الف- پرخاشگری هدفی: که در آن خود پرخاشگی هدف است و غالبا با ایجاد درد و هیجان همراه است. وقتی خواهر و برادری با هم دعوا می کنند و به همدیگه مشت می زنند ، توهین می کنند. صدمه زدن به فردی با توهین کردن به او برای جبران تحقیری که روا داشته نمونه هایی از این نوع پرخاشگری هستند.
ب- پرخاشگری وسیله ای: این نوع پرخاشگری به دلیل خشم یا برای هیجان ایجاد نمی شود بلکه هدف بدست آوردن پاداش های مطلوب ، همچون پول یا کالای با ارزش است ، هدف پرخاشگری ابزاری دستیابی به پاداش است نه آزار قربانی رفتار.

1: پرخاشگری ناشی از خشم.
این نوع پرخاشگری عموما با علایم برانگیختگی هیجانی و اغلب ناشی از درد یا ناکامی است.
2: پرخاشگری ناشی از حس غارتگری یا به خاطر شکار.
در این حالت حیوان بدون احساس خاصی به شکار خود حمله می کند، این رفتار تا حدودی ناشی از تقلید و یادگیری است، گربه ای که به طورطبیعی از مادرش یاد گرفته که به موش ها حمله کند ، انها را بکشد، کشتن موشها را بدین وسیله یاد گرفته، اما اگر به تنهایی پرورش یابد موشی را نخواهد کشت. (فرجی ، 1372)
3: پرخاشگری ناشی از ترس
هر حیوانی که ترسیده باشد وقتی حیوان تهدید کننده خیلی به او نزدیک می شود امکان دارد برای دفاع از خود او را گاز بگیرد.


5: پرخاشگری به خاطر حفظ قلمرو
بسیاری از حیوانات برای خود قلمروی تعیین کرده اند و ان را به صورت ای مختلفی نشانه گذاری کرده اند. مثلا با ادرار کردن روی مرز های قلمرو سپس هر عضو ناآشنایی از نوع خود که وارد قلمرو بشود تهدید به حمله می کند.
6: پرخاشگری ناشی ازنربودن
در بسیاری از انواع حیوانات واکنش نر بزرگسال نسبت به نر نا اشنا خصمانه است، این واکنش با حفظ قلمرو فرق دارد. زیرا در هر مکان یا هر موقعیتی ممکن است رخ دهد. محرک فرخوان حمله، بوی نر حیوان دیگر است. پرخاشگری ناشی از نر بودن با رقابت بر سر ماده ها نیز ارتباط دارد