تربیت جنسی کودکان

تربیت جنسی کودکان و نوجوانان از مهم ترین مسائلی است که پدر مادر ها باید به آن توجه داشته باشند. اما در جامعه ما اکثر والدین این موضوع را نادیده می گیرند و صحبت کردن در این باره را همچون تابویی می دانند که نباید به آن نزدیک نشوند. غافل از اینکه این غفلت می تواند اشتباهات جبران ناپذیری را برای فرزندان به جای بگذارد و آینده کودک را تحت تاثیر قرار دهد.

کودکان 9 تا 13 سال باید جنسیت را به عنوان بخش طبیعی از زندگی درک کنند. با تغییرات طبیعی دخترها و پسرها در دوران بلوغ آشنا شوند. روند تولید مثل، از جمله مفاهیم آموزش جنسی را درک کنند. در باره‌ی انتقال ویروس ایدز و بیماری‌هایی که از طریق جنسی منتقل می‌شوند اطلاعات بیشتری به دست بیاورند.

باور های غلط والدین

تربیت جنسی برای فرزندان باید به صورت مقطعی و در سنین نوجوانی باشد.
اگر فرزندم سوالی نمیپرسد پس احتیاجی به توضیح نیست.
کودکان دارای احساسات جنسیتی نیستند.
تربیت جنسی در حدی که پاسخ سوال های کودک را بدهیم کافی است.
کودک من در معرض سواستفاده جنسی نیست.
شناخت موضوعات جنسی در کودک باعث آسیب برای او می شود.
کودک من به این موضوعات اهمیتی نمی دهد و کنجکاو نیست.

در صورتي ‌که تربيت جنسی، مورد توجه والدين قرار نگيرد، احتمالا کودک از احساس ارزش‌مندی و عزت نفس پايين برخوردار است. و هويت جنسی ضعيفی دارد. در نتيجه نمی‌تواند در آينده ارتباط خوبی با نقش‌های جنسيتی مناسب خود داشته باشد.

به طور خلاصه، دختر در آينده، از زن بودنش خوشحال نيست و پسر از مرد بودنش؛ زيرا به حدی که بايد احساس کفايت و توان‌مندی در رابطه با هم‌جنسان خود نمی‌کند. همه‌ی اين عوامل می‌تواند بر روابط بين فردی، عاطفی و اجتماعی کودک در حال و آينده تأثيرگذار باشد. علاوه بر آنچه گفته شد، جامعه‌ی امروزی، نسبت به گذشته بسيار تغيير کرده است. موقعيتی که کودکان امروز در آن رشد می‌کنند، قابل مقايسه با سال‌های گذشته نيست.

به راحتی می‌توانيد سال‌های کودکی يا نوجوانی خود را به ياد بياوريد و تفاوت شرايط زندگی امروزی با گذشته را به وضوح ببينيد. در کنار همه‌ی مزيت‌هايی که رسانه‌ها و گسترش اطلاعات در دنيای امروزی دارد. خطراتی نيز به همراه دارد. فرزندان امروز در صورت غفلت، بی‌توجهی و عدم نظارت صحيح والدين، در معرض آسيب‌های جدی‌تری قرار دارند. روابط پرخطر و آسيب‌زا و دوستی‌های ناسالم، سوء استفاده‌های عاطفی و جنسی که در صورت عدم نظارت، به راحتی می‌تواند. در محيط‌های مجازی و واقعی اتفاق بيفتد.

نقش نگرش ها و ساختار ارزشی در توجه به آموزش و تربیت جنسی

فرهنگ ها و نگرش هایی که این حوزه را نهی می‌کنند مانع اصلی برای سلامت جنسی هستند. چنین فرهنگ هایی صحبت در مورد این دست اطلاعات را مشوقی برای داشتن رابطه جنسی قبل از ازدواج می دانند از آنجایی که نگرش ها، تفکرات زیر بنایی رفتار و عمل هستند. و نگرش افراد در مورد یک مسئله عامل مهمی در اقدام به انجام دادن یا ندادن یک رفتار است.

