مقالات

  • مقالات

    اختلال شخصیت اجتنابی

    / ۰ دیدگاه

    اختلال شخصیت اجتنابی

    هر فردی با ویژگی‌های شخصیتی متفاوتی زندگی می‌کند و این تفاوت‌های شخصیتی هستند که آدم‌ها را از هم متمایز می‌کنند. هر شخصیت ویژگی‌های مخصوص به خودش را دارد

    و این ویژگی‌های خاص مشخص می‌کنند که افراد در چه دسته‌ای جای می‌گیرند.
    گاهی ویژگی‌های شخصیتی که بروز می‌کنند، می‌توانند نظم زندگی فرد را بر هم بزنند و کنترل اوضاع را از دست او خارج کنند. برخی از ویژگی‌های شخصیتی فرد را با مشکلاتی در زندگی فردی، ارتباطات و … مواجه می‌کند

    که به یک اختلال تبدیل می‌شود و می‌تواند مسائل زیادی را برای فرد به وجود آورد.
    در این مطلب از وبلاگ افق سلامت قصد داریم شما را با اختلال شخصیت اجتنابی و علائم و ویژگی‌های آن آشنا کنیم. اگر دوست دارید درباره این موضوع بیشتر بدانید و با شخصیت اجتنابی آشنا شوید، ما را در ادامه این مطلب همراهی کنید:

    قطعا تابه‌حال اصطلاح اختلال شخصیت را شنیده‌اید و یا درباره آن خوانده‌اید. اما بسیاری از افراد هنوز به طور دقیق نمی‌دانند که اختلال شخصیت چیست و چه تعریفی دارد. بنابراین بهتر است پیش از آنکه درباره اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری‌گزین صحبت کنیم، معنای اختلال شخصیت را بدانیم.
    به مجموعه‌ای از اختلالات روانشناختی که باعث ایجاد رفتارهای خشک، غیرقابل انعطاف و غیر متعارف در افراد می‌شود، اختلال شخصیت می‌گویند. اختلالات شخصیتی می‌توانند زندگی طبیعی فرد را از حالت طبیعی خارج کنند و به سمت منفی هدایت کنند.
    عموما اختلالات شخصیت چهار ویژگی مشترک و مهم دارند که با آن‌ها شناخته می‌شوند. این چهار ویژگی در موارد زیر جای می‌گیرند:

     

    1. غیرقابل پذیرش از جنبه اجتماعی و فرهنگی
    2. عدم توانایی انجام کارها به صورت سریع یا ناتوانی در انجام فعالیت‌ها
    3. انجام رفتارهایی که باعث به خطر انداختن جان خود یا دیگران می‌شود
    4. تجربیات ناراحتی، هیجانی و یا جسمانی در زندگی
    اختلال شخصیت اجتنابی

    اختلال شخصیت اجتنابی یکی از انواع اختلالات شخصیتی است که در برخی از افراد بروز می‌کند و مهم‌ترین ویژگی آن دوری گزینی یا پرهیز اجتماعی است.
    بهترین تعریف از شخصیت اجتماعی و کامل‌ترین پاسخ به سوال شخصیت اجتماعی چیست را می‌توان به این صورت مطرح کرد: « اختلال شخصیت اجتماعی نوعی اختلال روانشناختی است

    که با پرهیز اجتماعی پیوند خورده. افراد مبتلا به این اختلال دائما احساس بی‌کفایتی و بی‌لیاقتی می‌کنند و برخلاف اینکه تمایل زیادی به برقراری تعاملات اجتماعی و بین فردی دارند،

    به شدت از برقراری روابط اجتماعی و نزدیک شدن به دیگران اجتناب می‌کنند.»افرادی که به عنوان فردی با اختلال شخصیت اجتنابی شناخته می‌شوند، خودشان را افرادی بی‌عرضه، دوست‌نداشتنی و فاقد جذابیت شخصیتی می‌دانند و نسبت به ارزیابی‌های منفی درباره خود به شدت حساسیت نشان می‌دهند.

    علائم اختلال شخصیت اجتنابی

    آگاهی از علائم شخصیت اجتنابی و اطلاع از نشانه‌های آن می‌تواند بهتر و بیشتر این اختلال را به شما بشناساند. این اختلال نیز مانند دیگر اختلال‌های شخصیتی مانند اختلال شخصیت مرزی یا شخصیت وابسته و  علائم مشخصی دارد که می‌توان آن‌ها را در موارد زیر جای داد:

    احساس حقارت

    مشخص‌ترین نشانه و علائم اختلال شخصیت اجتنابی احساس حقارت و خود کوچک‌بینی است. در واقع این افراد همیشه خودشان را در مرتبه بسیار پایینی نسبت به دیگران می‌بینند و درباره خودشان احساس چندان دلپذیری ندارند.
    این افراد خودشان را در جایگاه‌های بسیار پست می‌بینند و معتقدند که کفایت و لیاقت لازم را برای داشتن موقعیت و وسایل یا انجام کارهای مختلف ندارند.

    حساسیت شدید به انتقاد

    افرادی که به عنوان شخصیت اجتنابی و دوری گزین شناخته می‌شوند حساسیت بسیار زیادی نسبت به انتقاد و بارخوردهای منفی دارند. در حقیقت آن‌ها به هیچ عنوان انتقادها و نظرات منفی را نمی‌پذیرند و نسبت به آن واکنش نشان می‌دهند. زیرا همیشه این پیش‌فرض را دارند که دیگران قصد تحقیر آن‌ها را دارند.

    ترس یا خجالت از صحبت در جمع

    از دیگر ویژگی های اختلال شخصیت اجتنابی باید به ترس زیاد یا خجالت شدید برای صحبت در جمع اشاره کرد. این افراد از حرف زدن در هر جمعی می‌ترسند و به صورت مداوم نگران تپق زدن، دست‌پاچه شدن و یا مسخره شدن در جمع هستند.

     

    ترس از طرد و رها شدن

    ترس از طرد و رها شدن از دیگر مشخصات شخصیت اجتنابی است که فرد مبتلا را به مشکلات ارتباطی با دیگران روبه‌رو می‌کند. به زبان ساده یک فرد با اختلال شخصیت اجتنابی به دلیل ترس فزاینده از طرد یا رهاشدن از سوی دیگران، از ارتباط با افراد دیگر اجتناب می‌کند. به همین دلیل هم روابط صمیمانه با دیگران برقرار نمی‌کنند یا روابط بسیار محدودی دارند.

    انتخاب مشاغل فردی

    این افراد به دلیل ترس از مسخره شدن و تحقیر از سوی دیگران و همچنین اعتمادبه‌نفس و عزت نفس پایین، اغلب مشاغلی را انتخاب می‌کنند که به تنهایی و به صورت فردی انجام می‌شوند. به دلیل شخصیت دوری گزین و پرهیز اجتماعی این افراد، آن‌ها را کمتر در مشاغل جمعی و ارتباطی می‌بینیم.

    درمان هر اختلالی نیازمند اطلاع از علل بروز آن اختلال است و به همین دلیل اطلاع از علت شخصیت اجتنابی بسیار مهم و ضروری است. این نوع اختلال نیز به دلایل گوناگونی بروز می‌کند:

    والدین سخت‌گیر

    وجود والدین بسیار سخت‌گیر با معیارهای سخت و استانداردهای تربیتی دشوار می‌تواند فرد را در بزرگسالی به اختلال شخصیت اجتنابی مبتلا کند. شیوه تربیتی والدین تاثیر بسیار زیادی در شکل‌گیری شخصیت فرد دارد و وجود والدینی با این ویژگی‌ها فرد را بدون اعتماد‌به‌نفس و همراه با فشارهای روانی بسیار شدید بار می‌آورد.

    والدین پرخاشگر

    والدینی که همیشه رفتارهای پرخاشگرانه را از خودشان بروز می‌دهد و دائما رفتارهای تحقیرآمیز و توهین‌آمیز با کودک خود دارند، زمینه را برای ایجاد اختلال شخصیت اجتنابی در او فراهم می‌کنند. زمانی که تمرکز پدر و مادر همیشه روی نقاط منفی و ضعف فرزندانشان باشد، آن‌ها را به افرادی تبدیل می‌کند که برای دوری از تحقیر از سوی دیگران، به اجتناب و پرهیز اجتماعی روی بیاورند.

    ژنتیک

    عامل ژنتیک نیز از دیگر علل ابتلا به اختلال شخصیت اجتنابی است که می‌تواند افراد را به این بیماری مبتلا کند.

    محیط زندگی

    بسته به اینکه فرد در چه محیطی زندگی و رشد می‌کند، شخصیت او نیز شکل می‌گیردو اختلال شخصیت اجتنابی نیز تا حد زیادی متاثر از محیط زندگی فرد است که می‌تواند او را با این اختلال مواجه کند.

    اختلال شخصیت اجتنابی و اختلال شخصیت اسکیزویید

    از آنجایی که در اختلال شخصیت اجتنابی و همچنین اسکیزویید فرد از برقراری ارتباط با دیگران اجتناب می‌کند، برخی افراد به اشتباه این دو اختلال شخصیت را یکسان می‌دانند. در حالیکه یک تفاوت اساسی میان این دو اختلال وجود دارد که به طور کامل آن‌ها را از هم متمایز می‌کند.
    فردی که به عنوان بیمار اسکیزویید تشخیص داده می‌شود، هیچ تمایلی به برقراری رابطه با دیگران ندارد و در حقیقت اینگونه روابط را بی‌معنی می‌داند.

    شخصیت اجتنابی و شخصیت وابسته

    گاهی علائم و نشانه‌های اختلالات شخصیت شبیه به یکدیگر هستند و برخی از آن‌ها با هم مشترک‌‌اند. به همین دلیل ممکن است افراد نشانه‌ها را با هم اشتباه بگیرند. اختلال شخصیت اجتنابی و وابسته هر دو در دوری‌گزینی از دیگران مشترک‌اند. اما به طور مشخص انگیزه‌های دوری‌گزینی در این دو اختلال با هم تفاوت دارند.
    همانطور که اشاره کردیم، فردی با اختلال شخصیت اجتنابی به دلیل ترس از تحقیر یا نمسخر و به خاطر عدم اعتمادبه‌نفس به پرهیز اجتماعی روی می‌آورد. اما کسی که اختلال شخصیت وابسته دارد، به دلیل وابستگی به یک فرد از دیگران دوری می‌کند.

    راههای درمان اختلال شخصیت اجتنابی

    با بروز هر نوع اختلال در فرد، درمان آن اختلال نیز اهمیت ویژه‌ای می‌یابد. بنابراین شناخت راه‌های درمان اختلالات بسیار مهم است. نکته مهم درباره تشخیص و درمان اختلال شخصیت اجتنابی این است که صفر تا صد این کار به کمک دانش و تخصص یک درمانگر و روانشناس حاذق انجام بگیرد. بنابراین باید گفت ضروری است که پروسه و مراحل درمان را فقط از طریق روانشناس یا روانپزشک و به شکل تخصصی پیگیری کنید.
    برای درمان شخصیت اجتنابی از روش‌های گوناگونی می‌توان استفاده کرد که از جمله مهم‌ترین ‌آن‌ها موارد زیر هستند:

    اختلال شخصیت اجتنابی

    روان درمانی

    روان درمانی و شرکت در جلسات روانشناسی و مشاوره یکی از بهترین روش‌های درمان اختلال شخصیت اجتنابی و دوری گزین است. می‌بایست توسط یک درمانگر متخصص انجام شود و با کمک دانش و تخصص او، جلسات پیگیری شوند.
    روان درمانگر و مراجع به گفت‌وگو با هم می‌پردازند و از طریق شرکت در جلسات مشاوره سعی می‌کنند که به ریشه و علل بروز اختلال دست یابند. سپس با استفاده از علل و ریشه‌ها، به اصلاح فکر یا رفتار مراجع می‌پردازند.
    مهم‌ترین نکته درباره این است که فرد در تمام جلسات درمان به صورت مداوم و منظم شرکت کند و وقفه‌ای در درمان خود ایجاد نکند.

    گروه درمانی

    یکی دیگر از راههای درمان اختلال شخصیت اجتنابی گروه درمانی است که تاثیر بسیاری در بهبود فرد و کاهش علائ ناخوشایند اختلال در او دارد. البته گروه درمانی برای فردی که نسبت به برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارد بسیار سخت است. اما اگر او وارد گروه شود، تاثیر زیادی در بهبود حالاتش خواهد داشت.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    اختلال شخصیت مرزی چیست؟

    / ۰ دیدگاه

    اختلال شخصیت مرزی چیست؟

    اختلال شخصیت مرزی یا (BPD) نوعی وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی  دارای نوسانات شدید خلقی، روابط ناپایدار و مشکل در کنترل احساسات خود هستند. آنها در معرض خطر بیشتری برای خودکشی و رفتارهای خود ویرانگر هستند. اما اختلال شخصیت مرزی چیست؟ علائم شخصیت مرزی چیست؟ تشخیص و درمان اختلال شخصیت مرزی چگونه است؟

    اختلال شخصیت مرزی یا به انگلیسی Borderline Personality Disorder نوعی وضعیت سلامت روانی است که با نوسانات شدید خلق و خو، بی ثباتی در روابط بین فردی و تکانشگری مشخص می‌شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ترس شدیدی از تنها شدن دارند و در تنظیم احساسات خود به ویژه خشم مشکل دارند. آنها همچنین تمایل به نشان دادن رفتارهای تکانشی و خطرناک، مانند رانندگی پرخطر و تهدید به خودآزاری دارند. همه این رفتارها حفظ روابط را برای آنها دشوار می‌کند.

