تفسیر نقاشی کودکان

نقاشی کشیدن کودکان فرآیندی طبیعی بوده که همراه با لذت انجام می ‎شود.

این نقاشی ها به منظور بیان احساسات کودکان انجام می ‎شوند زیرا آن ها قادر به بیان احساسات مختلف خود از طریق صحبت کردن نیستند. آن ها ترس ها، شادی ها  رویا ها، امید ها و کابوس های خود را با نقاشی کشیدن بیان می ‎کنند. و همچنین دیدگاه خود نسبت به جهان پیرامون شان را به این طریق به شما نشان می ‎دهند.

نقاشی یک راه برقراری ارتباط است و آثار هنری کودکان نمایانگر شخصیت آن ها است. به طوری که با بررسی آن ها خواهید توانست اطلاعات دقیقی در مورد کودک خردسال خود به دست آورید.

همه والدین خاستار یافتن معانی مختلفی از نقاشی های فرزند خود هستند و گاهی اوقات نقاشی ها، فقط نقاشی هستند، بدون هیچ گونه معنی خاصی اما گاهی اوقات نقاشی کودکان دارای معانی مختلف و عمیق تری درباره شخصیت کودکان است.

معانی اشکال مختلف ترسیم شده توسط کودک

وجود یک خورشید در مرکز صفحه با یک لبخند نشان دهنده کودکی مرتب، خوشحال و راضی است.

چنانچه در نمناک عنوان شده است کودکان معمولا در نقاشی های خود اعضای خانواده شان را نزدیک به هم ترسیم می ‎کنند و معمولا شخصی را در کنار خود ترسیم می‎ کنند که از علاقه بیشتری به او برخوردارند.

هرچه نقاشی کودک دارای جزئیات بیشتری باشد، نشان دهنده شناخت بهتر او از محیط پیرامون خود است . کودکان جزئیات امور را مشاهده و تفسیر می ‎کنند و تفاوت های ظاهری افراد را درک می ‎کنند.

تفسیر نقاشی کودک

اگر کودک در نقاشی، خود را به تنهایی به تصویر کشیده باشد. نشان دهنده آن است که احساس تنهایی می کند.

کودکانی که به تازگی ضرر و زیان جانی و مالی تجربه کرده اند. معمولا در نقاشی های خود زمین را شکاف دار ترسیم می ‎کنند.

نقاشی ابر و باران نشان دهنده آن است که کودک دارای احساس اضطراب و نگرانی است؛ به ویژه اگر خود را به تنهایی در زیر ابر نقاشی کرده باشد.

معمولا همه کودکان درنقاشی های خود خانه را ترسیم می ‎کنند. که کشیدن پنجره های متعدد برای خانه مورد نظر نشان دهنده آن است که کودک خواهان آگاهی دادن به مردم در رابطه با اتفاقاتی که در منزل رخ می ‎دهد است. و کشیدن درهای باز برای منزل نشان دهنده استقبال کودک از مهمان است و همچنین کشیدن قسمتی برای پیاده روی نشان دهنده تمایل کودک به تمایلات اجتماعی است.

معانی کشیدن نقاشی عصبانی توسط کودکان

کودکی که افراد و به ویژه اعضای خانواده خود را در نقاشی هایش عصبانی ترسیم می ‎کند. احتمالا دچار آسیب های عاطفی شده است و همچنین این امر می ‎تواند به معنی قرار گیری کودک در معرض فیلم ها و بازی های خشونت آمیز نیز باشد. اما با این وجود، اگر فرزندتان به طور مدام افراد را در نقاشی های خود به صورت عصبانی ترسیم می‎ کند. بهتر است به یک روانشناس مراجعه کرده و از او در این زمینه راهنمایی بخواهید.

سایر شاخص های نشان دهنده مشکلات عاطفی در کودکان شامل ترسیم افراد بسیار بزرگ تر از اشکال دیگر موجود در نقاشی ها است.

کشیدن اشکال با خطوط ناقص و نا متقاطع نشان دهنده عدم اعتماد به نفس و یا عدم وجود احساس امنیت در کودک است. که این کودکان نیازمند تشویق بیشتر در فعالیت های روزمره خود هستند. در صورتی که این نقاشی ها تا مدت ها ادامه پیدا کند. بهتر است سلامتی روحی کودک توسط روانشناس ارزیابی شود.

چگونه می‌توان نقاشی‌های کودکان خود را تحسین کرد

یادگیری تفسیر و رمزگشایی نقاشی‌های کودکان می‌تواند برای شما به عنوان والدین بسیار مفید باشد. با این حال سعی کنید این فعالیت خلاقانه را نیز تشویق کنید.

تجربیات هنری به کودکان کمک می‌کند تا استقلال را در محدوده‌ای توسعه دهند و به آنها این فرصت را می‌دهد. تا ایده‌های خود را روی کاغذ یا قالب‌های دیگر نشان دهند. از همه مهمتر، بیان خلاقانه به کودکان اجازه می‌دهد تا جادوی تخیلات خود را، یعنی همان چیزی که کودک است، درگیر کنند.

در این بخش برخی از کارهایی که می‌توانید برای ترغیب کودک خود به نقاشی بیشتر انجام دهید، لیست شده است:

هنر را به عنوان بخشی منظم از زمان بازی در آورید. به آنها ظروف مختلف نقاشی مانند مداد رنگی، مداد ضخیم و نشانگرهای قابل شستشو را ارائه دهید. کیسه‌های کاغذی را بردارید تا روی آن کشیده شود. اگر کاغذ را روی میز بچسبانید، به کودکان کم سن کمک می‌کند تا در حین کشیدن حرکت نکنند.
نیازی به دستورالعمل نیست. به کودک خود اجازه دهید آزمایش کند. و خلاقیت خود را به روش خود کشف و بیان کند. این کودک مستقل نیاز به احساس اعتماد به نفس، شایستگی و زیرکی دارد.
به روند کار توجه کنید، نه فقط به محصول. به جای این که فقط از موفقیت فرزندتان تعریف کنید. در روند طراحی آنها شرکت کنید. به او کمک کنید تا چیزهای پیچیده‌تری را ترسیم کند یا رنگ‌های مناسب را برای خانه درختی با هم انتخاب کند.
از هنر برای کمک به کودک در ابراز احساسات شدید استفاده کنید. اگر کودک شما احساس عصبانیت می‌کند. با کشیدن یک تصویر بسیار عصبانی به او کمک کنید تا چنین احساساتی را ابراز کند.

