• مقالات

    طرحواره رهاشدگی چیست ؟

    درباره طرحواره رهاشدگی در تجریش

    طرحواره رهاشدگی چیست ؟

    طرحواره رها شدگی به این صورت است که  یعنی آیا تا به حال این احساس را داشته اید

    که کسانی که دوستشان دارید مانند اعضای خانواده، دوستان

    پو یا همسر می خواهند شما را ترک کنند؟ آیا برای برقراری ارتباط با دیگران شک دارید و فکر می کنید

    همه می خواهند شما را ترک کنند؟ آیا دائم می گویید که نمی توان کسی را پیدا کرد

    که مرا دوست داشته باشد و مدام آرزو می کنید که کسی پیدا شود شما را دوست داشته باشد؟

    اگر جواب شما به این سوالات بله است پس احتمالا شما درگیر طرحواره رهاشدگی یا تله رهاشدگی هستید.

    نگرانی و احساس ناامنی شما در روابط می تواند اطرافیانتان را از شما دور کند. مسلما شما نیز نمی خواهید که

    این اتفاق بیفتد و با دور شدن مردم ممکن است دچار افسردگی و اضطراب شوید.

    مشاوران مرکز مشاوره ندای ارامش روان در این مقاله به بررسی طرحواره رهاشدگی، ن

    شانه های  طرحواره رهاشدگی و درمان رهاشدگی پرداخته اند. اگر شما نیز به دنبال کسب ا

    طلاعات مفید در رابطه با طرحواره رهاشدگی یا ترس از رها شدگی هستید پس حتما

    این مقاله جامع و کاربردی را مطالعه بفرمایید. ما به شما پروتکل درمان طرحواره رهاشدگی را آموزش می دهیم.

    منظور از تله های زندگی چیست؟

    تله های زندگی که متخصصان آن را طرحواره می نامند را می توان به عنوان DNA شخصیت دانست.

    تله زندگی یا همان طرحواره، الگویی است که از کودکی هر شخص شروع شده و در طول زندگی او

     

    طنین انداز خواهد شد. هر آنچه که در طول زندگی ما اتفاق افتاده و خواهد افتاد برروی این طرحواره ها تاثیر می گذارد.

    اینکه ما مورد آزار و اذیت قرار می گیریم، مورد انتقاد قرار می گیریم، بیش از حد مورد حمایت قرار گرفته ایم، رها شده ایم،

    محروم هستیم و … در نهایت بر روی زندگی و طرحواره های زندگی تاثیر می گذارد. تله های زندگی تعیین می کنند

    که ما چگونه فکر کنیم، احساس کنیم، عمل کنیم و با دیگران ارتباط برقرار کنیم. آنها احساسات قوی مانند عصبانیت،

    غم و اندوه و اضطراب را تحریک می کنند.

    تاکنون 18 نوع طرحواره برای زندگی افراد شناخته شده است. یکی از این تله ها یا طرحواره ها، رهاشدگی است.

    اگر در یک رابطه هستید، نگرانی و احساس ناامنی شما می تواند مردم را از شما دور کند.

    این خرابکاری ناخواسته می تواند منجر به افسردگی، اضطراب، انزوا و اجتناب شود.

    اما راه هایی برای غلبه با این تله یا طرحواره وجود دارد. در این مقاله ما به صورت اختصاصی

    در رابطه با طرحواره رهاشدگی با شما صحبت خواهیم کرد. نشانه ها و دلایل ایجاد این تله

    را توضیح خواهیم داد و شما را با آن آشنا می کنیم.

    تله رهاشدگی یا طرحواره رهاشدگی چگونه است؟
     افرادی که طرحواره رهاشدگی را تجربه می کنند یک اعتقاد اساسی دارند
    و آن این است که هرکسی را دوستش دارند از دست می دهند و از نظر عاطفی برای همیشه منزوی خواهند ماند.
    برای آنها فرقی نمی کند که مثلا دوستشان فوت کرده یا او را ترک کرده است در هر صورت احساس می کنند که تنها شده اند و تنها خواهند ماند.
     افراد درگیر تله رهاشدگی همیشه انتظار این را دارند که رها شوند و تنها بمانند.
    آنها می گویند کسی را که از دست داده اند و ترکشان کرده است هرگز مجدد به دست نمی آورند.
     این افراد در قلب خود احساس می کنند که سرنوشتشان این گونه است که زندگی خود را کاملا تنها بگذرانند.
     تله رها شدگی به شما احساس ناامیدی نسبت به عشق را می دهد.
    اگر از این طرحواره رنج می برید این موضوع را قبول دارید که مهم نیست چقدر همه چیز خوب است و زندگی عالی می گذرد در نهایت قرار است روابط شما پایان پذیرد و شما تنها بمانید.
     برای شما سخت است که باور کنید مردم در کنار شما خواهند ماند.
     همه ما می دانیم که دور شدن موقت از اطرافیانمان به معنای تنها ماندن و یا جدایی نخواهد بود. اما افراد درگیر طرحواره رهاشدگی این طرز فکر را ندارند. آنها می خواهند بیش از حد به کسی که دوستش دارند بچسبند. از احتمال هر گونه جدایی، حتی کوتاه مدت و جزئی، میترسند و به طور نامناسبی عصبی یا وحشت زده می شوند.
     به خصوص در روابط عاشقانه، از نظر عاطفی به طرف مقابل خود وابسته هستند و نگران از دست دادن این ارتباط صمیمی هستند. به عنوان مثال اگر همسرش برای خرید به بیرون از خانه برود او احساس می کند که دیگر شوهرش بر نمی گردد و یا او را ترک کرده است. یا دائم فکر می کند که قرار است همسرش او را ترک کرده و با کسی دیگر ازدواج کند.

    طرحواره رهاشدگی چیست ؟

    دو نوع تله رهاشدن وجود دارد که هر دو آن ها از محیط کودکی فرد سرچشمه می گیرد.
     تله رهاشدگی بر اساس وابستگی
     تله رهاشدگی بر اساس بی ثباتی یا از دست دادن

    نوع اول از طرحواره رهاشدگی مربوط به محیط زندگی می شود که در آن از کودک بیش از اندازه محافظت و مراقبت شده است. یک محیط امن و بدون هیچ گونه مشکل برای فرزند می تواند او را به شدت وابسته سازد و هنگام سختی ها احساس تنهایی کند. این نوع نشان دهنده ترکیبی از ترس از رها شدن و وابستگی زیاد است.

    نوع دوم مربوط به محیطی است که از نظر احساسی و عاطفی برای کودک ناپایدار بوده است. این موضوع که هیچ کسی در کنار کودک نبوده است و یا او را نادیده گرفته و همیشه سرزنش کرده اند می تواند باعث ایجاد تله رهاشدگی شده باشد.

    13 نشانه طرحواره رهاشدگی
     احساس می کنید کسی را در زندگی خود ندارید که به شما اهمیت بدهد و برای شما ارزش قائل شود.
     وقتی کسی که دوستش دارید حرف از ترک کردن می زند، شما له می شوید و هرگز به سراغ دلجویی نمی روید.
     اگر ندانید که همسرتان کجاست و چه می کند به شدت مضطرب و عصبانی می شوید.
     همیشه به دنبال نشانه ها و علائمی هستید که نشان دهد احساسات شریک زندگیتان در حال تغییر است و می خواهد شما را ترک کند.
     شما باور ندارید که مجدد می توان عشق را پیدا کرد. اما با این حال، اگر فرصتی مجدد پیش بیاید شتاب زده عمل می کنید و اصلا نمی سنجید.
     دائم نگران این موضوع هستید که مردم شما را ترک می کنند و احساس می کنید هر رابطه ای روزی تمام می شود و شما تنها می مانید.
     هنگامی که پدر یا همسر می خواهد از خانه خارج شود، احساس می کنید آخرین باری است که او را می بینید.
     معمولا به رابطه عاطفی و عاشقانه اطرافیان حسادت می کنید.
     در مقابل حرف ها و رفتارهای دیگران سریع جبهه می گیرید و تمام حرف ها و کردارهای آنان را جدایی معنا می کنید.
     وقتی از کسی حرفی می شنوید مضطرب می شوید و هنگامی که او چیزی نمی گوید احساس می کنید می خواهد از شما فاصله بگیرد و جدا شود.
     هنگامی که در یک رابطه هستید، تمرکز کردن بر زندگی خود، برایتان دشوار خواهد بود.
     همیشه احساس می کنید که در زندگی اولویت عزیزانتان نیستید و همه شما را نادیده می گیرند.
     ترس از تنها شدن و کابوس جدایی دارید و نمی توانید این ترس ها و کابوس ها را از خود جدا کنید.