    اختلال شخصیت مرزی یکی از گروه‌هایی از شرایط به نام اختلال شخصیت «خوشه B» است که شامل رفتارهای نمایشی و نامنظم است. اختلالات شخصیت، الگوهای رفتاری مزمن و دراز مدتی هستند که رفتار فرد را انعطاف ناپذیر و پریشان می‌کند. بسیاری از افرادی که با اختلال شخصیت مرزی زندگی می‌کنند نمی‌دانند که به آن مبتلا هستند و ممکن است متوجه نباشند که راه سالم‌تری برای رفتار و ارتباط با دیگران وجود دارد.

    تفاوت بین اختلال شخصیت مرزی و اختلال دوقطبی چیست؟

    در حالی که اختلال دو قطبی نیز با نوسانات گسترده در خلق و خو و رفتار فرد بیمار مشخص می‌شود، با اختلال شخصیت مرزی (BPD) بسیار متمایز است. در شخصیت مرزی، خلق و خو و رفتار به سرعت در پاسخ به استرس فرد تغییر می‌کند، به ویژه در هنگام تعامل با افراد دیگر، در حالی که در اختلال دوقطبی، خلق و خوی پایدارتر و کمتر واکنشی است. افراد مبتلا به اختلال دوقطبی نیز برخلاف افراد مبتلا به BPD، تغییرات قابل توجهی در انرژی و فعالیت دارند.

    شخصیت مرزی چه کسانی را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟

    بیشتر اختلالات شخصیتی در سالهای نوجوانی و زمانی که شخصیت شما بیشتر رشد می‌کند و بالغ می‌شود دیده می‌شوند. در نتیجه، تقریباً همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی بالای 18 سال سن دارند.

    اگرچه هر کسی ممکن است به BPD مبتلا شود، اما اگر سابقه خانوادگی اختلال شخصیت مرزی داشته باشید، احتمال ابتلا به این بیماری در شما بیشتر است. افراد مبتلا به سایر بیماری‌های روانی مانند

    استرس و اضطراب و افسردگی یا اختلالات خوردن نیز در معرض خطر بیشتری قرار دارند. تقریباً 75 درصد از افرادی که به اختلال شخصیت مرزی تشخیص داده می‌شوند، زنان هستند.

    علت اختلال شخصیت مرزی

    روان پزشکان بر این باورند که BPD به دلیل ترکیبی از عوامل زیر است:

    • سوء استفاده و آسیب‌های دوران کودکی: تا 70 درصد از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در کودکی مورد آزار و تجاوز جنسی، عاطفی یا فیزیکی قرار گرفته‌اند. طلاق والدین، دلبستگی ضعیف والدین نسبت به فرزنداشان، مرزهای نامناسب خانوادگی و اختلال مصرف مواد مخدر در والدین نیز با اختلال شخصیت مرزی مرتبط است.
    • ژنتیک: برخی مطالعات نشان می‌دهند که اگر سابقه خانوادگی BPD دارید، به احتمال زیاد به این بیماری مبتلا شوید.
    • تغییرات مغزی: در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی، بخش‌هایی از مغز که احساسات و رفتار را کنترل می‌کند، به درستی ارتباط برقرار نمی‌کند که موجب بروز مشکلاتی بر نحوه عملکرد مغز آنها می‌شود.

    اختلال شخصیت مرزی چیست؟

    علائم اختلال شخصیت مرزی

    علائم و نشانه‌های اختلال شخصیت مرزی معمولاً در اواخر سال‌های نوجوانی یا اوایل بزرگسالی ظاهر می‌شوند. همچنین وقوع یک رویداد نگران کننده یا تجربه استرس‌زا می‌تواند علائم فرد بیمار را تحریک کند یا آنها را بدتر کند. با گذشت زمان، علائم معمولا کاهش می‌یابند و ممکن است به طور کامل از بین بروند. با این‌حال علائم اختلال شخصیت مرزی می‌تواند از نوع قابل کنترل آن تا نوع بسیار شدید این بیماری متغیر باشد و شامل هر ترکیبی از موارد زیر باشد

    ترس از رها شدن

    برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی معمول است که از تنهایی احساس ناراحتی کنند. وقتی افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احساس می‌کنند که رها شده یا مورد بی توجهی قرار گرفته‌اند، احساس ترس یا خشم شدید می‌کنند. آنها ممکن است محل اختفای عزیزان خود را ردیابی کنند یا مانع از ترک آنها شوند.

    روابط ناپایدار و شدید

    افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی حفظ روابط شخصی سالم را چالش برانگیز می‌دانند زیرا تمایل دارند دیدگاه خود را نسبت به دیگران به طور ناگهانی و چشمگیر تغییر دهند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی در برقراری برخی روابط مانند دوستی، ازدواج و ارتباط با اعضای خانواده اغلب آشفته و بی ثبات هستند.

    خودانگاره یا احساس ناپایدار از خود

    افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی اغلب تصوری مخدوش یا نامشخصی از خود دارند و اغلب احساس گناه یا شرم می‌کنند و خود را بد می‌بینند. آنها همچنین ممکن است به طور ناگهانی و چشمگیری تصویر خود را تغییر دهند که با تغییر ناگهانی اهداف، نظرات، شغل یا دوستان خود نشان داده می‌شود. آنها همچنین تمایل دارند پیشرفت خود را خراب کنند. به عنوان مثال، آنها ممکن است عمداً در یک آزمون مردود شوند، روابط خود را خراب کنند یا از یک شغل اخراج شوند.

    تغییرات سریع خلق و خو

    افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است تغییرات ناگهانی را در احساس خود نسبت به دیگران، خود و دنیای اطراف خود تجربه کنند. احساسات غیرمنطقی از جمله عصبانیت غیرقابل کنترل، ترس، اضطراب و نفرت به طور مکرر و ناگهانی در این افراد تغییر می‌کنند. این نوسانات معمولاً فقط چند ساعت و به ندرت بیشتر از چند روز طول می‌کشد.

    خودآزاری مکرر یا رفتار خودکشی

    افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی ممکن است پوست خود را بریده، بسوزانند یا به خود صدمه بزنند. آنها همچنین ممکن است افکار خودکشی داشته باشند.

    احساس پوچی دائمی

    بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احساس غمگینی، بی حوصلگی، برآورده نشدن یا خالی بودن میکنند. احساس بی‌ارزشی و نفرت از خود نیز در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی رایج است.

    افکار پارانوئید موقت

    اپیزودهای تجزیه‌ای، افکار پارانوئید و گاهی اوقات توهم ممکن است در اثر استرس شدید و یا معمولاً ترس از رها شدن، ایجاد شوند. این علائم موقتی هستند و معمولا آنقدر شدید نیستند که به عنوان یک اختلال جداگانه در نظر گرفته شوند.

    همه افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی این علائم را تجربه نمی‌کنند. شدت، فراوانی و طول مدت علائم برای هر فرد منحصر به فرد است.

    اختلال شخصیت مرزی چیست؟

    تشخیص اختلال شخصیت مرزی

    شخصیت افراد، در طول رشد و دوره کودکی و نوجوانی به تکامل خود ادامه می‌دهد. به همین دلیل، روان پزشکان معمولاً فرد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی را تا سن 18 سالگی تشخیص نمی‌دهند. گاهی اوقات، اگر علائم قابل توجه باشد و حداقل یک سال طول بکشد، ممکن است یک فرد کمتر از 18 سال نیز به BPD تشخیص داده شود. تشخیص اختلالات شخصیت، از جمله اختلال شخصیت مرزی، می‌تواند دشوار باشد، زیرا اکثر افراد مبتلا به اختلال شخصیت بینشی نسبت به رفتار مخرب و الگوهای فکری خود ندارند.

    هنگامی که آنها به دنبال کمک هستند، اغلب به دلیل شرایطی مانند اضطراب یا افسردگی ناشی مشکلات ایجاد شده توسط اختلال شخصیت آنها است، مانند طلاق یا روابط از دست رفته، نه خود اختلال. یک پزشک متخصص روان مانند روانپزشک، روانشناس یا مددکار اجتماعی بالینی می‌تواند اختلال شخصیت مرزی را تشخیص دهد.

    درمان اختلال شخصیت مرزی

    درمان اختلال شخصیت مرزی از نظر تاریخی چالش برانگیز بوده است. اما با روش‌های درمانی جدیدتر و مبتنی بر شواهد، بسیاری از افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی با علائم کمتر، بهبود عملکرد و کیفیت زندگی بهتر را تجربه می‌کنند. اما درمان موثر نیاز به زمان، صبوری و تعهد دارد. درمان ممکن است شامل روان درمانی (گفتار درمانی)، مصرف برخی داروها یا هر دو باشد. اگر بسیار مضطرب هستید یا در خطر آسیب رساندن به خود یا دیگران هستید، ممکن است روانپزشک شما یک اقامت کوتاه مدت در بیمارستان را توصیه کند. با اینحال انواع روش‌های درمانی که می‌تواند به درمان اختلال شخصیت مرزی کمک کند عبارتند از:

    رفتار درمانی دیالکتیکی (DBT): رفتار درمانی دیالکتیکی نوعی درمان است که به طور خاص برای افراد مبتلا به شخصیت مرزی ایجاد شده است. DBT بر کمک به پذیرش واقعیت زندگی و رفتارهای خود و همچنین کمک به یادگیری ایجاد تغییر در زندگی خود از جمله رفتارهای غیرمفید تمرکز می‌کند. این مهارت‌ها به شما در کنترل احساسات شدید، کاهش رفتارهای خود مخرب و بهبود روابط کمک می‌کنند.

    درمان شناختی رفتاری (CBT): درمان شناختی رفتاری نوعی درمان ساختاریافته و هدف‌گرا است. در این روش، روانشناس به شما کمک می‌کند افکار و احساسات خود را از نزدیک ببینید. متوجه خواهید شد که افکار شما چگونه بر اعمال شما تأثیر می‌گذارد. از طریق درمان شناختی رفتاری، می‌توانید افکار و رفتارهای منفی را بیاموزید و یاد بگیرید که الگوها و عادات فکری سالم‌تری داشته باشید.

    پیشگیری از اختلال شخصیت مرزی

    متأسفانه هیچ راهی برای پیشگیری از اختلال شخصیت مرزی وجود ندارد. بیشتر اوقات، علائم BPD با افزایش سن به تدریج کاهش می‌یابد. حتی دیده شده است که علائم برخی از افراد مبتلا به این عارضه در 40 سالگی ناپدید می‌شوند. با درمان مناسب، بسیاری از افراد مبتلا به BPD یاد می‌گیرند که علائم خود را مدیریت کرده و کیفیت زندگی خود را بهبود بخشند.

    کلام اخر

    اختلال شخصیت مرزی (BPD) نوعی وضعیت سلامت روان است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دارای نوسانات شدید خلقی، روابط ناپایدار و مشکل در کنترل احساسات خود هستند. مهم است که به یاد داشته باشید که اختلال شخصیت مرزی (BPD) یک وضعیت سلامت روان است. مانند همه شرایط سلامت روان، جستجوی کمک به محض ظاهر شدن علائم می‌تواند به کاهش اختلالات در زندگی شما کمک کنند. متخصصان سلامت روان می‌توانند طرح‌های درمانی ارائه دهند که می‌تواند به افراد مبتلا به BPD کمک کند تا افکار و رفتارهای خود را مدیریت کنند.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    آسیب‌های بدرفتاری والدین با کودکان

    / ۰ دیدگاه

    آسیب‌های بدرفتاری والدین با کودکان

    گاهی اتفاق یا مجموعه اتفاقاتی می‌افتد که باعث می‌شود والدین برخلاف میلشان برخورد بدی با دلبندشان داشته باشند. متاسفانه بعضی اوقات هم کار به جاهای باریک می‌کشد

    و بحث به «بدرفتاری با کودک» کشیده می‌شود که در خیلی از کشورهای دنیا عواقب قانونی سختی دارد. البته ما کاری با جنبه قانونی قضیه نداریم، ولی در ادامه نگاهی به مشکلاتی می‌اندازیم

    که بدرفتاری والدین با کودکان می‌تواند برای کودک به‌همراه داشته باشد؛ مشکلاتی که بسیاری از آن‌ها تا دوران بزرگسالی هم گریبان آدم را رها نمی‌کنند.