نقاشی کودکان چه چیزی را نشان می دهد

بسیاری از احساسات را می توان از نقاشی های کودک فهمید، اما ممکن است معنای آن به طور کامل منتقل نشود. با این حال، نکاتی وجود دارد. که محققان دریافته اند که ممکن است آنچه کودک واقعاً احساس می کند را نشان دهد.

نقاشی های دقیق و مرتب ممکن است کودکی را که احساس نیاز به تلاش زیاد دارد نشان دهد.
تصاویر جسورانه، به خصوص اگر در کنار هم باشند. می تواند نشانه استرس، احساسات شدید، عزم یا عصبانیت باشد، در حالی که علائم نرم تر ماهیت ملایمی را نشان می دهد.

مشاوره والدین و تربیت فرزند

مشاوره والدین و تربیت فرزند، تربیت به معنای مراقبت و مواظبت است. در روابط والد و کودک، کودک از والدی که الگوی زندگی اجتماعی احترام آمیز و توام با همکاری است، پیروی می کند. والدین به عنوان معلمی هستند که با تربیت فرزندانشان، بر دانش و مهارت های او می افزایند و از همه مهم تر فرزندانتان در حال آموختن راه و رسم زندگی اثربخش با دیگران است. کاری که خود ما نیز به عنوان موجوداتی اجتماعی باید آن را انجام دهیم. کودکان از والدین خود داد و ستد زندگی و همکاری را آموزش می بینند.

نقش پدر و مادر در تربیت فرزندان

نقش پدر و مادری بسیار دشوار است و تجربه ای است بسیار پر زحمت و سخت اما در کنار آن بسیار خرسند کننده نیز می باشد. پدر و مادر بودن تلاشی است تمام وقت و بدون مزد. بسیاری از والدین بدون این که آمادگی داشنه باشند. این تجربه را آغاز می کنند و باید بدانیم که تربیت نسل آینده بسیار مهم است. آن چه که خانواده و جامعه ما انتظار دارد پرورش و مراقبت از کودکانمان می باشد که به رشد و سلامتی آنان کمک کنیم. و این مسئله ای پیچیده می باشد و نیازمند آگاهی است. به عبارتی، مهم ترین و اساسی ترین وظیفه والدین، تربیت فرزندان سالم است. که از ثبات عاطفی برخوردار باشد و منابع و تدابیر و مهارت های لازم برای ورود به بزرگسالی را کسب کرده باشد.

طبق تحقیقات انجام شده در زمینه مشاوره والدین، اگر والدین به دنبال این هستند. که فرزندانی با رشد روانی سالم داشته باشند باید در خانواده محیطی صمیمی ایجاد کنند که احساسات مثبت کودک در آن رشد کند و همچنین همانطور که گفته شد مهارت های اجتماعی جهت ارتباط با دیگران را فرا بگیرند. و برای این که بتوانند بر وظایف و مهارت های رشدی مسلط شوند به کودکان خود کمک کنند. و در نهایت این که حس مسئولیت پذیری را در آن ها افزایش دهند.

والدین باید چه کنند تا از عهده ی این وظیفه دشوار تربیت بچه خود بر آیند و به چنین اهدافی دست یابند ؟

آگاهی از درک فرایند های طبیعی رشد آدمی به عبارتی آگاهی از دوره های رشد در تربیت کودک و تربیت نوجوان نقش اساسی دارد. و بر رفتار کودکان اثر می گذارد. کسب این درک و آگاهی مستلزم یادگیری شیوه های کاربردی برای ارتقای رشد سالم می باشد. برای مثال چگونه رفتار های خوب کودک را تشویق کنیم و با رفتار های بد او برخورد موثر داشته باشیم.

همه ما می خواهیم کودکانمان را طوری تربیت کنیم که در آینده جوانانی سازگار و به دور از هر گونه مشکل رفتاری و عاطفی باشند. اما تعداد اندکی از والدین آموزش های لازم در خصوص تربیت کودک یا چگونگی تغییر رفتار جهت رسیدن به هدف را یاد می گیرند و استفاده می کنند. اکثر والدین از قضاوت های خود و یا نصیحت دیگران و برزگسالان برای تربیت فرزند خود استفاده می کنند. اما طبق نظر روانشناس کودک استفاده از امکانات روانشناسی کودک می تواند در تعلیم کودک نقش مهمی ایفا می کند.

مرکز مشاوره کودکان ندای آرامش روان با تشکیل دادن کارگاه های ارتباط والد و کودک و کارگاه های تربیت فرزند و یا کارگاه تکنیک های فرزند پروری و آشنا کردن والدین با اشتباهات رایج تربیتی، تکنیک های صحیح تشویق کردن و بهبود روابط والد و کودک، آموختن نحوه اثر گذاشتن بر رفتار کودک همچنین مقابله با مشکلات رفتاری کودکان می تواند به والدین کمک کند. تا از عهده پرورش کودک نوپا، دبستانی و تا نوجوانی بر آیند. همچنین آگاهی از شیوه های موثر تربیت و آشنایی با تنبیه و پاداش ها مهم می باشد پدر و مادر ها با استفاده از مشاوره کودک و مشاوره خانواده و یا استفاده از خدمات مشاوره پدر و مادر می توانند برای داشتن شیوه های ارتباطی موثر در خانواده و همچنین ارتباط با کودکان و رفع مشکلات رفتاری کودکان خود اقدام نمایند.