     

    درباره طرحواره رهاشدگی در تجریش

     

    دلایل به وجود آمدن طرحواره رهاشدگی

    طرحواره رهاشدگی می تواند دلایل منحصر به فردی داشته باشد. از مهم ترین علت های شکل گیری تله رهاشدگی در افراد می توان به موارد زیر اشاره کرد:

    استعداد بیولوژیکی در رابطه با اضطراب جدایی و مشکل تنها بودن

    اکثر محققان سهم وراثت را در رهاشدگی کم می دانند. اما به هرحال می توان آن را یک عامل تاثیرگذار، هرچند ضعیف، دانست. طبق مشاهده محققان، برخی از نوزادان نسبت به جدایی واکنش بسیار شدیدتری دارند. این موضوع نشان می دهد که برخی از افراد ممکن است از نظر بیولوژیکی مستعد ایجاد طرحواره رهاشدگی باشند.

    دور بودن از مادر در کودکی برای مدت طولانی

    جدایی از مادر یک مسئله حیاتی در زندگی نوزاد است. در سراسر جهان، نوزادان برای زنده ماندن و تربیت صحیح به مادر خود وابسته هستند. اگر نوزادی مادر خود را از دست بدهد یا در دوران کودکی و نوزادی از او جدا شود مسلما ضربه های روحی و روانی زیادی خواهد خورد. اگر هنگامی که شما کودک بودید، مادرتان برای مدت طولانی در بیمارستان بستری بوده یا از شما جدا شده باشد، مسلما شما مستعد تجربه طرحواره رهاشدگی هستید.

    همچنین اگر فردی مادرش افسرده، بی ثبات، همیشه عصبانی بوده یا به هر نحوی به طور منظم از او مراقبت نمی کرده است و از کودک خود کناره گیری می کرده، آن فرد مستعد تله رهاشدگی است.

    عدم حمایت هر دو والدین از فرزند

    فرزند شما از همان نوزادی به هر دو والدین خود احتیاج دارد. این احتیاج و حمایت والدین باید تا بزرگسالی همراه فرد باشد. نوزادانی که احساس کنند برای والدین خود کم اهمیت هستند و یا در مواقع لازم و ضروری یکی یا هردو آنها حضور ندارند. احتمال دارد که در بزرگسالی طرحواره رهاشدگی را تجربه کنند. همچنین اگر کودک یا جوان یکی از والدین خود را از دست بدهد یا پدر و مادرش طلاق بگیرند و او دیگر حمایت هر دو والدین خود را نداشته باشد مستعد مشکل رهاشدگی است. به یاد داشته باشید که جدایی از یک عزیز می تواند مهم ترین و تاثیرگذارترین محرک برای تله رهاشدگی باشد.

    مراقبت از نوزاد توسط پرستار یا فردی جز والدینش

    کودکانی که پدر و مادر شاغل دارند و یا به هر دلیل نمی توانند برای مدت طولانی با پدر و مادر خود باشند و به جای والدین، پرستار یا فرد دیگری از آنها مراقبت می کند، به شدت امکان ابتلا به طرحواره رهاشدگی را دارند. همچنین کودکانی که در پرورشگاه ها بزرگ می شوند و طعم پدر و مادر داشتن را تجربه نمی کنند مستعد این نوع طرحواره هستند. حتی آن دسته از افرادی که در سن پایین به مدارس شبانه روزی فرستاده می شوند و یا مجبور هستند به دور از پدر و مادر در شهری دیگر زندگی کنند نیز مبتلا به تله رهاشدگی می شوند.

    از دست دادن توجه والدین به میزان قابل توجهی

    اگر فرد در دوران کودکی و یا حتی نوجوانی و جوانی توجه و محبت والدین خود را به دلایل

    مختلف از دست بدهد، مستعد ابتلا به رهاشدگی است. به عنوان مثال، اگر یک برادر یا خواهر به جمع خانواده اضافه شود، مسلما بیشتر توجه و حمایت والدین به سمت نوزاد سوق پیدا می کند. در این لحظه فرزند بزرگتر احساس تنهایی می کند. او احساس می کند که والدینش او را فراموش کرده و ترک کرده اند. همچنین اگر پدر یا مادر آنها ازدواج مجدد داشته باشند و توجه و حمایتشان نسبت به فرزند خود کمتر شود، فرزند احساس تنها ماندن، اضافه بودن و کم اهمیت بودن خواهد کرد. همه این احساسات می توانند احتمال ابتلا به رهاشدگی را افزایش دهد.

    صمیمیت و مراقبت بیش از حد والدین از فرزند

    اگر فرد در یک خانواده بیش از حد صمیمی زندگی کند و بیش از اندازه از او مراقبت و محافظت شود. هرگز هنگام روبه رویی با مشکلات و سختی ها نمی تواند به درستی تصمیم بگیرد. او در کودکی یاد نگرفته است که چگونه با مشکلات و سختی ها مقابله و مبارزه کند. به همین دلیل تله رهاشدگی را تجربه خواهد کرد. چنین افرادی اگر در هنگام مواجه با سختی و مشکلات حمایت مناسبی نداشته باشند و پشتوانه محکمی پیدا نکنند که بتواند از آنها مراقبت و محافظت کند. احساس درماندگی، تنهایی و بی پناه بودن خواهند داشت. این احساسات همان احساساتی است که فرد درگیر نوع دوم رهاشدگی( که در بالا توضیح داده شد) تجربه خواهد کرد.

    تعارض، کشمکش و درگیری های زیاد والدین

    اگر پدر و مادر طلاق بگیرند و یا آنقدر با یکدیگر دعوا کنند که فرزند همیشه نگران جدایی و تنها ماندن باشد، پس حتما امکان ابتلا به رهاشدگی را خواهد داشت. علاوه بر ایجاد ترس از تنها ماندن و جدایی در فرزند، تعارض زیاد و بحث های مداوم پدر و مادر باعث می شود که از فرزند خود غافل شوند. آنها دیگر وقت و حوصله ای برای تربیت و اهمیت دادن به فرزند خود ندارند به همین دلیل فرزند احساس بی ارزش بودن و تنهایی خواهد داشت که نشانه های تله رهاشدگی است.

     

    طرحواره رهاشدگی چیست ؟

    گذشته خود را درک کنید سپس از آن فاصله بگیرید

    یکی از مهم ترین علل طرحواره رهاشدگی، اتفاقاتی است که درگذشته برای افراد رخ داده است. شاید با نگاه کلی به گذشته خود متوجه این موضوع نشوید که چه چیزی باعث رهاشدگی شده است. پس نگاه دقیق تری به گذشته بیاندازید. سعی کنید آنچه را که برایتان اتفاق افتاده است درک کنید و بعد از پیدا کردن مشکل سعی کنید آن را حل کرده و یا از آن فاصله بگیرید. برای اینکه بتوانید تاثیر اتفاقات گذشته را در زندگی خود کمرنگ تر کنید می توانید از یک مشاوره خانواده یا روانشناس کمک بگیرید.

    به محرک ها توجه کنید

    به محرک هایی که باعث ایجاد احساس تنهایی و یا عدم اعتماد به دیگران در شما شده است توجه کنید. سعی کنید تا حد امکان از تمام این محرک ها که شما را از دیگران دور می کند یا باعث ایجاد ناامنی روانی برای شما می شود، دور شوید. اگر خصوصیت یا رفتارهایی باعث ایجاد احساس رهاشدگی در شما می شود با آنها مقابله کنید. مثلا اگر صبحت های دیگران باعث ایجاد احساس تنهایی و جدایی در شما می شود. در رابطه با احساسات خود با آنها صحبت کنید و اگر کسی را ناراحت کرده اید از او دلجویی کنید. سعی کنید بی دلیل نسبت به همه چیز بدبین نباشید.

