اختلالات و بیماری های جنسی
اختلالات و بیماری های جنسی
اختلالات و بیماری های جنسی از مشکلات و بیماریهای شایع زوجها در طول زمان بودهاند و توجه به آنها میتواند برطرف کنندهی بسیاری از مشکلات و مسائل زن و شوهر باشد. بیشتر مواقع فرد از اختلال جنسی که دارد آگاه نیست و تنها نتیجه و اثری که بر سایر ابعاد رابطهاش میگذارد، توجهش را جلب میکند. بیماریهای جنسی به سادگی تشخیص دادهنمیشوند و برطرف کردن آنها نیازمند تشخیص دقیق و واضح مشکل است
اختلالات و بیماریهای جنسی هم ریشه در جسم دارند و هم ریشه در روان. از این رو برای تشخیص و درمان آنها گاها به پزشک یا نیاز داریم و گاهی این اختلالات کاملا در حوزه سلامت روان قرار دارند و تشخیص و درمان آنها به عهدهی روانشناس و روان پزشک است.
اگر میخواهید درباره ی برخی از اختلالات جنسی شایع اطلاعات کسب کنید و آنها را بهتر بشناسید، با کلینک ندای آرامش روان همراه باشید و این مطلب را تا انتها بخوانید. به یاد داشتهباشید که کسب آگاهی اولین مرحله در تشخیص و برطرف کردن مشکل است.
انواع اختلالات جنسی
بیماریهایی که در دستهی اختلال جنسی قرار میگیرند، میتوانند مختلکنندهی زندگی جنسی مرد یا زن باشند. اگر هر کدام از زوجین به این اختلالات دچار باشند، بر کیفیت زندگی جنسی طرف مقابل هم اثر میگذارد. اختلالات جنسی دستهبندیهای مختلفی دارند که معتبرترین آنها طبق ویرایش پنجم DSM است که در ادامه به معرفی آنها میپردازیم.
۱. کاهش میل جنسی
هرچند معمولا کاهش میل جنسی را در زنان مشاهده میکنیم اما مردان هم میتوانند دچار این مشکل شوند. دلایل مختلفی میتوانند باعث کاهش میل جنسی در فرد شوند که برخی از آنها عبارتاند از:
- در اثر برخی اختلالات و رفتارهای جنسی غیرطبیعی، فرد آسیب جسمی و روانی شدیدی به همسرش وارد میکند. در این حالت فرد دچار نوعی انزجار از سکس میشود این حالت برای کسانی که پارتنر جنسی سادیست دارند، پیش میآید.
- برخی افراد نمیتواند به سادگی نه بگوید و هنگامی که تمایلی به سکس با همسرشان ندارد، قدرت و توانایی نه گفتن را از دست میدهد. این دسته از افراد به مرور زمان دچار کاهش میل جنسی میشوند.
- گاهی هم بیماران نسبت به انجام سکس با همسر خود احساس گناه میکنند.
معمولا کسانی که دچار کاهش میل جنسی میشوند، از سکس بدشان میآید یعنی با انزجار جنسی مواجه هستند. مشکل این افراد را میتوان با رواندرمانی و جستجو در گذشته، ریشهیابی کرد. البته علت کاهش میل جنسی در مردان، همیشه ریشه روانی ندارد. گاهی انجام جراحیهای وسیع میتواند میل جنسی را کاهش دهد. افسردگی، برخی بیماریها، نوسانات هورمونی، شیمیدرمانی و شرایط دیگر میتواند باعث کاهش و یا حتی ازبینرفتن میل جنسی در فرد شود.
درمان کاهش میل جنسی:
برطرف کردن مشکل تمایل جنسی معمولا سخت و دشوار است. معمولا برای درمان اختلال میل جنسی در مردان و زنان از چند روش استفاده میشود. برخی از این روشها عبارتاند از:
- روان درمانی: مردانی و زنانی که به علتهای روانی نمیتوانند ارتباط جنسی برقرار کنند و میل جنسی کمی دارند را میتوان با استفاده از جلسات درمانی و مشاوره، علتیابی کرد و به کمک آنها رسید. حمایت شریک جنسی میتواند در این زمینه بسیار کمککننده باشد. از طرفی روانشناس باید در درمان این مشکل مهارت و تجربه کافی داشته باشد تا بتواند ریشههای کاهش میل جنسی را در فرد بیابد.