وظایف یک والدین خوب طبق اعلام انستیتو ملی بهداشت کودک موارد زیر است:

-تامین نیازهای پزشکی فرزندان

-محافظت از فرزندان در برابر آسیب

-گذاشتن وقت یا کیفیت برای فرزند

-گوش دادن به کودکان

-تعیین محدودیت های لازم برای کودک

-ایجاد ساختار در زندگی کودک

-ایجاد ثبات و هماهنگی

-نظارت بر روابط کودک با دوستان و آشنایان

انواع روش های فرزندپروری

روش فرزند پروری والدین، برروی جنبه های مختلفی از زندگی کودک تاثیرگذار است و زندگی حال و آینده او را جهت دهی می کند. معمولا در خانواده ها 4 مدل روش فرزندپروری رایج است که هر روش رویکرد متفاوتی دارد.

سبک فرزندپروری استبدادی

باید فرزندتان را کنترل کنید اما به حرف هایش گوش نمی دهید.

همیشه حرف حرف شماست.

احساسات فرزندتان در تصمیم گیری های شما بی تاثیر است.

اگر جملات بالا درمورد شما صدق می کند، سبک فرزندپروری شما سبک استبدادی است. والدینی که به این روش فرزندان خود را تربیت می کنند اجازه نمی دهند که کودک درگیر حل مسائل شود و خودشان سعی می کنند مشکلات را برای کودک حل کنند. قانون گذاری می کنند و درصورت سرپیچی از قانون کودک را تنبیه می‌کنند.

کودکانی که زیر دست والدین مستبد تربیت می شوند اطاعت پذیر هستند اما دچار مشکلات عزت نفس هم می شوند. احتمال پرخاشگری در آن ها بیشتر است و معمولا دروغگوهای بهتری خواهند شد.

سبک فرزند پروی مقتدرانه

برای ایجاد رابطه مثبت با فرزندتان تلاش زیادی می کنید.

قوانین و مقررات مخصوصی وضع کرده و دلایل آن را توضیح می دهید.

در صورت سرپیچی از قوانین مجازات می کنید اما با در نظر گرفتن احساسات فرزند.

اگر جملات بالا درمورد شما صدق می کند، سبک فرزندپروری شما سبک مقتدرانه است. اگرچه این سبک تربیتی بسیار به سبک استبدادی شباهت دارد. اما تفاوت هایی هم دارد که همین تفاوت ها باعث می شود این سبک، یک رویکرد مثبت در تربیت فرزندان محسوب شود.

والدین مقتدر قوانین وضع می کنند، مجازات می کنند، نظر فرزندشان را دخیل می کنند اما در نهایت اقتدار عمل را در دست خودشان نگه می دارند. این والدین همچنین برای رفتارهای خوب، سیستم های تحسین و پاداش درنظر می گیرند.

کودکانی که زیر دست والدین مقتدر تربیت می شوند بزرگسالانی شاد، مسئول و موفق خواهند شد که در تصمیم گیری ها بهتر از دیگران عمل می کنند.

سبک فرزندپروری سهل گیرانه

قانون وضع می کنید اما در انجام آنها جدیت به خرج نمی دهید.

معمولا مجازاتی برای رفتار کودکان درنظر نمی گیرید.

تصور دارید که کودک بدون دخالت شما بهتر یاد می گیرد.

اگر جملات بالا درمورد شما صدق می کند، سبک فرزندپروری شما سبک سهل گیرانه است. والدین سهل گیر، بسیار ملایم رفتار می کنند و تنها زمانی وارد عمل می شوند که مشکل بزرگی به وجود آمده باشد.

این والدین، اشتباهات و خطاهای کودکان را به سادگی می بخشند و درصورت درنظر گرفتن تنبیه، با التماس های کودک تنبیه را متوقف می کنند.

کودکانی که زیر دست والدین سهل گیرانه تربیت می شوند به لحاظ درسی دچار مشکل شده، مشکلات رفتاری بیشتری نشان می دهند، عزت نفس کمتری دارند و احتمال افسردگی در آنها بالاتر است.

سبک تربیتی طرد کننده

درمورد مسائل مربوط به درس و مدرسه از کودک سوال نمی کنید.

از رفت و آمد و کارهای فرزندتان بی اطلاعید.

زمان کمی را به معاشرت با او اختصاص می دهید.

اگر جملات بالا در مورد شما صدق می کند، سبک فرزندپروری شما سبک طرد کننده است. والدین طرد کننده، از کارها و اعمال کودک اطلاع زیادی ندارند، قوانین خاصی وضع نمی کنند و جهت دهی خاصی به زندگی کودک انجام نمی دهند.

والدینی که این روش تربیتی را استفاده می کنند تصور می کنند که فرزندشان با گذر زمان بزرگ خواهد شد و نیازی به توجه و درگیر شدن در مسائل تربیتی کودک نمی‌بینند.

کودکانی که زیر دست والدین طرد کننده تربیت می شوند دچار مشکلات عزت نفس شده، در مدرسه دچار مشکل می شوند، مشکلات رفتاری زیادتری دارند و نمی توانند به اندازه سایر کودکان شاد باشند.

بهترین سبک فرزندپروری

اگر چند پاراگراف بالا را مطالعه کرده باشید، متوجه شده اید که خصوصیات مربوط به کودکانی که زیر دست والدین مقتدر تربیت شده اند بسیار بهتر از دیگر سبک های تربیتی است. سبک فرزندپروری مقتدرانه، معمولا نتایج تربیتی و اخلاقی بهتری دارد و در مشاوره های آموزش والدین در مرکز مشاوره بیشتر روی این سبک فرزندپروری تاکید می شوند.

به این دلیل که والدین مقتدر، عاقلانه و عادلانه رفتار می کنند و در عین حالی که بر اجرای قوانین اصرار دارند، علت وضع آن ها را نیز برای کودک توضیح می دهند.

کودکانی که به روش مقتدرانه تربیت شده‌اند:

مسئولیت پذیر تر هستند.

احترام بیشتری به بزرگسالان می گذارند.

مهربان و همدل هستند.

اضطراب و نگرانی کمتری دارند.

محبوبیت بیشتری بین همسن و سالان دارند.

روابط خوبی با والدین دارند.

در مقابل مشکلات بهتر عمل می کنند.