    به خودتان سخت نگیرید

    اینکه شما درگیر احساسات منفی رهاشدگی هستید مسلما سخت و طاقت فرسا است. اما سعی کنید به خود سخت نگیرید و دائم خود را سرزنش نکنید. این کار وضع را بدتر خواهد کرد. این گونه فکر کنید که شاید هر کسی دیگری هم جای شما بود و تجربه زندگی شما را داشت همین واکنش ها را نشان می داد. فقط برروی خود کار کنید تا بتوانید این احساس را در وجود خود کمرنگ کنید اما هرگز خود را سرزنش نکنید. ناامید نباشید شما لایق عشق و روابط سالم هستید و با سعی و تلاش می توانید آن را کسب کنید

    از نوشتن احساسات خود کمک بگیرید

    روزانه حالات و نیازها و احساسات خود را یادداشت کنید. به خود این فرصت را بدهید که احساسات خود را بیان کنید. سعی کنید به نیازها و احساسات خود با صدای کسی که به خودش اهمیت می دهد، پاسخ دهید. یادداشت های انگیزشی و جملات مثبت را فراموش نکنید. هرروز یادداشت های باانرژی مثبت را برای خود با صدای بلند بخوانید. سعی کنید احساسات و افکار غلط خود را شناسایی کنید. می توانید آنها را یادداشت کنید و هرروز تمام سعی و تلاش خود را روی یک از این افکار و احساسات نادرست منعطف کنید و آن را برطرف سازید.

    از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید

    طرحواره رهاشدگی واقعا چالش برانگیز است و در اکثر موارد افراد نیاز به کمک یک مشاور خوب دارند. احتمال اینکه شما نتوانید به تنهایی موفق به رهایی از این احساس باشید بسیار زیاد است. پس هرگز ناامید و خسته نشوید. اگر نتوانستید به تنهایی از احساس رهاشدگی خلاص شوید بهتر است از مشاوره خانواده کمک بگیرید. مشاور می تواند راهکارهای روان شناختی و تکنیک های زیادی را برای شما ارائه دهد و در روند بهبودی شما موثر باشد.

    رهاشدگی چیست؟

    رهاشدگی به معنای ترس از دست دادن عزیزان و یا طرد شدن از طرف آنها می‌باشد.

    نشانه های فردی که به تله رهاشدگی مبتلا شده، چیست؟

    عدم احساس امنیت، ترس دوری از خانواده، حسادت، ترس از طردشدن توسط همسر و سایر نشانه هایی که در این مطلب به آن اشاره کردیم، از علائم ابتلا به تله رهاشدگی محسوب می‌شوند.

    باید برای درمان تله رهاشدگی چه کار کنیم؟

    راهکارهای مختلفی برای درمان این اختلال وجود دارد که مهم ترین آن ها، مراجعه به روانشناس است.

     

    درباره طرحواره رهاشدگی در تجریش

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان

     

  • مقالات

    نقش پدرها در رشد روانی دخترها

    نقش پدرها در رشد روانی دخترها

    در تربیت یک دختر درست است که هردوی والدین مسئول هستند اما پدران نقش موثرتری در ایجاد حس امنیت ، استقلال و انتخاب های صحیح دخترانشان در آینده دارند.

    دختران از همان زمان تولد و مراحل مختلف رشدی شان به لحاظ بازی های نقشی، نقش مادر و خواهر را بازی می کنند و از اسباب بازی های عروسکی و خاله بازی بیشتر خوششان می آید ، آنها به لحاظ روانشناسی نیز به مسائل عینی تر و جزئی تر توجه می کنند، در ارتباط با مسائل و مشکلاتشان بیشتر صحبت می کنند تا درون ریزی داشته باشند. حتی به لحاظ مسئولیت پذیری نیز در هر شرایط روحی ، مسئولیت هایشان را به تعویق نمی اندازند و حتی با وجود اضطراب و استرس به اهدافشان می پردازند. حتی به لحاظ علمی هم ثابت شده که دخترها نسبت به پسرها فعال تر هستند.

    در تربیت یک دختر هر دوی والدین مسئول هستند. مادر می‌تواند به او زن بودن و پدر می‌تواند به او استقلال را بیاموزد. پدر مسئول است دخترش را شجاع و قوی تربیت کند و به گونه‌ای رفتار کند که احساس با ارزش بودن به او دست بدهد. به او یاد بدهد چگونه ماجراجویی کند و اعتماد به نفس و حس امنیت به او بدهد.

    رابطه پدر و دختر رابطه‌ای ساده است. دختر تا آخر عمر پدرش را دوست خواهد داشت و به او اعتماد می‌کند. چرا که او اولین عشق، اولین قهرمان و اولین مرد زندگیش است.

    نقش پدر در رشد روانی دخترها

    اولین مردی که دختر به او ابراز علاقه می کند پدر اوست. پاسخی که پدر به ابراز علاقه او نشان می دهد برای رشد جنسی دختر بسیار حیاتی است. گرمای رابطه عاطفی با پدر، بازیگوشی و عشق پدر برای رشد جنسی سالم دختر بسیار مهم است. بنابراین پدرها با رفتار استانداردشان خطوط را برای دخترانشان تعیین می کنند چرا که دخترها بر همین اساس مردها را قضاوت می کنند.

    بنابراین بهتر این است که اولین کسی که دخترتان را به سینما، کنسرت، پارک، شهربازی و هر مکان دیگری می برد، شما پدر محترم باشید. اولین کسی که برایش قلب و شکلات و خرس عروسکی می خرد. فرزند شما این اولین بارها را فراموش نخواهد کرد و همین امر باعث آرامش روانی او تا پایان عمر خواهد شد و از شما به نیکی یاد می کند.

    به لحاظ روان شناسی ثابت شده است دخترانی که در خانه مورد حمایت عاطفی پدرانشان قرار می گیرند، در ارتباط با جنس مخالف دچار تصمیم های سطحی و لحظه ای و زودگذر نمی شوند، اینکه با یک محبت کوچک دلشان بلرزد و فریب بخورند چرا که از نظر عاطفی اقناع هستند.

    نقش پدرها در رشد روانی دخترها

    بنابراین به لحاظ تربیتی همانقدر که مادران در رشد دختران اثرگذارند، پدران نیز در انتخاب ها و آینده دخترانشان موثرند. در واقع رفتار و کردار پدر با دختر آینده او را تعیین می کند حتی نوع رفتار پدر با مادر خانواده، نگرش دختر نسبت به آینده اش را تعیین میکند و به سلامت عاطفی او اثر می گذارد.

    پدری که نقش طبیعی خود را به عنوان حامی جنسیت دختر جوان خود نادیده می گیرد، بیشتر به روحیه دختر آزار می رساند و روند رشد عادی او را برای معاشرت با دیگران به خطر می اندازد. چنین دختری باید بقیه عمر خود را صرف بازپس گیری جنسیت خود کند، دخترانی که در دوران کودکی از بی توجهی پدر رنج برده اند در هر رابطه ای دنبال آن توجه گمشده می گردند.

     بسیاری از زنان موفق در دوره کودکی و نوجوانی، پدرانی داشته‌اند که استعداد و احساسات مربوط به جذابیت و دوست‌داشتنی بودن را در آن‌ها پرورش داده‌اند. در واقع، این زنان در طول زمان شکل‌گیری شخصیت، به طور مستمر از جانب پدران‌شان مورد احترام بوده و هیچ‌گاه ، ضعیف شمرده نشده‌اند.

    بهترین دوست مذکر برای یک دختر،  پدرش هست. اولویت اول دختران در رابطه با مردان، رابطه جنسی نیست بلکه رابطه عاطفی است و بهترین شخص برای ایجاد این رابطه‌ عاطفی، پدر دختر است. دختران در رابطه یک تشنگی عاطفی احساس می کنند که پدر می تواند این عطش را برطرف کند.  اگر پدری بعد عاطفی را تامین کند و جبران کننده کمبود عاطفه دختر باشد، دیگر دختر به سمت تامین نیاز از بیرون از منزل نمی رود.

     

    نقش پدرها در رشد روانی دخترها

    با دختر نوجوان چطور تعامل کنیم
    برای اینکه وارد جهان دختر نوجوانتان بشوید

     باید جهانش را بشناسید: تغییرات جسمی که در این دوره به وجود می آید برایش نگران کننده است، پس لازم است  درباره تغییرات جسمی اش به او آگاهی کافی بدهیم.

    دختران نوجوان پیوسته نگران ظاهرشان هستند: پس لازم است اطلاعاتی درباره مراحل رشد به او بدهیم . وقتی او بداند همه دختران نسبت به ظاهرشان نگرانند و این یک ویژگی وابسته به سن است ، احساس آرامش خواهد کرد ؛ حتی می توانید از خاطرات دوره نوجوانی خودتان با او حرف بزنید.