- هورمون درمانی: کمبود تستوسترون در مردان میتواند میل جنسی را به طرز چشمگیری کاهش دهد. با تجویز تستوسترون خوراکی و یا تزریقی میتوان این کمبود را برطرف کرد. البته تأثیر تستوسترون تزریقی بسیار بیشتر از نوع خوراکی آن است. اما اخیرا این این هورمونها در اشکال مختلفی تولید شدهاند که میتوانند جایگزین روش تزریقی شوند.
روشهای مختلفی برای افزایش میل جنسی وجود دارد، همچنین میتوانید از دارو های گیاهی برای افزایش میل جنسی در رنان استفاده کنید. کاهش میل جنسی عموما ریشه روانی دارد، اگر با این مشکل مواجه هستید بهتر است ابتدا به متخصص اولوروژِی یا متخصص زنان مراجعه کنید. اگر پزشک تشخیص دهد که مشکل شما ریشه روانی دارد شما را به روانشناس یا روان پزشک ارجاع میدهد. در دکترتو میتوانید با بهترین پزشکان برای درمان مشکلات و اختلالات جنسی آشنا شوید، با آنها بهصورت تلفنی یا اینترنتی مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
۲. اختلال نعوظ
این اختلال در مردان دیدهمیشود.اختلال نعوظ به این معناست که این دسته از مردان نمیتوانند آلت جنسی خود را در طی سکس بهصورت دائم در حالت نعوظ نگه دارند یا اینکه با وجود تحریک جنسی نعوظ اتاق نمیافتد. این اختلال بسیار شایع است و به طور مثال ۲.۵ تا ۳ میلیون مرد انگلیسی از این اختلال جنسی رنج میبرند که رقم بالایی است. نکتهی دیگر این است که تعداد کمی از افرادی که به این اختلال مبتلا هستند به پزشک مراجعه میکنند. تبلیغات دارویی به نام سیلدنافیل که جهت درمان اختلال نعوظ به کار بردهمیشود باعث شده است که تعداد مراجعهکنندگان به پزشک برای درمان این بیماری افزایش یابد.
اختلال نعوظ در بیماران به سه شکایت ویژه تقسیم میشود:
- اشکال در نعوظ پس از تحریک جنسی
- نگهداری نعوظ
- کاهش سفتی آلت به هنگام نعوظ.
حداقل یکی از این معیارها برای ۶ ماه و یا بیشتر باید در فرد وجود داشتهباشد تا بتوان اختلال نعوظ را تشخیص داد. متخصص اورولوژی قبل از تشخیص قطعی اختلال نعوظ، نقش همسر و برانگیختگی هر دو طرف را مورد بررسی قرار میدهد، چون در بسیاری از موارد این اختلال ریشه روانی دارد و مربوطه به مشکلات عاطفی بین زوجین است.
درمان اختلال نعوظ
خوشبختانه درمانهای متعددی برای این اختلال وجود دارد و امکان بازگشت کامل و اصلاح کلی این وضعیت موجود است. مثلا داروهای رفع اختلال نعوظ یکی از این روشها هستند که انواع مختلفی دارند. قرص ویاگرا، سیلدنافیل، اسپریهای تقویتکنندهی نعوظ و سایر داروها از این موارد هستند. داروهای برطرف کنندهی اختلال نعوظ باید نیم ساعت تا یک ساعت قبل از سکس مصرف شوند. از روشهای دیگر میتوان به واکیوم فشاری و حلقهی فشاری اشاره کرد که باعث حفظ جریان خون درآلت تناسلی و حفظ نعوظ میشوند.