    بدرفتاری با کودکان را می‌توانیم به چهار نوع اصلی تقسیم کنیم که باهم اشتراک‌هایی هم دارند. این چهار نوع عبارت هستند از:
    • سوءاستفاده فیزیکی (جسمی)
    • سوءاستفاده جنسی
    • سوءاستفاده عاطفی
    • اهمال و بی‌توجهی

    علاوه‌ بر این، اغراق در بیان علائم پزشکی کودک یا جعل آن‌ها یا تظاهر به آن‌ها، اگر باعث انجام مداخله‌هایی شود که می‌تواند برای بچه ضرر به‌همراه داشته باشد، نوعی بدرفتاری با کودک محسوب می‌شود.

    سوءاستفاده فیزیکی

    سوءاستفاده جسمی یا فیزیکی یعنی آنکه مراقب یا ولیِ کودک به او آسیب جسمی بزند یا او را به کارهایی وادار کند که احتمال آسیب‌دیدگی در آن‌ها بالا است. اگر این صدمه‌زدن توسط کسی صورت بگیرد که ولی کودک محسوب نمی‌شود یا آنکه مسئولیتی نسبت به او ندارد، بحث کودک‌آزاری به معنایی که منظور ما است، مطرح نمی‌شود. بعضی از انواع سوءاستفاده جسمی عبارت هستند از: تکان‌تکان دادن کودک، پرت کردن او و حمله کردن به کودک یا گاز گرفتن یا سوزاندن او (مثلا با سیگار). 

    بچه‌های نوزاد، شیرخواره و نوپا بیشترین آسیب‌پذیری را دربرابر این نوع بدرفتاری دارند. بخشی از آن به‌ خاطر مراحل رشد خاص آن‌ها است که می‌تواند اولیای آن‌ها را خسته و کلافه کند؛ مانند: خوابیدن‌های گاه‌وبی‌گاه و کثیف کردن پوشک در سنین پایین و مشکل در رفتن به دستشویی در سنین بالاتر. همچنین بچه در این رده سنی قادر نیست که بدرفتاری با خود را به مراجع قانونی گزارش دهد.

    سوءاستفاده جنسی

    هر رفتاری که با هدف رضایت جنسی یک بزرگسال با کودکی انجام شود، سوءاستفاده جنسی محسوب می‌شود. همین‌طور اگر به‌جای فرد بزرگسال، کودک یا نوجوانی دست

    به این کار زده باشد که از لحاظ رشدی یا سنی، به شکل قابل‌ توجهی از قربانی بزرگ‌تر است، بازهم همین سوءاستفاده رخ داده است. البته میزان اختلاف سنی مجاز در کشورها و ایالت‌های مختلف آن‌ها باهم متفاوت است.

    انواع دخول یا نزدیکی، رابطه بدون دخول، عورت‌نمایی، نشان‌دادن محتوای جنسی به کودک، گرفتن عکس‌های نامناسب از او و مجبور کردنش به انجام اعمال جنسی با فردی دیگر،

    از نمونه‌های این نوع سوءاستفاده است. البته رفتارهای کنجکاوانه‌ای که بچه‌های کم‌وبیش هم‌سن انجام می‌دهند و بدون آنکه اجباری در کار باشد نواحی خصوصی بدنشان را در معرض دید

    یا لمس دیگری قرار می‌دهند (اصطلاحا دکتربازی) سوءاستفاده محسوب نمی‌شود.

    آسیب‌های بدرفتاری والدین با کودکان

    سوءاستفاده عاطفی

    سوءاستفاده عاطفی یعنی وارد کردن آسیب عاطفی، ازطریق کلام یا به‌واسطه اعمال.

    سرزنش شدید کودک یا فریاد/جیغ زدن سر او، تحقیر توانایی‌ها و دستاوردهای کودک و زیر سوال بردن او، ایجاد رعب و وحشت در کودک
    با تهدید کردن او و همین‌طور تشویق به اعمال مجرمانه، در همین دسته بدرفتاری‌ها قرار می‌گیرند.

    ضمنا سوءاستفاده عاطفی می‌تواند در غیاب کلمات و رفتار هم شکل بگیرد؛ یعنی زمانی که کودک از لحاظ عاطفی مورد کم‌توجهی قرار بگیرد.

    نادیده گرفتن کودک یا منع کردن او از معاشرت با دیگران جزو این نوع سوءاستفاده‌های عاطفی است.

    اهمال و بی‌توجهی

    بی‌توجهی به معنای عدم تامین نیازهای اساسی کودک از لحاظ جسمی، عاطفی، تحصیلی و پزشکی است. اهمال یا بی‌توجهی از این جهت با سوءاستفاده تفاوت دارد که معمولا بدون سوءنیت اتفاق می‌افتد.

    بی‌توجهی انواع مختلفی دارد؛ ازجمله:

    • بی‌توجهی جسمی، شامل عدم تامینِ: غذای مناسب، پوشاک، سرپناه، سرپرستی و محافظت از کودک دربرابر آسیب‌های احتمالی
    • بی‌توجهی عاطفی، به معنای عدم تامین محبت، عشق و دیگر انواع حمایت‌های عاطفی
    • بی‌توجهی تحصیلی، یعنی مواردی مثل: ثبت‌نام نکردن کودک در مدرسه، اطمینان حاصل نکردن از حضور او در کلاس درس یا آموزش ندادن درس‌ها در خانه (درصورتی‌که او را به مدرسه نمی‌فرستند)
    • بی‌توجهی پزشکی، یعنی اطمینان پیدا نکردن از آنکه کودک از مراقبت‌ها یا درمان‌های لازم برای مشکلات جسمی یا روانی خود بهره‌مند می‌شود

    علل بدرفتاری با کودکان

    بدرفتاری والدین با کودکان یا هرکس دیگری با آن‌ها دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. معمولا این دلایل در یک مورد خلاصه نمی‌شوند و مجموعه‌ای پیچیده از عوامل گوناگون، چنین وضعی را به وجود می‌آورند.

    اغلب پدر و مادرها می‌خواهند در خانه‌ای پر از آرامش از کودکشان مراقبت کنند و به او عشق بورزند، اما استرس، خستگی، نداشتن مهارت‌های پرورش کودک

    یا حمایت نشدن از سوی خانواده باعث می‌شود که کار نگهداری از بچه امان والدین را ببرد که همین می‌تواند بدرفتاری با کودک را به دنبال داشته باشد.

     

    آسیب‌های بدرفتاری والدین با کودکان

    این‌ها جزو شایع‌ترین علل بدرفتاری با کودکان هستند:

    • عدم حمایت کافی دیگران از والدین: نداشتن حمایت مناسب از سوی خانواده، دوست، شریک زندگی یا جامعه که در کار مراقبت از فرزند به والد کمک کند.
    • استرس: مشکلات مالی، مسائل کاری، بیماری و ناراحتی‌های جسمی-روحی یا مراقبت از عضوی از خانواده که معلولیت دارد یا نیازمند مراقبت‌های خاص است.
    • انتظارات غیر واقع‌ گرایانه و نامعقول: نبود درک و نداشتن اطلاعات کافی از رفتار بچه‌ها و مراحل رشد کودکان
    • ناتوانی ذهنی یا بیماری روحی-روانی: والدین ممکن است توانایی مراقبت درست از فرزندشان را نداشته باشند.
    • ضعف مهارت‌های فرزند پروری: احتمال دارد پدر و مادر اطلاع نداشته باشند که چطور باید از کودک مراقبت کنند یا آنکه بر این باور باشند که کتک‌زدن کودک برای تربیت یا تنبیه او لازم و منطقی است.
    • داشتن اعتیاد به موادمخدر، الکل یا قمار: اعتیاد می‌تواند روی توانایی والد برای پاسخ‌دادن به نیازهای کودک اثر منفی بگذارد.
    • عزت‌نفس پایین: والدین ممکن است به توانایی‌های خود در تامین احتیاجات کودک شک داشته باشند و ازطرفی کمک گرفتن از دیگران دراین‌مورد هم برایشان سخت باشد.
    • تجربیات تلخ دوران کودکی: پدر و مادر ممکن است در زمان کودکی، در خانواده خود تجربه بدرفتاری را داشته باشند. این مسئله می‌تواند باعث شود که آن‌ها در قبال فرزندشان و دیگران رفتار ناسالمی را در پیش بگیرند.

    آسیب‌ها و پیامدهای بدرفتاری با کودکان

    بدرفتاری با کودکان اغلب هم در کوتاه‌مدت و هم در بلندمدت، پیامدهای شدید جسمی، جنسی و روانی برای آن‌ها دارد. بعضی از این پیامدها عبارت هستند از: جراحت و آسیب‌ دیدگی (ازجمله آسیب به مغز و بروز معلولیت شدید)

    به‌ویژه در بچه‌های کم‌ سن‌ و سال و دچار شدن به استرس پس از سانحه، اضطراب، افسردگی و عفونت‌های مقاربتی (مانند: ویروس اچ‌آی‌وی). دختران نوجوان ممکن است با مشکلات دیگری مانند اختلالات ویژه زنان

    و بارداری ناخواسته روبه‌رو شوند. بدرفتاری با کودک می‌تواند روی توانایی‌های ذهنی و عملکرد تحصیلی او تاثیر منفی بگذارد و شدیدا او را به‌سوی مصرف افراطی الکل و اعتیاد به موادمخدر سوق دهد.

    این خودش عاملی است برای افزایش احتمال دچار شدن به بیماری‌هایی مثل ناراحتی‌های قلبی-عروقی و سرطان.

    کودکانی که با سوءرفتار مواجه شده‌اند، در بزرگسالی در معرض مشکلات رفتاری و بیماری‌های جسمی و روانی قرار دارند؛ یعنی چیزی مانند موارد زیر:

    • دست به خشونت زدن یا قربانی خشونت شدن
    • افسردگی
    • سیگار کشیدن
    • چاقی و اضافه‌وزن
    • رفتارهای جنسی پرخطر
    • بارداری ناخواسته
    • مصرف افراطی الکل، داروهای آرام‌بخش یا موادمخدر

    خشونت به‌خرج‌دادن در مورد کودکان همچنین به نابرابری تحصیلی دامن می‌زند. بچه‌هایی که در کودکی تجربه مواجهه با خشونت را داشته‌اند ۱۳ درصد بیشتر از دیگر بچه‌ها احتمال دارد که موفق به اتمام مدرسه و فارغ‌التحصیلی نشوند.

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • دسته‌بندی نشده,  مقالات

    ذهنیت رشد چیست؟

    / ۰ دیدگاه

    ذهنیت رشد چیست؟

    داشتن ذهنیت رشد به چه معناست؟

    طرز فکر رشد چیست؟ مفهوم ذهنیت رشد در ابتدا توسط کارول دوک روانشناس استنفورد توسعه داده شد. او این ایده را در ذهنیت: روانشناسی جدید موفقیت به مردم معرفی کرد. در این کتاب، دوک نشان می دهد که چگونه افراد (به ویژه دانش آموزان) را می توان به دو گروه تقسیم کرد. کسانی هستند که ذهنیت رشد دارند و کسانی که ذهنیت ثابتی دارند.

    تعریف ذهنیت رشد:

    افراد دارای ذهنیت رشد معتقدند که مهارت و هوش چیزی است که افراد می توانند آن را توسعه دهند. آنها بر این باورند که در حالی که افراد دارای ویژگی ها و ویژگی های ذاتی هستند، موفقیت از رشد شخصی دائمی ناشی می شود.

    تعریف ذهنیت ثابت این است:

    در مقابل، کسانی که ذهنیت ثابتی دارند معتقدند استعداد و هوش چیزی است که یا دارید یا ندارید.

    یعنی برخی از افراد در برخی فعالیت ها خوب هستند و برخی دیگر در زمینه های مختلف برتری دارند. آنها معتقد نیستند که تمرین، شکست و توسعه استراتژی کلید رشد استعداد یا هوش است. آنچه دوک در مورد آن بحث می کند این است که کسانی که استعداد بالایی را در خود پرورش می دهند، اغلب افرادی با ذهنیت رشد هستند. جالب توجه است، کسانی که ذهنیت رشد دارند، موفقیت و توسعه مهارت بیشتری را تجربه می کنند. به هر دو صورت کار می کند.

    نکاتی را در مورد اینکه چگونه ذهنیت رشد می‌توانید توسعه دهید

    1. محل نشستن خود را مشخص کنید

    آیا خود را کم و بیش در گروه ذهنیت رشد می‌دانید و به دنبال این هستید که مطمئن شوید که در این مسیر باقی می‌مانید؟ یا خودتان را به عنوان یک ذهنیت ثابت توصیف می کنید؟ دانستن اینکه از کجا باید شروع کنید، مرحله اول است. اگر ندانید کجا هستید نمی توانید بگویید کجا بروید.

    2. بررسی کنید که چرا می خواهید یک ذهنیت رشد ایجاد کنید

    چه چیزی در ذهنیت رشد شما را به تغییر انگیزه می دهد؟ فکر می کنید یک طرز فکر رشد چه مزایایی به زندگی شما می دهد؟ درک این موضوع در مراحل دشوار توسعه این جهان بینی به شما هدف می دهد.