    دختر نوجوان دوست دارد حریم خصوصی داشته باشد: پس به خلوت او احترام بگذارید و گاه  و بیگاه سرزده وارد اتاقش نشوید، مگر اینکه دلیل منطقی داشت باشید. او را در موقعیت هایی قرار دهید که تصمیم گیرنده نهایی خودش باشد چرا که مهارت تصمیم گیری را فرا می گیرد و در زندگی اش می تواند درست عمل کند.

    نباید همیشه نگران او باشید: چرا که با کنترل کردن های زیاد ممکن است دروغگو بشود بنابراین به جای محدودیت به او آموزش مراقبت از خود و مبارزه با خطر بدهید. حتی می توانید خواسته هایتان درباره نحوه ارتباط با دوستانش، زمان برگشت به خانه و استفاده از هر وسیله و اینترنتی توضیح دهید.

    و نکته پایانی اینی است که دخترانی در سن بلوغ با پدرانشان رابطه بهتری دارند، بدون شک در تحصیل و دوست یابی موفق تر هستند و رابطه زناشویی آینده شان نیز بهتر خواهد بود. در واقع این دختران نیرومندتر هستند و هیجاناتشان را بهتر می شناسند.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    نوجوان لجباز

    نوجوان لجباز

    نوجوان لجباز را چگونه می توان آرام کرد؟ در برخورد با نوجوان لجباز نباید عصبانی شد بلکه باید با قاطعانه به آن ها نشان داد که چگونه باید به اعضای خانواده و محیط آن احترام بگذارند. عصبانیت شما تنها باعث لجبازی بیش تر آن ها می شود. در ادامه راهکارهایی بیان شده است اما اگر از پرخاشگری و لجبازی نوجوان یا کودک خود شاکی هستید می توانید از مشاوران کلینیک ارامش روان کمک بگیرید. مشاوران ما به طور تخصصی لجبازی و پرخاشگری نوجوان را در کوتاه ترین مدت بهبود می بخشند.

    علت لجبازی جوانان چیست؟ نوجوانان و جوانان در دوره ای زندگی قرار دارند که ممکن است تناقض های زیادی داشته باشند، علاوه بر این، آن ها برای فردیت و استقلال خود هر روز در حال تلاش هستند و از طرفی دیگر می خواهند در مدرسه و بین دوستان خود محبوب باشند. استقلال آن ها باعث می شود که اجازه ندهند به آن ها کمک کنید در حالی که به کمک شما احتیاج دارند. از طرف دیگر مشکلات هورمونی و رشد باعث می شود دمدمی مزاج شده و نتوانند احساسات خود را به درستی کنترل کنند.
    خلق و خوی نوجوان به دلیل رشد مغز او مدام در حال تغییر است و همین باعث می شود که در کنترل احساسات خود احساس ناتوانی داشته باشد. در این دوره توصیه های زیادی به والدین می شود که به بهبود ارتباط آن ها با نوجوان و کاهش علاقه نوجوان به استفاده از مواد مخدر یا خودکشی منجر می شود.
    با دختر نوجوان لجباز چگونه رفتار کنیم
    رفتار با نوجوان ۱۳ ساله دختر باید چگونه باشد؟ بلوغ تاثیر بسیار قابل توجهی بر زندگی  دختران دارد زیرا هم تغییرات خلقی هم جسمانی شدیدی را ایجاد می کند. بلوغ دختران حدود ۱۱ سالگی شروع و بین ۱۴ تا ۱۶ سالگی دختران بالغ می شوند. یکی از مشکلات اصلی که دختران تجربه می کنند مشکلات و نگرانی های مربوط به شکل ظاهری خود است که بر اعتماد به نفس آن ها تاثیر زیادی می گذارد.
    در این سن حساس والدین به خصوص مادران باید تا جایی که می توانند با دختران نوجوان خود ارتباط برقرار کنند. ارتباط مداوم میان والدین و دختران باعث می شود که احتمال رابطه جنسی خطرناک، مصرف مواد و خودکشی به شدت کاهش یابد.

    همواره نکات مثبت رفتاری و شخصیتی فرزند خود را به یاد داشته باشید و روی آن ها تاکید کنید، با نوجوان خود مهربان بوده و سعی کنید آن ها را درک کرده و وقت کافی برای ارتباط با آن ها بگذارید. به یاد داشته باشید که عبور از این مرحله باعث افزایش سلامت روانی نوجوان شما می شود.

     

    رفتار موثر با نوجوان

    در ادامه رفتار با 8 روش مفید و موثر برای کاهش لجبازی نوجوان آمده است، این موارد به شما کمک می کند تا تنش را به حداقل رسانده و به بهترین شکل با نوجوان خود تعامل برقرار کنید.

     

    نوجوان لجباز

    ۱.اجازه ندهید شما را عصبانی کند

    نوجوانان عاشق این هستند که کنترل شما را در دست بگیرند بنابراین تلاش می کنند که با تحریک یا تغییر شرایط شما را مجبور کنند که کنترل خود را از دست داده و به درجه ای برسید که او شرایط را در دست بگیرد. در حقیقت وقتی شما عصبانی میشوید جای والد و فرزند تغییر می کند.

    بنابراین خونسردی خود را حفظ کنید. هرچه واکنش کم تری نشان دهید، با منطق بهتر و صحیح تر می توانید تصمیم بگیرید. همیشه می توانید پاسخ بهتری به شرایط پیدا کنید تنها کافی است برای چند ثانیه تا ۱۰ شمرده و منطقی شرایط را ارزیابی کنید. پاسخ های احساسی باعث می شود که فرزندتان متوجه بشود کنترل شرایط را از دست داده اید.

     

    ۲. تعیین مرزهای مشخص

    مرزها باید بسیار مشخص باشد. نباید آن ها را خودتان یا فرزندتان بشکنید، نوجوان دنبال استقلال است بنابراین شما را آزمایش می کند تا متوجه شود که چقدر حاضر هستید قوانین خود را زیر پا بگذارید.  تمام قوانین باید توضیح داده شوند و علت آن بیان شود تا نوجوان ضرورت آن را درک کند، به او توضیح دهید که در صورتی که قوانین را زیر پا بگذارد با چه عواقب و نتایجی روبرو خواهد شد و در همان ابتدا تمام این مسائل را واضح و بدون عصبانیت برای او توضیح بدهید.

     

    ۳. به آن ها گوش دهید

    هنگام جلسات مشاوره بسیاری از نوجوانان بیان می کنند که والدین به آن ها گوش نمی دهند. اغلب نوجوانان بیان می کنند که والدین اغلب حرف های خود را می زنند و به احساسات آن ها توجهی ندارند. هنگامی که نوجوانتان با شما حرف می زند کار خود را متوقف کنید و به حرف های آن ها گوش کنید، خود را جای آن ها قرار دهید و دست از قضاوت بکشید.  والدین اغلب نگران نوجوان لجباز خود هستند و برای همین بجای گوش دادن به صحبت های نوجوان اغلب سعی دارند آن ها را نقد یا تصمیم های آن ها را تصحیح می کنند

     

    ۴.  به آن ها فرصت دهید تا مشکلات را حل کنند

    وقتی نوجوان لجباز خود را ناراحت یا تحت فشار می بینید، به او پیشنهاد دهید که با شما صحبت کند. مثلاً بگویید: «اگر می‌خواهید صحبت کنید، من اینجا هستم تا گوش کنم، باشه؟» خود را در دسترس قرار دهید و هر از گاهی این را به نوجوان یادآوری کنید، اما اصرار نکنید. به آن ها اجازه دهید تا خودشان تصمیم بگیرند که با شما حرف بزنند. علاوه بر این هنگام بروز مشکلات به نوجوان اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد ولی به آن ها بگویید که هر وقت خواستند شما آماده هستید تا به آن ها کمک کنید.

    نوجوان لجباز

    ۵. از دید نوجوان به مسائل نگاه کنید

    آیا دوران نوجوانی خود را به یاد دارید؟ به آن دوره فکر کنید، استرس های مدرسه، خانواده و دوستان را به یاد آورید، مشکلاتی که برای کسب استقلال داشتید. نوجوان شما با تمام این مسائل رو بروست بنابراین بهترین کار به عنوان والد این است که او را درک کنید. نگاه کردن به موضوعات از دید نوجوان کمک می کند تا علاوه بر درک به آن ها نزدیک تر شوید. با این کار نوجوان لجباز متوجه می شود که تلاش می کنید تا آن ها را درک کنید و حتی اگر نشان ندهد خوشحال می شود که می تواند در مواقع سختی روی شما حساب کند.