بنابراین به منظور تسهیل روند چنین آموزش هایی، تغییر نگرش والدین و مربیان باید در اولویت قرار گیرد که این مهم به طور ویژه در جریان آموزش های مستمر آن ها امکان پذیر خواهد شد. با توجه به اهمیت این مسئله در کشور ما نگرش برنامه ریزان و سایر افراد جامعه بخش مهمی از ارکان تعلیم و آموزش اسلامی و آگاهی از نگرش های گروه مذکور به عنوان عوامل مؤثر در این آموزش در تدوین برنام ی جامع ، هم سو و متناسب با فرهنگ و نیازهای جامع لازم بنظر می رسد.

در مبارزه با سوء تفاهمات و سوء برداشت هایی ک به طور مستقیم بر سلامت جنسی افراد تأثیر می گذارند ضروری است ک دانش جنسی افراد با ارایه اطلاعات صحیح و شفاف بهبود یابد و در این مسیر تغییر نگرش ها نیز بویژه نگرش های جنسی ک تا اندازه زیادی وابسته به تغییر در سطح آگاهی افراد هستند، سمت و سویی سلامت محور یابند، بنابراین نه تنها مربیان و والدین در مراقبت از کودکان بلکه سیاست گذاران و برنام ریزان نیز باید در تدوین و پایه گذاری سیاست های شفاف ،مشخص و کاربردی گام اساسی بردارند.

در مورد اندام های خصوصی با کودک خود صحبت کنید

حالا که در مورد سنین تربیت جنسی صحبت کردیم بهتر است تا نکات آموزنده ای را در خصوص روند این آموزش ها در اختیارتان قرار دهیم. اولین و مهم ترین نکته ای که والدین را با ترس مواجه می کند، صحبت در مورد اندام های خصوصی جنسی به کودکان زیر 6 سال است. در نظر داشته باشید که شما می توانید با ساده گرفتن این مسئله و بدون شرم از این صحبت با کودک خود به شکل ملاحظه کارانه ای صحبت کنید.

در مورد اندام های خصوصی با فرزند خود جدی صحبت کنید
از کودک خود بخواهید در صورتیکه کسی در مورد اندام جنسی او سوالی کرد حتما به شما اطلاع دهد
به کودک بگویید که کسی نباید اندام خصوصی او را ببیند
در مورد حریم خصوصی فردی با او صحبت کنید

لجبازی در کودکان – علل لجبازی کودک و نحوه برخورد با آن

لجبازی در كودكان مرحله ای اجتناب ناپذير از رشد آنهاست. و در کودکان نوپا به حدی شایع است که بسیاری از والدین را به دردسر می اندازد.

نکته مهم در کنترل لجبازی كودكان رفتار درست و منطقی در موارد اول دیده شدن این خصیصه در کودک است. چراکه رفتار والدین در ذهن کودک حک می شود و برخورد مناسب با لجبازی کودک می تواند به کاهش احتمال بروز آن در آینده کمک کند.

اختلال خلق یکی از خصوصیات بارز در کودکان لجباز است. که در بسیاری موارد علت خاصی نیز ندارد.

کودکان لجباز اغلب رفتارهایی همچون چیغ و داد زدن و کوبیدن پا بر زمین بخصوص در محیط خارج از منزل برای قانع کردن پدر و مادر از خود نشان می دهند.

شروع لجبازی كودكان معمولا پس از یک سالگی بوده و در حدود سه سالگی به اوج خود می رسد. بطوری که اگر والدین نحوه صحیح برخورد با لجبازی در کودکان را در پیش نگیرند با مشکلات زیادی در تربیت فرزند خود روبرو می شوند.

دلایل لجبازی

-درخواست های غیرمعقول
-زیاده خواهی کودک
-عدم تمایل به انجام وظایف
-بیان خواسته ها بصورت غیرمستقیم

کنترل لجبازی كودكان

بی توجهی
بی توجهی به رفتارهای نادرست کودک و عدم توجه به کودک می تواند در کنترل لجبازی و کاهش آن موثر باشد.

قطع تماس چشمی با کودک و عدم توجه به حرف های وی می تواند به کاهش احساس لجبازی در کودکان کمک کند.

این کار ممکن است در روزهای اول سخت بنظر برسد و حتی سبب تشدید رفتار نادرست کودک شود ، ولی با تکرار این رفتار کودک نیز یاد می گیرد که با لجبازی چیزی بدست نمی آورد.

