• مقالات

    اختلال دوقطبی چیست

    اختلال دوقطبی چیست

    اختلال دو قطبی از اختلالات روانپزشکی است که در آن عمدتاً وجه غالب بیماری مربوط به اختلال در هیجانات و عواطف فرد می شود و سایر علائم اختلال از جمله اختلال در خواب،

    اشتها و یا تفکر در پی اختلالات هیجانی بروز می‌کند. همانطور که از نام آن پیدا است در این اختلال دو حالت، وجود دارد.

    در شرایط خلقی عادی فرد از نظر هیجانات، خواب و اشتها و نیز در تفکر خود هیچ مشکل عمده ای پیدا نمی کند و به فعالیت عادی زندگی خود ادامه میدهد.

    در قسمت بالا و پایین خط سلامت روانی دو منحنی میبینید که در هر دو مورد فرد دچار اختلال میشود. به قسمتی که بالای خط سلامت قرار دارد قطب شیدایی یا مانیا و به قسمتی

    که در پایین خط سلامت قرار دارد قطب افسردگی می‌گویند. به همین دلیل این اختلال را اختلال دو قطبی و یا اختلال مانیک-دپرسیو می نامند.

    اختلال دو قطبی یکی از اختلالات روانپزشکی است که معمولا به مدت طولانی ادامه دارد و مانند بسیاری از بیماریهای دیگر حتی بیماری های جسمانی که معمولا مزمن و طولانی مدت میباشند،

    دو قطبی نیز از اختلالات طولانی مدت انسان است.

    شیوع اختلال دوقطبی

    این اختلال در تمام جوامع و در تمام طبقات اجتماعی دیده میشود از این رو به خانواده و یا نژاد خاصی اختصاص ندارد. نوع شدید اختلال دو قطبی حدود ۱ – ۱/۵ درصد افراد جامعه
    را در طول عمر مبتلا می‌کند و انواع خفیف آن تا ۶ درصد نیز گزارش شده است. ملاحظه می‌شود که اختلال دو قطبی نادر نیست.

    این اختلال در زن و مرد به یک میزان دیده می‌شود و معمولا سن شروع بیماری بیشتر بین ۳۵-۲۵ سالگی است. این به این معنی نیست

    که فقط در این سنین دیده می‌شود بلکه در سنین کودکی و حتی سالمندی نیز ممکن است برای بار اول مشاهده شود. ولی بیشتر اوقات در محدوده سنی که در بالا ذکر شد شروع می‌گردد

    ز کجا بفهمم بیماری دو قطبی دارم؟

    در اختلال دوقطبی دست کم با یک دوره بروز افسردگی روبه‌رو هستیم. در این دوره، روحیه‌ٔ فرد پایین می‌آید، احساس بی‌میلی یا بی‌انگیزه بودن به او دست می‌دهد یا دست کم به مدت ۲ هفته دچار ناامیدی می‌شود. براساس DSM-5، حداقل پنج مورد از علائم زیر نیز در فرد دیده می‌شود:

    • فرد هر روز یا بیشتر روزهای هفته احساس ناراحتی، اضطراب یا پوچی می‌کند.
    • فرد هر روز یا بیشتر روزهای هفته احساس بی‌میلی و بی‌انگیزه بودن دارد.
    • افزایش یا کاهش بی‌رویه‌ٔ وزن
    • بی‌خوابی یا پرخوابی
    • بی‌قراری مشهود (بی‌قراری روانی-حرکتی) یا کند شدن (کندی روانی-حرکتی)
    • فرد تقریباً هر روز احساس خستگی مفرط و انرژی پایین دارد.
    • عذاب وجدان یا احساس بی‌ارزش بودن
    • فرد نمی‌تواند تمرکز کند یا تصمیم بگیرد.
    • فرد مدام به خودکشی فکر می‌کند یا اقدام به خودکشی می‌کند.

    این علائم دو قطبی باعث پریشانی یا نقص در عملکرد فرد می‌شود و ناشی از تاثیر مواد یا بیماری بالینی نیست.