اهمیت مشاوره فرزندپروری

مهمترین فایده جلسات مشاوره فرزندپروری در مرکز روانشناسی، یادگیری تربیت فرزند، بر اساس اصول روانشناسی است که در این جلسات به شما آموزش داده می شوند. روش هایی که روانشناس کودک در جلسات آموزش والدین به شما یاد می‌دهد، اصول و راهکارهایی است که بر اساس تحقیقات علمی روانشناسی کودک و ثابت شده هستند.

به علاوه، در جلسات فرزندپروری و آموزش والدین، شما یاد می گیرید که کنترل بیشتری روی رفتار خودتان داشته باشید تا به عنوان یک الگو، در رفتارهای آتی کودک خود تاثیر بهتری بگذارید.

والدین باید بتوانند محیط خانه را به یک محیط امن و آرام برای کودک تبدیل کنند تا بتواند احساسات خود را به سادگی بیان کند و از بیان کردن آن هراس نداشته باشند.

فرزندان باید احساس کنند که توسط والدین درک می شوند و هنگامی که قانون و مقرراتی برای آن ها وضع می شود، باید به آن ها توضیح داده شود که این قوانین برای صلاح آن ها و با توجه به نیازهای کودک طراحی و تعیین شده‌اند.

مشاوره فرزندپروری به شما کمک می کند تا سبک تربیت فرزند را مرور کنید و روش های مناسب تری برای برخورد با کودک استفاده کنید.

هدف مشاوره فرزندپروی برای کودک

ایجاد روابط سالم با والدین

اصلاح رفتارهای اشتباه کودک

متعادل کردن دیدگاه نسبت به والدین

بهبود مهارت تفکر انتقادی

رفع ناسازگاری ها

هدف مشاوره فرزندپروری برای والد مطرود

رفع سوء تفاهم های به وجود آمده بین کودک و والد

پیشگیری از اقدام مقابله ای از طرف والد

هدف مشاوره فرزندپروری برای والد محبوب

یادآوری نقش والد و فرزند

اصلاح سبک وابستگی

پیشگیری از باج دهی به کودک

پیشگیری از روش فرزندپروری سهل گیرانه

 

هذیان گویی کودکان در خواب

هذیان گویی کودکان در خواب یا حرف زدن در خواب اتفاق معمولی است که معمولا در کودکان بیشتر است. ریشه حرف زدن در خواب هم مانند بسیاری از بیماری های دیگر در استرس خلاصه میشود. زندگی کردن در شرایط پر تنش باعث میشود. که کودکان نتوانند حرفهای خود را در طول روز بیان کنند. بنابراین این حرفها را در طول خواب شبانه به زبان می آورند.

حرف زدن در خواب در افراد و شرایط مختلف متفاوت است. اما اصولا در خواب عمیق یعنی مرحله 3 و 4 خواب اتفاق می افتد که شخص به گونه ای حرف می زند. که گویی در رویا است فقط در موارد حاد مانند بیداری عمل می کند. بیشتر افراد از آنچه در خواب می گویند بی اطلاع هستند و حتی ناراحت می شوند. گاهی ممکن است این افراد علاوه بر حرف زدن دست و پای خود را نیز حرکت داده و یا حتی در خواب راه بروند. گاهی هم با اضطراب از خواب بیدار می شوند اما صبح روز بعد همه چیز فراموش می شود.
حرف زدن در خواب بسیار بی ضرر است.
علت این مساله هنوز کاملا معلوم نیست اما به نظر می رسد بیشتر در افرادی وجود دارد. که تحت فشارهای روحی هستند یا به دلایل دیگری بیمارند. حرف زدن در خواب ممکن است. در کودکان با ترس های شبانه مرتبط باشد و در بزرگسالان با خرخر.

واقعیت حرف زدن در خواب

اداء حرف یا صدا در طول خواب بدون آگاهی از آن، به صحبت کردن در خواب معروف است. این یک مشکل غیرمعمول خصوصاً در کودکان نیست هم چنین این حالت را خواب گفتاری می گویند. و می تواند در هر مرحله از چرخه ی خواب رخ دهد.

همچنین این واقعیت وجود دارد که هر چه خواب سبک تر باشد. سخنان قابل فهم تر هستند گفته شده است که در مراحل اولیه ی خواب افراد ممکن است. مکالمات کاملی داشته باشند، در حالی که در خواب عمیق تر این امکان وجود دارد. که این سخنان به ناله و کلمات بی معنی محدود شوند.

بیشتر افرادی که در حین خواب صحبت می کنند به این واقعیت آگاهی ندارند. عواملی که اغلب باعث حرف زدن در خواب می شوند شامل: اختلالات اضطرابی، فشار و تب هستند در اغلب موارد، این اختلال جدی نیست و می تواند در طول زمان و یا با افزایش سن حل شود.

البته، گاهی اوقات با دیگر اختلالات خواب همراه می شود و این تنها زمانی است که می تواند به امری جدی تبدیل شود تحقیر اجتماعی اغلب جدی ترین پیامد حرف زدن در خواب یا خواب گفتاری است به این دلیل که اطلاعات ناخواسته ای بیان می شود.

چه عواملی باعث حرف زدن خواب می شود

1- ژنتیک

متخصصان نمی توانند علت دقیق صحبت کردن افراد در خواب را بیان کنند. اما مطالعات پزشکی نشان داده است که این مسئله می تواند ریشه ژنتیکی داشته باشد. مطالعه انجام شده بر روی دوقلو ها که معمولا در خواب صحبت می کردند نشان داد که والدین آن ها نیز هذیان گویی در خواب داشته اند.

2- کمبود خواب

تقریبا هر کسی صحبت کردن در خواب را تجربه می کند اما برخی از عوامل به ویژه کم خوابی، می تواند منجربه آن شود. متخصصین پزشکی معتقدند که اکثر افراد هنگام استرس یا کم خوابی، در خواب صحبت می کنند زیرا کم خوابی بر مغز تاثیر گذاشته و بر کیفیت خواب نیز موثر واقع می شوند.

