد، توانایی و تمایل برای عذرخواهی کردن از شریک زندگی خود را دارند. این مطالعه نشان داد در افرادی که ازدواج موفقی دارند، احتمال اینکه این افراد،

زودتر عذرخواهی کنند ۲۵ درصد بیشتر است، حتی اگر خود را کاملا مقصر ندانند. هر چه عذرخواهی کردن یا انجام رفتارهای آشتی‌جویانه برای افراد مطلقه

و مجرد سخت‌تر باشد، احتمال اینکه تنها بمانند نیز بیشتر است.

درست است که شور و عشق موجب می‌شود دو نفر با یکدیگر ازدواج کنند، ولی این سازش و احترام است که در گذر زمان آنها را در کنار یگدیگر نگاه می‌دارد. پس عذرخواهی کردن را یاد بگیرید.

3. عوامل مخرب را از رابطه‌تان بیرون برانید:

بعضی زوج‌ها به‌شدت با یکدیگر مشاجره می‌کنند ولی باز هم ازدواج موفقی دارند. بعضی دیگر کمتر مشاجره می‌کنند ولی وقتی کار به مشاجره می‌رسد، رابطه‌ی میان‌شان به‌شدت صدمه می‌بیند. چه تفاوتی میان این دو گروه وجود دارد؟

مسئله این نیست که آیا با همسرتان مشاجره می‌کنید یا خیر، اینکه چگونه با او مشاجره می‌کنید، تعیین می‌کند آیا ازدواج شما برای مدت طولانی دوام خواهد داشت یا خیر.

• تحقیر

با نام‌های زشت خطاب کردن، شکلک درآوردن، دشنام دادن و توهین کردن به شریک زندگی‌تان و اساسا رفتار کردن به گونه‌ای که گویی شورش کرده‌اید،

«تحقیر» نام دارد. گاتمن و همکارانش در سیاتل دریافتند که اگر تحقیر کردن، از ویژگی‌های معمولِ مرحله‌ی ابتدایی یک مشاجره باشد، رابطه‌ی میان دو طرف،

به احتمال زیاد رو به پایان است. احتمال جدایی زنانی که وقتی همسر آنها در حال صحبت است، رفتاری تحقیرآمیز دارند، در دو سال بعدی، ۶ برابر زنان دیگر است.

• حالت تدافعی

– «چرا من را اذیت می‌کنی؟ اینطوری به من نگاه نکن! مشکلت چیه؟»

– «ولی من فقط می‌خواستم یک فنجان چای برایت بیاورم!»

عامل مهم دیگری که نشان می‌دهد رابطه‌ای در نهایت با شکست مواجه خواهد شد، داشتن حالت تدافعی بیش از حد است.

اگر فردی، به‌محض اینکه همسرش مرتکب اشتباهی می‌شود، شروع به فریاد کشیدن می‌کند و احساس می‌کند در معرض تهدید یا حمله قرار دارد و این رفتار،

از ویژگی‌های همیشگی و معمول در روابط میان آنهاست، باید بگوییم که آن رابطه در وضعیتی بحرانی است. حالت تدافعی، مانع از ایجاد ارتباط می‌شود و صمیمیت را از میان می‌برد.

 

• گوشه گیری یا «طفره رفتن»

گوشه‌گیری (Withdrawal) یا طفره رفتن (stonewalling)، با انجام رفتارهایی مانند «گرفتن گوش‌ها» یا «بستن در اتاق» وقتی همسرتان از مسئله‌ای شکایت می‌کند، ب

روز می‌کند. از نظر احساسی، گوشه‌گیری و طفره رفتن، عامل مهم دیگری است که نشان می‌دهد رابطه‌ی شما با شکست مواجه خواهد شد. انتقاد کردن، از ویژگی‌های معمول

زنان است و طفره رفتن و بی‌اعتنایی از رفتارهای رایج در مردان است. مردان از نظر بیولوژیکی، در مقایسه با زنان، توانایی کمتری در مقابله با احساسات شدید دارند، بنابراین ممکن است

به طور غریزی، از وارد شدن به مشاجره‌ها دوری کنند یا از طفره رفتن طرف مقابل، به شدت عصبانی شوند.

 

4.  بدانید که در مورد چه چیزهایی نباید صحبت کنید.

زوج‌های جوان‌تر، اغلب می‌خواهند در مورد تمام مسائل به طور عمیق کاوش کنند و کاملا نسبت به‌یکدیگر باز و صریح باشند و

در مورد همه‌ی مسائل گفتگو کنند. ولی مطالعات در مورد زوج‌های مسن‌تری که دهه‌ها در کنار یکدیگر زندگی کرده و ازدواج موفقی داشته‌اند

نشان می‌دهد که این زوج‌ها، اغلب زمانی که طرف مقابل از احساسات منفی خود در مورد آنها صحبت می‌کند، خیلی بادقت به حرف‌های او گوش نمی‌دهند.

آنها معمولا احساسات خود در مورد رابطه را نادیده می‌گیرند، مگر آنکه واقعا حس کنند باید کاری انجام بدهند. این آستانه‌‌ی صحبت کردن

درباره‌ی احساسات و مسائل اساسی، در زوج‌های مسن بسیار بالاتر از زوج‌های جوان است و به راحتی از هر چیز مشکل‌سازی صحبت نمی‌کنند.