     

    ۶. رفتار خوب را تشویق کنید

    همیشه از خوبی های نوجوان خود قدردانی کنید و برای هر دستاورد نوجوان او را تشویق کنید. به خاطر داشته باشید که ممکن است رفتارهای بد نوجوان زیاد باشد اما نباید تصور کنید که به دلیل این رفتار های بد نباید رفتار های خوب نوجوان خود را تشویق کنید. تشویق به جای تنبیه نیز می تواند عملکرد موثری برای والدین باشد

     

    ۷. به نوجوان خود انگیزه درونی بدهید

    انگیزه درونی به این معنی است که نوجوان شما می خواهد فعالیتی را انجام دهد زیرا از آن لذت می برد، نه به این دلیل که پاداش یا تنبیه می شود. این انگیزه بهترین چیز برای دوری از مواد مخدر و خودکشی است. با ایجاد این انگیزه در نوجوان خود مطمئن می شوید که با علاقه به کار می پردازد نه از روی اجبار و تنبیه. برای پیدا کردن این انگیزه نوجوان خود را در کلاس های ورزشی و هنری مختلف ثبت نام کنید و اجازه دهید تا استعداد خود را کشف کنند.

    اگر در کشف استعداد آن ها ناتوان بودید می توانید از مرکز مشاوره ندای ارامش روان کمک بگیرید. تنها با انجام چند تست می توانید استعداد نوجوان خود را در زمینه های مختلف کشف کرده و به آن ها کمک کنید تا در آن ها پیشرفت لازم را کسب کنند.

     

    ۸. از مشاور کمک بگیرید

    اگر والدین با وجود نکاتی که گفته شد باز هم در ارتباط با نوجوان خود مشکل دارند باید به دنبال کمک حرفه ای باشند. مشاور به والدین کمک می کند تا نوجوان خود را بهتر درک کرده و استراتژی هایی را برای مدیریت مؤثر رفتار نوجوان یاد بگیرند. علاوه بر این مشاور به نوجوان دختر یا پسر کمک می کند تا عزت نفس بالاتری داشته، احساسات خود را بهتر کنترل کرده و موفقیت بیش تری در مدرسه یا خانه کسب کند. کمک مشاور احتمال علاقه و تمایل نوجوان به مصرف نوشیدنی های الکلی، مواد مخدر و خودکشی را بسیار کاهش می دهد و به نوجوان کمک می کند تا این دوره را به بهترین شکل با سلامت روان کامل پشت سر بگذارد.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    آزاد کردن کودک از ایفای نقش

    آزاد کردن کودک از ایفای نقش

    1.  در پی فرصتهایی باشید تا به کودک تصویر جدیدی از خودش ارائه دهید.
    2. کودکان را در موقعیتهایی قرار دهید که بتوانند خود را به گونههای مختلف ببینند، مثل این: عزیزم من عصر خونه نیستم، تو باید مسئولیت آب دادن به گیاهان رو به عهده بگیری.
    3.  بگذارید کودکان تصادفاً از شما مطلب مثبتی درباره خود بشنوند، مثالً در حضور کودک به مادربزرگش بگویید: مامان باید امروز میدیدی چطور واکسنشو با شجاعت زد.
    4.  برایش شرح دهید چه الگوی رفتاری را میپسندید. مثالً بگویید با اینکه تو بازی را از من بردی، من روحیه ورزشی از خودم بروز میدهم و به تو تبریک میگویم.
    5.  سنگ صبور لحظههای ویژه کودکانتان باشید، مثالً وقتی از ناتوانی صحبت میکند گوش کنید و یک خاطره واقعی موفقیت آمیز برایش تعریف کنید، مثالً من یادمه که تو وقتی 4 سالت بود، دوچرخه را بدون چرخ کمکی میروندی.
    6.  وقتی کودک شما طبق برچسب گذشته عمل میکند، احساسات و انتظارات خود را برایش شرح دهید، مثلا من ناراحت میشوم از اینکه میبینم این اسباببازی جدید لگد مال شود. انتظار دارم وقتی از آنها استفاده نمیکنی، دوباره سر
      جای اولش تو جعبه گذاشته بشن.

    جانشینهای تنبیه در کودکان

    تنبیه کارساز نیست، زیرا موجب حواسپرتی میشود و سبب میگردد به جای این که از انجام کاری که کرده پشیمان شود و درباره اصلاح عمل خود بیندیشد، گرفتار انتقامهای خیالی شود. به بیانی دیگر با تنبیه کودک، عمالً او را از روند درونی بسیار مهم مواجهه با اعمال بدش محروم میکنیم. کالً پیشگیری بهتر از تنبیه است.

    جانشینهای تنبیه

    •  روش مفیدی پیشنهاد کنید. اگر اصرار دارد میوهای که الزم ندارید را بخرد، اجازه بدید یک عدد برای خودش جدا کند.
    •  بدون حمله به شخصیت کودک، تقبیح شدید خود را بیان کنید. از اینکه اره من زیر باران رها شده تا زنگ بزند واقعاًعصبانی هستم.
    •  انتظارات خود را جز به جز شرح دهید. انتظار من این است که وقتی ابزار منو قرض میگیری، مثل اولش به من برگردانی.
    •  به کودک نشان دهید چگونه میتواند خطای خود را جبران کند. حاال چیزی که این اره الزم دارد کمی براده فوالد و زور است.
    •  به کودک فرصت بدهید خودش تصمیم بگیرد. دویدن ممنوع، این فرصت رو داری که یا راه بری یا توی ترالی بنشینی، خودت تصمیم بگیر.
    • با موضوع برخورد فعال داشته باشید. خودتان بجای کودک تصمیم بگیرید و کاری انجام بدید. میبینم که تصمیم گرفتی توی ترالی بنشینی.
    •  بگذارید کودک پیامد رفتار خود را تجربه کند. دفعه بعد برای خرید کودک را به فروشگاه نبرید و به او حتماً گوشزد کنید که بخاطر دویدن نمیبریدش

    آزاد کردن کودک از ایفای نقش

    • به کمک کودک مشکل گشایی کنید. به نظر تو چه راهی میتوانیم پیدا کنیم که هر وقت به ابزار من احتیاج داری بتوانی از آنها استفاده کنی و منم مطمئن باشم که هر وقت الزمشون داشتم سر جاشون هستن؟

     

    نکات مهم:

    همان لحظه که کودک مشغول انجام کار بدی هست، او را کنار بکشید و با او واضح و محکم بدون قربون صدقه صحبت کنید. مثلا چاقو برای بازی نیست، اگه بخواهی میتوانی با قاشق بازی کنی. ظرف چینی شکستنیه، اگه بخواهی میتوانی با ظرف پلاستیکی بازی کنی.
    یادگیری از واقعیتهای دشوار واکنشهای واقعی افراد، بسی آسانتر از یادگیری از فردی است که تصمیم میگیرد به خاطر خیر و صالح شما، شما را تنبیه کند!
    وقتی از چیزی عصبانی میشویم، بهتر است که عصبانیت خود را بیان کنیم تا اینکه بخواهیم مقصر را تنبیه کنیم.

    1. من عالقهای ندارم بدونم کی اینکارو کرده.
    2. من دوست ندارم بخاطر چیزی که اتفاق افتاده کسی رو مقصر بدونم.
    3. من علاقمندم ببینم که در آینده دیگه اینکارو نمیکنید.

    ما با سرزنش نکردن و تنبیه نکردن، کودکانمان را آزاد میگذاریم تا برای جبران خطاهایشان مسئولیت بیشتری بر عهده بگیرند به جای اینکه هم و غم خود را صرف انتقامجویی کنند.
    اظهار نارضایتی و بیان انتظارات بهترین جانشینان تنبیه هستند.
    باید کاری کنیم که بعد ها هم وقتی کاری میکند که موجب پشیمانی میشود، با خود بیندیشد چکار کنم تا بتوانم جبران کنم.
    نه اینکه بگوید کاری که کردم ثابت میکنه من آدم بیارزشی هستم و سزاوار تنبیه هستم. اظهار تأسف باید به عمل تبدیل شود نه آنکه فقط لفظی باشد. باید بارها و بارها این جمالت را تکرار کرد:
    تأسف یعنی طور دیگهای رفتار کردن
    تأسف یعنی تغییر رفتار
    اظهار تأسف اولین قدم است ولی دومین قدم این است که از خودت بپرسی من در این مورد چکار میتوانم بکنم. بچهای که دیرتر از زمانی که قول داده به خانه آمده:

    برخورد اشتباه:
    1.  میبینم که نمیشه به تو اعتماد کرد. باید تنبیه بشی و کل هفته آینده نمیتونی تلویزیون ببینی. از شام هم خبری نیست.

