اختلال بی اشتهایی عصبی

اختلال بی اشتهایی عصبی از اختلالاتی است که امکان دارد هر فردی به آن مبتلا شود که می‌توان آن را درمان کرد.

اختلال بی اشتهایی عصبی

اضطراب معمولاً باعث تغییر در اشتها می‌شود. برخی از افراد مبتلا به اضطراب تمایل به پرخوری یا مصرف بسیاری از غذاهای ناسالم دارند.
اما دیگران وقتی احساس فشار و اضطراب می‌کنند، میل به خوردن را از دست می‌دهند.

اضطراب یک وضعیت بهداشت روان است. تغییر در اشتها یکی از بسیاری از علائمی است که ممکن است از اضطراب ناشی شود.

اضطراب و از دست دادن اشتها

هنگامی که کسی احساس استرس یا اضطراب می‌کنید، بدن آنها شروع به ترشح هورمون‌های استرس می‌کند.
این هورمون‌ها سیستم عصبی سمپاتیک را فعال می‌کنند و واکنش مبارزه یا پرواز بدن را تحریک می‌کنند.

واکنش جنگ یا پرواز واکنشی غریزی است که سعی می‌کند مردم را از تهدیدات احتمالی مصون نگه دارد. از نظر جسمی بدن را برای ماندن و مبارزه با تهدید یا فرار از ایمنی آماده می‌کند.

این افزایش ناگهانی هورمون‌های استرس دارای چندین اثر جسمی است. به عنوان مثال، تحقیقات نشان می‌دهد که یکی از هورمون‌ها – عامل آزاد کننده کورتیکوتروپین (CRF) – بر دستگاه گوارش تأثیر می‌گذارد و ممکن است منجر به سرکوب اشتها شود.

یکی دیگر از هورمون‌ها، کورتیزول، باعث افزایش ترشح اسید معده می‌شود تا هضم غذا را سرعت ببخشد تا فرد بتواند با کارآیی بیشتری مبارزه یا فرار کند.

سایر اثرات هضم کننده پاسخ می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• یبوست
• اسهال
• سوء هاضمه
• حالت تهوع

این پاسخ می‌تواند باعث علائم جسمی دیگری مانند افزایش میزان تنفس، ضربان قلب و فشار خون شود.

برخی از این علائم جسمی می‌توانند آنقدر ناراحت کننده باشند که افراد تمایلی به خوردن نداشته باشند. به عنوان مثال احساس یبوست باعث می‌شود فکر خوردن بسیار ناخوشایند به نظر برسد.

پرخوری در مقابل از دست دادن اشتها

افرادی که اضطراب مداوم دارند یا اختلال اضطرابی دارند، بیشتر احتمال دارد که در طولانی مدت سطح هورمون‌های CRF در سیستم خود افزایش یابد.
در نتیجه ممکن است این افراد احتمالاً از دست دادن طولانی مدت اشتها را تجربه کنند.

از طرف دیگر، افرادی که مکرراً اضطراب را تجربه می‌کنند، احتمالاً به دنبال راحتی از غذا و پرخوری هستند.
با این حال، همه به اضطراب و استرس واکنش نشان می‌دهند ، چه مزمن باشد و چه کوتاه مدت.

در حقیقت، ممکن است همان فرد نسبت به اضطراب خفیف و اضطراب بالا واکنش متفاوتی نشان دهد. به عنوان مثال، استرس خفیف ممکن است باعث پرخوری فرد شود.

اگر آن شخص اضطراب شدید را تجربه کند، ممکن است اشتهای خود را از دست بدهد. ممکن است شخص دیگری به روش مخالف پاسخ دهد.

افراد مختلف نیز ممکن است از نظر انتخاب و مصرف مواد غذایی خود در مقابل اضطراب متفاوت واکنش نشان دهند.
یک مطالعه نشان می‌دهد که زنان در صورت اضطراب ممکن است کالری بیش‌تری بخورند.
این مطالعه همچنین اضطراب بالاتر را با شاخص توده بدنی بالاتر (BMI) در زنان اما نه در مردان پیوند داده است.