بنابراین توصیه‌ی معمول «آشکار کردن مسائل» و «همه چیز را بیرون ریختن»، در نهایت موجب شکل‌گیری رابطه‌ای بلندمدت و سالم نمی‌شود.

پذیرفتن مخالفت‌ها و اختلاف نظرها و دانستن اینکه باید از چه موضوعاتی دوری کنیم، از مهارت‌های مهم در هر ارتباط است.

5.  به دنبال حل کردن مشکلات باشید ولی کنترل خود را بر آنها حفظ کنید.

عامل مهم دیگر در مشاجرات در روابط موفق، عادت تغییر دادن موضوع بحث در زمانی است که بحث بالا گرفته است. این تغییر سریع موضوع،

میزان احساسات منفی ایجاد شده را کاهش داده و احتمال نشخوارهای ذهنی بعدی را کاهش می‌دهد. این کار همچنین این پیام را منتقل می‌کند که «ما می‌توانیم با

هم مشاجره کنیم و همچنان با یکدیگر خوب باشیم.» بنابراین مشاجره محدود می‌شود و کل رابطه را خراب نمی‌کند.

اختلاف و مشاجره باید موارد ویژه‌ای باشند که به‌ندرت اتفاق می‌افتند، نه سریال‌هایی طولانی‌مدت. اما در این میان تفریح و سرگرمی مهم است و باید بیشتر بر آن تمرکز کنید.

6.  با هم بخندید، با هم بمانید.

یادآوری مرتب زمان‌های رمانتیک در گذشته و اشاره به آنها در گفتگوها (مثلا «چقدر عالی بود وقتی ما…» و «یادت هست وقتی…») راهی موثر

برای متصل ماندن به‌ یکدیگر است. ولی خندیدن با‌ یکدیگر، حتی از آن نیز موثرتر است. بر اساس تحقیقات جدید، زوج‌هایی که با یکدیگر می‌خندند و مرتب

اتفاقات بامزه را یادآوری می‌کنند، معمولا از روابط خود راضی‌تر هستند. خاطرات بامزه‌ فراوانی را با یکدیگر بسازید و اغلب از آنها یاد کنید. نبود سرگرمی موجب پژمرده شدن

ازدواج می‌شود، همانطور که نبود آب موجب پژمرده شدن گل می‌شود.

7. کاری کنید که به ازای هر اتفاق بد، ۵ اتفاق خوب وجود داشته باشد.

به گفته‌ی دکتر گاتمن، در هر ازدواج موفق، باید به ازای هر تعامل نه چندان خوب، ۵ تعامل خوب وجود داشته باشد. تعامل خوب می‌تواند به معنی در آغوش گرفتن عاشقانه، سپری کردنِ یک بعداز ظهر خوب با یکدیگر یا گفتگویی خوب در مورد یک فیلم و هر چیز مثبت دیگری باشد. تعامل بد می‌تواند یک مشاجره، اختلاف نظر یا دل‌شکستگی باشد.

سعی کنید همیشه به قانون ۵ به ۱ پایبند باشید. اگر نکته‌ بعدی را نیز اجرا کنید، تاثیر اجرای این قانون باز هم افزایش می‌یابد.

8. آیا می‌توانید نقشه‌ عشق را بخوانید؟

آیا برنامه‌های تلویزیونی‌ را که در آن، مجری برنامه از یکی از دو نفر می‌خواست پشت صفحه‌ای ضدصدا قرار بگیرد و

از فرد دیگر سوالاتی در مورد زندگی و علایق همسر او می‌پرسید، به یاد می‌آورید؟ سوالاتی مانند «همسر شما بیش از همه علاقه دارد

به چه قسمتی از جهان سفر کند؟» یا «همسر شما در رستوران چه نوشیدنی‌ را بیش از همه سفارش می‌دهد؟» ایده‌ی پشت این برنامه‌ها، این بود

که هر چه جواب‌ها مرتبط‌تر باشند، رابطه‌ میان دو طرف نیز قوی‌تر است. تحقیقات نیز همین نتیجه را تایید می‌کند:

هر چه بیشتر از سلیقه‌های همسرتان، آرمان‌هایش، از کسانی که او در محل کار از آنها بیزار است یا به آنها علاقه دارد و غیره، اطلاع

داشته باشید، «نقشه‌ عشق» بهتری نیز خواهید داشت. دانستن جزئیات بیرونی و درونی زندگی همسرتان (البته بدون تجاوز به حریم خصوصی او)

موجب ایجاد ارتباطی قوی‌تر می‌شود. باید نقشه‌ی عشق‌تان را تقویت و به‌روز‌رسانی کنید تا بهتر بتوانید رابطه‌تان را هدایت کنید.

از نظر روانشناسی ازدواج موفق چیست؟

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

آزاد کردن کودک از ایفای نقش

1.  در پی فرصتهایی باشید تا به کودک تصویر جدیدی از خودش ارائه دهید.

2. کودکان را در موقعیتهایی قرار دهید که بتوانند خود را به گونههای مختلف ببینند، مثل این: عزیزم من عصر خونه نیستم، تو باید مسئولیت آب دادن به گیاهان رو به عهده بگیری.

3.  بگذارید کودکان تصادفاً از شما مطلب مثبتی درباره خود بشنوند، مثالً در حضور کودک به مادربزرگش بگویید: مامان باید امروز میدیدی چطور واکسنشو با شجاعت زد.