علت ایجاد اختلال نعوظ
جالب است بدانید که اختلال نعوظ یک بیماری نیست، بلکه علامت یا عوارض یک بیماری دیگر است. این بیماری میتواند ارگانیک و یا سایکولوژیک باشد. برخی از علتهای ایجادکنندهی اختلال نعوظ شامل موارد زیر هستند:
- افزایش فشارخون، چربی خون و دیابت
- آترواسکلروزیس یا گرفتگی عروق
- مصرف سیگار و سوء مصرف الکل
- جراحی لگن یا پروستات
- برخی از داروها و درمانها مانند پرتودرمانی لگن
- اختلافات و مشکلات در روابط خانوادگی
- مشکلات جنسی زن
- نارسایی کلیه و اختلالات کبدی
- برخی از مشکلات و اختلالات روانی مانند افسردگی، ترس از شکست در روابط جنسی، نداشتن اعتمادبهنفس و توهمات جنسی
- بیماریهای ستون فقرات
- MS
- اختلالات هورمونی مثل افزایش پرولاکتین یا کاهش تستوسترون
- کمکاری و پرکاری تیروئید
- ضربه به آلت تناسلی
- تحلیل رفتن بافت تعوظی آلت تناسلی.
۳. زودانزالی
انزال زودرس یکی از آزاردهندهترین اختلالات جنسی برای مردان و زنان است که تأثیر بسزایی بر روی شریک جنسی آنها هم میگذارد. زودانزالی به شرایطی گفته میشود که در آن مرد یا زن، پیش از انجام سکس به طور کامل و معمولا در زیر یک دقیقه دچار انزال میشوند و یا به ارگاسم میرسد و نمیتواند از رابطهی جنسی لذت کافی ببرد. از طرفی با انزال زودرس شریک جنسی خود را راضی نمیکند و این مسئله باعث افزایش فشار روانی میشود.
علل زودانزالی
زودانزالی علتهای مختلفی دارد که برخی از آنها عبارتاند از:
- خودارضایی سریع و زیاد در دورهی نوجوانی
- مصرف برخی از داروها میتواند انزال زودرس برای مردان و زنان ایجاد کند.
- نداشتن از سکس برای مدت طولانی
- افسردگی
- اضطراب
- حساسیت پوست آلت تناسلی.
درمان زود انزالی
برای درمان زودانزالی میتوان از روشهای زیر استفاده کرد:
- استفاده از اسپری تاخیری
- قرص تاخیری
- استفاده از لیدوکائین و بیحس کنندههای موضعی
- بسیاری ازدارو های بهبود عملکرد جنسی میتوانند حساسیت آلت تناسلی را کاهش دهند و برای مدت بیشتری نعوظ را نگهدارند. استفاده از این داروها در زنان هم از حساسیت کلیتوریس کم میکند.
- داروهای افزایش دهندهی میزان سروتونین مغز
- ورزش
۴. دیرانزالی
همیشه مشکل در انزال زودرس نیست. گاهی انزال دیررس میتواند در فرد ایجاد ناراحتی و اضطراب کند. دیر انزالی به شرایطی گفته میشود که در آن از زمان تحریک جنسی تا زمان رسیدن به ارگاسم برای مردان و زنان طولانی میشود. گاهی اوقات دیرانزالی را میتوان طبیعی تلقی کرد. اما اگر این حالت همیشه رخ دهد، مشکلساز است. اگر نیم ساعت یا بیشتر طول میکشد تا به ارگاسم برسید یا اگر اصلا به ارگاسم نمیرسید و این مشکل دائما تکرار میشود بهتر است به متخصص اورولوژی مراجعه کنید.
دیرانزالی میتواند باعث ایجاد خستگی و ناراحتی در خود فرد و شریک جنسی او شود. از طرفی احساس اضطراب و کلافگی هم در این حالت زیاد رخ میدهد.
علل دیر انزالی
از مهمترین علتهای تاخیر در انزال میتوان به افسردگی و اضطراب اشاره کرد. ارگاسم نیازمند آرامش روانی و امنیت خاطر است. در صورتی که مرد یا زن دچار اضطراب و تنش باشد، نمیتواند به خوبی تمرکز کند و لذت کافی ببرد. در این شرایط فرد ممکن است اصلا دچار انزال نشود.