3- اختلالات خواب

صحبت کردن در خواب به خودی خود یک اختلال محسوب می شود که به ” خواب گفتاری ” معروف است. صحبت کردن هر زمانی ممکن است برای افراد رخ دهد. اما افراد مبتلا به اختلالات خواب، اطرافیان خود را با برخی از صدا ها آزار می دهند. پزشکان معتقدند که بین خواب سخنی، راه رفتن در خواب و کابوس ارتباطی وجود دارد .

4- دارو های خاص

برخی از داروها وجود دارند که باعث اختلال در خواب به عنوان یک عارضه جانبی می شوند. داروهایی که می توانند منجر به برخی از رفتارهای خواب، از جمله صحبت کردن در خواب شوند. معمولا بر کنترل عضلات هنگام خواب تاثیر می گذارند. با افزایش حجم عضلات و غیر ارادی شدن آن ها ممکن است. در خواب لگد بزنید، مشت بزنید، راه بروید و صحبت کنید. برخی از داروهای رایج مانند دارو های ضد افسردگی، می توانند باعث این اختلال شوند.

5- اختلال رفتار خواب(REM)

خواب دیدن فعال به عنوان یک اختلال محسوب می شود. این مرحله از خواب تقریبا 20-25 درصد از کل زمانی را که درخواب می گذرانیم را شامل می شود و برای مغز زمان فعالی است . در طی این مرحله، چشم ها حرکت می کنند، فشار خون بالا می رود ، ضربان قلب افزایش میابد و فعالیت موج مغزی شبیه بیدار شدن است .

بدن در حین REM در حالت استراحت و تقریبا فلج باقی می ماند که مانع از خواب کامل می شود. افراد در این اختلال نه تنها صحبت می کنند بلکه می توانند از خود خشونت نشان دهند یا حتی برای حرکت در تخت خواب از جای خود بلند شوند.

6- تب

صحبت کردن هنگام داشتن تبی شدید کاملا رایج است زیرا بدن و مغز معمولا خسته شده اند. آن ها معمولا به جای تنظیم ساعات بدن تمام انرژی خود را برای تقویت سیستم ایمنی می گذارند بنابراین طی این عمل ، درخواب صحبت خواهید کرد.

7- اختلال در خوردن غذا

اگر در خواب صحبت می کنید ممکن است لازم باشد به درون خود نگاه کنید، به خصوص اگر افزایش وزن غیر قابل توجهی دارید. این اختلال هنگامی رخ می دهد که افراد در حالی که خواب هستند غذا می خورند، آن ها حتی میتوانند به داخل آشپزخانه بروند و یک وعده کامل غذایی را هنگام خواب تهیه کنند بدون آنکه متوجه باشند.

8- استرس عاطفی، اضطراب و افسردگی

کسانی که الگوی خواب نامنظمی دارند ، هنگام خواب بیشتر صحبت می کنند. این امر می تواند به این دلیل باشد که مغز در خاموش شدن هنگام شب مشکل دارد و چرخه خواب را مختل می کند یا ممکن است ذهن ناخودآگاه مشغول فعالیت باشد .

9- وحشت شبانه

وحشت شبانه در خواب بیشتر به کودکان مربوط می شود اما ممکن است در بزرگسالان نیز رخ دهد. در هنگام وحشت شبانه ، ممکن است فرد بیدار به نظر برسد . آن ها می توانند فریاد بزنند ، گریه کنند، جیغ بکشند ، لگد بزنند و دعوا کنند. وحشت شبانه معمولا در فاز حرکت سریع چشم رخ می دهد. فرد در صبح روز بعد، آنچه را که در وحشت شبانه تجربه کرده است بعید است که به خاطر آورد.

10- اختلال سلامت روان

اختلالات سلامت روان اغلب با اختلالات خواب نیز مرتبط است . در این مرحله دانشمندان نمی توانند تشخیص دهند که آیا مشکل سلامت روان منجر به این اختلال شده است یا ابتلا به اختلال خواب درنهایت می تواند منجر به چالش های سلامت روان شود.

11- مصرف مواد مخدر و محرک

موارد درمان

حتما با یک متخصص اطفال مشورت کنید .

برنامه روزانه کودکتان را بررسی کنید و به مدت زمان دقیق خواب او توجه نمایید .

برنامه خواب کودکتان را به گونه ای تنظیم کنید که هر شب در زمان مشخصی به بستر برود و اجازه ندهید آخر هفته ها بیشتر از زمان تعیین شده بخوابد .

حداقل یک ساعت قبل از خواب تلویزیون ، رادیو ، کامپیوتر را خاموش کنید . تحریکات تصویری و شنیداری کمی قبل از خواب ساعت ها ذهن را فعال نگه می دارد ازاین رو از یک خواب مطلوب جلوگیری می کند

به کودک اجازه تماشای برنامه های خشونت بار را ندهید زیرا منجر به بی قراری و کابوس های شبانه می شود .

مراقب باشید در آخرین ساعات شب خوراکی ها و نوشیدنی های کافئین دار و حاوی مواد قندی نخورند.

اختلال یادگیری در کودکان

اختلال یادگیری در کودکان و درمان آن ممکن است در ابتدا بسیار دشوار تصور شود زیرا این اختلال یک مشکل دائمی است.

اختلال یادگیری ریاضی و یا اختلال دیکته خودش را نشان دهد اما با مراجعه به موقع برای درمان اختلال یادگیری می توان مهارت های کودک را گسترش دهید. و به او کمک کنید تا روال زندگی عادی را طی کند.

مشکلات یادگیری در کودکان معمولاً پیش از دوران دبستان و بوسیله نقشه مغزی یا QEEG قابل تشخیص دقیق است. و می توان با انواع راهکارها آن را از بین برد. غالباً والدین در مواجهه با مشکلات کودکشان در یادگیری صبر خود را از دست داده و عصبانی می شوند. و ممکن است دست به تخریب کودک بزنند غافل از اینکه این رفتارها کودک را ناامید می کند. و عزت نفس او را از بین می برد.

علت های مختلفی برای بروز این مشکل عنوان شده است که برخی از آنها عبارتند از:

عوامل ژنتیکی:

در برخی از خانواده ها اثراتی از اختلال خواندن ، اختلال یادگیری ریاضی و یا اختلال دیکته و املاء در تمامی فرزندان دیده می شود.