4.  برایش شرح دهید چه الگوی رفتاری را میپسندید. مثالً بگویید با اینکه تو بازی را از من بردی، من روحیه ورزشی از خودم بروز میدهم و به تو تبریک میگویم.

5.  سنگ صبور لحظههای ویژه کودکانتان باشید، مثالً وقتی از ناتوانی صحبت میکند گوش کنید و یک خاطره واقعی موفقیت آمیز برایش تعریف کنید، مثالً من یادمه که تو وقتی 4 سالت بود، دوچرخه را بدون چرخ کمکی میروندی.

6.  وقتی کودک شما طبق برچسب گذشته عمل میکند، احساسات و انتظارات خود را برایش شرح دهید، مثلا من ناراحت میشوم از اینکه میبینم این اسباببازی جدید لگد مال شود. انتظار دارم وقتی از آنها استفاده نمیکنی، دوباره سر

   جای اولش تو جعبه گذاشته بشن.

جانشینهای تنبیه در کودکان

تنبیه کارساز نیست، زیرا موجب حواسپرتی میشود و سبب میگردد به جای این که از انجام کاری که کرده پشیمان شود و درباره اصلاح عمل خود بیندیشد، گرفتار انتقامهای خیالی شود. به بیانی دیگر با تنبیه کودک، عمالً او را از روند درونی بسیار مهم مواجهه با اعمال بدش محروم میکنیم. کالً پیشگیری بهتر از تنبیه است.

جانشینهای تنبیه

•  روش مفیدی پیشنهاد کنید. اگر اصرار دارد میوهای که الزم ندارید را بخرد، اجازه بدید یک عدد برای خودش جدا کند.

•  بدون حمله به شخصیت کودک، تقبیح شدید خود را بیان کنید. از اینکه اره من زیر باران رها شده تا زنگ بزند واقعاًعصبانی هستم.

•  انتظارات خود را جز به جز شرح دهید. انتظار من این است که وقتی ابزار منو قرض میگیری، مثل اولش به من برگردانی.

•  به کودک نشان دهید چگونه میتواند خطای خود را جبران کند. حاال چیزی که این اره الزم دارد کمی براده فوالد و زور است.

•  به کودک فرصت بدهید خودش تصمیم بگیرد. دویدن ممنوع، این فرصت رو داری که یا راه بری یا توی ترالی بنشینی، خودت تصمیم بگیر.

• با موضوع برخورد فعال داشته باشید. خودتان بجای کودک تصمیم بگیرید و کاری انجام بدید. میبینم که تصمیم گرفتی توی ترالی بنشینی.

•  بگذارید کودک پیامد رفتار خود را تجربه کند. دفعه بعد برای خرید کودک را به فروشگاه نبرید و به او حتماً گوشزد کنید که بخاطر دویدن نمیبریدش

آزاد کردن کودک از ایفای نقش

• به کمک کودک مشکل گشایی کنید. به نظر تو چه راهی میتوانیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتوانی از آنها استفاده کنی و منم مطمئن باشم که هر وقت الزمشون داشتم سر جاشون هستن؟

 

نکات مهم:

همان لحظه که کودک مشغول انجام کار بدی هست، او را کنار بکشید و با او واضح و محکم بدون قربون صدقه صحبت کنید. مثلا چاقو برای بازی نیست، اگه بخواهی میتوانی با قاشق بازی کنی. ظرف چینی شکستنیه، اگه بخواهی میتوانی با ظرف پلاستیکی بازی کنی.
یادگیری از واقعیتهای دشوار واکنشهای واقعی افراد، بسی آسانتر از یادگیری از فردی است که تصمیم میگیرد به خاطر خیر و صالح شما، شما را تنبیه کند!
وقتی از چیزی عصبانی میشویم، بهتر است که عصبانیت خود را بیان کنیم تا اینکه بخواهیم مقصر را تنبیه کنیم.

1. من عالقهای ندارم بدونم کی اینکارو کرده.

2. من دوست ندارم بخاطر چیزی که اتفاق افتاده کسی رو مقصر بدونم.

3. من علاقمندم ببینم که در آینده دیگه اینکارو نمیکنید.

ما با سرزنش نکردن و تنبیه نکردن، کودکانمان را آزاد میگذاریم تا برای جبران خطاهایشان مسئولیت بیشتری بر عهده بگیرند به جای اینکه هم و غم خود را صرف انتقامجویی کنند.
اظهار نارضایتی و بیان انتظارات بهترین جانشینان تنبیه هستند.
باید کاری کنیم که بعد ها هم وقتی کاری میکند که موجب پشیمانی میشود، با خود بیندیشد چکار کنم تا بتوانم جبران کنم.
نه اینکه بگوید کاری که کردم ثابت میکنه من آدم بیارزشی هستم و سزاوار تنبیه هستم. اظهار تأسف باید به عمل تبدیل شود نه آنکه فقط لفظی باشد. باید بارها و بارها این جمالت را تکرار کرد:
تأسف یعنی طور دیگهای رفتار کردن
تأسف یعنی تغییر رفتار
اظهار تأسف اولین قدم است ولی دومین قدم این است که از خودت بپرسی من در این مورد چکار میتوانم بکنم. بچهای که دیرتر از زمانی که قول داده به خانه آمده:

برخورد اشتباه:

1.  میبینم که نمیشه به تو اعتماد کرد. باید تنبیه بشی و کل هفته آینده نمیتونی تلویزیون ببینی. از شام هم خبری نیست.