    عزیزم انقدر دویدی که سرخ شدی. بذار برم برات حوله بیارم! قول بده دیگه هیچ وقت دیر نکنی. االن برات شام میارم!

    برخورد مناسب:
    1. تو میگی سعیتو کردی و من از شنیدنش خوشحالم ولی هنوز ناراحتم. هیچ دلم نمیخواد دوباره چنین نگرانی رو تحمل کنم.
    2. ازت انتظار دارم به قولت عمل کنی تا من بتونم روی حرفت حساب کنم.
    3. ما شام خوردیم اگه میخواهی می تونی خودت برای خودت ساندویچ درست کنی.
    چند مثال:
    خیلی عصبانی هستم. بچه داشت با خوشحالی بازی می کرد ولی تو جعبه را از دستش گرفتی. ازت انتظار دارم راهی پیدا کنی که دیگه گریه نکنه
    آزاد کردن کودک از ایفای نقش
    جداً آشفته میشم وقتی به خونه میام و تو ظرفهای کثیف غرق میشم، اونم در حالی که تو قول دادی اینکارو بکنی. من دوست دارم تمام ظرفها تا وقت خوابیدن شسته بشن.
    من از کاری که انجام دادی خوشم نمیاد و انتظار دارم مواظب رفتارت باشی.
    عزیزم میخوام باهات صحبت کنم. آیا برات وقت مناسبیه؟
    عزیزم میدونی جریان از چه قراره؟ دیر اومدن تو فقط قسمتی از موضوعه. ولی در واقع وقتی تو دیر میایی من نگران میشم.

    گامهای حل مشکل

    گام اول:

    درباره احساسات و احتیاجات کودک صحبت کنید. من تصور میکنم احساس تو اینه … فکر میکنم خیلی سخته وقتی داشتی با دوستانت تفریح میکردی، از اونا جدا بشی… در این قسمت عجله به خرج ندهید. بگذارید طرز تلقی شما این باشد:
    من واقعاً میکوشم تا چگونگی احساسات تو را بشناسم.

    گام دوم:

    درباره احساسات و احتیاجات خود صحبت کنید… احساس من در این مورد اینه که… از طرف دیگه وقتی تو دیر میایی من نگران میشم.

    گام سوم:

    با هم فکر کنید تا راهحلهای قابل قبولی برای هر دو طرف ارائه دهید… کودک را برانگیزانید تا راهحل قابل قبولی برای هر دو طرف بیابد. بگذارید اولین نظرها را کودک پیش بکشد. از تفسیر یا ارزیابی اندیشهها قاطعانه پرهیز کنید. مثالً نگویید
    خوب این نظر درستی نیست. از تمام افکار استقبال کنید… بیا با هم فکر کنیم ببینیم میتونیم یه راهی پیدا کنیم که برای هر دومون خوب باشه.

    گام چهارم:

    همه نظر ها را بدون ارزیابی یادداشت کنید. کودک میگه یه راه اینه که من دیر میام تو هم ناراحت نمیشی… مادر میگه من میام دنبالت که دیگه دیر نیایی…

    گام پنجم:

    ببینید کدام پیشنهاد را میپسندید و کدام را نمیپسندید و از کدام یک میخواهید پیروی کنید…کودک میگه اونو خط بزن که میایی دنبالم… مادر میگه در اون صورت من نمیتونم راحت باشم چون… یا به گمونم نتونم اینکارو بکنم.
    بعد از انجام گام پنجم در مرحله قبل، حاال جمع زدن مهم است، ما باید چه قدمهایی برداریم تا این نقشه را به مرحله اجرا در بیاریم.
    مسئولیت هر شخص چه خواهد بود.
    تا کی آن را به انجام خواهیم رساند.
    اجازه ندهید کودک شما را در هیچ مرحلهای سرزنش یا متهم کند. این بدرد نمیخوره چون تو همیشه… تو هیچ وقت…اگر چنین چیزی رخ داد، مهم این است که پدر یا مادر محکم بایستد. اگر راهکار انتخابی بعد از مدتی اثر خود را از دست داد

    مثلا بگویید:

    من از این راه حلمون ناامید شدم چون دیگر بدرد نمیخورد. میبینم که دارم کار تو رو انجام میدم و این برای من قابل قبول نیست. بهتر است به نقشه قدیمیمون فرصت دیگهای بدیم یا بهتره درباره موانع صحبت کنیم یا خوبه که یه راه حل دیگهای
    پیدا کنیم که بکار بیاد.
    باید صادقانه بنشینیم و احساسات واقعی خود را در اختیار کودک بذاریم و احساساتش را بشنویم و با یکدیگر راهحلی بیابیم کهبرای هر دوی ما مناسب باشد. باید در این مورد وقت خاصی اختصاص دهیم و نیرویمان را صرف یافتن راه حلی بکنیم که نیازهای هر دویمان را بطور خاص در نظر داشته باشد. کودکان باید این قدرت را داشته باشند تا بتوانند در حل مشکالتی که با آن مواجهاند فعاالنه شرکت داشته باشند.

    اگر کودکی که سنش بیشتر است، کلا از حل مسأله امتناع میورزد، این یادداشت میتواند مؤثر واقع شود.
    عزیزم، من نظرهای تو را در مورد حل مسأله میپسندم… تو احتماًال میخواهی/ نیاز داری/ احساس میکنی… من میخواهم/ نیاز دارم/ احساس میکنم. لطفاً مرا در جریان هر راهحلی که فکر میکنی ممکن است روی آن توافق کنیم قرار بده.
    کشف انگیزه واقعی خودمان از مشکل گشایی:
    میخواهم تا جاییکه ممکن است خودم را با کودکم وفق دهم و احساسات او را بپذیرم. میخواهم به عواطف و اطالعاتی گوش دهم که ممکن نیست تا کنون شنیده باشم.
    من داوری، ارزیابی و سرزنش نخواهم کرد و سعی نمیکنم او را وادار به کاری کنم یا متقاعدش کنم. تمام افکار جدید را مورد تأمل قرار خواهم داد و این که تا چه حد این اندیشهها عجیب و غریب باشد برایم مسألهای نیست.
    من از نظر وقت در مضیقه نیستم و اگر نتوانم فوراً به راهحلی دست یابم احتماالً به این معنا است که باید بیشتر تحقیق کنیم و بیشتر صحبت کنیم.

    تشویق:

    تو باید به خودت افتخار کنی که خودت تنهایی اینجا موندی.
    مادر: ممکنه احساستو درباره این وضع که هر دوی ما رو ناراحت می کنه، بگی.
    بذار ببینم میتونیم یه راه حلی پیدا کنیم که هر دوی ما رو خوشحال کنه.
    بچه ها این مسأله مشکلیه ولی من مطمئنم که شما دو تا میتونید عقالتونو رو هم بذارید و راه حل مناسبی پیدا کنید.
    میبینم که شما مشکلی دارین. هر دوتون می خواهین از سه چرخه استفاده کنین. فکر میکنم بهتره سعی کنین یه راه حل
    برای مسأله پیدا کنین که مورد قبول هر دوی شما باشه.
    معتقدم شما میتونین راه حلی پیدا کنین که این مشکلو حل کنه. تا شما فکر میکنین من میرم آشپزخونه.

    به رفتار خوب فرزندتان پاداش بدهید

    پاداش، نتیجهی بهتر و سریعتری از تنبیه دارد و باعث میشود کودک احساس بهتری نسبت به خودش داشته باشد. وقتی ما از دست فرزندمان بابت انجام ندادن تکالیفش ناراحت هستیم تنبیه جواب نمیدهد. اتفاقاً فرزندتان به خاطر پیشداوری منفیای که دارد منتظر همین تنبیه از طرف شماست. پس دست نگه دارید. بیشتر روی نقاط قوتش تمرکز کنید و به او پاداش بدهید. به جای اینکه فرزندتان را بهخاطر گرفتن نمرهی کم در ریاضی سرزنش کنید یا اجازه ندهید با دوستانش بیرون برود، بهخاطر کارهای خوبی که انجام میدهد به او پاداش بدهید. وقتی مسئولیتپذیری او را میبینید یا وقتی نمرهی خوبی در ریاضی میگیرد به او پاداش بدهید، رفتار محبتآمیز داشته باشید و او را ببوسید.