پاداش برای رفتارهای خوب
برای کنترل لجبازی کودکان دادن پاداش در مقابل رفتارهای مناسب می تواند به کاهش احساس لجبازی و نق زدن در کودک بیانجامد.

زمانی که کودک خواسته اش را بطور معقول از شما می خواهد با دادن پاداش به وی می فهمانید که برای رسیدن به خواسته هایش نیازی به لجبازی و بدخلقی ندارد.

جریمه برای رفتارهای بد

زمانی که رفتار نامناسب از کودک می بینید مانند نافرمانی به طور مکرر با تنبیه البته تنها تنبیه رفتاری مثلا اجازه ندادن برای تماشای تلویزیون و … می توان به کنترل لجبازی در کودکان کمک کرد.

تعیین حد و مرز برای کودک
زمانی که کودک بداند رفتارهای او باید در چارچوب معینی انجام شود و نمی تواند فراتر از آن عمل کند احساس لجبازی کمتری در او ایجاد خواهد شد ، البته این به معنی کنترل کامل رفتارهای کودک و برقراری قید و بندهای سخت برای کودک نیست.

قاطعیت در عین مهربانی

بساری از والدین قاطعیت را با سخت گیری اشتباه می گیرند. سخت گیری در مقابل کودکان تاثیر منفی می گذارد و سبب تغییر ذهنیت کودک نسبت به پدر و مادر خود و دور شدن از آن ها می شود.

اما قاطعیت این است که کودک بداند باید توقعات شما را برآورده کند و در غیر این صورت شما از او آزرده خاطر می شود.

اجرای قوانین خانه و خانواده هیچ منافاتی با مهر پدر و مادری ندارد. و والدین در حین داشتن قاطعیت می تواند با مهربانی به کننترل لجبازی کودکان خود کمک کنند.

آموزش عملی
به جای اینکه مدام به کودک امر و نهی شود بهتر تاست والدین با رفتار مناسب خود به کودک آموزش دهند. اگر بجای تهدید و تنبیه کودک برای رفتار نادرستش خود با رفتار مناسب سبب تفهیم موضوع برای وی شود تاثیر بسیار بیشتری دارد.

عملی کردن خواسته های منطقی کودک
برای کنترل و کاهش لجبازی کودکان بهتر است که خواسته های منطقی کودک را با مهربانی و عطوفت و در زمان مناسب عملی کنید. تا کودک نیازی به خواهش و یا نق زدن برای رسیدن به خواسته اش نداشته باشد.

صحبت کردن با کودک

حرف زدن با کودک و گوش دادن به حرف ها و خواته های کودک در آرامش نقش موثری در کنترل و کاهش لجبازی در وی دارد.

زمانی که کودک می تواند با والدین خود براحتی حرف بزند کمتر به رفتارهایی همچون لجبازی روی می آورد.

کمک به کودک
زمانی که انجام کاری و یا رفتاری برای کودک خوشایند نیست والدین بهتر است به کودک خود کمک کند. زمانی که کودک همراهی و کمک والدین را احساس کند کمتر به دنبال لجبازی خواهد بود.

آگاهی از لجبازی کودکان

لجبازی در کودک کاملا طبیعی است. هر کودکی تا حدی لجبازی می کند. چون این طبیعت آنهاست که اطرافشان را آزمایش کنند. و بفهمند که تا کجا می توانند پیشروی کنند. با این حال، بچه ها حد و مرز خود را نمی شناسند و این وظیفه والدین آنهاست. که محدودیت ها را برای آنها مشخص کند. اینجاست که نقش مدیریتی پدر و مادر شروع می شود. که هرچه زودتر باشد، بهتر است.

برای دریافت مشاوره در زمینه علل و درمان لجبازی کودکان، درمان کودک با بازی درمانی، درمان بیش فعالی در کودکان، درمان وسواس فکری در کودکان می توانید با مشاوران روانشناسی

کلینیک ندای آرامش روان بصورت حضوری و تلفنی از طریق شماره  ۰۲۱۴۴۲۴۴۹۱۶ – ۰۲۱۴۴۲۹۷۶۷۰ تماس بگیرید.