عزیزم انقدر دویدی که سرخ شدی. بذار برم برات حوله بیارم! قول بده دیگه هیچ وقت دیر نکنی. االن برات شام میارم!

برخورد مناسب:

1. تو میگی سعیتو کردی و من از شنیدنش خوشحالم ولی هنوز ناراحتم. هیچ دلم نمیخواد دوباره چنین نگرانی رو تحمل کنم.
2. ازت انتظار دارم به قولت عمل کنی تا من بتونم روی حرفت حساب کنم.
3. ما شام خوردیم اگه میخواهی می تونی خودت برای خودت ساندویچ درست کنی.

چند مثال:
خیلی عصبانی هستم. بچه داشت با خوشحالی بازی می کرد ولی تو جعبه را از دستش گرفتی. ازت انتظار دارم راهی پیدا کنی که دیگه گریه نکنه

آزاد کردن کودک از ایفای نقش

جداً آشفته میشم وقتی به خونه میام و تو ظرفهای کثیف غرق میشم، اونم در حالی که تو قول دادی اینکارو بکنی. من دوست دارم تمام ظرفها تا وقت خوابیدن شسته بشن.

من از کاری که انجام دادی خوشم نمیاد و انتظار دارم مواظب رفتارت باشی.

عزیزم میخوام باهات صحبت کنم. آیا برات وقت مناسبیه؟

عزیزم میدونی جریان از چه قراره؟ دیر اومدن تو فقط قسمتی از موضوعه. ولی در واقع وقتی تو دیر میایی من نگران میشم.

گامهای حل مشکل

گام اول:

درباره احساسات و احتیاجات کودک صحبت کنید. من تصور میکنم احساس تو اینه … فکر میکنم خیلی سخته وقتی داشتی با دوستانت تفریح میکردی، از اونا جدا بشی… در این قسمت عجله به خرج ندهید. بگذارید طرز تلقی شما این باشد:
من واقعاً میکوشم تا چگونگی احساسات تو را بشناسم.

گام دوم:

درباره احساسات و احتیاجات خود صحبت کنید… احساس من در این مورد اینه که… از طرف دیگه وقتی تو دیر میایی من نگران میشم.

گام سوم:

با هم فکر کنید تا راهحلهای قابل قبولی برای هر دو طرف ارائه دهید… کودک را برانگیزانید تا راهحل قابل قبولی برای هر دو طرف بیابد. بگذارید اولین نظرها را کودک پیش بکشد. از تفسیر یا ارزیابی اندیشهها قاطعانه پرهیز کنید. مثالً نگویید
خوب این نظر درستی نیست. از تمام افکار استقبال کنید… بیا با هم فکر کنیم ببینیم میتونیم یه راهی پیدا کنیم که برای هر دومون خوب باشه.

گام چهارم:

همه نظر ها را بدون ارزیابی یادداشت کنید. کودک میگه یه راه اینه که من دیر میام تو هم ناراحت نمیشی… مادر میگه من میام دنبالت که دیگه دیر نیایی…

گام پنجم:

ببینید کدام پیشنهاد را میپسندید و کدام را نمیپسندید و از کدام یک میخواهید پیروی کنید…کودک میگه اونو خط بزن که میایی دنبالم… مادر میگه در اون صورت من نمیتونم راحت باشم چون… یا به گمونم نتونم اینکارو بکنم.
بعد از انجام گام پنجم در مرحله قبل، حاال جمع زدن مهم است، ما باید چه قدمهایی برداریم تا این نقشه را به مرحله اجرا در بیاریم.
مسئولیت هر شخص چه خواهد بود.
تا کی آن را به انجام خواهیم رساند.
اجازه ندهید کودک شما را در هیچ مرحلهای سرزنش یا متهم کند. این بدرد نمیخوره چون تو همیشه… تو هیچ وقت…اگر چنین چیزی رخ داد، مهم این است که پدر یا مادر محکم بایستد. اگر راهکار انتخابی بعد از مدتی اثر خود را از دست داد

مثلا بگویید:

من از این راه حلمون ناامید شدم چون دیگر بدرد نمیخورد. میبینم که دارم کار تو رو انجام میدم و این برای من قابل قبول نیست. بهتر است به نقشه قدیمیمون فرصت دیگهای بدیم یا بهتره درباره موانع صحبت کنیم یا خوبه که یه راه حل دیگهای
پیدا کنیم که بکار بیاد.
باید صادقانه بنشینیم و احساسات واقعی خود را در اختیار کودک بذاریم و احساساتش را بشنویم و با یکدیگر راهحلی بیابیم کهبرای هر دوی ما مناسب باشد. باید در این مورد وقت خاصی اختصاص دهیم و نیرویمان را صرف یافتن راه حلی بکنیم که نیازهای هر دویمان را بطور خاص در نظر داشته باشد. کودکان باید این قدرت را داشته باشند تا بتوانند در حل مشکالتی که با آن مواجهاند فعاالنه شرکت داشته باشند.

اگر کودکی که سنش بیشتر است، کلا از حل مسأله امتناع میورزد، این یادداشت میتواند مؤثر واقع شود.