برخی از مشکلات قلبی عروقی هم میتوانند باعث تاخیر در انزال شوند. همچنین بیماریهای دیگری هم وجود دارند که در ایجاد این وضعیت بیتأثیر نیستند.
درمان دیر انزالی
این مشکل را میتوان به دو طریق حل کرد: درمان دارویی و روان درمانی. هرچند هنوز هیچ دارویی برای درمان دیرانزالی توسط FDA تائید نشدهاست، اما برخی داروها برای درمان این مشکل تجویز میشوند از جمله:
- آمانتادین (دارویی برای درمان پارکینسون)
- سیپروهپتادین (دارویی برای درمان بیاشتهایی و آلرژیهای گوارشی است)
- بوسپیرون (دارویی ضد اضطراب).
روش دیگر برای درمان دیرانزالی روش روان درمانی و درمان گروهی است. در این روش روانشناس یا روانپزشک سعی میکنند ریشه این مشکل را پیدا کنند و با استفاده از درمانهای روانشناختی این مشکل را برطرف کنند.
اگر مشکلات اختلال نعوظ، دیر انزالی یا زودانزالی مواجه هستید بهتر است ابتدا به متخصص اورولوژی یا متخصص زنان مراجعه کنید. اگر پزشک تشخیص دهد که مشکل شما ریشه روانی دارد شما را به روانشناس یا روانپزشک ارجاع میدهد. در دکترتو میتوانید با بهترین پزشکان برای درمان مشکلات و اختلالات جنسی آشنا شوید، با آنها بهصورت تلفنی یا اینترنتی مشورت کنید و در صورت نیاز برای دریافت نوبت ویزیت حضوری اقدام کنید.
۵. سردمزاجی
اختلال سردمزاجی در مردان و زنان، هر دو میتوان وجود داشته باشد. سرد مزاجی زنان معمولا به این شکل است که خانمها نیروی محرکه لازم، انگیزه و تمایل رسیدن به لذت جنسی را دارند اما به گونهای غیرقابل درکی به هیجان جنسی نمیرسند. معمولا زنانی که این مشکل را دارند، عنوان میکنند که در حین سکس یک مشکل فکری ذهن آنها را به هم میریزد و حواسشان را پرت میکند.
در مورد سرد مزاجی مردان هم تاحدودی همین مسئله مطرح است. برخی افراد عدم حساسیت پوستی دارند. مثلا در ناحیهی پستانها، نوک پستانها و ناحیهی تناسلی با لمس و خیسشدن توسط زبان به اندازهی کافی تحریک نمیشود. برخی دیگر تصور ذهنی نامناسبی از خود دارند و همین مسئله در کاهش اعتمادبهنفس و در نتیجه کاهش میل جنسی تأثیر پررنگی دارد.
از دیگر علل سردمزاجی میتوان به کاهش هورمونهای جنسی و تحلیلرفتن تخمدانها یا بیضهها و کاهش عملکرد آنها اشاره کرد. این مشکل در زنان یائسه و یا خانمهایی که نزدیک به یائسگی هستند و همچنین مردان مسن، زیاد دیده میشود.
درمان سردمزاجی
انواع روشهای درمانی که برای درمان سردمزاجی استفاده میشود عبارتاند از:
- برای کسانی که حین سکس دچار حواسپرتی میشوند، تمرینهای تمرکز پیشنهاد میشود.
- مرطوبکردن واژن میتواند به بهترشدن تمایل جنسی کمک کند. البته که نباید تنها به این مورد توجه کرد و تجریک دیگر نقاط حساس بدن هم باید مورد توجه قرار گیرد.
- برای کسانی که عدم حساسیت پوستی دارند، میتوان استروژن و یا تستوسترون تجویز کرد.
- معاشقهی طولانی میتواند در تحریک جنسی مؤثر باشد.