    گاهی دوره‌های شدید شیدایی یا افسردگی شامل علائم روان‌پریشی می‌شود. ازجمله علائم شایع روانپریشی می‌توان به توهم (شنیدن، دیدن یا احساس حضور چیزهایی که در واقعیت وجود ندارد) و وهم (باور محکم و غلط که ربطی به دلایل یا توضیحات منطقی در باورهای فرهنگی عادی فرد ندارد) اشاره کرد.

     

    اختلال دوقطبی چیست

    علائم روانی در بیماران دوقطبی چیست؟

    معمولاً علائم روانی در اختلال دوقطبی ناشی از وضعیت روحی فرد در لحظه است. مثلاً، ممکن است فرد حین دوره‌ٔ شیدایی دچار توهم خودبزرگ‌بینی

    مثل باور به رئیس جمهور بودن یا داشتن قدرت و ثروت ویژه شود و طی دوره‌ٔ افسردگی توهم عذاب وجدان یا احساس بی‌ارزش بودن مانند پوچی و بازنده بودن را تجربه کند یا باور داشته باشد که مرتکب جرم بزرگی شده است. به‌همین دلیل، گاهی اختلال دوقطبی به اشتباه شیزوفرنی تشخیص داده می‌شود.

    البته ممکن است علائم افسردگی شیدایی در بعضی از افراد هم‌زمان رخ دهد که به آن اختلال دو قطبی با ویژگی‌های ترکیبی گفته می‌شود.

    علائم آن اغلب شامل بی‌قراری، اختلال در خواب، تغییر شدید در اشتها، روان‌پریشی و فکر به خودکشی است. ممکن است روحیه‌ٔ فرد بسیار غمگین و ناامید باشد و در عین حال احساس پرانرژی بودن کند.

    بعضی از افراد دچار اختلال دوقطبی دست به خودکشی می‌زنند. هرکس که به خودکشی فکر می‌کند باید فوراً تحت نظارت متخصص سلامت روان قرار بگیرد.

    باید حرف زدن درمورد خودکشی را جدی گرفت. به‌نظر می‌رسد خطر خودکشی طی اولین دوره از بیماری از همه بیشتر است. تشخیص زودهنگام اختلال دوقطبی

    و یادگیری بهترین روش برای کنترل آن، خطر مرگ در اثر خودکشی را کاهش می‌دهد.

    علت اختلال دوقطبی چیست؟

    علت بروز اختلال دوقطبی موضوع تحقیقات بسیار قرار گرفته و دانشمندان به این اجماع رسیده‌اند که یک دلیل واحد برای بروز اختلال دوقطبی وجود ندارد. بلکه، عوامل مختلف دست به دست هم می‌دهند تا این بیماری رخ دهد.

    ژنتیک در این زمینه نقش دارد. یکی از قوی‌ترین عوامل بروز اختلال دوقطبی سابقه‌ٔ خانوادگی است: خطر بروز اختلال دوقطبی دربین بستگان بزرگسال افراد دچار اختلال دوقطبی نوع ۱ و ۲، ۱۰ برابر بیشتر است. با این حال، هیچ ژن خاصی به این اختلال مربوط نیست. بلکه، مانند بسیاری از بیماری‌های روحی، چند ژن (که هرکدام تاثیر اندکی می‌گذارند) در احتمال بروز این اختلال دوقطبی سهم دارند.

    برخی شواهد نشان می‌دهد بسامد اختلالات روحی، اضطراب و روانی در خانواده‌هایی که دچار اختلال دوقطبی هستند نسبت به جمعیت عادی بیشتر است. تحقیق روی دوقلوهای همسان، که ژن‌های مشابه دارند، نشان می‌دهد به غیر از ژن عواملی نظیر رویدادهای پرتنش نیز در ابتلا به اختلال دوقطبی نقش دارد. احتمالا ترکیب تعدادی ژن با عوامل محیطی در بروز اختلال دوقطبی موثر است. 

    بررسی تصاویر مغزی نشان می‌دهد مغز افراد دو قطبی با مغز افراد سالم فرق می‌کند. برای مثال، در بررسی‌ها تشخیص داده شد که ضخامت قشر قسمت‌هایی از مغز بیماران دوقطبی نازک‌تر است. سایر تحقیقات نشان می‌دهد پردازش محرک حسی طی دوره‌های افسردگی و شیدایی تضعیف و منجر به بروز مشکل در ادراک می‌شود.