عوامل محیطی:

عواملی از جمله ضربه سر، استرس و اضطراب در دوران بارداری و عفونت مغزی در کودک ، نوع تربیت والدین و… باعث اختلال در یادگیری می شود.
وجود همزمان اختلال دیگر از جمله بیش فعالی و… ممکن است تشخیص این اختلال را با مشکل روبرو کند که دستگاهی بنام نقشه مغزی یا QEEG که توسط نوروسایکولوژی از کودک یا بزرگسال گرفته می شود می تواند به طور دقیق تشخیص اختلال یادگیری را حتی در سنین زیر دبستان بدهد.

البته لازم به ذکر است که نقشه مغزی باید توسط متخصص نوروسایکولوژی گرفته شود. والا تشخیص دقیقی ممکن است صورت نگیرد چون نقشه گرفتن و نقشه خوانی به مهارت بالایی احتیاج است که این امر توسط کسی باید صورت گیرد که دوره های آکادمیک را سپری کرده است نه فقط دوره های این دستگاه را رفته باشد.

حقایقی در مورد اختلالات یادگیری

• طبق اعلام موسسات ملی سلامت، ۱۵ درصد از جمعیت ایالات متحده، یا یک نفر از هر هفت آمریکایی، مبتلا به نوعی از اختلالات یادگیری می باشند.

• مشکلات مربوط به خواندن پایه و مهارت های زبانی، رایج ترین اختلالات یادگیری می‌باشند. حدود ۸۰ درصد از دانش آموزان مبتلا به اختلالات یادگیری، در خواندن مشکل دارند.

• اختلالات یادگیری معمولاً خانوادگی و ارثی هستند.

• اختلالات یادگیری را نباید با دیگر اختلالات مثل اوتیسم، اختلال فکری، ناشنوایی، نابینایی، و اختلالات رفتاری، اشتباه گرفت. هیچ یک از این اختلالات، اختلال یادگیری نیستند. به علاوه، آنها را نباید با مشکلات ناشی از فقدان فرصت های آموزشی، مثل تغییر مکرر مدرسه و یا مشکل در شرکت در کلاس، اشتباه گرفت. همچنین، کودکانی که در حال یادگیری زبان انگلیسی هستند. لزوما مبتلا به اختلال یادگیری نیستند.

• اختلالات توجه مثل اختلال کم توجهی-بیش فعالی (ADHD)، و اختلالات یادگیری، اغلب به طور هم زمان رخ می‌دهند. اما این دو اختلال، یکی نیستند.

علائم اختلالات یادگیری در هر کودک متفاوت است

یک کودک در خواندن و هجی کردن مشکل دارد؛ کودک دیگر عاشق کتاب است اما در درس ریاضی مشکل دارد.

یک کودک دیگر هم ممکن است در فهمِ حرف‌ها یا مکالمات دیگران مشکل داشته باشد.

مشکلات یادگیری متفاوت هستند، اما همگی جزئی از اختلالات یادگیری به شمار می‌آیند.

تشخیص اختلال یادگیری همیشه آسان نیست. با توجه به گستردگی انواع این ناتوانی، هیچ نشانه یا علامت خاص و مشخصی که دال بر وجود این اختلال باشد وجود ندارد.

با این حال، برخی نشانه‌ها در بعضی از سنین رایج‌تر هستند. اگر از علائم اختلال آگاهی داشته باشید. می‌توانید به سرعت متوجه‌ مشکل فرزندتان شده و او را به درستی کمک کنید.

به طورکلی می توان گفت، سبب شناسی این اختلال تقریبا درتمام تئوری ها بر پایه چهار اصل بنا شده است:

درک بینایی و حافظه بینایی ضعیف شده
ترکیب شناختی ضعیف
یادآوری ضعیف نظم، تداعی ها وسری ها
پردازش کلامی مختل
همانطور که ملاحظه میفرمایید، پروسه نگهداری از کودک مبتلا به اختلالات یادگیری پروسه ای است. که نیازمند دقت، توجه، صبر وحوصله است. مرکز مشاوره ندای آرامش روان با دارا بودن مشاورانی دلسوز و مهربان آماده است که شما را در این امر یاری دهد. تیم ما جهت بهبود مرحله به مرحله درمان کودک مبتلا به اختلالات یادگیری آمادگی کافی را داراست.

این قدم های برنامه ریزی شده عبارتند از:

به وسیله متخصصین چشم و گوش از سلامت کامل کودک مطمئن می شویم.

فضایی آرام و بدون تشویش را برای کودک در خانه فراهم میکنیم تا شما هم به کارهای روزمره خود برسید.

اوقاتی را به بازی کردن با کودک و تشویق کردن او اختصاص می دهیم.

کودک را به پارک، سینما، باغ وحش و سایر جاهای دیدنی می بریم.

ترتیبی اتخاذ می کنیم که کودک، اوقاتی رابه بازی بپردازد.

کودک را تشویق می کنیم که درباره خودش، خاطرات مدرسه و آنچه مورد علاقه اش است، صحبت کند.

به سوالات کودک اختلالات یادگیری ساده، روشن و کوتاه جواب می دهیم.

نقاط قوت کودک را در درس و بازی پیدا کرده و تشویق می کنیم.

با اعطای مسئولیت های مناسب با سن کودک، حس استقلال و اعتماد به نفس را در کودک تقویت میکنیم.

به کودک آموزش می دهیم که علاوه بر کتاب، از روزنامه، تابلوهای راهنمایی و تابلوهای مغازه برای خواندن استفاده کند.

به کودک در مطالعه کتاب و روزنامه کمک می کنیم.

اعتماد به نفس کودک را تقویت می کنیم و شرایط مطالعه را برای او فراهم می کنیم.

اختلالات یادگیری یک نقص نیست بلکه یک بیماری است که نیاز به درمانی توام با آگاهی، دانش، بینش مناسب و صبوری دارد.

