: کودک آزاري جسمي آسيبي است که مواردي همچون ضربه زدن، داغ کردن، آسيب رساندن به سر، شکستگي استخوان، آسيبهاي دروني، مجروح کردن يا هر شيوۀ ديگری از آسيب جسماني را شامل ميشود

.بدرفتاري عاطفي، آسيبي اساسي و قابل توجه است که کارکردهاي روانشناختي، رفتاری و رشدی کودک را به شدت تحت تأثير قرار ميدهد. طرد، برخورد خشونتآميز خانواده (بيثباتي خانوادگي)، انتقاد افراطی، تهديد، تحقير، وانتظارات نامناسب از کودک همه از مصاديق بارز کودک آزاري عاطفي می باشند. بدرفتاري عاطفي معمولاً با بدرفتاري جسمي و کلامي همراه است.

کودک آزاري جنسي عبارت است از تماس يا تعامل ميان کودک و فرد بزرگسال، هنگامي که از کودک براي تحريک جنسي شخص مرتکب يا فرد ديگري استفاده شود. کودک آزاري جنسي دامنۀ وسيعي را در بر ميگيرد. مواردي مانند نمايش آلت تناسلي فرد بزرگسال به کودک، مجبور کردن کودک به نشان دادن آلت تناسلي خويش به فرد بزرگسال، وادار ساختن کودک به روسپيگري يا استفاده از کودک در حوزۀ هرزهنگاري به عنوان کودک آزاری جنسی تلّقی می شوند. سوء استفاده جنسي ممکن است از طرف ساير کودکان يا نوجوانان با اختلاف سني بيش از 5 سال و يا بزرگسالان ديگر به جز مراقبان اوليه (مانند معلمان، مربيان و غريبه ها) انجام پذيرد.

: عبارت است از حذف يا ناديده گرفتن کودک که ممکن است با آزار بدني همراه باشد. غفلت به منزلۀ الگوي پايداري است که بيانگر رابطۀ متقابل و اندک والدين و مراقبان با کودک، حذف و عدم تأمين نيازهاي اوليه جسمي يا عاطفي کودک مثل تغذيه، بهداشت، پوشاک، نظافت، تربيت، مراقبتهاي پزشکي، حمايت و ابراز عشق و علاقه ميباشد.