اختلال آسپرگر

اختلال آسپرگر ، از اختلالاتی است که ممکن است بیشتر در کودکان و نوجوانان بروز کند. ما در اینجا به این اختلال می‌پردازیم.

اختلال آسپرگر چیست؟

وقتی با فردی آشنا می‌شوید که به سندرم آسپرگر مبتلا است، ممکن است سریع متوجه دو گزینه شوید. او دقیقاً مانند بقیه افراد هوشمند است، ولی در مهارت‌های اجتماعی بیشتر مشکل دارد.

این فرد همچنین تمایل دارد که روی یک موضوع متمرکز وسواس داشته باشد یا رفتارهای مشابه ای را دوباره و دوباره انجام دهد.

امروزه، سندرم آسپرگر از نظر فنی دیگر به خودی خود قابل تشخیص نیست. اینک بخشی از یک گروه گسترده‌تر به نام اختلال طیف اوتیسم (ASD) شناخته شده است.

این گروه از مشکلات مرتبط با سلامت روان برخی از علائم را به اشتراک می‌گذارد. با این وجود، خیلی از مردم هنوز از اصطلاح آسپرگر استفاده می‌کنند.

شرط آن چیزی است که پزشکان یک نوع “عملکرد بالا” می‌نامند. این بدان معنی است که علائم نسبت به سایر انواع اختلالات طیف اوتیسم شدیدتر است .
همچنین شامل یک تشخیص جدید به نام اختلال ارتباطی عملی است. این اختلال دارای برخی از علائم است که با آسپرگر همپوشانی دارد. پزشکان از آن برای توصیف افرادی که در صحبت کردن و نوشتن مشکل دارند، استفاده می‌کنند، اما دارای هوش طبیعی هستند.

علائم اختلال آسپرگر

آن‌ها در اوایل زندگی شروع می‌شوند. اگر شما یک مادر یا پدر یک کودک هستید که این بیماری را دارد، ممکن است متوجه شوید که او نمی‌تواند ارتباط چشمی برقرار کند.

همچنین ممکن است دریابید که فرزند شما در موقعیت‌های اجتماعی بی دست و پا به نظر می‌رسد.

و یا نمی‌داند وقتی کسی با او صحبت می‌کند چه چیزی بگوید یا چگونه پاسخ دهد.

او ممکن است نشانه‌های اجتماعی را که برای افراد دیگر آشکار است، مانند زبان بدن یا عباراتی که در چهره افراد وجود دارد، از دست ندهد.

نشانه دیگر این است که کودک شما ممکن است عواطف کمی را نشان دهد. او ممکن است هنگام خوشحال شدن یا خندیدن از یک شوخی لبخند نزند. یا او ممکن است با روشی صاف و روباتیک صحبت کند

اگر فرزند شما این شرایط را داشته باشد، او ممکن است بیشتر اوقات درباره خودش صحبت کند و با شدت زیادی روی یک موضوع واحد مانند سنگ یا آمار فوتبال صحبت کند.

و او ممکن است خیلی زیاد خود را تکرار کند، خصوصاً در موضوعی که به آن علاقه‌مند باشد.

او همچنین ممکن است تغییر را نپسندد. به عنوان مثال، او ممکن است هر روز همان غذا را برای صبحانه بخورد یا در طول روز از مدرسه از کلاس به کلاس دیگر مشکلی داشته باشد.

اگر در کودک خود علائمی مشاهده کردید، پزشک متخصص اطفال خود را ببینید. او می‌تواند شما را به یکی از متخصصان بهداشت روان که در این اختلال تخصص دارد، مراجعه کند، مانند یکی از این موارد:

روانشناس: او مشکلات را با احساسات و رفتار تشخیص می‌دهد و درمان می‌کند.

متخصص مغز و اعصاب کودکان: او شرایط مغز را درمان می‌کند .

متخصص رشد و نمو کودکان: وی در زمینه گفتار و زبان و سایر مشکلات توسعه تخصص دارد.

