هنگام صحبت كردن ، در واقع اندامهاي گفتاري صداهاي مشخصي را براي بيان مقصود ما توليد مي كنند . اين الفاظ يا صوتهاي فيزيكي از يك دسته واج يا واحد صوتي تشكيل شده است . واجها به دو دسته واج كم صدا يا بي صدا و با صدا يا صدا دار به نام واكه تقسيم مي شوند. واكه هاي زبان فارسي عبارت از « آ ، اَ ، اِ ، ا‘ ، او ، اي » است.
هر زباني تعداد واجهاي مخصوص خود را دارد . مثال ، زبان فارسي 30 واج و زبان انگليسي 40 واج دارد . ( سيف نراقي و نادري ، 1380 )
واج كوچكترين واحد صوتي زبان است كه معنا ندارد اما تفاوت معنايي ايجاد مي كند ؛ مثلاً اگر در واژه سر به جاي واج (س) ، واج ( پ ) بگذاريم ، ميشود پَر و معناي واژه عوض مي شود . پس ( پ) واج است . همچنين اگر در واژه ‘گل به جاي ( ) ، ( ) بگذاريم ، واژه جديدي با معناي جديد ساخته مي شود. س ( ) و
( ) واج اند ، واج اگر چه فاقد معناست ، در ساختمان واحد بزرگتر يعني تكواژه به كار مي رود .
هر زباني تعداد واجهاي مخصوص خود را دارد . مثال ، زبان فارسي 30 واج و زبان انگليسي 40 واج دارد . ( سيف نراقي و نادري ، 1380 )
واج كوچكترين واحد صوتي زبان است كه معنا ندارد اما تفاوت معنايي ايجاد مي كند ؛ مثلاً اگر در واژه سر به جاي واج (س) ، واج ( پ ) بگذاريم ، ميشود پَر و معناي واژه عوض مي شود . پس ( پ) واج است . همچنين اگر در واژه ‘گل به جاي ( ) ، ( ) بگذاريم ، واژه جديدي با معناي جديد ساخته مي شود. س ( ) و
( ) واج اند ، واج اگر چه فاقد معناست ، در ساختمان واحد بزرگتر يعني تكواژه به كار مي رود .
