درمان افسردگی چگونه است؟

درمان افسردگی

درمان افسردگی بدون دارو ابتدا رفتار تغییر می‌کند و سپس افکار و در نهایت این احساس است که تغییر می‌کند. بنابراین در این مقاله نیز از رفتار شروع می‌کنیم زیرا سریعترین راه های درمان افسردگی بدون دارو از طریق تغییر رفتار امکان پذیر است.

در بیماران مبتلا به افسردگی مزمن نسبت به بیماران مبتلا به افسردگی اپیزودی، ضربه روحی روانی دوران کودکی و سابقه خانوادگی اختلالات خلقی بیشتری گزارش شده است. از آنجا که افسردگی مزمن در مقایسه با افسردگی اپیزودی مدت طولانی‌تری ادامه دارد و اغلب شدیدتر می‌باشد، لذا درمان آن نیز سخت‌تر است. عود بیماری نیز مشکل دیگری است.

حدود نیمی از بیماران مبتلا به افسردگی مزمن که به درمان افسردگی مزمن پاسخ می‌دهند (خواه اینکه درمان با داروهای ضدافسردگی یا روان‌‌درمانی و یا هر دوی این موارد باشد) اگر درمان خود را متوقف کنند، بیماری آن‌ها ظرف یک یا دو سال به طور مجدد عود خواهد کرد. به همین دلیل ممکن است برخی انواع درمان‌های نگهدارنده برای درمان افسردگی مزمن ضروری باشند…

نکات مهم برای درمان افسردگی مزمن

علائم در اپیزود افسردگی حاد حداقل دو هفته و در افسردگی مزمن حداقل تا دو سال ادامه می‌یابند. از آنجا که افسردگی مزمن اغلب شدیدتر از افسردگی عادی یا اپیزودی است، لذا درمان افسردگی مزمن نیز دشوارتر است. افسردگی مزمن چندین نوع دارد، اما همه آنها اثرات طولانی‌ مدت مشابهی بر سلامت و کیفیت زندگی دارند.

چه زمانی باید برای درمان افسردگی اقدام کرد؟

هر دوره­‌ی افسردگی که بیشتر از دو هفته طول بکشد، از مزایای درمان برخوردار خواهد شد و هرچه درمان زودتر شروع شود، بهتر است. بالاترین احتمال بهبودی کامل از علائم و پیشگیری از عود افسردگی در صورت درمان زودهنگام اتفاق می­‌افتد. بار افسردگی آن­‌قدر گران است که اصلی­‌ترین علت نرفتن سر کار و پایین آمدن میزان فعالیت می­‌شود و تاثیر مخربی روی روابط، زندگی خانوادگی، سلامت جسم و کیفیت زندگی می­‌گذارد.

برای درمان افسردگی چهار روش اصلی وجود دارد: روان درمانی، داروهای ضد افسردگی، نورومدولاسیون و تغییر سبک زندگی که هر کدام به جنبه‌­های مختلف این اختلال می­‌پردازد. افسردگی شدید و مزمن به ترکیب دارو و درمان شناختی رفتاری بهتر جواب می‌­دهد. نشانه­‌هایی نظیر کاهش کج­‌خلقی، افزایش انرژی، پریشانی کم­تر، عادی بودن اشتها، افزایش توانایی تمرکز، بازگشت میل جنسی و داشتن حس بهتر نسبت به خود حاکی از واکنش مثبت افسردگی به درمان است

روان درمانی چیست؟

این مورد نه­ تنها در تسکین شرایط فعلی افسردگی موثر است، بلکه مانع از بروز مجدد آن هم می­‌شود. تراپیست در درمان شناختی رفتاری به­ صورت فعال به بیمار کمک می‌­کند. تا الگوی افکار منفی را که منجر به بروز افسردگی شده است را بشناسد و به چالش بکشد. در این روش بیمار به خوبی متوجه می شود که افسردگی چیست و راه درمان افسردگی وثر چگونه است.

فرد به کمک تراپیست وضعیت و احوال خود هنگام هجوم رخدادهای بیرونی یا افکار منفی را توضیح می‌­دهد. و به کمک یکدیگر روش­‌های مناسب برای هر موقعیت، از مدیتیشن گرفته تا اصلاح افکار، را کشف می­‌کنند. تحقیقات نشان می­‌دهد بعد از ۱۲ تا ۱۶ هفته جلسه­‌ هفتگی روان درمانی در مطب تراپیست، مزایای درمان شناختی رفتاری قابل مشاهده است. ­خصوص برای جلوگیری از عود افسردگی مفید است.

منظور از تحریک مغز یا نورومدولاسیون برای درمان افسردگی چیست؟

با افزایش آگاهی درمورد افسردگی و درمان اعصاب، این اختلال کم­تر به عنوان نارسایی شیمیایی-عصبی، مثل کمبود سروتونین یا دوپامین، و بیشتر به عنوان مشکل در سیستم عصبی شناخته می­‌شود..

درنتیجه، امروزه روش­‌های درمان شامل راهکارهایی برای هوشیار ساختن الکتریکی یا مغناطیسی فعالیت عصب از طریق تحریک اجزای مغز می­‌شود. تصویربرداری عصبی نشان داده است که فعالیت غیرعادی در شبکه­‌های مغز به قسمت­‌هایی مانند هیپوکامپ، آمیگدال و قشر پیش‌­پیشانی مربوط است..

هدف از نورومدولاسیون تحریک نوروپلاستی است تا باعث ایجاد پیوند عصبی جدید و الگوی تازه­‌ فعالیت­‌های عصبی شود که انعطاف‌­پذیری ذهنی و رفتاری بیشتری را به همراه می‌­آورد. تحقیقات نشان داده این دستگاه به مرور زمان روحیه و حافظه‌­ فرد را بطرز قابل­ توجهی بهبود می­‌بخشد. امروزه ورزشکاران منتخب و سایر افراد که به دنبال عملکرد بهتر هستند، قبل از انجام تمرین یک­ بار تحریک­ سازی مغز را انجام می‌­دهند.

داروهای ضد افسردگی

داروهای جدید ضدافسردگی به طور فزایندهای عمومیت یافته اند. اگرچه آنها به گونه وسیعی تجویز شده اند، درجه تاثیرشان سؤال برانگیز است. در بررسی مطالعات کنترل شده تا این زمان، فقط تعداد کمی تأثیر آن را بیشتر از دارونماها گزارش داده اند..

داروهای ضدافسردگی دارای اثرات جانبی مثل خواب آلودگی، سرگیجه، خشکی دهان، کاهش میل جنسی هستند.

انواع افسردگی

افسردگی انواع مختلفی دارد. هر کدام از آنها تفاوت جزیی با نوع دیگر افسردگی دارد. روش درمان افسردگی بر اساس نوع و شدت آنها تغییر می کند. مثلا درمان افسردگی شدید با درمان افسردگی خفیف متفاوت است. به همین دلیل پس از اطمینان از ابتلا به افسردگی گام بعد تعیین نوع افسردگی است..

اختلال افسردگی اساسی | درمان افسردگی شدید

افسردگی اساسی یا افسردگی بالینی شایع ترین نوع افسردگی است. برای تشخیص این اختلال باید فرد 5 نشانه از نشانه های افسردگی را حداقل 2 هفته داشته باشد.

اختلال افسرده خویی

فردی که در طولانی مدت افسردگی خفیف تا شدید داشته باشد. به اختلال افسرده خویی مبتلاست. فرد مبتلا به این اختلال دست کم به مدّت 2 سال بیشتر روزها و بیشتر زمان روز خلق افسرده را تجربه می کند.

افسردگی ناشی از مصرف مواد

مصرف الکل یا سایر مواد به ویژه (آرام بخش ها) می تواند نشانه های شبه افسردگی ایجاد نماید. ترک کوکائین، آمفتامین ها، الکل و خواب آورها نیز می تواند به افسردگی بیانجامد.

اختلال دوقطبی

یکی از اختلالات جدّی خلقی که با افسردگی رابطه دارد، اختلال دوقطبی است که بیشتر با نام قبلی خود شناخته می شود (افسردگی-شیدایی کسی که به اختلال دوقطبی مبتلاست دوره های شیدایی یا  مانیا (که علایم آن کاملا بر عکس افسردگی است) و افسردگی را تجربه می کنند. به عبارت دیگر این افراد گاهی بسیار خوشحال و سرحال و گاهی غمگین و افسرده هستند .

در مرحله شیدایی فرد به قدری احساس شادی و انرژی می کند که ممکن است احساس بسیار خوبی درباره خودش پیدا کند و درباره توانایی های خودش باورهای غیرمنطقی پیدا کنند.  اگر شما الان احساس افسردگی می کنید، ممکن است با خودتان بگویید اینکه خیلی خوب است که من احساس خوبی داشته باشم. اما واقعیت این است که علایم دوره شیدایی بسیار شدیدتر از شادی عادی است.