روش‌های درمانی

افرادی که به دلیل اضطراب دچار از دست دادن اشتها هستند باید برای حل این مسئله زودتر اقدام کنند.
کاهش اشتها در طولانی مدت می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی شود. روش‌های درمانی احتمالی شامل موارد زیر است:

1. درک اضطراب
   به سادگی درک اینکه منابع استرس می‌تواند احساسات جسمی را تحریک کند می‌تواند به نوعی به سمت کاهش اضطراب و علائم آن برود.
2. پرداختن به منابع اضطراب
   شناسایی و مقابله با محرک‌های اضطرابی گاهی اوقات به افراد کمک می‌کند تا اشتهای خود را دوباره به دست آورند.
   در صورت امکان افراد باید برای از بین بردن یا کاهش عوامل استرس زا تلاش کنند. اگر این مسئله چالش برانگیز باشد، ممکن است فرد مایل به همکاری با یک درمانگر باشد که می‌تواند به آنها در مدیریت محرک‌های اضطراب کمک کند.
3. تمرین مدیریت استرس : چندین روش می‌تواند علائم اضطراب، از جمله از دست دادن اشتها را بطور مؤثر کاهش یا کنترل کند. مثال‌ها عبارتند از:

• تمرینات تنفس عمیق
• عمل تصویر سازی هدایت شده
• مراقبت
• ذهن آگاهی
• آرامش عضلات پیشرونده

4. انتخاب غذاهای مغذی و به راحتی هضم شده
اگر مردم نتوانند زیاد غذا بخورند، باید اطمینان حاصل کنند که آنچه می‌خورند غنی از مواد مغذی است.
همچنین ایده‌ای مناسب برای انتخاب غذاهایی که به راحتی قابل هضم هستند و باعث ناراحتی بیشتر دستگاه گوارش نمی‌شوند. نمونه‌ها شامل برنج، سیب زمینی سفید، سبزیجات بخارپز و پروتئین‌های بدون چربی است.

افرادی که علائم اضطراب دارند همچنین ممکن است از پرهیز از غذاهایی که پر چربی، نمک یا قند و همچنین غذاهای پر فیبر هستند، استفاده کنند که هضم آن دشوار است.

همچنین می‌تواند به محدودیت مصرف نوشیدنی‌های حاوی کافئین و الکل کمک کند، زیرا این مواد اغلب باعث مشکلات گوارشی می‌شوند.

5. به طور مرتب غذا بخورید
ورود به یک الگوی منظم غذا خوردن می‌تواند به بدن و مغز کمک کند تا نشانه‌های گرسنگی را تنظیم کنند.

سایر دلایل کاهش اشتها

اضطراب تنها علت از دست دادن اشتها نیست. علل احتمالی دیگر عبارتند از:

افسردگی: مانند اضطراب، احساس افسردگی می‌تواند باعث از بین رفتن اشتها در برخی افراد شود اما دیگران را به سمت پرخوری سوق دهد.
گاستروانتریت: همچنین به عنوان معده شناخته می‌شود، گاستروانتریت می‌تواند باعث استفراغ، اسهال و از بین رفتن اشتها شود.

داروها: برخی از داروها از جمله آنتی بیوتیک‌ها و داروهای خاص تسکین دهنده درد می‌توانند اشتها را کاهش دهند. آنها همچنین می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند که شامل اسهال یا یبوست است.

ورزش شدید: برخی از افراد بخصوص ورزشکاران استقامتی بعد از مدت زمان فعالیت شدید علائم گوارشی مانند حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی روده را تجربه کنند که ممکن است منجر به از دست دادن اشتها شود.

بارداری: برخی از زنان باردار ممکن است به دلیل بیماری صبحگاهی یا به دلیل فشار بر معده، اشتهای خود را از دست بدهند.

بیماری: برخی شرایط پزشکی مانند دیابت یا سرطان می‌تواند منجر به کاهش اشتها شود.
پیری: کاهش اشتها در بزرگسالان مسن رایج است، احتمالاً به دلیل از بین رفتن طعم و بو یا به دلیل بیماری یا استفاده از دارو.

کلینیک و مرکز مشاوره و روانشناسی و روانشناختی ندای آرامش روان

آدرس: تهران، فلکه دوم صادقیه، ابتدای خیابان ستارخان، بلوار شهدای صادقیه شمالی، نبش کوچه مرودشت، پلاک 4، واحد 7
تلفن نوبت دهی و رزور ۴۴۲۴۴۹۱۶-۰۲۱
تلفن نوبت دهی و رزور ۴۴۲۹۷۶۷۰-۰۲۱
اگر به مشاوره تلفنی نیاز دارید می‌توانید در هر ساعت از شبانه روز از طریق تلفن همراه خود با این شماره تماس بگیرید
۰۲۱-۷۴۴۷-۱۲۳۴
همچنین برای شارژ حساب کاربری خود برای استفاده از خدمات روانشناختی کد
۲۵#*۵۰۰* را شماره گیری نمایید

مرکز مشاوره خانواده

امیر پیرایش دکترای روانشناسی زوج و پیش از ازدواج و به همراه بیش از ۲۰۰ متخصص دیگردر کلینیک مشاوره و روانشناسی ندای آرامش روان مشغول به فعالیت می‌باشند.