    وقتی که فرزندتان بیشتر از پول توجیبیاش خرج میکند، بهجای اینکه با نپرداختن هزینهی موبایلش او را تنبیه کنید بهدنبال فرصتهایی باشید که به او پاداش بدهید مثل وقتیکه دخلوخرجش را تنظیم یا پسانداز میکند. به جای عصبانی شدن از
    نوجوانتان بابت انجام ندادن کاری که دوست داشتید عملی کند، وقتی حرفگوشکن میشود او را به سینما ببرید و لحظات  خوشی را برایش خلق کنید.

    وقتی حرف از پاداش به میان میآید بیشترِ والدین فکر میکنند منظور فقط پول و هدیه است. اما در حقیقت زمانی که برای فرزندتان صرف میکنید، پختن غذای مورد عالقهاش، بیان کلمات محبتآمیز در برخورد با او و حتی در آغوش گرفتنش هم
    پاداش است. البته اگر وضع مالیتان خوب است، بد نیست دست به جیب کنید

    تشویق به استقلال شخصیت

    مهمترین هدف پدر و مادر، کمک کردن به کودک برای یافتن شخصیتی مستقل از ماست.
    1. اجازه دهید کودکان خود برگزینند. دلت میخواد شلوار قرمز بپوشی یا آبی؟ ببین چه جورش برات بهتره که تمریناتو قبل از شام انجام بدی یا بعد از شام؟ ما پنج دقیقه دیگه میریم. دلت میخواد باز هم سرسره بازی کنی یا تاب؟
      میبینم که از این دارو بدت میاد. ترجیح میدی اونو با آب میوه بخوری یا با آب؟ میتونی دو تا انتخاب داشته باشی، شاید هم فکر بهتری داری؟
    2. برای تالش کودک احترام قائل شوید تا جرأت خود را متمرکز کند تا کارش را به پایان برساند. بجای اینکه بگویید این کار برای تو سخت است و کار را از دست کودک بگیرید، اطالعات مفیدی در اختیارش قرار دهید. بعضی وقتها
      چاره کار اینه که… در بطری ممکنه سخت باز بشه گاهی اگه یه ضربه بهش بزنی بهتر باز میشه، بستن بند کفش تمرین میخواد.
    3. بیش از اندازه سؤال نکنید. کودکان در موقع مناسب درباره آنچه میخواهند صحبت میکنند… سالم از دیدنت خوشحالم، خوش اومدی، بجای: چی شد؟ چی نشد…
    4. در پاسخگویی به سؤاالت شتاب نکنید. اول فرصت یافتن جواب را به خودش واگذار کنید تا به اکتشاف تفکراتش وسعت بخشد. سؤال جالبیه، خودت چی فکر میکنی؟ تو نمیدونی چرا …؟ تو سؤال مهمی پرسیدی…
    5. کودکان را تشویق کنید تا از منابع معتبر بیرون از خانه استفاده کنند… نمیدونم شاید فروشنده مغازه حیوانات چیزی در این باره بدونه، بهتره از دندانپزشک بپرسیم… خودت هم میتونی تو مدرسه از معلمت بپرسی… میتونی یه سری
      به کتابخونه بزنی.
    6.  امید را از دست ندهید و بگذارید به اکتشاف و تجربه بپردازند. تو میخواهی نقش اصلی رو بازی کنی؟ تجربه خوبی برات میشه… پس تو دوست داری یه اسب داشته باشی که مال خودت باشه. در این مورد بیشتر برام حرف بزن.
    7.  هر چقدر هم کودک کم سن و سال باشد، در حضور او دربارهاش صحبت نکنید، مثالً نگید اون خجالت میکشه.
    8.  اگر یک بزرگسال از کودک سؤالی کرد، اجازه بدیم کودک خود پاسخ دهد.
    9.  به جای مجبور کردن کودک به انجام کاری، به آمادگی نهایی او احترام بگذارید. وقتی آماده شدی میتونی بری توی آب، وقتی تصمیم گرفتی، میتونی مکیدن شستتو ترک کنی.
    10.  به کودک “نه” نگویید. جانشینهای “نه”: اطالعات در اختیار کودک بگذارید. به جای “نه نمیتونی” بگویید پنج دقیقه دیگه شام میخوریم. احساس کودک را بپذیرید. میدونم که دوست داری بیشتر اینجا بمونی و بازی کنی. ترک کردن جایی که اونجا به آدم خوش می گذره خیلی سخته.
      مشکل را توصیف کنید. من دلم میخواد تو رو پارک ببرم ولی مشکل اینه که تعمیر کار نیم ساعت دیگه میاد.
      “بله” را جایگزین کنید. بجای “نه تو هنوز نهار نخوردی” بگویید: بله بعد از نهار میتونی بازی کنی.
      برای فکر کردن به خود وقت بدهید. بجای “نه نمیتونی” بگویید باید در موردش فکر کنم.
    11.  بالفاصله به کودک پند ندهید. به کودک کمک کنید تا به احساسات و افکار خود نظمی بدهد.
    12.  در مورد دعوای بچهها تا جای ممکن دخالت نکنید. من مطمئنم که خودتون میتونید راهی برای حل مشکلتون پیدا کنید.

     

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    ۱۰ اصل فرزندپروری موفق

    ۱۰ اصل فرزندپروری موفق

    تربیت صحیح فرزندان یکی از مهم‌ترین وظایف و دغدغه‌های والدین است. این تربیت اصول و قواعدی دارد که آشنایی با آن‌ها می‌تواند برای والدین راهگشا باشد. با ما همراه باشید تا اصول فرزندپروری موفق را بشناسید.

    اصول فرزندپروری موفق و رابطه‌ی آن با آینده‌‌ی درخشان فرزندان

    تربیت درست و اصولی یکی از بزرگترین دغدغه‌ها‌ی والدین به شمار می‌رود مادران و پدران آگاه می‌دانند که تربیت کودک از همان بدو تولد آغاز شده و در دوره‌ی های سنی مختلف نیازمند به کارگیری تکنیک‌ها و روش‌های مختلفی است تربیت درست و اصولی نه تنها بر وضعیت فعلی  فرزند، بلکه بر آینده‌ی آن‌ها اثر می‌گذارد اصول فرزند‌پروری موفق موضوعات مهمی را شامل می‌شود‌ که آشنایی والدین با این نکات و کسب دانش کافی باعث می‌شود بهترین شیوه‌ها را برای تربیت فرزندان خود به‌کار گیرند واین انتخاب هوشمندانه سبب می‌شود فرزندان آن‌ها در آینده رفتار و انتخاب‌های معقولانه‌ای داشته باشند. در ادامه،  توجه شما را به چند نکته تربیتی در مورد کودکان جلب می‌کنیم

    1.آرامش خود را حفظ کنید

    اولین و مهم‌ترین نکته در میان اصول فرزند‌پروری موفق، این است که هنگام عصبانیت خودتان را  کنترل کرده و به اعصاب خود مسلط باشید.

    فرزندان هر چقدر که بزرگ‌‌تر می‌شوند تمایل بیشتری به مستقل شدن از خود نشان می‌دهند. آن‌ها دوست دارند بدون کمک دیگران غذا بخورند، لباس‌هایی که دلشان می‌خواهد بپوشند، بازی هایی که دوست دارند انجام بدهند و … رسیدن به مرحله‌ی استقلال از جمله مراحل رشد شخصیت و استعدادهای کودک به شما می‌رود که گاهی والدین با مراقبت‌های بیش از حد مانع بزرگی بر سر راه کودکان خود ایجاد می‌کنند. این ویژگی اخلاقی در کودکان باعث می‌شود تا در مقابل خواسته‌های والدین مقاومت کنند.

    اگر والدین این ویژگی اخلاقی فرزندان را در نظر نگرفته و نتوانند  آن را مدیریت کنند در نهایت فرزندی لج‌باز، بهانه‌گیر و نافرمان تربیت می‌کنند.

    زمانی که در این شرایط قرار می‌گیرید در مرحله اول باید خود را کنترل کنید و عصبانیت را کنار بگذارید. چرا که با  انتقال خشم به کودکان هیچ چیز درست نمی‌شود. فقط مسیر برقراری ارتباط میان والد و فرزند دشوارتر شده و رابطه‌ی عاطفی میان شما آسیب می‌بیند. با حفظ خونسردی و در کمال آرامش با فرزند خود صحبت کنید. راه درست  گفتگو و مذاکره با یکد‌یگر است.