عزیزم، من نظرهای تو را در مورد حل مسأله میپسندم… تو احتماًال میخواهی/ نیاز داری/ احساس میکنی… من میخواهم/ نیاز دارم/ احساس میکنم. لطفاً مرا در جریان هر راهحلی که فکر میکنی ممکن است روی آن توافق کنیم قرار بده.

کشف انگیزه واقعی خودمان از مشکل گشایی:
میخواهم تا جاییکه ممکن است خودم را با کودکم وفق دهم و احساسات او را بپذیرم. میخواهم به عواطف و اطالعاتی گوش دهم که ممکن نیست تا کنون شنیده باشم.
من داوری، ارزیابی و سرزنش نخواهم کرد و سعی نمیکنم او را وادار به کاری کنم یا متقاعدش کنم. تمام افکار جدید را مورد تأمل قرار خواهم داد و این که تا چه حد این اندیشهها عجیب و غریب باشد برایم مسألهای نیست.
من از نظر وقت در مضیقه نیستم و اگر نتوانم فوراً به راهحلی دست یابم احتماالً به این معنا است که باید بیشتر تحقیق کنیم و بیشتر صحبت کنیم.

تشویق:

تو باید به خودت افتخار کنی که خودت تنهایی اینجا موندی.
مادر: ممکنه احساستو درباره این وضع که هر دوی ما رو ناراحت می کنه، بگی.
بذار ببینم میتونیم یه راه حلی پیدا کنیم که هر دوی ما رو خوشحال کنه.
بچه ها این مسأله مشکلیه ولی من مطمئنم که شما دو تا میتونید عقالتونو رو هم بذارید و راه حل مناسبی پیدا کنید.
میبینم که شما مشکلی دارین. هر دوتون می خواهین از سه چرخه استفاده کنین. فکر میکنم بهتره سعی کنین یه راه حل
برای مسأله پیدا کنین که مورد قبول هر دوی شما باشه.
معتقدم شما میتونین راه حلی پیدا کنین که این مشکلو حل کنه. تا شما فکر میکنین من میرم آشپزخونه.

به رفتار خوب فرزندتان پاداش بدهید

پاداش، نتیجهی بهتر و سریعتری از تنبیه دارد و باعث میشود کودک احساس بهتری نسبت به خودش داشته باشد. وقتی ما از دست فرزندمان بابت انجام ندادن تکالیفش ناراحت هستیم تنبیه جواب نمیدهد. اتفاقاً فرزندتان به خاطر پیشداوری منفیای که دارد منتظر همین تنبیه از طرف شماست. پس دست نگه دارید. بیشتر روی نقاط قوتش تمرکز کنید و به او پاداش بدهید. به جای اینکه فرزندتان را بهخاطر گرفتن نمرهی کم در ریاضی سرزنش کنید یا اجازه ندهید با دوستانش بیرون برود، بهخاطر کارهای خوبی که انجام میدهد به او پاداش بدهید. وقتی مسئولیتپذیری او را میبینید یا وقتی نمرهی خوبی در ریاضی میگیرد به او پاداش بدهید، رفتار محبتآمیز داشته باشید و او را ببوسید.

وقتی که فرزندتان بیشتر از پول توجیبیاش خرج میکند، بهجای اینکه با نپرداختن هزینهی موبایلش او را تنبیه کنید بهدنبال فرصتهایی باشید که به او پاداش بدهید مثل وقتیکه دخلوخرجش را تنظیم یا پسانداز میکند. به جای عصبانی شدن از
نوجوانتان بابت انجام ندادن کاری که دوست داشتید عملی کند، وقتی حرفگوشکن میشود او را به سینما ببرید و لحظات  خوشی را برایش خلق کنید.

وقتی حرف از پاداش به میان میآید بیشترِ والدین فکر میکنند منظور فقط پول و هدیه است. اما در حقیقت زمانی که برای فرزندتان صرف میکنید، پختن غذای مورد عالقهاش، بیان کلمات محبتآمیز در برخورد با او و حتی در آغوش گرفتنش هم
پاداش است. البته اگر وضع مالیتان خوب است، بد نیست دست به جیب کنید

تشویق به استقلال شخصیت

مهمترین هدف پدر و مادر، کمک کردن به کودک برای یافتن شخصیتی مستقل از ماست.

1. اجازه دهید کودکان خود برگزینند. دلت میخواد شلوار قرمز بپوشی یا آبی؟ ببین چه جورش برات بهتره که تمریناتو قبل از شام انجام بدی یا بعد از شام؟ ما پنج دقیقه دیگه میریم. دلت میخواد باز هم سرسره بازی کنی یا تاب؟

   میبینم که از این دارو بدت میاد. ترجیح میدی اونو با آب میوه بخوری یا با آب؟ میتونی دو تا انتخاب داشته باشی، شاید هم فکر بهتری داری؟

2. برای تالش کودک احترام قائل شوید تا جرأت خود را متمرکز کند تا کارش را به پایان برساند. بجای اینکه بگویید این کار برای تو سخت است و کار را از دست کودک بگیرید، اطالعات مفیدی در اختیارش قرار دهید. بعضی وقتها

   چاره کار اینه که… در بطری ممکنه سخت باز بشه گاهی اگه یه ضربه بهش بزنی بهتر باز میشه، بستن بند کفش تمرین میخواد.