    درمان اختلال دوقطبی چیست؟

    اختلال دوقطبی حتی در شدیدترین حالت قابل درمان است. هرچه فرایند درمان زودتر شروع شود، احتمال کاهش شدت و بسامد دوره‌های افسردگی و شیدایی بیشتر خواهد بود.

    ازآنجاییکه اختلال دوقطبی در تمام طول عمر فرد را درگیر خود می‌سازد، درمان هم طولانی‌مدت است و نه‌تنها درجهت تسکین علائم پیش می‌رود، بلکه قصد دارد مانع از عود علائم شود. اکثر افراد دچار اختلال دوقطبی از نظر نوسانات خلقی و علائم مربوط به آن به ثبات خواهند رسید.

    ترکیب دارو و روان‌درمانی موثرترین روش درمان است. به‌علاوه، اغلب از بیماران درخواست می‌شود علائم روحی روزانه، روش‌های درمان، الگوی خواب و اتفاقات زندگی را در جدولی بنویسند. شواهد نشان داده‌اندکه نوشتن این امور در درک و مدیریت بهتر بیماری به بیمار و اعضای خانواده‌ او کمک می‌کند. می‌توان به‌موقع متوجه تغییرات خلقی شد تا از بروز اپیزود کامل جلوگیری شود. حتی زمانی‌که سدی بر سر راه درمان قرار نگیرد، باز هم ممکن است نوسانات خلقی رخ دهد و باید فوراً آن را به پزشک گزارش داد تا برنامه‌ٔ درمان را تنظیم کند.

    به بیماران دو قطبی چه بگوییم و چه نگوییم؟

    جملات و سوالاتی وجود دارند که در مواجهه با بیماران دو قطبی نباید از آنها استفاده کنیم. اگر با این بیماران زندگی می‌کنید یا معاشرت دارید، باید یاد بگیرید که رفتار هوشمندانه‌تری داشته باشید. رازی که باید بدانید این است: «کلمات باید نشان‌دهنده همدلی شما باشند نه خشم و ناراحتی شما.»

    «همه ما گاهی اوقات نوسانات خلقی داریم.»

    نوسانات خلقی با آنچه که بیماران دو قطبی تجربه می‌کنند، فرق دارد. بنابراین «همه» تجربه این بیماران را ندارند. بجای این عبارت بهتر است بگویید:‌« اشکالی نداره که احساس خوبی نداری؛ من اینجام که به تو کمک کنم.» یا « شاید دقیقا درک نکنم که چه حسی داری، ولی می‌خوام تا اونجا که می‌تونم راجع به اختلال دو قطبی یاد بگیرم.»

    «حالِت اونقدرها هم بد به نظر نمی‌رسه.»

    شما هرگز نمی‌توانید درک کنید که این بیماران چگونه در درون خود در حال مبارزه هستند. بنابراین بهتر است راجع به خوب و بد بودن حال آنها چیزی نگویید و قضاوتی نکنید. بجای آن بگویید:«می‌تونی چند تا از علائم رو به من بگی تا من هم یاد بگیرم و اینکه چطورمی‌تونم توی این شرایط کمکت کنم؟

    اختلال دوقطبی چیست

    «تو یک بیماری روانی هستی!»

    این بدترین جمله‌ایی است که می‌توانید به این بیماران بگویید. بسیاری از این بیماران انسان‌های مهربان و دوست‌داشتنی هستند که به دنبال راهی برای بهبود حال خود می‌گردنند. این جمله را هرگز بکار نبرید و در عوض بگویید: « تو دیوانه نیستی و فقط درگیر یک مشکل پزشکی شده‌ای.» یا «دوقطبی بودن بر هوش و ادراک تو تاثیری ندارد.»

    «تو نمی‌تونی یه بیمار دوقطبی باشی.»

    زمانی این جمله را استفاده می‌کنیم که می‌خواهیم آنها باور کنند که به این بیماری مبتلا نیستند. در واقع به زور می‌خواهیم به آنها بگوییم که خوب هستند و مشکلی وجود ندارد. با این جملات نمی‌توانید به آنها کمک کنید. بجای آن بگویید: « من دوست دارم بیشتر راجع به مشکلاتی که باهاش درگیر هستی بدونم تا بتونم کمکت کنم.»

