شالوده های زیستی پرخاشگری درگونه های جانوری
برخی از بررسی ها حاکی از ان است که تحریک برقی ملایم ناحیه خاصی از هیپوتالاموس موجب رفتار پرخاشگرانه ، حتی کشتار در حیوانات می شود. تحریک ناحیه دیگری از هیپوتالاموس رفتاری کاملا متفاوت ایجاد می کند به جای نشان دادن پاسخ های خشم اگین ، گربه با خونسردی و دزدانه به سوی شکار می رود و موش را می کشد.
در برخی پستانداران رده های بالاتر اینگونه الگو های غریزی پرخاشگری را قشر مخ کنترل می کند و در نتیجه این الگو ها بیشتر تحت تأثیر تجربه هستند. در میمون هایی که به صورت گروهی زندگی می کنند نوعی سلسله مراتب سلطه گری به وجود می اید، یک یا دو میمون فرمادهی را بر عهده می گیرند و بقیه در سطوح مختلف فرمانبرداری می کنند، اگر هیپوتالاموس میمون فرمانده تحریک شود به میمون های زیر دست حمله می کند به غیره ماده ها. اگر هیپوتالاموس میمون زیر دست را تحریک کنیم موجب کز کردن و رفتار سلطه پذیری می شود.(
در برخی پستانداران رده های بالاتر اینگونه الگو های غریزی پرخاشگری را قشر مخ کنترل می کند و در نتیجه این الگو ها بیشتر تحت تأثیر تجربه هستند. در میمون هایی که به صورت گروهی زندگی می کنند نوعی سلسله مراتب سلطه گری به وجود می اید، یک یا دو میمون فرمادهی را بر عهده می گیرند و بقیه در سطوح مختلف فرمانبرداری می کنند، اگر هیپوتالاموس میمون فرمانده تحریک شود به میمون های زیر دست حمله می کند به غیره ماده ها. اگر هیپوتالاموس میمون زیر دست را تحریک کنیم موجب کز کردن و رفتار سلطه پذیری می شود.(