راه های درمان اختلال حواس پرتی – اختلال حواس پرتی

راه های درمان اختلال حواس پرتی  و اینکه اختلال حواس پرتی را در این مقاله برایتان خواهیم گفت. تمرکز در لغت یعنی تراکم، فشردگی مجموعه، چکیده، تمرکز در اصطلاح یعنی حفظ و نگهداری توجه و تمرکز حواس، روی موضوعی معین، بدون تمرکز حواس، یادگیری مثمر ثمر نخواهد بود. بنابر این همه افراد توانایی تمرکز دارند و تمرکز نسبی است یعنی کسی نمی تواند ادعا کند کاملا حواس پرت است و یا همیشه تمرکز حواس دارد.

تمرکز گاهی ساده است و گاهی مشکل. تمرکز در موضوع هایی که نیاز به تفکرو تجزیه و تحلیل دارند مشکل و تمرکز در موضوع هایی که جنبه ی تفریحی و سرگرمی دارند، بسیار آسان است. 

بیشتر افراد به دلایل عمده زیر، با عدم تمرکز فکر و حواس مواجه می شوند

رسانه های اجتماعی

در ابتدا به رسانه های ارتباط جمعی و شبکه های اجتماعی می پردازیم. در این ارتباطات ممکن است شما در یک روز بطور مثال کار خود را چندین بار قطع کنید و بسادگی با دوستانتان از طریق این رسانه ها ارتباط بر قرار کنید و زمانی که بر سر کار خود باز می گردید مجبور باشید کمی از عقب تر ادامه دهید تا ذهنتان بتواند دوباره بر روی آن کار متمرکز شود.

تلفن همراه شما

شاید حتی مخرب تر از ایمیل، زنگ تلفن همراه شما باشد! گاه ایمیل را می توان نادیده گرفت اما معمولا صدای زنگ موبایل را خیر. شما با شنیدن صدای موبایل تان کار خود را قطع می کنید و زمانی را به صحبت کردن صرف می کنید و دوباره بر سر کار خود باز میگردید که این خود سبب بر هم خوردن تمرکز است.

ایمیل های بیش از حد

چیزیکه در مورد ایمیل وجود دارد وسوسه ی این است که در صورت دریافت به سرعت به بررسی آن بپردازید. و به آن پاسخ دهیم اگر چه بسیاری از ایمیل ها مربوط به کارند، آنها هنوز هم به عنوان یک عامل ممکن است حواس شما را از کار فعلی تان پرت کنند و اگر قرار باشد شما به طور مداوم کار خود را متوقف کرده و به ایمیل ها پاسخ دهید پیشرفت زیادی در انجام کارهایتان حاصل نخواهید کرد.

اگر در مورد کارهای خود مدام نگران باشید تمرکز داشتن برای شما سخت می شود‎

افکار منفی(وسواسی)

اگر شما در مورد کارهای خود مدام نگرانی داشته باشید تمرکز داشتن برای شما سخت می شود. این که شما مدام در مورد کارهایی که انجام داده اید یا می خواهید انجام دهید یا مثلا در مورد مکالمه دیروز خود با دوستتان و…افکاری در سر داشته باشید. باعث تحلیل ذهنی و عدم تمرکز شما می شود، افکار آزار دهنده از هر نوع می تواند در حواس پرتی شما نیروی قدرتمندی باشد.

 انجام چندین کار مختلف با هم و در یک زمان:
اگر شما فکر می کنید با انجام چندین کار با هم ودر یک زمان بهتر به تمام وظایف خود می رسید کمی بیشتر فکر کنید!

کسالت
بعضی از کارها در طول روز وجود دارد که انجام آن همیشه برای شما جالب تر از مابقی هستند. انجام آن کارهایی که زیاد مورد علاقه تان نیست گاه می توانند سبب تحلیل انرژی و حواس پرتی شوند. پاسخ به تلفن و اینترعت و یا حتی گردگیری میز کار در این مواقع می تواند شمار را از کسالت و گیجی در بیاورد.

استرس
وقتی شما احساس می کنید در سرتان افکار زیادی دارید دچار نگرانی می شوید و نمی توانید به خوبی بر وظایف فردی تان تمرکز کنید. و اگر این استرس طول بکشد آسیب های بدی به بدن وارد می شود مثل شانه درد ، تپش قلب، سردرد که همه اینها بر عدم تمرکز شما اثر می گذارد .

افسردگی

اکثر مردم داشتن غم و اندوه را به عنوان مشخصه ای از بروز افسردگی می دانند. اما موسسه ملی بهداشت روان می گوید مشکل در داشتن تمرکز یکی ازعلائم شایع افسردگی است. اگر شما در داشتن تمرکزمشکل دارید، و نیز احساس پوچی، ناامیدی، یا بی تفاوتی می کنید شما ممکن است دچار افسردگی شده باشید.

خستگی
خستگی و کم خوابی می تواند بر تمرکز شما موثر باشد. مطالعات نشان می دهد. خواب بیش از حد یا کم تر می تواند تمرکز و حافظه کوتاه مدت شما را تحت تاثیر قرار دهد.

گرسنگی
مغز نمی تواند بدون سوخت تمرکز کند، بنابراین حذف وعده های غذایی به خصوص صبحانه یک عامل نداشتن تمرکز است. تحقیقات نشان می دهد حافظه کوتاه مدت و تمرکز در زمانی که شما تغذیه ندارید کمتر است.

 ADHD (سندروم بیش فعالی)
اختلال بیش فعالی با عدم توجه (ADHD) تنها یک مشکل برای کودکان نیست. بیش از نیمی از بچه ها یی که با ADHD رشد می کنند و با همین علایم بزرگ می شوند. علائم معروف این بیماری شامل توجه کم و کوتاه و مشکل عدم تمرکز بر وظایف است.

دارو ها
متاسفانه، برخی از داروهای مورد استفاده برای درمان افسردگی می تواند در داشتن تمرکز مداخله کند. و این موضوع ممکن است در مورد سایر دارو ها نیز صدق کند.

جهت درمان اختلال حواس پرتی و عدم تمرکز با مشاوره آرامش روان بصورت تلفنی و حضوری ارتباط برقرار کنید.