    ذهنیت رشد چیست؟

    3. نمونه هایی از افراد دیگری را که ذهنیت رشد را توسعه داده اند، بیابید

    با دوستان، خانواده و همکاران خود در مورد طرز فکر رشد صحبت کنید. ببینید آیا کسی که می شناسید روی توسعه آن کار کرده است یا خیر. آنها ممکن است بتوانند بینش های ارزشمندی را ارائه دهند.

    4. دیدگاه خود را نسبت به شکست تغییر دهید

    شروع کنید به شکست نه به عنوان نشانه ای از ناتوانی  بلکه به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری. هیچ کس در تلاشی که نمونه کامل هدف باشد شروع نمی کند. حتی بزرگترین ورزشکاران، هنرمندان و بزرگان تجاری جهان از کودکی با استعداد یا تخصص کمی شروع کردند.

    5. محدودیت های خود را درک کنید

    بدانید که برخی چیزها فراتر از آن چیزی است که می توانید به دست آورید. این به شما کمک می کند تا اهداف واقع بینانه تعیین کنید. این به شما کمک می کند تا درک کنید که برخی از تلاش ها (مانند آنهایی که ترکیب ژنتیکی شما برای آنها مناسب نیست) به تلاش بیشتری نیاز دارد.

    6. به نحوه صحبت و رفتار خود توجه کنید

    توجه کنید که چگونه در مورد استعداد و مهارت صحبت می کنید. آیا می بینید که جملاتی مانند “من در این کار خوب نیستم” یا “او ذاتاً با استعداد است” می گویید؟ این عبارات را با “من هنوز در این کار عالی نیستم” عوض کنید . و “او به وضوح تلاش زیادی برای تبدیل شدن به چنین استعدادی انجام داده است.” توجه کنید که اطرافیانتان چگونه صحبت می کنند و چگونه رفتار می کنند و سپس به دنبال کسانی باشید که ذهنیت رشد دارند و روابط شما را با آنها تقویت می کنند

    7. در مورد انعطاف پذیری مغز بیاموزید

    اگر از آن دسته افرادی هستید که عاشق یادگیری در مورد نحوه عملکرد مغز انسان هستید، پس به فکر فرو رفتن در دنیای نوروپلاستیسیته باشید . این به شما یک دیدگاه فیزیولوژیکی منظم در مورد نحوه عملکرد واقعی طرز فکر رشد می دهد.

    ذهنیت رشد چیست؟

    اکنون که برخی از افسانه های رایج را از بین برده ایم، بیایید به چهار واقعیت در مورد طرز فکر رشد نگاه کنیم.

    1. بیشتر مردم جایی در این بین هستند

    هنگامی که پروفسور کارول دوک ذهنیت دانشجویان را تجزیه و تحلیل کرد، یک نتیجه کاملا دودویی را شناسایی نکرد. اگرچه اکثر دانش‌آموزان در کلاس درس به شدت به یک طرف یا طرف دیگر متمایل می‌شوند، اما مشخص شد که اکثر دانش‌آموزان جایی در وسط ذهنیت دارند. برای مثال، آنها ممکن است بر این باور باشند که توانایی آنها برای پیشرفت در ریاضیات به راهبردهای تدریس و توجه و تعهد آنها به فرآیند یادگیری مربوط می شود. اما آنها همچنین ممکن است باور کنند که توانایی خواندن و نوشتن آنها ذاتی است. همین مشاهدات را می توان در محل کار انجام داد.

    2. طرز فکر رشد چیزی بیش از تلاش است

    دوک خاطرنشان می کند که به نظر می رسد برخی از معلمان معتقدند که می توانند پیشرفت دانش آموز را با گفتن اینکه بیشتر تلاش کنند، بهبود بخشند. او این را “ذهن رشد نادرست” می نامد. تلاش مهم است. اما مهم‌تر نگرش دانش‌آموز نسبت به یادگیری یک چیز جدید و دیدگاه آنها نسبت به شکست به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری است.

    3. همه نمی توانند به همه چیز دست یابند

    هر فردی محدودیت هایی دارد که مداخله ذهنیت رشد ممکن است به مبارزه با آن کمک کند، اما نمی تواند به طور کامل بر آنها غلبه کند. به عنوان مثال جوانی 22 ساله که قد کوتاهی دارد، نمی تواند یک والیبالیست شود.

    4. نتایج مثبت ناشی از طرز فکر رشد و تلاش برای رسیدن به هدف است

    دانش‌آموزان و کارمندان ذهنیت رشد افرادی هستند که می‌دانند بهبود مثبت  امکان‌پذیر است. آنها معتقدند که برای رسیدن به اهداف خود باید:

    • به شکست به عنوان بخشی از یادگیری نگاه کنید
    • زمان بگذارید
    • چالش را در آغوش بگیرید
    • برای غلبه بر هر چالش استراتژی های جدیدی را توسعه دهید

    کار برای رسیدن به یک هدف بدون این دیدگاه ها بعید است که نتایج مثبتی را به همراه داشته باشد. پرورش ذهنیت رشد بدون صرف زمان و تمرین لازم برای ایجاد یک مهارت جدید کار زیادی انجام نمی دهد.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    خودمحوری چیست

    / ۰ دیدگاه

    خودمحوری چیست

    خودمحوری و خود برتربینی در بینش توحیدی سرانجام سقوط انسان است؛ چرا که حرکت به سمت خدا حرکت به سمت کمال مطلق است. اما حرکت به سمت خود، گرفتن فاصله و دور شدن از کمال مطلق است

    و در نتیجه سقوط انسان را به دنبال دارد. از تاثیرات و پیامدهای خودبرتربینی، خودمحوری است که انسان خود را محور حق و باطل، درست و غلط بداند و تشخیص خود را معیار نیک و بد بداند و مردم را به تبعیت از خود دعوت نماید.

    هرچیزی را برای خود بخواهد و تنها آنچه را که خود می ‌فهمد صحیح بداند. ممکن است خود محوری در یک جامعه یا یک کشور بروز کند که خطرات آن به مراتب بیشتر و شدیدتر است. جامعه خود محور تمام ارزش‌ های انسانی و اجتماعی و اخلاقی را در محورهایی قرار می‌ دهند که منافع مذاکره را فراهم کند و چنان‌ چه همان ارزش ‌ها در مکانی دیگر باشد به صورت کلی از اعتبار ساقط و بی ‌ارزش است.

    نشانه های خودمحوری دقیقا به چه صورت است

    نشانه های خود محوری:

    نشانه‌ های خودمحوری شامل موارد زیر هستند:

    • استبداد رای

    یکی از واضح‌ ترین نشانه‌ های انسان ‌های خودمحور، استبداد رای و دیکتاتوری محسوب می‌ شود. به دلیل این روحیه به هر روشی که بتوانند تلاش می ‌کنند خواسته‌ ها و اهداف خود را ممکن سازند و در مقابل هیچ منطقی تسلیم نمی ‌شود؛ چرا که احساس می ‌کنند که در صورتی که حتی در برابر سخن منطقی دیگران تسلیم شوند موقعیت و ابهت دروغین آن ‌ها شکست خواهد خورد.

    • ترویج تملق

    خودمحوران، به تملق علاقه دارند، در نتیجه اشخاصی را دور خود گرد می‌ کنند که همیشه زبان به چاپلوسی آن‌ ها باز می‌کنند و در تمام حرکت‌ها و تصمیم‌ گیری ‌ها آنان را تحسین کنند.

    • دوری گزيدن از انتقاد

    دیکتاتورهای خود محور به سبب خوگرفتن با چاپلوسان به شدن از انتقاد دیگران ترغیب می ‌شوند. آن‌ ها بدون بررسی انتقادها تلاش می ‌کنند با افراد انتقاد کننده برخورد کنند تا کسی جرات انتقاد از آن‌ها را پیدا نکند. آن‌ ها صحبت ‌های نصیحت ‌کننده ‌ها را دشمن خود تلقین کرده و حتی دلسوزی ‌های نزدیک ‌ترین اشخاص خود را بدخواهی برداشت می‌ کنند.

    • بيگانگي با ارزش ‌ها

    ویژگی ‌های میسر انسان‌ های خودمحور را به خوبی نشان می ‌دهد که آن‌ ها با ارزش ‌های انسان‌ ساز اسلامی غریبه هستند و اعتقاد چندانی به آن‌ ها ندارند. برای نابود کردن روحیه خودمحوری علاوه‌ بر روش‌ های درمان بیماری، جایگزین ساختن خدا به جای خود است.

    خدا محوری از بنیادی ‌ترین و مهم‌ ترین موارد پس از فلسفه بعثت انبیا است. قرآن می ‌فرماید؛ به تحقیق در بین هر امتی پیامبری را به رسالت ترغیب کردم تا انسان ‌ها را به بندگی خدا دعوت کنند. انبیا بر مبنای رسالت آسمانی خود، با تمام وجود تلاش می ‌کردند تا انسان‌ها را به فطرت اولیه خود بازگرداند و از آن‌ ها موجوداتی خدا محور بسازد.

    خودمحوری به چند شکل مشاهده می ‌شود؟

     خودمحوری ‌های مستقیم

    فضا:

    کودک در سن ۵ سالگی به صورت تقریبی می ‌تواند دست راست خود را تشخیص دهد، در سن ۷ سالگی نیز قادر است دست راست شخص مقابل را تشخیص دهد.

    زمان:

    چنان‌چه از کودک سوال شود که آیا تو از پدرت جوان ‌تر هستید، جواب کودک در پاسخ به این سوال بله هست. ولی در حقیقت جوان بودن خود را با کوچک ‌تر بودن در نظر می ‌گیرد.

    علیت: هر چیزی که در طبیعت وجود دارد علتی دارد. به عنوان مثال خورشید روز را و ماه شب را روشن می ‌کند، برای این ‌که انسان بتواند ببیند. هنگام شب هوا تاریک می‌ شود برای این ‌که انسان ‌ها به خواب بروند.

     خودمحوری‌ های غیر مستقیم

    در این خود محوری کودک مساله را با منِ خود در ارتباط قرار می‌ دهد که عبارتند از:

    • جاندار پنداری (جان گرایی)

    معمولا کودکان بر این باور هستند که همه چیز جان دارو. هر غیر جانداری را صاحب اراده و هوشیاری می ‌پندارند. جان پنداری به صورت زیر اصلاح می‌ شود:

    1. بین سن ۶ الی ۷ سالگی کودکان براین باورند که همه چیز جاندار است.
    2. بین سن ۸ الی ۹ سالگی کودکان براین باور هستند که هر چیزی که حرکت می‌کند، پس جاندار است.
    3. بین سن ۱۱ الی ۱۲ سالگی کودکان براین باور هستند که هر چیزی که خودش حرکت می ‌کند، پس جاندار است.
    4. در سن ۱۲ سالگی نیز کودکان به این باور هستند که فقط موجودات زنده و نباتات جان دارند.

     

    خودمحوری چیست

    به دلیل خودمحوری، کودکان باور دارند که اتفاقات طبیعی با دست انسان و اعمال او صورت می‌ گیرد. خورشید، ماه، ستارگان، کوه‌ها را انسان آفریده است. ساخته ‌پنداری یک نوع تفکر پیش علیت محسوب می‌ شود که در آن کودک انگیزه‌ های روان شناختی را علت حقیقی چیزها می ‌داند.

    خودمحوری ‌های اجتماعی

    این خودمحوری در خصوص کاربرد قواعد در فعالیت ‌ها محسوب می ‌شود. مانند قبول نکردن قواعد بازی از سمت کودکان.

    خود محوری در مذاکره، خودمحور بودن چه تاثیری بر روند مذاکره دارد؟

    خود محوری در مذاکره، رفتار خودمحورانه چه در زندگی خصوصی و چه در محیط مذاکره، تاثیرات مخربی را می ‌تواند در پی داشته باشد. رفتارهای خودخواهانه در مرور زمان افراد را دور کرده و انرژی منفی را به جهت فرد خودمحور برگشت می ‌دهد. خود محوری در مذاکره ممکن است نتایج جبران ناپذیری را به دنبال داشته باشد و در پایان مذاکره بدون بازخوردی را ایجاد می ‌کند.

    خود محوری در مذاکره از کجا نشات می ‌گیرد؟

    افراد یا مذاکره کنندگانی که با مشکل خودمحور بودن رو به رو هستند، ممکن است در کودکی با اصول و قوانین منحصر به ‌فردی مواجه بوده باشند. این گروه افراد در کودکی بیش از حد و به صورت غیر عادی مورد توجه قرار گرفته ‌اند و چنان ‌چه مورد توجه قرار نگرفته باشند رفتارهای غیرمنطقی از جمله خشم، ناراحتی، پایکوبی را از خود نشان می ‌دهند.

    برخی اوقات به افراد خودمحور بیش از حد امتیاز داده شده است و اکنون در زمان بزرگسالی چنان ‌چه “نه!” بشنوند یا انکار شوند، تحریک شده و ناخوداگاه برخوردهای نامناسبی را از خود نشان می ‌دهند.