3. بیش از اندازه سؤال نکنید. کودکان در موقع مناسب درباره آنچه میخواهند صحبت میکنند… سالم از دیدنت خوشحالم، خوش اومدی، بجای: چی شد؟ چی نشد…

4. در پاسخگویی به سؤاالت شتاب نکنید. اول فرصت یافتن جواب را به خودش واگذار کنید تا به اکتشاف تفکراتش وسعت بخشد. سؤال جالبیه، خودت چی فکر میکنی؟ تو نمیدونی چرا …؟ تو سؤال مهمی پرسیدی…

5. کودکان را تشویق کنید تا از منابع معتبر بیرون از خانه استفاده کنند… نمیدونم شاید فروشنده مغازه حیوانات چیزی در این باره بدونه، بهتره از دندانپزشک بپرسیم… خودت هم میتونی تو مدرسه از معلمت بپرسی… میتونی یه سری

   به کتابخونه بزنی.

6.  امید را از دست ندهید و بگذارید به اکتشاف و تجربه بپردازند. تو میخواهی نقش اصلی رو بازی کنی؟ تجربه خوبی برات میشه… پس تو دوست داری یه اسب داشته باشی که مال خودت باشه. در این مورد بیشتر برام حرف بزن.

7.  هر چقدر هم کودک کم سن و سال باشد، در حضور او دربارهاش صحبت نکنید، مثالً نگید اون خجالت میکشه.

8.  اگر یک بزرگسال از کودک سؤالی کرد، اجازه بدیم کودک خود پاسخ دهد.

9.  به جای مجبور کردن کودک به انجام کاری، به آمادگی نهایی او احترام بگذارید. وقتی آماده شدی میتونی بری توی آب، وقتی تصمیم گرفتی، میتونی مکیدن شستتو ترک کنی.

10.  به کودک “نه” نگویید. جانشینهای “نه”: اطالعات در اختیار کودک بگذارید. به جای “نه نمیتونی” بگویید پنج دقیقه دیگه شام میخوریم. احساس کودک را بپذیرید. میدونم که دوست داری بیشتر اینجا بمونی و بازی کنی. ترک کردن جایی که اونجا به آدم خوش می گذره خیلی سخته.

    مشکل را توصیف کنید. من دلم میخواد تو رو پارک ببرم ولی مشکل اینه که تعمیر کار نیم ساعت دیگه میاد.

    “بله” را جایگزین کنید. بجای “نه تو هنوز نهار نخوردی” بگویید: بله بعد از نهار میتونی بازی کنی.

    برای فکر کردن به خود وقت بدهید. بجای “نه نمیتونی” بگویید باید در موردش فکر کنم.

11.  بالفاصله به کودک پند ندهید. به کودک کمک کنید تا به احساسات و افکار خود نظمی بدهد.

12.  در مورد دعوای بچهها تا جای ممکن دخالت نکنید. من مطمئنم که خودتون میتونید راهی برای حل مشکلتون پیدا کنید.

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

۱۰ اصل فرزندپروری موفق

تربیت صحیح فرزندان یکی از مهم‌ترین وظایف و دغدغه‌های والدین است. این تربیت اصول و قواعدی دارد که آشنایی با آن‌ها می‌تواند برای والدین راهگشا باشد. با ما همراه باشید تا اصول فرزندپروری موفق را بشناسید.

اصول فرزندپروری موفق و رابطه‌ی آن با آینده‌‌ی درخشان فرزندان

تربیت درست و اصولی یکی از بزرگترین دغدغه‌ها‌ی والدین به شمار می‌رود مادران و پدران آگاه می‌دانند که تربیت کودک از همان بدو تولد آغاز شده و در دوره‌ی های سنی مختلف نیازمند به کارگیری تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی است تربیت درست و اصولی نه تنها بر وضعیت فعلی  فرزند، بلکه بر آینده‌ی آن‌ها اثر می‌گذارد اصول فرزند‌پروری موفق موضوعات مهمی را شامل می‌شود‌ که آشنایی والدین با این نکات و کسب دانش کافی باعث می‌شود بهترین شیوه‌ها را برای تربیت فرزندان خود به‌کار گیرند واین انتخاب هوشمندانه سبب می‌شود فرزندان آن‌ها در آینده رفتار و انتخاب‌های معقولانه‌ای داشته باشند. در ادامه،  توجه شما را به چند نکته تربیتی در مورد کودکان جلب می‌کنیم

1.آرامش خود را حفظ کنید

اولین و مهم‌ترین نکته در میان اصول فرزند‌پروری موفق، این است که هنگام عصبانیت خودتان را  کنترل کرده و به اعصاب خود مسلط باشید.

فرزندان هر چقدر که بزرگ‌‌تر می‌شوند تمایل بیشتری به مستقل شدن از خود نشان می‌دهند. آن‌ها دوست دارند بدون کمک دیگران غذا بخورند، لباس‌هایی که دلشان می‌خواهد بپوشند، بازی هایی که دوست دارند انجام بدهند و … رسیدن به مرحله‌ی استقلال از جمله مراحل رشد شخصیت و استعدادهای کودک به شما می‌رود که گاهی والدین با مراقبت‌های بیش از حد مانع بزرگی بر سر راه کودکان خود ایجاد می‌کنند. این ویژگی اخلاقی در کودکان باعث می‌شود تا در مقابل خواسته‌های والدین مقاومت کنند.