- تماشای پورن برای زنان و مردانی که برانگیختگی جنسی کمی دارند مؤثر است.
- خودارضایی و شناخت بدن میتواند یکی از مهمترین نکات در درمان سردمزاجی و مشکل در تحریک جنسی باشد. این مورد به خصوص برای زنان مؤثر است.
۶. اختلال ارگاسم
از نظر فیزیولوژیک، ارگاسم به معنی رسیدن به اوج لذت جنسی است. رسیدن به اوج لذت جنسی مرحلهی پس از تحریک جنسی است. در واقع قبل از رسیدن به مرحلهی ارگاسم، مرحلهی برانگیختگی جنسی باید کامل شود و مشکل اساسی اکثر بیماران این است که در مرحلهی برانگیختگی باقی میمانند و نمیتوانند به مرحلهی بعدی برسند، در نتیجه بهتدریج تمایل جنسی خود را از دست میدهند و از رابطهی جنسی لذت کافی را نمیبرند.
خانمها ممکن است شکایت کنند که از نظر جنسی هیجان ندارند و وارد مرحله تهییج جنسی نمیشوند، اما با بررسی دقیقتر متوجه میشویم که خیسشدن واژن و پرخونی برای آنها اتفاق میافتد. این در حالی است که احساس خوشایند و هیجان لذتبخش را ندارند. اختلال ارگاسم در زنان و مردان به دو صورت بروز میکند:
- تاخیر، همیشگی نبودن یا کلا نرسیدن به ارگاسم
- کاهش واضح شدت ارگاسم.
حداقل یکی از شکایتها و مشکلات بالا باید به مدت ۶ ماه یا بیشتر در فرد وجود داشتهباشد تا بتوان اختلال ارگاسم را برای آنها تشخیص داد.
آنورگاسمی چیست؟
شایعترین حالت اختلال ارگاسم، عدم توانایی رسیدن به ارگاسم است. این حالت اصطلاحا آنورگاسمی نامیده میشود. البته بیمارانی که با خودارضایی میتوانند به ارگاسم برسند اما در سکس با همسر ارگاسم را تجربه نمیکنند هم در این دسته قرار میگیرند. در خانمها، برخی مواقع ممکن است در بدن زن انقباضات کف لگنی که مشابه ارگاسم است رخ دهد، اما به این علت که با هیچ احساسی همراه نیست، ارگاسم تلقی نمیشود.
علت اختلال ارگاسم
اختلالات ارگاسم علتهای مختلفی میتوانند داشتهباشند که برخی از آنها عبارتاند از:
- اختلالات عروقی
- بیماریهای هورمونی و عدم بالانس آنها؛ مثلا کاهش استروژن و یا تستوسترون و افزایش پرولاکتین میتواند از این دسته موارد باشند.
- ناهنجاریهای ساختاری
- مشکلات نورولوژیک
- عوامل روانی
- برخی بیماریها مانند دیابت
- عفونتهای دستگاه تناسلی.
درمان اختلال ارگاسم
برای برطرفکردن مشکل ارگاسم در افراد، باید دقیق علت آن را شناسایی کرد. مثلا ممکن است زنی دارای عفونت واژن قارچی باشد و همین مسئله خیسشدن و مرطوبشدن واژن را مشکل کند. پس باید ابتدا عفونت برطرف شود تا مشکل ارگاسم هم حل شود. به هر حال تدابیر درمانی مختلفی برای اختلال ارگاسم در نظر گرفته میشوند که عبارتاند از:
- برطرفکردن مشکلاتی که باعث ایجاد آنورگاسمی شدهاند؛ مثلا عفونت، بالا و پایینبودن هورمونهای تیروئیدی و مسائل دیگر
- هورمون درمانی (استروژن و یا تستوسترون تراپی)
- بررسی مسائل ساختاری (مثلا اگر در ناحیهی کلیتوریس و یا بدیگر بخشهای تحریکپذیر تناسلی مشکلی وجود دارد، باید برطرف شود)
- برگزاری جلسات مشاوره و روان درمانی.