    خودمحوری چگونه مانع تفکر عاقلانه می ‌شود؟

    حال که متوجه شدید خودمحوری چیست و چه تاثیراتی می ‌تواند در نتایج مذاکرات داشته باشد؛ نوبت به پاسخ دادن به سوالی دیگر می ‌رسد؛ خودمحوری چگونه مانع تفکر عاقلانه می ‌شود؟

    زمانی که یک تیم والیبال در حال بازی است و نتایج بسیار خوبی در رقابت‌های مختلفی کسب می‌ کند، موجب افتخار مربی می‌ شود. همین ‌طور، زمانی که یک فروشنده در حال فروش یک محصول است،

    چنان‌ چه این باور را داشته باشد آن محصول بی‌نظیر است، میزان فروشش عالی خواهد بود.

    در واقع، براساس نظر اکثر روانشناسان اجتماعی، داشتن افکار مثبت در رابطه با آینده و قابلیت‌ های فردی می ‌تواند تاثیر قابل توجهی در زندگی هر فردی داشته باشد. مطابق با این دیدگاه،

    این افکار از اعتماد به نفس ما حفاظت کرده و در مقابله با مسئولیت ‌های سخت به ما کمک می ‌کنند؛ ولی اعتماد بیش از حد و خود مرکز بینی غیر منطقی می ‌تواند در نحوه مقابله کردن ما با حوادث زندگی

    بسیار تاثیرگذار باشد. بدون شک، چیزی که شما را به افکار افراطی و ایجاد وهمی

    که وجود خارجی ندارد ترغیب کند، ریسک ‌هایی را به دنبال داشت

     

    خودمحوری چیست

    ۴ روش غلبه بر خودمحوری

    مطابق با درمان های شناختی در روان شناسی از راهکارهای مختلفی می توان برای غلبه بر خودمحوری استفاده کرد. راهکارهایی همچون:

    1. خوب است که به فرد خودمحور کمک کنیم تا درباره ی باورهای غلطش درباره ی خود بزرگ بینی، حساسیت بیش از حد نسبت به ارزیابی شدن از طرف دیگران و عدم همدلی با دیگران به آگاهی برسد.
    2. فرد خود محور باید یاد بگیرد تا باورهای غلط و خیالبافی هایش را با تمرکز بر روی تجربه های لذت بخش روزمره و قابل وصول جایگزین کند.
    3. این افراد با استفاده از مدیتیشن و مراقبه می توانند به آرامش برسند، با انتقاد های دیگران روبرو شوند و آنها را بپذیرد.
    4. آنها باید بیاموزند که به جای تمرکز مداوم بر احساسات خود بر احساسات دیگران تمرکز کرده و بتوانند به نیازهای دیگران نیز توجه کنند‌.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    خودتخریبی چیست

    / ۰ دیدگاه

    خودتخریبی چیست

    اگر همیشه احساس می‌کنید که شایسته شغل خوب، ترفیع یا قدردانی از خود نیستید، ممکن است به سندرم خودویرانگری مبتلا باشید. اما این سندرم قابل مدیریت است.

    آیا تا به حال این سوال را از خود پرسیده‌اید که شما کی هستید و آیا واقعاً شایسته موفقیت هستید؟ احساس « خودویرانگری» می‌تواند تجربه‌ای ناخوشایند برای هر کسی باشد، به خصوص اگر در انجام کارهایتان خوب هستید.

    فهمیدن اینکه چرا بسیاری از افراد این سندرم را تجربه می‌کنند  به شما کمک می کند تا بدانید که در مورد آن چه کاری می‌توانید انجام دهید.

    سندروم خودویرانگری به انگلیسی(impostor syndrome)، که گاهی اوقات به عنوان «سندرم خودفریبی» نیز شناخته می‌شود،

    بر اساس تحقیقات سال ۲۰۱۸، سندروم خودویرانگری نوعی خودکم‌بینی و اعتقاد نادرست است که شما به اندازه‌ای که دیگران شما را می‌بینند، به خود مطمئن نیستید.

    «افراد مبتلا به سندروم خودویرانگری در درونی کردن موفقیت خود مشکل دارند و آن را به عوامل خارجی مانند شانس نسبت می‌دهند»، Emma Giordano ، یک درمانگر سلامت روان در Empower Your Mind Therapy در شهر نیویورک، می‌گوید:

    همه ممکن است گاهی اوقات با عدم اعتماد به نفس در توانایی‌های خود مواجه شوند. اما افرادی که سندروم خودویرانگری را تجربه می‌کنند، تمایل دارند که دستاوردهای بالایی داشته باشند و دارای پیشینه‌های تحصیلی متنوع و تجربه حرفه‌ای کافی باشند. با وجود این، آنها ممکن است اغلب احساس ناکافی بودن و خودکم‌بینی داشته باشند..

    علائم و نشانه‌های سندروم خودویرانگری

    افراد مبتلا به سندروم خودویرانگری تمایل دارند که تلاش‌ها، مهارت‌ها و دستاوردهای خود را دست کم بگیرند.

    در اینجا برخی از علائم رایج سندرم خودویرانگی آورده شده است:

    • وابستگی به تأیید خارجی
    • ترس از اینکه انتظارات خود و دیگران را برآورده نکنید
    • کار بیش از حد و تلاش برای موفقیت بیشتر
    • خود تخریبی قبل از انجام تلاش‌های جدید
    علائم سندروم خودویرانگری بسته به تجربه، شرایط، پیش زمینه و ویژگی‌های شخصیتی فرد متفاوت است.

    علائم رایج همراه با سندروم خودویرانگری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

    • افسردگی
    • سطح بالایی از پریشانی
    • احساس گناه و شرم
    • رفتارهای نامناسب

    خودتخریبی چیست

    انواع سندروم خودویرانگری

    بسته به ویژگی‌های شخصیتی و شرایط شما، سندروم خودویرانگری می‌تواند به چند روش مختلف ظاهر شود.

    پنج نوع شناخته‌شده سندروم خودویرانگری عبارتند از:

    کمال‌گرا 

    کمال‌گرایان اغلب به نقص‌های خود توجه می‌کنند تا آنچه را که به خوبی انجام داده‌اند. آنها ممکن است به ندرت از کار خود یا خود راضی باشند.

    برای مثال، یک دانشجوی تحصیلات تکمیلی یک تز دکترا قوی و قانع کننده ارائه می‌دهد، اما بعد از آن فقط به یک چیز فکر می‌کند که ای کاش کار متفاوتی انجام می داد. این دانشجو حتی با وجود اینکه برای ارائه خود مورد تحسین و تمجید قرار گرفته است، باز هم احساس می‌کند که یک جعل‌کار است.

    موهبت طبیعی

    کسی که ضریب هوشی بالایی دارد یا مهارت‌های خاصی دارد ممکن است فکر کند که ارزش او به عنوان یک فرد به توانایی او در یادگیری سریع و آسان آن مهارت‌ها بستگی دارد.

    بنابراین، آنها ممکن است وقتی قادر به یادگیری چیزی جدید به تنهایی نیستند، ناامید شوند.

    مثلاً کسی که به طور طبیعی استعداد موسیقی دارد و سعی می‌کند خودش نواختن گیتاررا یاد بگیرد ممکن است وقتی بدون معلم نمی‌تواند این کار را انجام دهد، ناامید شود.

    سندرم خودویرانگری ممکن است این احساس را به جنبه‌های دیگر زندگی آنها تعمیم دهد.

    فردی که به تنهایی کار می‌کند

    کسی که به تنهایی کار می‌کند ممکن است مشکل داشته باشد که از دیگران کمک بخواهد، حتی زمانی که واقعاً به آن نیاز دارد.

    مثلاً یک سردبیری که وظایف زیادی را بر عهده گرفته و چندین مهلت زمانی را برای رسیدن به اهداف انتشار ماهانه خود بعلت عدم درخواست کمک از همکاران خود از دست داده است. این ممکن است به دلیل ترس از اینکه دیگران فکر کنند که قادر به انجام کار خود نیستند.

    فردی که احساس می‌کند هرگز کافی نیست

    یک متخصص ممکن است حتی با داشتن مهارت‌ها و دستاوردهای زیاد، باز هم احساس کند که به اندازه کافی خوب نیست.

    مثلاً یک زن با بیش از ده سال سابقه در صنعت تبلیغات که مدیر یک تیم از افراد کم‌تجربه‌تر است، ممکن است احساس کند که هرگز نمی‌تواند به اندازه همکاران مرد خود که مدیریت آژانس را بر عهده دارند، موفق باشد.

     

    این نوع افراد ممکن است همیشه در مقایسه با دیگران احساس کمبود کنند و به موفقیت‌های خود شک داشته باشند. آنها ممکن است از پذیرفتن مسئولیت‌های جدید یا درخواست کمک از دیگران خودداری کنند، زیرا احساس می‌کنند که نمی‌توانند انتظارات را برآورده کنند.

    این احساسات می‌تواند بر زندگی شخصی و حرفه‌ای این افراد تأثیر منفی بگذارد. آنها ممکن است از روابط خود عقب بمانند، از فرصت‌های شغلی جدید اجتناب کنند و در نهایت از زندگی خود لذت نبرند.

    فردی که در قالب یک قهرمان زندگی می‌کند

    افراد مبتلا به این نوع سندرم خودویرانگری اغلب خود را فراتر از محدودیت‌های خود تحت فشار قرار می‌دهند. آنها ممکن است احساس کنند که دیگران اعتقاد ندارند که آنها قادر به موفقیت هستند. این همچنین ممکن است ناشی از این احساس باشد که برخی از مردم انتظارات متفاوتی از شما نسبت به دیگران دارند.

    چه عواملی باعث سندرم خودبرترپنداری می‌شوند؟

    سندرم خودویرانگری ممکن است به برخی از شرایط سلامت روان مانند اختلال اضطراب اجتماعی  یا اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی مرتبط باشد.

    برخی از محیط‌های حرفه‌ای یا شرایط محل کار ممکن است به پرورش احساسات سندرم خودویرانگری کمک کند، به ویژه آنهایی که:

    • غیرقابل حمایت
    • ناسالم
    • بیش از حد انتقادی
    • استثماری
    • منجر به روحیه پایین

    محیط‌های کاری که در آن کارمندان احساس می‌کنند عملکرد خوبی ندارند می‌تواند باعث ایجاد شک و تردید در خود شود.

    علاوه بر این زنان بیشتر از مردان دچار سندرم خودویرانگری می‌شوند. از آنجا که افراد از گروه‌های حاشیه‌ای نیز به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می‌گیرند، ممکن است در دفاع از خود در محل کار بیشتر مشکل داشته باشند.

    چگونه با سندرم خودویرانگری مقابله کنیم؟

    برای غلبه بر احساسات ناامنی، مفید است که خودتان را به خاطر ویژگی‌های منحصر به فردی که شما را شما می‌سازد، یادآوری کنید. این همیشه به طور طبیعی اتفاق نمی‌افتد.

    می‌توانید با شناسایی نقاط قوت ذاتی خود و مهارت‌های آموخته شده و بررسی جنبه‌های شخصیتی خود که شما را از دیگران متمایز می‌کند، شروع کنید.

    درک اینکه شما چه کسی هستید و چه چیزی شما را به حرکت درمی‌آورد، می‌تواند به شما در ایجاد اعتماد به نفس و عزت نفس کمک کند و به شما کمک کند تا فردیت خود را همراه با توانایی‌های خود بپذیرید.

    توسعه خودآگاهی نیز بسیار مهم است. Giordano یک فرآیند پنج مرحله‌ای را برای کمک به شما در مقابله با سندرم خودویرانگری توصیه می‌کند:

    ۱. افکار خود را بپذیرید

    تمرین آگاهی ذهنی به معنای توجه به افکار خود در آن لحظه و بررسی تأثیر آنها بر شماست. مشاهده یا آگاهی از هرگونه افکار منفی می‌تواند به شما امکان دهد آنها را به چالش بکشید و بازنگری کنید.

    ۲. شواهد را در نظر بگیرید

    به یاد داشته باشید که برای رسیدن به جایی که هستید بسیار سخت کار کرده اید. ممکن است بخواهید تحریف‌های شناختی یا فیلترهای فکری را که ممکن است خلاف آن را به شما می‌گویند بررسی کنید. در نظر بگیرید که آیا شواهدی وجود دارد که نشان دهد شما به آن تعلق ندارید.

    احتمالاً متوجه خواهید شد که شواهد بیشتری وجود دارد که نشان می‌دهد شما لایق هستید.

    سعی کنید لیستی از دستاوردهای خود که شما را به اینجا رسانده است تهیه کنید (و آن را در دسترس داشته باشید در صورت نیاز به یادآوری).

    ۳. جملات تاکیدی مثبت می تواند کمک کند

    جملات تاکیدی جملات مثبت و کوتاهی هستند که می‌توانید آنها را در معرض دید قرار دهید تا به یاد داشته باشید که چقدر ارزشمند هستید.

    هرچه خاص‌تر باشند، بهتر است. یادداشت‌های چسبنده رنگی برای این تمرین مناسب هستند.