اگر والدین این ویژگی اخلاقی فرزندان را در نظر نگرفته و نتوانند  آن را مدیریت کنند در نهایت فرزندی لج‌باز، بهانه‌گیر و نافرمان تربیت می‌کنند.

زمانی که در این شرایط قرار می‌گیرید در مرحله اول باید خود را کنترل کنید و عصبانیت را کنار بگذارید. چرا که با  انتقال خشم به کودکان هیچ چیز درست نمی‌شود. فقط مسیر برقراری ارتباط میان والد و فرزند دشوارتر شده و رابطه‌ی عاطفی میان شما آسیب می‌بیند. با حفظ خونسردی و در کمال آرامش با فرزند خود صحبت کنید. راه درست  گفتگو و مذاکره با یکد‌یگر است.

اگر رابطه‌ی عاطفی میان شما و فرزندتان اگر خدشه‌ دار نشود، فرزندتان از شما حرف‌شنوی خواهد داشت. با رعایت اصول فرزند‌پروری موفق، به فرزند خود احترام بگذارید و با او محترمانه حرف بزنید. اگر تصمیمات او برخلاف میل شما اما درست و اصولی است، به نظر او احترام بگذارید.

۲.اعتماد به نفس آن‌ها را تقویت کنید

همه‌ی ما دوست داریم فرزندانی با اعتمادبه‌نفس و قوی داشته باشیم. این موضوع زمانی خودش را نشان می‌دهد که فرزند ما از محیط خانه فاصله گرفته و وارد فضاهای جدید آموزشی مانند مهد کودک و مدرسه می‌شود.

کودکی که اعتماد بنفس پایینی داشته باشد استرس دارد، از سرزنش و مقایسه شدن می‌ترسد، نمی‌تواند با سایر دوستان خود ارتباط برقرار کند و در کل، اعتماد‌ به‌ نفس پایینی دارد. این اعتماد بنفس پایین هم ارتباط مستقیمی با شیوه‌ی تربیتی والدین او در دوران کودکی دارد.

به عنوان مثال، هنگامی که فرزند شما مشغول انجام دادن کاری است اما در نهایت، نتیجه موفقیت آمیز و مطلوب نباشد و از سمت شما مورد بازخواست و سرزنش قرار بگیرد، مقداری زیادی از اعتماد‌ به‌ نفس خود را از دست ‌می‌دهد و به مرور، در طول زندگی هرگز خود را در جایگاه موفقیت تصور نمی‌کند.

والدین هوشیار، با رعایت اصول فرزند‌پروری موفق، تمام توجه خود را به نتیجه‌ی کار کودکان متمرکز نمی‌کنند؛ بلکه نکات مثبت  و پشتکار او را تحسین و برای تلاش مجدد او را تشویق می‌کنند. به هیچ عنوان او را با دیگر همسالانش مقایسه نکنید. این را قبول کنید هر فردی استعداد و توانایی خاص خودش را دارد و برای بهتر انجام دادن کارهایش او را راهنمایی کنید.

۳.فضای امنی ایجاد کنید

خانه باید محلی برای رسیدن به آرامش روح و جسم باشد. سعی کنید برای فرزندان خود منبع آرامش و امنیت باشید. برای نوزادان تازه متولد شده امن‌ترین مکان آغوش پدرو مادر است. آن‌ها را در آغوش گرفته  و به آن‌ها ابراز علاقه کنید. اولین چالشی که کودکان با آن روبه‌رو می‌شوند، تفکیک موقعیت اعتماد و بی‌اعتمادی است. امن کردن فضای خانه یکی از مهمترین اصول فرزند‌پروی موفق است.

کودکان از همان دوران نوزادی از رفتارهای والدین خود تاثیر می‌گیرند. اگر در محیط پرتنشی قرار گیرند، حس عدم‌ امنیت و بی‌اعتمادی در وجود فرزندان نهادینه شده و دید آن‌ها به زندگی منفی می‌شود.

 

۱۰ اصل فرزندپروری موفق

 

۴.به علایق فرزندان خود توجه کنید

اکثراً والدین برای اوقات فراغت فرزندان خود تفریحاتی را در نظر می‌گیرند که باب میل خودشان است و به صورت ناخودآگاه به آن‌ها یاد می‌دهند که برای جلب رضایت دیگران از علاقه‌مندی های خود چشم پوشی کنند. برای اسم نویسی در کلاس‌های هنری و ورزشی به آن‌ها قدرت انتخاب دهید. اجازه دهید که آزادانه انتخاب کنند، ولی پیشنهادات و دلایل خود را برای آن‌ها توضیح دهید.

کودکانی که مهارت خوب گوش کردن را یاد گرفته باشند می‌توانند حرف‌های شما به خوبی بشنود، تجزیه و تحلیل کنند و در نهایت، تصمیم بگیرند.

۵.حرف زدن با زبان کودکان

یکی از اصول فرزند‌پروری موفق این است که با فرزندان خود به زبان ساده حرف بزنید و مفاهیم اخلاقی را متناسب با سن، استعداد و توانایی‌هایی که دارند برایشان توضیح دهید. کودکان درک و برداشت مختص به خودشان را دارند. برای اینکه به حرف‌های  شما گوش دهند لازم است که مفاهیم پیچیده را به اجزای ساده و کوچک تقسیم کنید.