روانپزشک: او در شرایط بهداشت روان تخصص دارد و می‌تواند برای معالجه آن‌ها دارو تجویز کند.

این شرایط اغلب با رویکرد تیمی درمان می‌شود. این بدان معناست که شما ممکن است بیش از یک پزشک را برای مراقبت از فرزند خود ببینید.

پزشک درمورد رفتار فرزندتان از شما سؤال خواهد کرد، از جمله:

• چه علائمی دارد و کی برای اولین بار متوجه آن‌ها شده‌اید؟

•چه زمانی فرزند شما برای اولین بار یاد گرفته است که صحبت کند و چگونه ارتباط برقرار می‌کند؟

•آیا او روی هر موضوع یا فعالیتی متمرکز است؟

•آیا او دوستانی دارد و چگونه با دیگران تعامل دارد؟

سپس او فرزند شما را در موقعیت‌های مختلف مشاهده می‌کند تا ببیند که چگونه ارتباط و رفتار خود را دارد.

رفتار هر کودک متفاوت است، بنابراین یک رویکرد با اندازه همه وجود ندارد. ممکن است پزشک معالج خود را برای یافتن یک روش درمانی چند روش درمانی امتحان کند.

درمان‌ها شامل موارد زیر است:

آموزش مهارت‌های اجتماعی: در گروه‌ها یا جلسات یک به یک، درمانگران به فرزند شما یاد می‌دهند که چگونه با دیگران تعامل داشته و خود را با روش‌های مناسب‌تری بیان کند.
مهارت‌های اجتماعی معمولاً با الگوسازی پس از رفتار معمولی به بهترین وجه آموخته می‌شوند.

گفتار درمانی: این به بهبود مهارت‌های ارتباطی کودک کمک می‌کند. به عنوان مثال، او یاد می‌گیرد که چگونه به جای یک لحن تخت، از یک الگوی طبیعی بالا و پایین استفاده کند.
او همچنین در مورد چگونگی ادامه مکالمه دو طرفه و درک علائم اجتماعی مانند حرکات دست و تماس چشمی درس خواهد گرفت.

کلینیک و مرکز مشاوره کودک و نوجوان – سندروم آسپرگر

درمان شناختی رفتاری: این به فرزند شما کمک می‌کند تا روش تفکر خود را تغییر دهد، بنابراین او می‌تواند احساسات و رفتارهای تکراری خود را بهتر کنترل کند.
او قادر خواهد بود تا در مورد چیزهایی مانند وسواس و امثال آن را کنترل کند.

آموزش والدین: شما بسیاری از همان تکنیک‌هایی را که فرزندتان به شما یاد می‌دهد یاد می‌گیرید تا بتوانید در خانه روی مهارت‌های اجتماعی کار کنید.
برخی از خانواده‌ها همچنین یک مشاور را برای کمک به آن‌ها برای مقابله با چالش‌های زندگی با شخصی که آسپرگر می‌بینند.

تحلیل رفتار کاربردی: این تکنیکی است که مهارت‌های اجتماعی و ارتباطی مثبت را در فرزند شما ترغیب می‌کند – و از رفتارهایی که ترجیح می‌دهید نبینید، دلسرد می‌کند.
درمانگر برای کسب نتیجه از ستایش یا “تقویت مثبت” استفاده می‌کند.

دارو: هیچ دارویی توسط FDA تایید نشده است که به طور خاص اختلالات آسپرگر یا طیف اوتیسم را درمان کند. اگرچه برخی از داروها می‌توانند به علائم مرتبط با آن مانند افسردگی و اضطراب کمک کنند.
پزشک ممکن است برخی از این موارد را تجویز کند:

• مهار کننده‌های انتخاب مجدد سروتونین انتخابی
• داروهای ضد روان پریشی
• داروهای محرک

با یک درمان درست، فرزند شما می‌تواند یاد بگیرد از چالش‌های اجتماعی را که با آن روبرو هست را کنترل کند. او می‌تواند در مدرسه خوب عمل کند و در زندگی به موفقیت خود ادامه دهد.