    «دو قطبی بودن رو بهانه نکن که کارهای روزمره رو انجام ندی!»

    این بیماران زمانی که در حال سپری کردن فاز افسردگی هستند، دچار سرخوردگی و دلسردی می‌شوند. به همین دلیل واقعا در انجام کارهای روزمره مشکل دارند. بجای این جمله بگویید:« من می‌دونم که کنترل این بیماری گاهی اوقات خیلی سخت و طاقت‌فرساست؛ ولی کنارت هستم تا کمکت کنم.»

    ممنون که همراه ما بودین.

     

    روانشناس خوب در تهران

    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مهارت جرات ورزی
    مقالات

    مهارت جرات ورزی

    مهارت جرات ورزی :

     

    افراد در تعامل با همدیگر به سه شیوه رفتار می کنند . رفتار قاطعانه ، منفعلانه و پرخاشگرانه.

    مهارت جرات ورزی : رفتاربوسیله راه حل برنده در یک تعارض اجتماعی تعریف می شود . قاطعیت شیوه اي از تفکر ورفتارکر دن است که به شخص اجازه می
    دهد بر حق خود پافشاري کند همچنانکه به حق دیگران احترام می گذارد . اشخاص که رفتار قاطعانه دارند معمولا
    اظهار می کنند که آنها قاضی نهایی رفتار خود هستند . گرچه دیگران مختارند که نظرات خودشان داشته باشـند
    وتایید یا غیر تایید بکنند . شخص قاطع بر علائق ، آرزوها ، نظرات ، ارزشهاي خود پافشار ي می کند در حالی کـه
    به آزادي اشخاص براي داشتن تفاوت فردي احترام می گذارد . شخصی که قاطعانه عمل می کند به طور طبیعی بـا
    مهارتهاي جرات ورزي
    بعضی از اشخاص ناسازگار است وبا بعضی دیگر سازگار است . بنابراین طرد اجتماعی صرفا یک آگا هی از ناسازگار
    ي اجتماعی بایک شخص معین است ونه انعکاس ارزش شخصی شان . شخص قاطع در پی اشخاص سازگار است تا
    یک رابطه دوستی باآنها برقرار کند . در حالی که همین فرد، اشخاص ناسازگار را به حال خود رها می کند تا زندگی
    خودشان را بکنند . 

    ادامه مطلب

    جهت دریافت فایل بر روی لینک زیر کلیک کنید:

    مهارت جرات ورزی

     

  • پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی
    آزمون روانشناسی,  مقالات

    پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی

    پرسشنامه صمیمیت زناشویی باگاروزی

     

    پرسشنامه صمیمیت زوجین

     

      این پرسشنامه مشتمل بر 85 سوال می باشد که توسط اولیاء و همکاران (1385) ساخته شده است و مقیاس آن طیف لیکرت است و در 9 بعد صمیمیت زناشوئی به ترتیب شامل :

    (صمیمیت عاطفی 11 گذاره) ، (صمیمیت عقلانی 8 گزاره) ، (صمیمیت بدنی 6 گزاره) ( صمیمیت اجتماعی – تفریحی 8 گزاره)،(صمیمیت ارتباطی 11 گزاره) ، (صمیمیت معنوی 9 گزاره)( صمیمیت روانشناختی9 گزاره)، (صمیمیت جنسی 8 گزاره) و ( صمیمیت کلی 15 گزاره ) می باشد.

     

    الف اطلاعات جمعیت شناختی

    لطفا” هر جمله را به دقت خوانده و توافق خود را در هر مورد با ضربدر مشخص کنید

    نام و نام خانوادگی:

     

    1-چند سال دارید؟                                          2-نسبت شما با شهید،آزاده وجانباز چیست؟

    3-چند سال است که ازدواج کرده اید؟                   4-چند فرزند دارید؟

    5-وضعیت اقتصادی خانواده شما چقدر است؟        ضعیف…..               متوسط……                  خوب……

    6-میزان تحصیلات شما چقدر است؟

    سیکل و پایین تر…     دیپلم….     فوق دیپلم….     لیسانس….     فوق لیسانس و بالاتر…..

    7-وضعیت شغلی شما چگونه است؟      شاغل….             خانه دار….

     

    ب – پرسشنامه صمیمیت زوجین

     

    ردیف

    سوالات

    همیشه

    گاهی اوقات

    به ندرت

    اصلاً

    1

    ترجیح می دهم که احساساتم را برای خود نگه دارم و آن را برای همسرم بازگو نکنم.

     

     

     

     

    2

    می توانم احساسات منفی ام را مثل (غمگینی، ترس، خشم، بی حوصلگی و … ) با همسرم در میان بگذارم.

     

     

     

     

    3

    به راحتی احساسات مثبتم را مثل (هیجان،شادی و رضایت) با همسرم در میان می گذارم .

     

     

     

     

    4

    من به احساساتم همسرم توجه می کنم.

     

     

     

     

    5

    احساساتم را به همسرم منتقل می کنم .

     

     

     

     

    6

    برای من مهم است که هرگاه احساساتم را با همسرم در میان می گذارم ، او به من گوش داده و مرا درک کند.

     

     

     

     

    7

    من و همسرم روزهای خاص زندگیمان را ( تولد،سالگرد ازدواج و … ) به خاطر می سپاریم. 

     

     

     

     

    8

    برای من مشکل است که به همسرم بگویم دوستش دارم .

     

     

     

     

    9

    در روابط ما ، عشق و محبت زیادی وجود دارد .

     

     

     

     

    10

    بچه ها تنها حلقه اتصال من و همسرم هستند .

     

     

     

     

    11

    هرگاه از همسرم دور شوم ، احساس ناراحتی شدیدی می کنم یا به شدت دلم برایش تنگ می شود.

     

     

     

     

    12

    اگر عقیده هرکدام از ما بهتر باشد ، آن را به راحتی می پذیرم .

     

     

     

     

    13

    وقتی راجع به یک موضوع عقاید متفاوتی داریم سعی می کنیم به یک عقیده مشترک بهتری برسیم.

     

     

     

     

    14

    نظر و عقیده خود را درمورد زندگی با همسرم در میان می گذارم.

     

     

     

     

    15

    سعی می کنیم باورهایمان را با همدیگر در میان بگذاریم .

     

     

     

     

    16

    هرکدام از ما حق دارد متفاوت از دیگری فکر کند.

     

     

     

     

    17

    مشکلات زندگی با همفکری من و همسرم حل می شود.

     

     

     

     

    18

    مشکلاتی که در طول روز اتفاق می افتد را به راحتی با همدیگر در میان می گذاریم.

     

     

     

     

    19

    تفاوت هایی که در باورهای همدیگر وجود دارد را می پذیرم .

     

     

     

     

    20

    علاقمند به بغل کردن و در آغوش گرفتن همسرم هستم.

     

     

     

     

    21

    قادر به نزدیکی و تماس بدنی با همسرم هستم.

     

     

     

     

    22

    نزدیک شدن به همسرم برای من سخت است .

     

     

     

     

    23

    نزدیک شدن به همسرم باعث ترس من می شود.

     

     

     

     

    24

    من ترجیح می دهم که همسرم وجود فاصله ای بین ما را همیشه رعایت کند.

     

     

     

     

    25

    همسرم به راحتی مرا مورد نوازش خود قرار می دهد.

     

     

     

     

    26

    در مراسم اجتماعی و خانوادگی با همسرم شرکت می کنم.

     

     

     

     

    27

    علائق تفریحی و اجتماعی مشترکی داریم.

     

     

     

     

    28

    همسرم مایل نیست در مراسم خانوادگی شرکت کند.

     

     

     

     

    29

    ترجیح می دهم اوقات فراغتم را با همسرم سپری کنم.

     

     

     

     

    30

    سعی می کنم درباره سرگرمی های مشترک یا جداگانه با همسرم توافق داشته باشم.

     

     

     

     

    31

    واقعاً به گذران وقت با همسرم علاقه زیادی دارم.

     

     

     

     

    32

    به سختی باید همسرم را راضی کنم که با من بیرون از منزل بیاید .

     

     

     

     

    33

    من و همسرم در چگونگی گذران اوقات فراغت توافق نداریم.

     

     

     

     

    34

    همسرم به خوبی به حرف هایم گوش می کند .

     

     

     

     

    35

    برایم دشوار است که باب گفتگو را با همسرم بازکنم.

     

     

     

     

    36

    من و همسرم زمان هایی را برای صحبت کردن با هم اختصاص می دهیم.

     

     

     

     

    37

    من و همسرم به دلیل مشغله کاری فرصت کافی برای حرف زدن با همدیگر نداریم.

     

     

     

     

    38

    همسرم به حرف های من خیلی خوب گوش می دهد.

     

     

     

     

    39

    در هر مورد بدون اطلاع همسرم تصمیم گیری می کنم.

     

     

     

     

    40

    همسرم بسیاری از مسائل را با من در میان می گذارد.

     

     

     

     

    41

    از میزان صحبت کردن با همسرم در طول شبانه روز راضی هستم.

     

     

     

     

    42

    وقتی از همسرم ناراحت می شوم ، با او به مذاکره و گفتگو می پردازم.

     

     

     

     

    43

    گفتگو در مورد مسائل مختلف اغلب به مشاجره ختم می شود.

     

     

     

     

    44

    از پرده پوشی ها و پنهان کاری ها اجتناب می کنم.

     

     

     

     

    45

    با وجود اختلاف نظر هرکدام از ما مجاز هستیم باورهای مذهبی خود را داشته باشیم.

     

     

     

     

    46

    وقتی همسرم اصول اخلاقی و مذهبی را رعایت نمی کند عذاب می کشم.

     

     

     

     

    47

    به راحتی افکار ، باورها و تجارب معنوی خود را با همسرم در میان می گذارم .

     

     

     

     

    48

    من و همسرم از لحاظ تجارب مذهبی و ارزشهای اخلاقی به همدیگر شبیه هستیم .

     

     

     

     

    49

    پایبندی به اصول اخلاقی و ارزشی همدیگر اساسی ترین رکن زندگی ماست .

     

     

     

     

    50

    من و همسرم به عقاید مذهبی همدیگر احترام می گذاریم.

     

     

     

     

    51

    ما بر سر مسائل مذهبی با هم بحث و دعوا می کنیم .

     

     

     

     

    52

    عقاید مذهبی همسرم با من متفاوت است.

     

     

     

     

    53

    ارزشهای مذهبی موجب افزایش صمیمیت بیشتر ما شده است .

     

     

     

     

    54

    هیچ گاه نمی توانم با همسرم ارتباط روحی نزدیکی برقرار کنم.

     

     

     

     

    55

    همسرم همیشه به نیازهای روحی من توجه می کند.

     

     

     

     

    56

    من و همسرم می توانیم نیازهای روحی همدیگر را درک کنیم .

     

     

     

     

    57

    من و همسرم نیازهای روحی همدیگر را ارضا می کنیم.

     

     

     

     

    58

    برایم خیلی سخت است که خود را فردی متفاوت و متمایز از همسرم ببینم.

     

     

     

     

    59

    احساس می کنم از نظر روحی از همسرم بسیار فاصله دارم.

     

     

     

     

    60

    بعد از بروز اختلاف با همسرم سعی می کنم بیشتر از او فاصله بگیرم.

     

     

     

     

    61

    ویژگی شخصیتی من و همسرم مانع از نزدیکی ما به همدیگر می شود.

     

     

     

     

    62

    همسرم به نیازهای روحی من توجه نمی کند.

     

     

     

     

    63

    اگر مشکلی در رابطه جنسی داشته باشم با گفتگو با همدیگر آن را رفع می کنیم.

     

     

     

     

    64

    برای بهبود ارتباط جنسی با همدیگر همکاری می کنیم.

     

     

     

     

    65

    خواسته های جنسی خود را راحت مطرح می کنیم.

     

     

     

     

    66

    در زمینه تعداد دفعات رابطه جنسی توافق داریم.

     

     

     

     

    67

    در حین رابطه جنسی با همدیگر عمیق ترین آرامش و لذت را تجربه می کنیم.