6.جایگاه تشویق

تشویق کردن کودکان نیز از مهمترین اصول فرزند‌پروری موفق به شمار می‌‌آید. آن ها باید بتوانند جایگاه تشویق و تنبیه را تشخیص دهند و مسئولیت تعیین این جایگاه  به عهد‌ه‌ی والدین است. تشویق باید متناسب با فعالیت کودک باشد .گاهی یک لبخند، یک خوراکی کوچک  و در مراحل بعد، هدایای مختلف می‌تواند کودک را برای انجام دادن کارهای خوب ترغیب کند.

تشویق کردن تاثیر بیشتری نسبت به تنبیه کردن دارد. منظور از تنبیه اخم کردن یا ایجاد محدودیت موقتی برای انجام دادن یک فعالیت مشخص است. تشویق انگیزه کودک را برای تکرار کارهای خوب و پسندیده بیشتر می‌کند. اما زیاده‌روی در تشویق و تنبیه آن‌ها می‌تواند تاثیر آن را بیشتر یا کمتر کند.

۷.شکست بخشی از زندگی

اکثر والدین با فرزندان‌شان در مورد موفقیت حرف می‌زنند و انتظار دارند که همیشه موفق باشند. در این حالت فرزند شما شکست را یک فاجعه بزرگ می‌داند و زمانی که با شکست روبه‌رو می‌شود، به دلیل اینکه از لحاظ روحی و روانی آمادگی ندارد آسیب می‌بیند و چه بسا با اولین شکست ناامیدی در او رخنه کند و دست از تلاش بکشد. یکی از اصول فرزند‌پروری موفق این است که به فرزندانتان بیاموزید شکست بخشی از زندگی است. مهم این است که تجربه کسب کرده و در برابر مشکلات مقاومت و ایستادگی کنند.

 

۱۰ اصل فرزندپروری موفق

 

۸.به فرزندان خود اجازه دهید انتخاب کنند 

به آن ‌ها حق انتخاب دهید. پیش از تصمیم‌گیری، آن‌ها را با پیامدهای انتخاب خود آگاه کنید. برایشان توضیح دهید که هدف اصلی شما مراقبت از سلامت جسمی و روانی آن‌ها است. مسیر درست و غلط و مزایا و معایب را برایشان بازگو کنید. مراقبشان باشید اما محدودیت ایجاد نکنید.

۹.انتقاد سازنده

از دیگر اصول فرزند‌پروری موفق این است که اگر انتقادی از کودکان خود داریم، آن را به‌طور سازنده بیان کنیم. در مرحله‌ی اول، والدین باید طریقه‌ی صحیح طرح این انتقاد را آموزش دیده باشند. هر دوره‌ی سنی ویژگی‌های مخصوص به خود را دارد. از حساس‌ترین این دوره‌ها می‌توان به نوجوانی و جوانی اشاره کرد. برای اینکه رابطه‌ی شما و فرزندانتان خدشه‌دار نشود، با لحنی دوستانه و با  در نظر گرفتن موقعیت و شرایط وی از او انتقاد سازنده کنید. مراقب باشید که به حریم شخصی آن‌ها آسیب نزنید

۱۰. شنونده‌ی خوبی باشید

به  عنوان آخرین نکته از اصول فرزندپروری موفق لازم است که به این مسئله اشاره کنیم: با فرزندان خود وقت بگذرانید؛ هرطور که آن‌ها دوست دارند. به کافه، سینما، تئاتر،شهربازی و… بروید و در لحظات شادی کنارآن‌ها باشید. به سلایق‌شان احترام بگذارید.

زمان مخصوصی را برای شنیدن صحبت‌های آن‌ها در نظر بگیرید و در این موقعیت تلاش کنید بدون قضاوت و سرزنش شنونده‌ی خوبی باشید. به او اطمینان دهید در هر شرایطی که قرار بگیرد کنار او هستید. سعی کنید رابطه‌ای دوستانه با  فرزند خود داشته  باشید تا در هنگام بروز مشکل اولین نفری باشید که در جریان قرار می‎‌گیرد.

 

همواره برای ساختن و بهبود رابطه‌ی خود با فرزندتان تلاش کنید

در این مقاله، شما را با مفهوم ساده و عمیق «کودکان آینه‌ی رفتار ما هستند» آشنا کردیم و به بررسی ده نکته از مهم‌ترین اصول فرزندپروری موفق پرداختیم.

لازم به ذکر است که والدین برای ایجاد یک رابطه‌ی سالم و صمیمی با فرزندانشان لازم است که آموزش‌های لازم را از طریق شرکت کلاس‌های فرزند‌پروری به دست آورند و همواره برای استحکام این رابطه تلاش کنند.

رابطه‌ای که  فرزندان با والدین خود دارند بیش از آنچه که فکر کنید بر شخصیت و آینده‌ی آن ‌ها تاثیر می‌گذارد. اگر خواستار رشد و پیشرفت فرزند خود هستید برای این رابطه وقت صرف کنید. والدینی که مهارت کافی برای شکل‌گیری و مدیریت این روابط را ندارند می‌توانند از مشاوران و متخصصان این حوزه کمک بگیرند.

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان