هذیان گویی کودکان در خواب

هذیان گویی کودکان در خواب یا حرف زدن در خواب اتفاق معمولی است که معمولا در کودکان بیشتر است. ریشه حرف زدن در خواب هم مانند بسیاری از بیماری های دیگر در استرس خلاصه میشود. زندگی کردن در شرایط پر تنش باعث میشود. که کودکان نتوانند حرفهای خود را در طول روز بیان کنند. بنابراین این حرفها را در طول خواب شبانه به زبان می آورند.

حرف زدن در خواب در افراد و شرایط مختلف متفاوت است. اما اصولا در خواب عمیق یعنی مرحله 3 و 4 خواب اتفاق می افتد که شخص به گونه ای حرف می زند. که گویی در رویا است فقط در موارد حاد مانند بیداری عمل می کند. بیشتر افراد از آنچه در خواب می گویند بی اطلاع هستند و حتی ناراحت می شوند. گاهی ممکن است این افراد علاوه بر حرف زدن دست و پای خود را نیز حرکت داده و یا حتی در خواب راه بروند. گاهی هم با اضطراب از خواب بیدار می شوند اما صبح روز بعد همه چیز فراموش می شود.
حرف زدن در خواب بسیار بی ضرر است.
علت این مساله هنوز کاملا معلوم نیست اما به نظر می رسد بیشتر در افرادی وجود دارد. که تحت فشارهای روحی هستند یا به دلایل دیگری بیمارند. حرف زدن در خواب ممکن است. در کودکان با ترس های شبانه مرتبط باشد و در بزرگسالان با خرخر.

واقعیت حرف زدن در خواب

اداء حرف یا صدا در طول خواب بدون آگاهی از آن، به صحبت کردن در خواب معروف است. این یک مشکل غیرمعمول خصوصاً در کودکان نیست هم چنین این حالت را خواب گفتاری می گویند. و می تواند در هر مرحله از چرخه ی خواب رخ دهد.

همچنین این واقعیت وجود دارد که هر چه خواب سبک تر باشد. سخنان قابل فهم تر هستند گفته شده است که در مراحل اولیه ی خواب افراد ممکن است. مکالمات کاملی داشته باشند، در حالی که در خواب عمیق تر این امکان وجود دارد. که این سخنان به ناله و کلمات بی معنی محدود شوند.

بیشتر افرادی که در حین خواب صحبت می کنند به این واقعیت آگاهی ندارند. عواملی که اغلب باعث حرف زدن در خواب می شوند شامل: اختلالات اضطرابی، فشار و تب هستند در اغلب موارد، این اختلال جدی نیست و می تواند در طول زمان و یا با افزایش سن حل شود.

البته، گاهی اوقات با دیگر اختلالات خواب همراه می شود و این تنها زمانی است که می تواند به امری جدی تبدیل شود تحقیر اجتماعی اغلب جدی ترین پیامد حرف زدن در خواب یا خواب گفتاری است به این دلیل که اطلاعات ناخواسته ای بیان می شود.

چه عواملی باعث حرف زدن خواب می شود

1- ژنتیک

متخصصان نمی توانند علت دقیق صحبت کردن افراد در خواب را بیان کنند. اما مطالعات پزشکی نشان داده است که این مسئله می تواند ریشه ژنتیکی داشته باشد. مطالعه انجام شده بر روی دوقلو ها که معمولا در خواب صحبت می کردند نشان داد که والدین آن ها نیز هذیان گویی در خواب داشته اند.

2- کمبود خواب

تقریبا هر کسی صحبت کردن در خواب را تجربه می کند اما برخی از عوامل به ویژه کم خوابی، می تواند منجربه آن شود. متخصصین پزشکی معتقدند که اکثر افراد هنگام استرس یا کم خوابی، در خواب صحبت می کنند زیرا کم خوابی بر مغز تاثیر گذاشته و بر کیفیت خواب نیز موثر واقع می شوند.

3- اختلالات خواب

صحبت کردن در خواب به خودی خود یک اختلال محسوب می شود که به ” خواب گفتاری ” معروف است. صحبت کردن هر زمانی ممکن است برای افراد رخ دهد. اما افراد مبتلا به اختلالات خواب، اطرافیان خود را با برخی از صدا ها آزار می دهند. پزشکان معتقدند که بین خواب سخنی، راه رفتن در خواب و کابوس ارتباطی وجود دارد .

4- دارو های خاص

برخی از داروها وجود دارند که باعث اختلال در خواب به عنوان یک عارضه جانبی می شوند. داروهایی که می توانند منجر به برخی از رفتارهای خواب، از جمله صحبت کردن در خواب شوند. معمولا بر کنترل عضلات هنگام خواب تاثیر می گذارند. با افزایش حجم عضلات و غیر ارادی شدن آن ها ممکن است. در خواب لگد بزنید، مشت بزنید، راه بروید و صحبت کنید. برخی از داروهای رایج مانند دارو های ضد افسردگی، می توانند باعث این اختلال شوند.

5- اختلال رفتار خواب(REM)

خواب دیدن فعال به عنوان یک اختلال محسوب می شود. این مرحله از خواب تقریبا 20-25 درصد از کل زمانی را که درخواب می گذرانیم را شامل می شود و برای مغز زمان فعالی است . در طی این مرحله، چشم ها حرکت می کنند، فشار خون بالا می رود ، ضربان قلب افزایش میابد و فعالیت موج مغزی شبیه بیدار شدن است .

بدن در حین REM در حالت استراحت و تقریبا فلج باقی می ماند که مانع از خواب کامل می شود. افراد در این اختلال نه تنها صحبت می کنند بلکه می توانند از خود خشونت نشان دهند یا حتی برای حرکت در تخت خواب از جای خود بلند شوند.

6- تب

صحبت کردن هنگام داشتن تبی شدید کاملا رایج است زیرا بدن و مغز معمولا خسته شده اند. آن ها معمولا به جای تنظیم ساعات بدن تمام انرژی خود را برای تقویت سیستم ایمنی می گذارند بنابراین طی این عمل ، درخواب صحبت خواهید کرد.

7- اختلال در خوردن غذا

اگر در خواب صحبت می کنید ممکن است لازم باشد به درون خود نگاه کنید، به خصوص اگر افزایش وزن غیر قابل توجهی دارید. این اختلال هنگامی رخ می دهد که افراد در حالی که خواب هستند غذا می خورند، آن ها حتی میتوانند به داخل آشپزخانه بروند و یک وعده کامل غذایی را هنگام خواب تهیه کنند بدون آنکه متوجه باشند.

8- استرس عاطفی، اضطراب و افسردگی

کسانی که الگوی خواب نامنظمی دارند ، هنگام خواب بیشتر صحبت می کنند. این امر می تواند به این دلیل باشد که مغز در خاموش شدن هنگام شب مشکل دارد و چرخه خواب را مختل می کند یا ممکن است ذهن ناخودآگاه مشغول فعالیت باشد .

9- وحشت شبانه

وحشت شبانه در خواب بیشتر به کودکان مربوط می شود اما ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد. در هنگام وحشت شبانه ، ممکن است فرد بیدار به نظر برسد . آن ها می توانند فریاد بزنند ، گریه کنند، جیغ بکشند ، لگد بزنند و دعوا کنند. وحشت شبانه معمولا در فاز حرکت سریع چشم رخ می دهد. فرد در صبح روز بعد، آنچه را که در وحشت شبانه تجربه کرده است بعید است که به خاطر آورد.

10- اختلال سلامت روان

اختلالات سلامت روان اغلب با اختلالات خواب نیز مرتبط است . در این مرحله دانشمندان نمی توانند تشخیص دهند که آیا مشکل سلامت روان منجر به این اختلال شده است یا ابتلا به اختلال خواب درنهایت می تواند منجر به چالش های سلامت روان شود.

11- مصرف مواد مخدر و محرک

موارد درمان

حتما با یک متخصص اطفال مشورت کنید .

برنامه روزانه کودکتان را بررسی کنید و به مدت زمان دقیق خواب او توجه نمایید .

برنامه خواب کودکتان را به گونه ای تنظیم کنید که هر شب در زمان مشخصی به بستر برود و اجازه ندهید آخر هفته ها بیشتر از زمان تعیین شده بخوابد .

حداقل یک ساعت قبل از خواب تلویزیون ، رادیو ، کامپیوتر را خاموش کنید . تحریکات تصویری و شنیداری کمی قبل از خواب ساعت ها ذهن را فعال نگه می دارد ازاین رو از یک خواب مطلوب جلوگیری می کند

به کودک اجازه تماشای برنامه های خشونت بار را ندهید زیرا منجر به بی قراری و کابوس های شبانه می شود .

مراقب باشید در آخرین ساعات شب خوراکی ها و نوشیدنی های کافئین دار و حاوی مواد قندی نخورند.

بیماریهای روانی در کودکان و جوانان

بیماریهای روانی در کودکان و نوجوانان، امروزه سلامت رفتاری و روانی نوجوانان، یکی از دغدغه های اصلی والدین است. والدین در پی یافتن جواب این سوال هستند که چه وجود چه علائم رفتاری یا روانی در فرزندشان، نشانگر مشکل خاصی است که نیاز به مراجعه به متخصصین روانشناسی نوجوان دارد.

امروزه از هر پنج نوجوان، یک نفر دارای مشکلات روانشناختی قابل تشخیص مانند افسردگی یا اضطراب یا سو مصرف مواد است. بروز این دست از اختلالات روانی در نوجوانان رو به افزایش است و آمار‌ها نشان می‌دهد که به بالاترین حد خود در تمام دوران رسیده است.

شناسایی علائم اختلال روانی در نوجوانان می‌تواند دشوار باشد. چرا‌که بیشتر نوجوانان به‌دلیل تغییرات فیزیکی و روحی شدید در دوران بلوغ، بسیار احساساتی شده و دچار تغییرات فراوانی در خلق‌و‌خو می‌شوند.

پس برای شناخت بهتر اختلالات روانی مربوط به دوران نوجوانی و روش مقابله با آن‌ها با ندای آرامش روان همراه باشید.

درمان اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان

در عصر حاضر همسو با پیشرفت تکنولوژی و عبور از عصر سنت به عصر مدرنیسم والدین بی شماری در زمینه تربیت و کنترل فرزندان خود احساس درماندگی می کنند.

کودکانی که به راحتی سرگرم نمی شوند، بدون کنترل از برنامه روزانه باز می مانند، اغلب فراموش کارند و تعداد بیشماری از آنها در دام پیشرفت های تکنولوژیی افتاده اند. در این میان تغییر سبک زندگی خانواده ها ایرانی و ایفای نقش مادر در خارج از خانه به عنوان رکن اساسی دیگر در تامین مخارج زندگی باعث شده کودکان با خلاء شخصی کنترل کننده مواجه شوند.

این عوامل و هزاران عامل دیگر باعث شده والدین با فرزندانی مواجه شوند که اغلب با مشکلات بین فردی و اجتماعی دست به گریبانند.

اختلالات روانپزشکی کودکان و نوجوانان

اختلالات روانی

شاید این سوال برای شما والدین ایجاد شود که کدام نشانه های رفتاری فرزندتان را در زمره کودکان مبتلا به اختلالات روانی قرار می دهد؟ باید در پاسخ بیان کنیم هرگونه اختلال در روابط اجتماعی و بین فردی و هر نوع اختلال در عملکرد های هیجانی و تحصیلی می تواند فرزند شما را در گروه مبتلایان به اختلالت روانی قرار دهد.

باید توجه داشته باشید عبارت اختلال روانی به معنای معلولیت ذهنی کودک شما نخواهد بود. اختلال روانی به معنای داشتن مشکلات ارتباطی و تحصیلی و همچنین عدم توانایی کنترل هیجانات درونی است.

شایع ترین اختلالات روانی در میان کودکان و نوجوانان

اختلالات خواب

اولین و شاید پایه ای ترین اختلالی که کودکان در سنین کم احتمال ابتلا به آن را دارند، اختلال خواب است. این اختلال تنها در بی خوابی کودکان خلاصه نمی شود. اختلال خواب می تواند در دیر بخواب رفتن کودک، خواب بیش از حد، کابوس های شبانه، ترس های شبانه، خواب گردی، شب ادراری و یا حتی خروپف نیز نمایان شود.

اولین و مهمترین اقدام برای رفع این دست از اختلالات کودکان بررسی مشکلات وی در خانه و مدرسه خواهد بود. با بررسی ارتباط کودک با اطرافیان می توان متوجه شد که کودک شما به چه علت دچار اختلالات خواب می شود. در واقع باید علت اختلالات خواب کودک تان را در بیداری او جستوجو کنید. در این راستا شما به یک روانپزشک خوب احتیاج دارید.

اختلالات اضطرابی

اختلالات اضطرابی از دیگر اختلالات شایع دوران کودکی و نوجوانی است. این اختلال می تواند به علل مختلفی نظیر تجربه سانحه و یا اتفاقی خاص مثل جدایی و یا مرگ پدر و مادر ایجاد شود و علائم اضطرابی را تشدید کند. اضطرابی که کودکان در زمان کودکی به آن دچار می شوند. می تواند به علل گوناگونی ایجاد شود که برای درمان هر یک از آن ها باید با یک روانپزشک مشورت شود. این علل عبارت اند از:

اضطراب جدایی

کودکانی که با جدایی از والدین خود به شدت مضطرب می شوند و دائما نگران دور شدن از آن ها هستند.

فوبیا

فوبی نوعی ترس شدید از برخی شرایط مثل قرار گرفتن در جمعیت و یا عبور از ارتفاع و یا حتی ترس از خون و … است. کودکانی که به نوعی فوبیا مبتلا باشند اغلب دچار اضطراب فراوانی خواهند بود.

اضظراب اجتماعی

این نوع اضطراب به دلیل قرار گرفتن در مکان های عمومی ایجاد می شود.

اختلال پانیک

زمانی که کودک و یا نوجوان به علت حملات پانیک از قرار گرفتن در شرایطی خاص اجتناب می کند. می تواند به اختلال اضطرابی نیز دچار شود.

اختلال بیش فعالی

اختلال بیش فعالی به صورت گسترده ای در کودکان و نوجوانان قابل مشاهده است. این اختلال به دلیل شیوع زیاد در کودکان و نوجوانان باعث شده مراجعه برای درمان آن به روانپزشکان روز به روز افزایش یابد. اختلال بیش فعالی را نباید با جنب و جوش زیاد کودکان اشتباه گرفت. علائمی که این کودکان دارند چیزی ورای یک جنب وجوش ساده است. نشانه های بیش فعالی عبارت اند از:

فراموش کاری
ناتوانی در رعایت نوبت
صحبت بیش از حد
گم کردن وسایل شخصی
احساس خستگی ناپذیری به دنبال فعالیت های زیاد
برخورد های تکانشی
اختلال افسردگی

از جمله اختلالت فراگیر در سنین مدرسه و نوجوانی اختلال افسردگی است این اختلال را نیز نباید باید گوشه گیری ساده به اشتیاه گیرید.

نبود انرژی کافی
بی انگیزگی مفرط نسبت به انجام فعالیت های روزانه
اختلال در روابط بین فردی
از دست دادن علاقه در انجام فعالیت هایی که قبلا به آن علاقه مند بوده اند.
عدم تمرکز
احساسات منفی درباره خود
پروراندن افکار خودکشی
گوشه گزینی و عزلت طلبی
دیدگاه منفی نسبت به مسائل
زود رنجی و تحریک پذیری
از دست دادن اشتها
خواب کم یا بیش از اندازه

مشاوره:

درمان شناختی رفتاری: به نوجوانان کمک می کند. تا الگوی رفتاری و رفتاری که برای سلامت روحی شان مناسب نیست را شناسایی کنند و آن را تغییر دهند.

درمان خانوادگی: به شما کمک می کند تا ببینید که به عنوان خانواده چه کاری از دست تان بر می آید. تا برای کودک تان در طی دورانی که به بیماری روحی مبتلا است بکنید.

درمان میان فردی: به نوجوانان کمک می کند تا احساس راحتی بیشتری در تعامل با دیگران داشته باشند.

مداخلات آموزشی: می تواند راه های مدیریت زمان در کلاس درس را به کودک تان آموزش دهد.

دارو درمانی:

در این دوره، پزشک دارو های مختلفی را برای کودکان تان تجویز می کند. برخی از این دارو ها شامل: محرک ها، ضد افسردگی ها، ضد اضطراب ها، ضد روان پریشی و داروهای ای دی اچ دی هستند. اگر برای صحبت کردن درباره ی داروها با کودک تان راحت نیستید. نگرانی تان را با پزشک تان در میان بگذارید. آن ها می توانند دارویی که مناسب کودک تان است را تشخیص دهند و فواید و ریسک های احتمالی آن دارو را برای تان بازگو کنند.