بازی درمانی در کودکان

بازی درمانی در کودکان روشی برای برآورده کردن و پاسخگویی به نیازهای بهداشت روانی کودکان است. و از طرف متخصصان به عنوان یک مداخله مؤثر و مناسب در برخورد با رشد مغزی کودکان شناخته شده است. این درمان در کودکان ۳ تا ۱۱ سال به کار گرفته می شود و راهی برای آنها فراهم می کند. تا تجارب و احساسات خود را از طریق یک روند طبیعی، خود هدایت شونده و خود درمانی بیان کنند.

در ظاهر به نظر می رسد که بازی درمانی فقط در مورد سرگرمی با اسباب بازی است. اما تحقیقات نشان می دهد بازی درمانی در درمان انواع مشکلات روان و اختلالات رفتاری موثر است.

بازی ابزاری است که ما در اولین مراحل رشد خود به کمک آن خودمان و دنیا را می شناسیم. بازی ها از هر نوعی میتوانند موقعیت های ارزشمند برای کودکان به منظور تجربه نتایج اعمالشان و تمرین مهارت های مختلف و خروجی های مختلف بدون ترس از شکست یا مورد قضاوت نامطلوب دیگران قرار گرفتن به وجود بیاورند.

منظور از بازی درمانی

امروزه از بازی یا بازی درمانی به عنوان روشی برای درمان مشکلات کودکان استفاده می شود. بازی درمانی به کودکان کمک می کند تا بتوانند مسائل و مشکلاتشان را حس کنند، با این هدف که ویژگی های روانی خود را بشناسند.

در این نوع درمان، به کودک فرصت داده می شود تا احساسات آزاردهنده و مشکلات درون خود را از طریق بازی بروز داده و آنها را به نمایش بگذارد.

شدت احساساتی که برخی کودکان در طول بازی درمانی از خود نشان می دهند گاهی بسیار تعجب آور است. احساساتی چون تنفر، ترس، تنهایی، ناامنی، احساس شکست، بی کفایتی و احساس ناخواسته بودن از این گونه احساسات است. و غالبا شروع این احساسات باعث محرومیت و انحراف شخصیت کودک می شود.

در بازی درمانی پس از آن که کودک بازی با وسایل را شروع کرد. درمانگر با دقت اعمال و گفتار او را تحت نظر می گیرد. و با مشاهده رفتارش در ضمن بازی به نگرانی های او پی می برد. و پس از تفسیر و نتیجه گیری از عملکردهای کودک، راه حل هایی مناسب برای مشکلات او ارائه می کند.

اگر کودک تمایل به بازی نداشته باشد، مشاور باید او را تشویق کند، اگر کودک ساکت بماند و بازی نکند. مشاور بازی با اسباب بازی ها را شروع می کند. و بتدریج از کودک دعوت می کند که در بازی شرکت کند.

برای این که درمانگر در بازی درمانی موفق باشد، باید دارای ویژگی هایی چون قابل اعتماد بودن، پذیرا بودن و احترام به کودک باشد. در بازی درمانی باید شرایطی فراهم شود که کودک به درمانگر خود اعتماد و احساس کند. که افکار و احساساتش مورد توجه درمانگر قرار گرفته است.

انواع روشهای بازی درمانی در کودکان

بازی درمانی را می توان به روشهای مختلفی انجام داد. انتخاب روش بازی درمانی، به تشخیص روانشناس کودک باز می گردد. انواع روشهای بازی درمانی به صورت زیر است:

بازی درمانی فردی: به علت داخل نشدن عناصر انتقاد و تشویق در محیط درمان، درمان فردی به مراتب آسانتر و کاراتر از درمان گروهی است. هر چند بنا به تشخیص روانشناس کودک ، ممکن است درمان گروهی مناسب تر باشد.
بازی درمانی گروهی: در بازی درمانی گروهی، ترجیحاً دختر و پسر را از هم جدا می کنند. در ضمن اصل بازتاب احساسات و نقطه نظرهای کودک با دقت بیشتری باید حفظ شود تا کودک احساس نکند. با سایر بچه های گروه مقایسه می شود؛ چه لفظ تحسین و چه لفظ انتقاد چنین احساسی را در کودک ایجاد می کند. در واقع، مهم ترین کار یک روانشناس کودک در بازی درمانی گروهی، رعایت عدالت و توجه دقیق به رفتارهای هر کودک است. بازی درمانی گروهی از لحاظ اینکه حضور کودکان دیگر در اتاق، تنشهای درونی کودک را کاهش می دهد. و نسبت به درمانگر واکنش طبیعی تر خواهد داشت، ممکن است موثرتر باشد.

بازی درمانی در کلینیک آرامش روان

با توجه به کاربردی بودن این روش درمانی، لازم است تمامی مراحل زیر نظر یک متخصص روانشناس کودک و همینطور بازی درمانگر قرار بگیرد. همچنین مرکز موردنظر تجهیزات ضروری در این خصوص را داشته باشد. در تهران و در محله فرمانیه و صادقیه، می توانید با مراجعه به کلینیک روانشناسی آرامش روان، بهترین بازی درمانگر خود را انتخاب کنید. در ابتدا کودک توسط یک دکتر روانشناس کودک و نوجوان، مورد ارزیابی قرار می گیرد و سپس با توجه به تشخیص مشکل با برگزار کردن جلسات بازی درمانی، اقدام به رفع مشکل می کند. همچنین اگر فرزندانتان دچار اختلالات شخصیتی و یا بیش فعالی هستند می توانید با بهترین مشاورین کودک و نوجوان ما در میان بگذارید و آن را حل کنید.

کلینیک مشاوره آرامش روان

تلفن شعبه1: 02144297670 – 02144244916

تلفن شعبه2: 02122219331 – 02122210324

شعبه 1: تهران، فلکه دوم صادقیه، خیابان ستارخان، بلوار صادقیه شمالی، پلاک 4، واحد7

شعبه 2: فرمانیه، بلوار اندرزگو، نبش کوچه عبداللهی جنوبی، پلاک 72 ، ساختمان پارسیان، طبقه دوم، واحد 9