    جیوردانو پیشنهاد می‌کند عباراتی مانند “من برای آنچه دارم سخت کار کرده‌ام” یا “من شایسته موفقیت خود هستم” را بیان کنید.

    ۴. سعی کنید احساسات خود را با دیگران در میان بگذارید

    در حالی که ممکن است نخواهید احساسات بی‌ارزش خود را به کل جهان اعلام کنید، جیوردانو توصیه می‌کند آنچه را که در حال تجربه آن هستید با اعضای خانواده مورد اعتماد، دوستان، همکاران یا مربیان خود در میان بگذارید. آنها احتمالاً در مقطعی این احساسات را تجربه کرده‌اند.

    جیوردانو می‌گوید: “این می‌تواند مفید باشد که بدانید در شک و تردید خود تنها نیستید.”

    ۵. تعیین اهداف واقع بینانه را در نظر بگیرید

    شما می توانید با تعیین اهداف معقول که می توانید مدیریت کنید، خود را برای موفقیت آماده کنید.

    در حالی که مهم است خود را به چالش بکشید، اهداف غیرواقعی یا بلندپروازانه می‌توانند منجر به ناامیدی و شکست شوند.

    البته، هر وقت به اهداف خود رسیدید، سعی کنید موفقیت‌های خود را جشن بگیرید.

    خودتخریبی چیست

    لزومی ندارد که سندرم ایمپوستور شما را از پذیرفتن آنچه هستید و اعتراف به دستاوردهایتان باز دارد.

    سعی کنید صدای منتقد درونی خود را با تاکید مجدد به خود که شایسته هستید و متعلق به این مکان هستید ، به چالش بکشید.

    در حالی که پرورش پذیرش خود مستلزم تمرین است، اما یکی از اجزای کلیدی ایجاد یک حس قوی از خودپنداره و عزت نفس است.

    به یاد داشته باشید که صحبت کردن با یک متخصص سلامت روان می تواند به شما یادآوری کند که در این احساس تنها نیستید.

    اطراف خود را با افرادی در نظر بگیرید که به شما احترام می گذارند و شما را تحسین می کنند و می توانند تمام هدایای منحصر به فردی را که باید ارائه دهید را به شما یادآوری کنند.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    راهکار جلوگیری از نشخواری فکری

    / ۰ دیدگاه

    راهکار جلوگیری از نشخواری فکری

    بیش از حد فکر کردن، که با نام‌های نشخوار فکری و Overthinking هم شناخته می‌شود، مشکلی است که امروزه اغلب مردم با آن مواجه هستند. افراد درگیر با نشخوار فکری موضوعات را بیش از حد معمول تجزیه و تحلیل می‌کنند و در نتیجه‌ی این کار، با افکار و نگرانی‌های منفی دست به گریبان می‌شوند. این نوع از تفکر می‌تواند به وسواس تبدیل شود و بار سنگین اضافه‌ای را به ذهن تحمیل کند.

    برای اطلاعات بیشتر می توانید با مراجع به قسمت مقالات در رابطه با نشخواری فکری مطالعه بفرمایید

    وقتی بیش از حد فکر می‌کنید دوست دارید تمام نتایج ممکن را برای یک موقعیت تصور کنید و مسیر رسیدن به همه‌ی آن‌ها را به طور کامل تجزیه و تحلیل کنید. این اتفاق می‌تواند منجر به انفعال مغز شود، تا حدی که دیگر قادر به تصمیم‌گیری یا اقدام برای آن کار نباشید. در نتیجه بهره‌وری و سلامت روانی شما کاملا تحت تاثیر این موضوع قرار می‌گیرد. نشخوار فکری می‌تواند در ذهن افکار مزاحم ایجاد کند، تمرکز را از بین ببرد و باعث ایجاد احساس اضطراب یا حتی پارانویا شود.

    این عارضه فقط مخصوص بزرگسالان نیست و کودکان و نوجوانان هم می‌توانند به آن دچار شوند. کودکان و نوجوانانی که به Overthinking دچار هستند مشکلات خواب، اضطراب و افسردگی را تجربه می‌کنند و توانایی پیدا کردن دوست را از دست می‌دهند. همچنین عملکرد آن‌ها در مدرسه افت پیدا می‌کند و می‌توانند با مشکلات جدی روبه‌رو شوند.

    ۶ تکنیک برای درمان نشخوار فکری

    درست است که عارضه‌ی نشخوار ذهنی خیلی آزاردهنده است و می‌تواند مشکلات بزرگی برای شما ایجاد کند، اما خبر خوب اینکه حتی اگر نتوانید ریشه نشخوار فکری را پیدا کنید، می‌توانید با انجام کارهای ساده‌ای بر آن غلبه کنید و از سلامت ذهن خود محافظت کنید.

    ۱. ذهن آگاهی برای جلوگیری از نشخوار فکری

    اولین قدم برای مقابله با نشخوار ذهنی پیدا کردن و تشخیص زمان‌هایی است که آن را انجام می‌دهید. وقتی نسبت به افکارتان آگاه باشید، می‌توانید برای بهبود آن‌ها قدم بردارید. یکی از روش‌های موثر در این راه تمرین ذهن آگاهی است. تمرکز بر لحظه‌ی اکنون و پذیرفتن اتفاقات همانطور که هستند، می‌تواند بسیار موثر باشد.

    ۲. خودتان را مشغول نگه دارید

    تکنیک دیگری که می‌تواند به شما کمک کند شرکت در فعالیت هایی است که شما را از افکارتان دور می‌کند. ورزش، مطالعه یا گذراندن وقت با دوستان و خانواده می‌تواند برای شروع عالی باشد.

    جلوگیری از نشخواری فکری

    ۳. برای جلوگیری از نشخوار فکری افکار خود را به اشتراک بگذارید

    صحبت با یک درمانگر یا مشاور می‌تواند به شما در درک و مدیریت  افکار و احساساتی که تجربه می‌کنید کمک کند. همچنین می‌توانید این موارد را با دوستان و عزیزانتان به اشتراک بگذارید و از اتفاقاتی که در ذهنتان می‌گذرد برای آن‌ها صحبت کنید.

    ۴. یاد بگیرید که رها شوید

    باید یاد بگیرید و بپذیرید که شما قدرت کنترل همه چیز را ندارید و باید فقط روی مواردی که توانایی تغییرشان را دارید تمرکز کنید. فقط باور داشته باشید که برای آن قسمت‌هایی که تحت کنترل شما نیست قرار است اتفاق شگفت‌انگیزی بیفتد و به سادگی در زمان حال زندگی کنید.

    ۵. برای کاهش نشخوار فکری از شبکه‌های اجتماعی و اخبار فاصله بگیرید

    با این واقعیت که زندگی بالا و پایین دارد کنار بیایید و آن را درک کنید. شما منحصربه‌فرد هستید و مقایسه‌ی خودتان با دیگرانی که در شبکه‌های اجتماعی می‌بینید، شما را به هیچ نقطه‌ی خاصی نمی‌رساند. همچنین دنبال کردن بیش از حد اخبار می‌تواند باعث اضطراب و افسردگی شود. پس از اخبار فاصله بگیرید.

    ۶. مراقبت از خود را تمرین کنید

    عشق به خود بهترین روش عشق ورزیدن است. با ورزش، تغذیه‌ی سالم و تکنیک‌های تمدد اعصاب از سلامت جسمی و روحی خود مراقبت کنید.

    راهکار جلوگیری از نشخواری فکری

    شخوار فکری یا نشخوار ذهنی یک مشکل رایج در جوامع امروزی است که می‌تواند آثار مخربی بر سلامت و بهره‌وری روان داشته باشد. شما می‌توانید با تشخیص زمان‌هایی که درگیر این عارضه می‌شوید و اقداماتی برای فرار از این افکار، سلامت روان خود را بهبود بخشیده و زندگی شادتری را تجربه کنید. اگر خودتان به تنهایی نمی‌توانید در این مسیر پیش بروید، حتما از یک تراپیست کمک بگیرید.

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    خودآگاهی چیست؟

    / ۰ دیدگاه

    خودآگاهی چیست؟

    خودآگاهی چیست ؟ مهم‌ترین سئوالی که می‌خواهیم به آن رسیدگی کنیم مفهوم خوداگاهی یا Self-Awareness است. خودآگاهی یعنی توانایی شناخت و درک نیازها، نقاط ضعف و قدرت، شناخت توانمندی‌ها، شناخت نگرش‌ها، شناخت باورها، استعدادها، ارزش‌ها، عادات و هر جنبه دیگری که فرد را تشکیل می‌دهد.

    خودآگاهی یعنی شناخت خود از جنبه‌های مختلف و دانستن علایق، نقاط ضعف و قدرت و توانمندی‌ها و هرچیزی که یک انسان را تشکیل می‌دهد. خوداگاهی می‌تواند به موفقیت انسان در زندگی و آینده کمک بسیاری کند و باعث تصمیم گیری‌های صحیح در زندگی شود. برای اینکه بتوانید خوآگاهی را پیشرفت دهید و در آن رشد کنید می‌توانید از تکنیک‌های مختلفی مانند مایندفولنس، نوشتن وقایع روزانه و یوگا و … استفاده کنید.

    خودآگاهی یکی از پنج مولفه هوش هیجانی است که با شناخت و افزایش آن می‌تواند منجر به افزایش هوش هیجانی فرد شود. اهمیت یادگیری مهارت خودآگاهی یا Self-Awareness در این است که ما به تصور درستی از خود می‌رسیم و در این راه با موانع خوداگاهی نیز آشنا می‌شویم.

    ما همیشه به دنبال پاسخ برای این پرسش هستیم که من کیستم؟ این یعنی خودآگاهی ، انسان به خود آگاهی نیاز دارد.

    برای یافتن پاسخ این پرسش باید از خودمان شروع کنیم، این بدین معنیست که باید خود را از تمام جنبه‌های مختلف بررسی کنیم و به شناخت نسبتاً کاملی از خود دست یابیم. این شناخت بی شک فراتر از آشنایی با اطلاعات شخصی و ظاهری است و باید برای پرسش به این پاسخ به درونمان رجوع کنیم.

    خوداگاهی تعاریف متفاوتی دارد که شامل:

    • کسب شناخت و آگاهی نسبت به وجود خودمان. به طور مثال: آگاهی از نقاط ضعف و قوت، عقاید، باور و ..
    • خوداگاهی یعنی آموختن روش‌های منطقی برای اعمال کنش و واکنش در موقعیت‌های مختلف زندگی.

    چرا باید مهارت خودآگاهی را بیاموزیم ؟

    انسان در طول زندگی همواره با انتخاب‌های متعددی روبه رو است و اولین گام برای دستیابی به یک انتخاب عاقلانه و صحیح، خودآگاهی است. ما در زندگی انتخاب‌های ساده یا پیچیده‌ای را بر می‌گزینیم چرا که زندگی بدون انتخاب غیر ممکن است. پس زندگی بدون خودآگاهی بی معنا است. گاهاً انسان در مقطعی از زندگی دچار تعارض، اضطراب و ترس‌های مبهمی می‌شود که منبعی ناشناخته دارد و همه این موارد از عدم خودآگاهی نشات می‌گیرد.

    در دنیای مدرن، فرد با حجم عظیمی از اطلاعات مختلف رو به روست و تنها در صورت شناخت دقیق از شخصیت و علایق خود می‌تواند از بین آن‌ها دست به انتخاب بزند. به طور قطعی عدم آگاهی ما را به جهتی می‌برد که در تضاد با خودمان است و چه بسا با صرف ساعت‌ها در این مسیر نادرست، از خود نا‌امید و دلسرد می‌شویم. با کسب خوداگاهی انسان شناخت دقیقی از هویت خود می‌یابد و می‌تواند در هر مکان و زمانی از توانایی‌های خود بیشترین استفاده را بکند.

    خودآگاهی چیست؟

    ویژگی افراد خوداگاه

    افرادی که برای خودآگاهی ارزش قائل هستند و آن را یک عامل مهم در موفقیت می‌دانند همیشه به دنبال این هستند که خود را بیشتر و بهتر بشناسند. این افراد معمولا خصوصیات و ویژگی‌های یکسانی دارند که به آن‌ها در زندگی کمک می‌کند.
    • خصوصیات منفی و نقاط ضعف خود را می‌شناسند و سعی در اصلاح آن دارند.
    • از تصمیمات خود در زندگی احساس رضایت دارند؛ زیرا با آگاهی و شناخت تصمیمات خود را گرفته‌اند.
    • خصوصیات مثبت و توانایی و استعدادهای خود را می‌شناستند و سعی در بهتر کردن آن‌ها دارند.
    • این افراد از شکست و موفقیت خود بسیار غمگین یا خوشحال نمی‌شوند؛ زیرا می‌دانند که این‌ها گذرا هستند و فقط از آن درس می‌گیرند.
    • مسئولیت زندگی و اعمال و رفتار خود را می‌پذیرند.
    • این افراد به خود و دیگران احترام می‌گذارند و مثبت اندیش هستند.
    • این افراد اهداف خود را به درستی انتخاب می‌کنند و برای رسیدن به آن تمام تلاش خود را می‌کنند.