علایم شیدایی و مانیا اغلب به رفتارهای پرخطر مانند ولخرجی های عجیب و غریب، سرمایه گذاری های خطرناک، روابط جنسی بی ملاحظه و فعّالیّت های دیگری که می تواند عواقب دردناکی برای فرد داشته باشد، منتهی می شود. در برخی افراد، این نشانه های افراطی به قدری شدید است که برای مراقبت از خود و اطرافیان او باید در بیمارستان بستری شوند.

روش های درمان افسردگی

درمان های پزشکی

دارو درمانی

شوک درمانی

روان درمانی

درمان های شناختی رفتاری

درمان رفتار

روان درمانی پویشی

تغییرسبک زندگی

طب مکمل

درمان های پزشکی

دو روش اصلی درمان پزشکی شامل دارو درمانی و شوک درمانی است:

داروهای ضد افسردگی

بیش از 15 نوع داروی مختلف برای درمان وجود دارد که روانپزشک با توجه به شرایط بیمار یک یا چند مورد از آنها را تجویز می کند. نام برخی از داروهای ضد افسردگی عبارتند از:

فلوکستین، فلوکسامین، سیتالوپرام، سرترالین، پاروکستین، فنلزین، سیپرومین، آمی تریپتیلین، کلومی پرامین، ایمی پرامین، ترازودون،  نفازودون و…

داروها علی رغم این که می توانند در درمان برخی از بیماران افسرده موثر باشند، اما مصرف آنها دارای سه اشکال می باشد

همه داروها از جمله داروهای ضد افسردگی دارای عوارض جانبی هستند. برخی از عوارض جانبی داروهای ضد افسردگی عبارتند از:

ایجاد خواب آلودگی، خشکی دهان، یبوست، افزایش وزن، حالت تهوع، سردرد، تاری چشم و غیره. البته همه این عوارض با مصرف یک داروی خاص ایجاد نمی شود و هر دارویی برخی از عوارض فوق را ایجاد می کند. همچنین عوارض مصرف یک دارو برای افراد مختلف متفاوت است..

اثر بخشی داروها عمدتا موقتی است و ممکن است بیمار پس از قطع مصرف دارو، مجددا مبتلا به افسردگی شود. برای مقابله با این مشکل روانپزشکان گاهی مصرف طولانی مدت دارو را توصیه می کنند

داروهای ضد افسردگی دیر اثر هستند. اثر داروهای ضد افسردگی حدود 2 تا 6 هفته پس از مصرف آنها شروع خواهد شد. و این مساله زمانی مشکل ساز می شود که بیمار در شرایط بحرانی باشد.

علی رغم معایب گفته شده برخی از بیماران افسرده حتما باید از دارو استفاده کنند. به خصوص افرادی که علائم افسردگی شدید مثل خودکشی، انرژی و توان بسیار پایین، نداشتن انگیزه برای انجام هیچ کاری

یکی از مشکلات که افراد زیادی با دارو دارند. این است که حتی بهترین داروهای ضد افسردگی هم عوارض جانبی دارند. به همین دلیل بسیاری از افراد به دنبال روش های درمان بدون دارو هستند. خوشبختانه تحقیقات مختلف نشان داده است روان درمانی و تغییر سبک زندگی می تواند تاثیر زیادی در کنترل افسردگی داشته باشد.

شوک درمانی

در شوک درمانی به وسیله الکترودهایی که به سر بیمار وصل می شود. برق فشار ضعیفی از سر او عبور داده می شود. به علت نگرانی از عوارض کوتاه مدت و بلند مدت شوک درمانی، از این روش برای بیمارانی که مبتلا به افسرده گی بسیار شدید باشند. و مصرف دارو به بهبودی آنها کمکی نکرده باشد، استفاده می کنند. معمولا شوک درمانی به عنوان آخرین راه افسردگی درمانی مورد استفاده قرار می گیرد.

تشخیص استفاده از درمان های جسمی توسط روانپزشک انجام می شود. و مصرف داروها حتما باید تحت نظر او باشد. بنابراین چنانچه روانپزشک برای شما داروی ضد افسردگی تجویز کرده است. بدون مشورت با او اقدام به تغییر یا ترک مصرف نکنید. زیرا همان طور که مصرف داروهای ضد افسردگی عوارض جانبی دارد. تغییر میزان مصرف و یا ترک ناگهانی آنها نیز عوارض جانبی دیگری به همراه خواهد داشت.