     

     

     

     

    68

    اطمینان دارم که همسرم اسرار جنسی ما را با کسی در میان نمی گذارد.

     

     

     

     

    69

    براحتی خواسته ها و نیازهای جنسی ام را با همسرم در میان می گذارم .

     

     

     

     

    70

    اطمینان دارم که همسرم رابطه جنسی با من را برداشتن رابطه جنسی با دیگران ترجیح می دهد.

     

     

     

     

    71

    بسیار سعی کرده ام به همسرم نزدیک شوم اما همیشه احساس می کنم دیواری بین من و او وجود دارد.

     

     

     

     

    72

    می ترسم به همسرم نزدیک شوم و اواز این نزدیکی سوء استفاده کند.

     

     

     

     

    73

    قاعده دوری و دوستی را در تداوم رابطه با همسرم اساسی ضرورت می دانم.

     

     

     

     

    74

    احساس می کنم وجود من و همسرم مانند دو قطب منفی آهن ربا همدیگر را دفع می کند.

     

     

     

     

    75

    حرف مشترکی بین من و همسرم باقی نمانده است .

     

     

     

     

    76

    حتی برای خرید لوازم شخصی نیز ترجیح می دهم با همسرم به خرید روم.

     

     

     

     

    77

    همسرم نزدیکترین فرد در زندگی من است.

     

     

     

     

    78

    هیچ کس نزدیکتر از من به همسرم نیست ( حتی خانواده ، فرزند یا صمیمی ترین دوستش)

     

     

     

     

    79

    مطمئنم که اولین فردی هستم که اسرار همسرم را می شنوم .

     

     

     

     

    80

    ما دلمان می خواهد اوقات خود را با هم بگذرانیم.

     

     

     

     

    81

    همسرم نشان می دهد که مرا دوست دارد.

     

     

     

     

    82

    ما با همدیگر روراست و صادق هستیم.

     

     

     

     

    83

    فکر می کنم همسرم بهترین کسی است که مرا می فهمد .

     

     

     

     

    84

    در کنار همدیگر احساس آرامش می کنیم .

     

     

     

     

    85

    من و همسرم چیزی را از همدیگر پنهان نمی کنیم.

     

     

     

     

    روش نمره گذاری

        نمره فرد از طریق جمع نمرات گزینه ها بدست می آید. سوال های 1 ، 8 ، 10 ، 22، 23، 24، 28، 32، 33، 35، 37، 39، 43، 46، 47، 51، 52، 54، 59، 60، 61، 62، 71، 72، 73، 74، 75 معکوس نمره می گیرند و سایر گزینه ها مستقیم نمره گذاری می شوند. حداقل نمره 85 و حداکثر 340   می باشد. هرچه نمره بیشتری کسب کند نشانگر صمیمیت زناشویی بیشتر اوست.

     

    پایایی و روایی آزمون

        به منظور تعیین روایی محتوایی از نظر 5 تن از متخصصان مشاوره دانشکده روانشناسی دانشگاه اصفهان استفاده شده است و برای تعیین روایی سوالات از روش همبستگی هر سوال با نمره کل آزمون استفاده شده است.

     سوال هایی که ضریب همبستگی آنها با نمره کل معنادار نبوده و نیز سوالاتی که در سطح 5٪ معنادار بودند حذف گردیده و 85 سوال که در سطح حداقل 1٪ با نمره کل همبستگی داشته اند ، انتخاب شده اند.

     به منظور بررسی همزمان پرسشنامه صمیمت زناشویی از مقیاس صمیمیت تامپسون و واکر استفاده گردیده است. نتایج نشان داده شده که همبستگی بین آزمون صمیمیت زناشوئی و مقیاس تامپسون و واکر برابر 92/0 بوده است که در سطح 1٪ معنادار است.  ( 01/0 › p ، 92/0 = r ) برای تعیین پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شده است که آلفای کرونباخ کل آزمون 58/98 محاسبه شده است ( رضایی و همکاران، 1389).

    در صورت نیاز به مشاوره تلفنی در خدمت شما خواهیم بود: 44244916
    ارتباط با ما:
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
     09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com

جهت تماس با کلینیک کلیک کنید