    برترین راه‌های رسیدن به خودآگاهی

    حال که از اهمیت خودآگاهی مطلع شدید باید بتوانید با به کار گیری چند نکته خوداگاهی خود را افزایش دهید و بتوانید از مزایا و ویژگی‌های آن استفاده کنید. خودآگاهی باعث می‌شود افراد بهترین تصمیمات را برای زندگی و آینده خود بگیرند و در مناسب‌ترین مسیر قرار گیرند؛ به همین دلیل اهمیت بالایی دارد. از برترین راه‌های رسیدن به خودآگاهی می‌توان به مایندفولنس، نوشتن وقایع روزانه، یوگا و خودبازنگری اشاره کرد.

    مایندفولنس یا ذهن‌ آگاهی

    ذهن آگاهی یا مایندفولنس یعنی به صورت آگاهانه در زمان حال بودن و درگیر شدن با اتفاقاتی که در زمان حال رخ می‌دهند. مایندفولنس یکی 6 مرحله اصلی روانشناسی اکت است که می‌خواهند با زندگی کردن در لحظه و مطابقت دادن افکار و رفتار با زمان حال منجر به آگاهی و بیداری ذهنی می‌شود. ذهن آگاهی به ما کمک می‌کند تا از وضعیت درونی و واکنش خود در موقعیت‌های مختلف آگاه شویم و منجر به خوداگاهی می‌شود.

    داشتن دفترچه خاطرات روزانه

    برای اینکه بتوانید خود را بهتر بشناسید می‌توانید اعمال و کارهای خود را به صورت روزانه در دفترچه‌ای یادداشت کنید. ثبت روزانه وقایع به شما این امکان را می‌دهد که از بیرون افکار و احساسات خود را بازنگری کنید و بهتر آن را بشناسید.

    تمرین یوگا

    یوگا علاوه بر اینکه یک ورزش جسمی و فیزیکی است؛ یک ورزش ذهنی نیز به حساب می‌آید. یوگا به بدن و فیزیک انسان کمک می‌کند تا منعطف و کارآمدتر باشد و در همان زمان باعث می‌شود ذهن نظم و انضباط را فرابگیرد. هر موضوعی که بتواند بر روی ذهن ما تاثیر بگذارد می‌تواند منجر به افزایش خوداگاهی بشود.

    افزایش خوداگاهی یکی از مهارت‌های زندگی است که می‌تواند عامل موثری در موفقیت افراد و پیدا کردن بهترین هدف برای زندگی خود شود. دکتر حسین بیات در کلینیک روانشناسی  با ارائه جلسات مشاوره فردی بهترین نوع آموزش مهارت‌های فردی را در اختیار انسان‌های جویای خودآگاهی قرار می‌دهد.

     

    خودآگاهی چیست؟

    2_افراد دارای خودآگاهی در هنگام شکست و پیروزی چگونه رفتار می‌کنند؟

    این افراد از شکست و موفقیت خود بسیار غمگین یا خوشحال نمی‌شوند؛ زیرا می‌دانند که این‌ها گذرا هستند و فقط از آن درس می‌گیرند.

    3_برترین راه‌های رسیدن به خودآگاهی چیست؟

    از برترین راه‌های رسیدن به خودآگاهی می‌توان به مایندفولنس، نوشتن وقایع روزانه، یوگا و خودبازنگری اشاره کرد.

     

    خود تاریک

    این بخش از خود در برگیرنده اسرار درونی فرد است، همان چیزهایی که دوست ندارد دیگران راجع به او بدانند و برای پنهان کردنشان وقت و انرژی زیادی را صرف می‌کند.

    خود واقعی

    درونی‌ترین بخش وجود انسان خود واقعی است. هر کسی برای شناخت خود واقعی نیاز به کاوش و تفکر دارد.

    خود معنوی از انواع خودآگاهی 

    این خود به باورهای معنوی فرد ارتباط دارد و تصویری است که شخص از اعتقاداتش دارد. شکاف در خود معنوی باعث تعارضات شدید درونی می‌شود، به طوری‌که شخص مدام با خودش بر سر ارزش‌هایش در جنگ است.

    خود آرمانی

    خود آرمانی همان خودی است که فرد خواهان رسیدن به آن است. تصویری مطلوب که شخص در ذهن خود می‌سازد و دوست دارد که آن باشد.

    خود اجتماعی از انواع خودآگاهی 

    این خود به تصویری که فرد از جایگاه اجتماعی خود دارد برمی‌گردد.

    دستیابی به خودآگاهی

    به طور کلی افراد از دو طریق به خود آگاهی دست پیدا می‌کنند.

    خودآگاهی عمومی

    در این نوع خودآگاهی فرد خود را با معیارهای بیرونی مقایسه می‌کند و برایش مهم است که از نگاه دیگران چگونه دیده شود.

    خودآگاهی خصوصی

    در خودآگاهی خصوصی فرد بیشتر با ملاک‌ها و معیارهای درونی خود سر و کار دارد، بنابراین می‌تواند دقیق‌تر خود را تحلیل کند. این افراد از خود پنداره قوی‌تری برخوردار هستند.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    اختلال مانیا یا شیدایی چیست

    / ۰ دیدگاه

    اختلال مانیا یا شیدایی چیست

    شیدایی یک اختلال خلقی است که باعث ایجاد دگرگونی در در رفتار های فرد می شود. فرد در حالت شیدایی ممکن است احساس سرزندگی و فعالی بیش از حدی را از خود نشان دهد که عادی نیست. به طور معمولا مانیا یکی از فاز های اختلال دو قطبی است که بصورت دوره های شیدایی تجربه می شود. در واقع یکی از علائم اولیه اختلال دوقطبی است. شیدایی یا مانیا در برخی موارد نیز ممکن است به دلایلی غیر از اختلال دوقطبی بروز کند.

    شیدایی یا مانیا یک حالت خلقی شدید است که باعث بیش فعالی و کاهش نیاز به خواب می شود. سایر ویژگی های رایج شیدایی عبارتند از:

    • تغییرات خلق و خو
    • افکار پراکنده یا افکاری که از موضوعی به موضوع دیگر می پرند
    • افزایش ناگهانی انرژی و فعالیت
    • گفتار سریعی که قطع آن دشوار یا غیرممکن است
    • اختلال در قضاوت
    • در موارد شدیدتر شیدایی، افراد ممکن است دچار توهم و هذیان شوند

    مراحل اختلال مانیا یا شیدایی

    سه مرحله شیدایی وجود دارد که در طول دوره مانیک یا بطور کل مانیا ممکن است تجربه شود. افراد اغلب اشکال خفیف تری از شیدایی را تجربه می کنند، مانند هیپومانیا و شیدایی حاد. اما در موارد شدید تر، افراد ممکن است دچارهذیان شوند.

    ✅ مرحله اول، هیپومانیا:

    هیپومانیا شکل خفیفی از شیدایی است که ممکن است توسط اطرافیان فرد مبتلا، به عنوان یک علامت قابل توجه تشخیص داده نشود. در حالی که هیپومانیا بر خواب و فعالیت تأثیر می گذارد و ممکن است منجر به افزایش تکانشگری شود، معمولاً نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد.

    ✅ مرحله دوم، شیدایی حاد:

    در طول شیدایی حاد، فرد ممکن است افزایش تکانشگری (حالتی که در آن فرد رفتار های غیر قابل پیش بینی بدون کنترل را از خود بروز می دهد) را تجربه کند که باعث می شود به شیوه ای گستاخانه، نامناسب یا بی بند و بار عمل کند. افراد مبتلا به شیدایی حاد نیز احتمالاً انرژی بیشتری خواهند داشت، کم می خوابند و خیلی سریع صحبت می کنند و اغلب از موضوعی به موضوع دیگر می پرند. آنها ممکن است برخی از علائم اختلال سایکوز را تجربه کنند.

    ✅ مرحله سوم، هذیان:

    شیدایی هذیانی شدیدترین مرحله از سه مرحله شیدایی است. علائم این مرحله مشابه شیدایی حاد است، با این تفاوت که فرد دچار هذیان گویی می شود. هذیان گویی، گیجی موقت و ناتوانی در ارتباط با واقعیت است. این مرحله همچنین می تواند شامل ترکیبی از شیدایی و سایکوز باشد. از آنجایی که شیدایی هذیان می تواند عمیقاً گیج کننده باشد، بسیاری از افرادی که آن را تجربه می کنند باید برای جلوگیری از آسیب به خود یا دیگران در بیمارستان بستری شوند

    اختلال مانیا یا شیدایی چیست

    علائم و نشانه های شیدایی

    شیدایی یا مانیا با علائم مختلفی همراه است. همه افراد تغییرات خلقی و سطوح انرژی متفاوتی را تجربه می کنند، اما شیدایی یا مانیا با افزایش انرژی یا نشاط عادی بسیار متفاوت است. از جمله علائم این اختلال می توان به موارد زیر اشاره کرد:

    • افزایش انرژی
    • افزایش فعالیت
    • تغییرات قابل توجه در خلق و خو
    • کاهش مهار
    • افکار پراکنده و پرش افکار
    • پرحرفی افراطی
    • کاهش خواب

    علت اختلال مانیا یا شیدایی چیست؟

    شایع ترین علت مانیا، اختلال دوقطبی است. و دوره های افسردگی، طی چند هفته یا چند ماه در افراد مبتلا به این اختلال رخ می دهد. در بسیاری از موارد، افراد مبتلا به اختلال دوقطبی هیچ محرک قابل پیش بینی برای ورود به فاز مانیا ندارند. علاوه بر اختلال دوقطبی، شیدایی ممکن است توسط داروهای محرک نیز ایجاد شود. برخی دیگر از بیماری ها، به ویژه تیروئید یا بیماری های سلامت روان، ممکن است باعث بروز دوره های شیدایی شوند

    اختلال مانیا یا شیدایی چیست

    تشخیص اختلال مانیا

    تشخیص اختلالات روانی معمولا باید توسط پزشک انجام شود و افراد نمی توانند به تنهایی حالات خود را به شیدایی یا هر اختلال دیگری ربط دهند. بطور معمول، فرد باید حداقل سه مورد از علائم زیر را به مدت حداقل یک هفته تجربه کند:

    کاهش نیاز به خواب

    افزایش سرعت گفتار

    پرش افکار

    بالا رفتن اعتماد به نفس

    افزایش علاقه به فعالیت های هدف گرا

    افزایش تمایل به فعالیت های مخاطره آمیز یا خطرناک

    آمار اختلال شیدایی

    از آنجا که رابطه قوی بین دوقطبی و شیدایی وجود دارد، آمار شیدایی به آمار اختلال دوقطبی گره خورده است. اکثر تحقیقات گزارش می دهند که از نظر آماری، 0.4 تا 1.6٪ از بزرگسالان در مقطعی از زندگی خود دچار یک دوره شیدایی می شوند. برخی تحقیقات جدیدتر وجود دارد که گزارش می دهد این میزان ممکن است به 5 تا 7٪ برسد.

    نتیجه گیری:

    اختلال مانیا یا شیدایی، یک وضعیت روانی است که با الگوی تفکر و عمل‌کرد نامتعادل و بیش از حد شدید در زمینه‌های مختلف زندگی فرد همراه است. افراد ممکن است از احساسات بسیار قوی شادی یا افسردگی و همچنین تفکرات بیش از حد مثبت یا منفی رنج ببرند. این وضعیت ممکن است منجر به تغییرات چشمگیر در رفتار، تفکرات و روابط فرد با دیگران شود. درمان این اختلال معمولاً شامل مدیریت استرس، درمان‌های روان‌شناختی و در برخی موارد مصرف داروها است. مشاوره با یک روان‌شناس یا متخصص روانپزشکی می‌تواند به شناخت بهتر و مدیریت این اختلال کمک کند و بهبودی روند زندگی فرد را تسهیل نماید.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
  • مقالات

    اختلال تجزیه ای

    / ۰ دیدگاه
    اختلال تجزیه ای

    فراموشی تجزیه ای یکی از انواع اختلالات تجزیه ای

    ویژگی اساسی فراموشی تجزیه ای، ناتوانی در به‌یاد آوردن اطلاعات مهم شخصی است. معمولاً اطلاعات فراموش شده
    ماهیت آسیب‌زا یا تنش‌زا دارند و فراموشی بیش از حدی است که با فراموشکاری طبیعی قابل توجیه باشد.

    فراموشی تجزیه ای تقریباً در 2 تا 6 درصد جمعیت عمومی گزارش شده است. تفاوتی در میزان بروز زنان و مردان دیده نشده است.

    موارد این اختلال عموماً در اواخر نوجوانی و بزرگسالی گزارش شده‌اند. ارزیابی فراموشی تجزیه ای به‌خصوص در کودکان پیش از سن نوجوانی دشوار است زیرا توانایی ‌آن‌ها برای توصیف تجربیات ذهنی محدود است.

    در بسیاری از موارد فراموشی تجزیه ای حاد، محیط روانی اجتماعی که فراموشی در آن شکل گرفته به‌شدت متعارض است و بیمار هیجانات غیرقابل تحمل شرم، گناه، یأس‌، غضب و درماندگی را تجربه کرده است.

    این هیجانات اغلب حاصل تعارض‌های مربوط به تکانه‌ها یا امیال غیرقابل قبول نظیر رفتارهای اجباری خشونت‌آمیز، انتحاری یا جنسی شدید است. تجربیات آسیب‌زا مانند سوءرفتار جنسی یا جسمی می‌تواند سبب بروز این اختلال شود. در برخی موارد آسیب‌بر اثر خیانت توسط یک فرد مورداعتماد و مورد نیاز ایجاد می‌شود (آسیب خیانت).

    تشخیص و خصوصیات بالینی

    شکل کلاسیک

    اختلال کلاسیک یک ‌آشفتگی بالینی پرآب و تاب و چشم‌گیر است که اغلب سبب می‌شود بیمار اختصاصاً به‌دلیل علائم مرتبط با اختلال تجزیه ای سریعاً مورد توجه بالینی قرار گیرد.
    اغلب این حالت در کسانی دیده می‌شود که ضربه و ‌آسیب حاد و شدیدی را متحمل شده‌اند.

    البته شکل کلاسیک اختلال در بافتار تعارض عمیق درون روانی یا استرس هیجانی شدید نیز شایع است.

    بیماران ممکن است با علائم همزمان شبیه جسمی یا تبدیلی، تغییر سطح هوشیاری، گسست از خویشتن، گسست واقعیت، حالات خلسه، پسرفت سنی خودبه‌خود و حتی فراموشی تجزیه ای پیش‌گستر مراجعه کنند.

    افسردگی و افکار خودکشی در بسیاری از موارد گزارش شده است. در این بیماران نمای شخصیتی یا سابقه پیشایند واحدی گزارش نمی‌شود، هرچند دیده شده سابقه شخصی یا خانوادگی علائم شبه جسمی یا تجزیه ای افراد را نسبت به بروز فراموشی حاد در جریان شرایط آسیب‌زا مستعد می‌کند.

    بسیاری از این بیماران در کودکی یا بزرگسالی سوابقی از تجربه سوءرفتار یا آسیب داشته‌اند. در مواردی که در دوران جنگ بروز می‌کنند (مانند موارد PTSD مرتبط با جنگ) مهمترین متغییر در بروز علائم تجزیه ای شدت درگیری‌های جنگی است.

    شکل غیرکلاسیک

    این بیماران اغلب به‌دلیل علائم مختلفی نظیر افسردگی یا نوسان خلق، سوءمصرف مواد و آشفتگی‌های خواب، علائم شبه جسمی، اضطراب و وحشت‌زدگی (پانیک)‌، اعمال و تکانه‌‌های خودکشی یا خودزنی، انفجارهای خشم، مشکلات خوردن و مشکلات بین فردی مراجعه می‌کنند.

    در این بیماران رفتار خشن و خودزنی نیز ممکن است با فراموشی همراه باشد. فراموشی ممکن است نسبت به دوره‌های فلش بک (تجربه مجدد رفتاری مرتبط با سانحه) نیز وجود داشته باشد.

     

    تشخیص افتراقی اختلال فراموش کاری تجزیه ای

    فراموش‌کاری معمولی و فراموشی غیرمرضی

    فراموش‌کاری معمولی پدیده‌ای خوش‌خیم است که ربطی به رویدادهای پراسترس ندارد.

    «وسعت فراموشی فراتر از آن است که با فراموش‌کاری عادی توجیه شود». گذشته از این، انواعی از فراموشی‌های غیرمرضی توصیف شده‌اند مانند فراموشی خواب و رؤیا و فراموشی در جریان هیپنوتیزم.

    دمانس (زوال ذهن)، دلیریوم و اختلالات نسیانی عضوی

    در بیماران دچار زوال ذهن (دمانس)، اختلالات نسیانی عضوی و روان‌ آشفتگی (دلیریوم) نقصان حافظه در مورد اطلاعات شخصی در بستری از مجموعه وسیع‌تر مشکلات شناختی،‌ زبانی، توجهی، رفتاری و حافظه قرار دارد.
    در این موارد فراموش کردن هویت شخصی معمولاً بدون شواهدی از اختلال بارز در بسیاری حوزه‌های عملکردشناختی دیده نمی‌شود.

    علل اختلالات نسیانی عضوی عبارتند از:

    روان‌پریشی کورساکوف

    سکته مغزی (CVA)

    متعاقب عمل جراحی

    فراموشی متعاقب عفونت

    فراموشی آ‌نوکسیک و فراموشی یکپارچه گذرا.

    اختلالات تجزیه ای

    درمان با تشنج الکتریکی (ECT) نیز ممکن است سبب فراموشی موقت بارز و در برخی موارد مشکلات پایدار حافظه شود. اما در این موارد نقصان حافظه درمورد تجربیات زندگی شخصی ارتباطی با تجربیات

    آسیب‌زا و توان‌کاه ندارد و انواع بسیار متفاوتی از تجربیات شخصی و به‌خصوص حوادث درست قبل و در جریان درمان ECT را دربرمی‌گیرد.

    فراموشی متعاقب سانحه (پس آ‌سیبی)

    درفراموشی پس‌آسیبی ناشی از جراحت مغز معمولاً سابقه‌ای از آسیب جسمی واضح، دوره‌ای از فراموشی یا بیهوشی و یا هردوی آن‌ها وجود دارد و شواهد بالینی عینی جراحت مغز دیده می‌شود.

    اختلالات تشنجی

    در اکثر موارد تشنج، نمای بالینی با فراموشی تجزیه ای تفاوت چشم‌گیری دارد و حملات واضح تشنج و اثرات بعدی آن‌ها دیده می‌شود. بیماران دچار تشنج کاذب شبه‌صرعی نیز ممکن است دچار علائم تجزیه ای نظیر فراموشی باشند، این بیماران سابقه‌ای از آسیب روان‌شناختی پیشایند دارند.

    به‌ندرت بیماران دچار تشنج‌های پارسیل مکعب راجعه با رفتار غریب مستمر، مشکلات حافظه، تحریک‌پذیری یا رفتار خشونت‌آمیز مراجعه می‌کنند که سبب می‌شود تشخیص افتراقی دشوار شود. در برخی از این موارد تشخیص قطعی فقط از طریق تله‌متری یا پایش الکتروآ‌نسفالوگرافیک سرپایی (EEG سرپایی) امکان‌پذیر می‌شود.

    اختلالات هویت تجزیه ای یکی دیگر از اختلالات تجزیه ای

    بیماران دچار اختلال هویت تجزیه ای ممکن است با انواع حاد فراموشی و گریزهای تجزیه ای مراجعه کنند. اما این بیماران دارای تعداد زیادی از علائم هستند که فقط بخشی از ‌آن‌ها در فراموشی تجزیه ای دیده می‌شود.

    اکثر بیماران دچار اختلال هویت تجزیه ای و بیماران دچار اختلال تجزیه ای نامعین (NOS) با خصائص اختلال هویت تجزیه ای، انواع متعددی از فراموشی‌های پیچیده را گزارش می‌کنند‌، ازجمله فراموشی‌های مقطعی راجعه (recurrentblackouts)، دوره‌های گریز، دوره‌های تسخیر غیرقابل توضیح و نوسان سطح مهارت، عادات و دانش.

    اختلال استرس حاد، اختلال استرس پس از سانحه اختلالات شبه جسمی

    اکثر انواع فراموشی‌های تجزیه ای را می‌توان بخشی از گروه اختلالات طیف ‌آسیب (تروما) دانست که این گروه عبارتند از:
    اختلال استرس حاد‌

    PTSD و اختلال جسمانی‌سازی. با مراجعه به قسمت مقالات سایت میتوانید درباره ی اختلال PTSD مطالعه بفرمایید

    بسیاری از بیماران دچار فراموشی تجزیه ای واجد همه ملاک‌ها یا بخشی از ملاک‌های اختلال استرس حاد‌، PTSD یا اختلال جسمانی‌سازی یا تلفیقی از این اختلالات هستند.

    فراموشی جزو ملاک‌های همه این اختلالات است.

    تمارض و فراموشی ساختگی

    هیچ راه قطعی برای افتراق فراموشی تجزیه ای از فراموشی ساختگی یا تمارض وجود ندارد.

    افراد متمارض حتی درجریان هیپنوتیزم یا مصاحبه به‌کمک باربینوات فریب‌کاری خود را ادامه می‌دهند. بیماری که به روان‌پزشک مراجعه کرده و درخواست اصلی‌اش بازیافت خاطرات واپس‌زده شده است،‌

    به احتمال زیاد دچار اختلال ساختگی است و یا تحت عوامل تلقینی قرار گرفته است.

    اکثر این افراد دربرابر پرسش‌های دقیق فراموشی واقعی را توصیف نمی‌کنند، بلکه اغلب برای توجیه ناشادی یا زندگی مختل خود به سوءرفتار دوران کودکی متوسل می‌شوند.

    اختلال هویت تجزیه ای تمارضی، تقلیدی و ساختگی

    نشانگرهای اختلال هویت تجزیه ای تقلیدی یا کاذب شامل همان‌هایی است که در سایر نماهای تمارض یا ساختگی دیده می‌شود.
    این نشانگرها عبارتند از:

    اغراق در علائم

    دروغ‌گویی

    استفاده از علائم برای توجیه رفتار ضداجتماعی (مانند فراموشی صرفاً درمورد رفتارهای ناشایست)

    تقویت علائم وقتی فرد زیر نظر دیگران است

    امتناع از تماس با اطرافیان‌

    مشکلات قانونی و دروغ‌پردازی خیالی

    بیماران دچار اختلال هویت تجزیه ای واقعی معمولاً براثر علائمشان و سابقه ‌آسیب و تروما سردرگم، شرمسار، دچار تعارض و ناراحت هستند. اما در موارد کاذب، فرد اغلب درمورد اختلال خود ملال و ناراحتی چندانی نشان نمی‌دهد.

    سیر و پیش‌‌آگهی

    درمورد سیر طبیعی اختلال هویت تجزیه ای درمان نشده چیز زیادی نمی‌دانیم. تصور می‌شود برخی از بیماران درمان نشده همچنان به روابط مبتنی بر سوءرفتار یا ماندن در خرده فرهنگ‌های خشن یا هردو ادامه می‌دهند که این ممکن است منجر به ‌آسیب دیدن فرزندانشان شده و امکان انتقال خانوادگی اختلال را فراهم سازد.

    بسیاری از صاحب‌نظران معتقدند درصدی از بیماران تشخیص داده نشده یا درمان نشده براثر خودکشی یا در نتیجه رفتارهای خطرجویانه خود فوت می‌کنند.

    در بیماران دچار اختلالات همزمان عضوی، روان‌پریشانه (غیر از روان‌پریشی کاذب اختلال هویت تجزیه ای) و بیماری‌های طبی شدید، پیش‌‌آگهی بدتر است.

    اختلالات مقاوم خوردن و سوءمصرف مواد نیز با پیش‌آگهی نامساعدی همراهند. سایر عوامل حاکی از ‌پیش‌‌آگهی نامساعد عبارتند از: خصوصیات چشم‌گیر شخصیت ضداجتماعی، فعالیت‌های محرمانه‌ی ادامه د‌ار، ادامه ارتکاب سوءرفتار و تداوم قربانی شدن در حال حاضر‌ همراه با امتناع از ترک روابط مبتنی بر سوءرفتار.

    آسیب‌های مکرر در بزرگسالی همراه با دوره‌های راجعه اختلال استرس حاد می‌تواند سیر بالینی را شدیداً عارضه‌دار و بغرنج کند.

    اختلالات تجزیه ای

    درمان

    باتوجه به نادر بودن این اختلال‌، هیچ مطالعه درمانی سیستماتیکی انجام نشده است. در اکثر گزارش‌های موردی بیماران بستری بوده و محیط حمایتی و محافظتی برایشان فراهم شده است.
    در برخی موارد گزارش شده دوزهای کم داروهای ضدروان‌پریشی مفید بوده است.

    مواجهه یا تفسیر پاسخ‌های تقریبی بیمار سازنده نیست، اما کاوش عوامل فشار احتمالی مفید است.

    هیپنوتیزم و مصاحبه ‌آموباربیتال با موفقیت به‌کار رفته و به بیماران کمک کرده عوامل فشارزای زمینه‌ای ماقبل بروز سندروم را ‌آشکار کرده و سبب توقف علائم گانسر شده است.
    معمولاً ظرف چند روز فرد به سطح کارکرد طبیعی خود بازمی‌گردد، هرچند این روند در برخی موارد ممکن است چند ماه یا بیشتر طول بکشد. فرد مبتلا پس از بهبودی معمولاً دوره بروز سندروم را فراموش می‌کند

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

    مطالعه بیشتر
جهت تماس با کلینیک کلیک کنید