    اگر رابطه‌ی عاطفی میان شما و فرزندتان اگر خدشه‌ دار نشود، فرزندتان از شما حرف‌شنوی خواهد داشت. با رعایت اصول فرزند‌پروری موفق، به فرزند خود احترام بگذارید و با او محترمانه حرف بزنید. اگر تصمیمات او برخلاف میل شما اما درست و اصولی است، به نظر او احترام بگذارید.

    ۲.اعتماد به نفس آن‌ها را تقویت کنید

    همه‌ی ما دوست داریم فرزندانی با اعتمادبه‌نفس و قوی داشته باشیم. این موضوع زمانی خودش را نشان می‌دهد که فرزند ما از محیط خانه فاصله گرفته و وارد فضاهای جدید آموزشی مانند مهد کودک و مدرسه می‌شود.

    کودکی که اعتماد بنفس پایینی داشته باشد استرس دارد، از سرزنش و مقایسه شدن می‌ترسد، نمی‌تواند با سایر دوستان خود ارتباط برقرار کند و در کل، اعتماد‌ به‌ نفس پایینی دارد. این اعتماد بنفس پایین هم ارتباط مستقیمی با شیوه‌ی تربیتی والدین او در دوران کودکی دارد.

    به عنوان مثال، هنگامی که فرزند شما مشغول انجام دادن کاری است اما در نهایت، نتیجه موفقیت آمیز و مطلوب نباشد و از سمت شما مورد بازخواست و سرزنش قرار بگیرد، مقداری زیادی از اعتماد‌ به‌ نفس خود را از دست ‌می‌دهد و به مرور، در طول زندگی هرگز خود را در جایگاه موفقیت تصور نمی‌کند.

    والدین هوشیار، با رعایت اصول فرزند‌پروری موفق، تمام توجه خود را به نتیجه‌ی کار کودکان متمرکز نمی‌کنند؛ بلکه نکات مثبت  و پشتکار او را تحسین و برای تلاش مجدد او را تشویق می‌کنند. به هیچ عنوان او را با دیگر همسالانش مقایسه نکنید. این را قبول کنید هر فردی استعداد و توانایی خاص خودش را دارد و برای بهتر انجام دادن کارهایش او را راهنمایی کنید.

    ۳.فضای امنی ایجاد کنید

    خانه باید محلی برای رسیدن به آرامش روح و جسم باشد. سعی کنید برای فرزندان خود منبع آرامش و امنیت باشید. برای نوزادان تازه متولد شده امن‌ترین مکان آغوش پدرو مادر است. آن‌ها را در آغوش گرفته  و به آن‌ها ابراز علاقه کنید. اولین چالشی که کودکان با آن روبه‌رو می‌شوند، تفکیک موقعیت اعتماد و بی‌اعتمادی است. امن کردن فضای خانه یکی از مهمترین اصول فرزند‌پروی موفق است.

    کودکان از همان دوران نوزادی از رفتارهای والدین خود تاثیر می‌گیرند. اگر در محیط پرتنشی قرار گیرند، حس عدم‌ امنیت و بی‌اعتمادی در وجود فرزندان نهادینه شده و دید آن‌ها به زندگی منفی می‌شود.

     

    ۱۰ اصل فرزندپروری موفق

     

    ۴.به علایق فرزندان خود توجه کنید

    اکثراً والدین برای اوقات فراغت فرزندان خود تفریحاتی را در نظر می‌گیرند که باب میل خودشان است و به صورت ناخودآگاه به آن‌ها یاد می‌دهند که برای جلب رضایت دیگران از علاقه‌مندی های خود چشم پوشی کنند. برای اسم نویسی در کلاس‌های هنری و ورزشی به آن‌ها قدرت انتخاب دهید. اجازه دهید که آزادانه انتخاب کنند، ولی پیشنهادات و دلایل خود را برای آن‌ها توضیح دهید.

    کودکانی که مهارت خوب گوش کردن را یاد گرفته باشند می‌توانند حرف‌های شما به خوبی بشنود، تجزیه و تحلیل کنند و در نهایت، تصمیم بگیرند.

    ۵.حرف زدن با زبان کودکان

    یکی از اصول فرزند‌پروری موفق این است که با فرزندان خود به زبان ساده حرف بزنید و مفاهیم اخلاقی را متناسب با سن، استعداد و توانایی‌هایی که دارند برایشان توضیح دهید. کودکان درک و برداشت مختص به خودشان را دارند. برای اینکه به حرف‌های  شما گوش دهند لازم است که مفاهیم پیچیده را به اجزای ساده و کوچک تقسیم کنید.

    6.جایگاه تشویق

    تشویق کردن کودکان نیز از مهمترین اصول فرزند‌پروری موفق به شمار می‌‌آید. آن ها باید بتوانند جایگاه تشویق و تنبیه را تشخیص دهند و مسئولیت تعیین این جایگاه  به عهد‌ه‌ی والدین است. تشویق باید متناسب با فعالیت کودک باشد .گاهی یک لبخند، یک خوراکی کوچک  و در مراحل بعد، هدایای مختلف می‌تواند کودک را برای انجام دادن کارهای خوب ترغیب کند.

    تشویق کردن تاثیر بیشتری نسبت به تنبیه کردن دارد. منظور از تنبیه اخم کردن یا ایجاد محدودیت موقتی برای انجام دادن یک فعالیت مشخص است. تشویق انگیزه کودک را برای تکرار کارهای خوب و پسندیده بیشتر می‌کند. اما زیاده‌روی در تشویق و تنبیه آن‌ها می‌تواند تاثیر آن را بیشتر یا کمتر کند.

    ۷.شکست بخشی از زندگی

    اکثر والدین با فرزندان‌شان در مورد موفقیت حرف می‌زنند و انتظار دارند که همیشه موفق باشند. در این حالت فرزند شما شکست را یک فاجعه بزرگ می‌داند و زمانی که با شکست روبه‌رو می‌شود، به دلیل اینکه از لحاظ روحی و روانی آمادگی ندارد آسیب می‌بیند و چه بسا با اولین شکست ناامیدی در او رخنه کند و دست از تلاش بکشد. یکی از اصول فرزند‌پروری موفق این است که به فرزندانتان بیاموزید شکست بخشی از زندگی است. مهم این است که تجربه کسب کرده و در برابر مشکلات مقاومت و ایستادگی کنند.

     

    ۱۰ اصل فرزندپروری موفق

     

    ۸.به فرزندان خود اجازه دهید انتخاب کنند 

    به آن ‌ها حق انتخاب دهید. پیش از تصمیم‌گیری، آن‌ها را با پیامدهای انتخاب خود آگاه کنید. برایشان توضیح دهید که هدف اصلی شما مراقبت از سلامت جسمی و روانی آن‌ها است. مسیر درست و غلط و مزایا و معایب را برایشان بازگو کنید. مراقبشان باشید اما محدودیت ایجاد نکنید.

    ۹.انتقاد سازنده

    از دیگر اصول فرزند‌پروری موفق این است که اگر انتقادی از کودکان خود داریم، آن را به‌طور سازنده بیان کنیم. در مرحله‌ی اول، والدین باید طریقه‌ی صحیح طرح این انتقاد را آموزش دیده باشند. هر دوره‌ی سنی ویژگی‌های مخصوص به خود را دارد. از حساس‌ترین این دوره‌ها می‌توان به نوجوانی و جوانی اشاره کرد. برای اینکه رابطه‌ی شما و فرزندانتان خدشه‌دار نشود، با لحنی دوستانه و با  در نظر گرفتن موقعیت و شرایط وی از او انتقاد سازنده کنید. مراقب باشید که به حریم شخصی آن‌ها آسیب نزنید

    ۱۰. شنونده‌ی خوبی باشید

    به  عنوان آخرین نکته از اصول فرزندپروری موفق لازم است که به این مسئله اشاره کنیم: با فرزندان خود وقت بگذرانید؛ هرطور که آن‌ها دوست دارند. به کافه، سینما، تئاتر،شهربازی و… بروید و در لحظات شادی کنارآن‌ها باشید. به سلایق‌شان احترام بگذارید.

    زمان مخصوصی را برای شنیدن صحبت‌های آن‌ها در نظر بگیرید و در این موقعیت تلاش کنید بدون قضاوت و سرزنش شنونده‌ی خوبی باشید. به او اطمینان دهید در هر شرایطی که قرار بگیرد کنار او هستید. سعی کنید رابطه‌ای دوستانه با  فرزند خود داشته  باشید تا در هنگام بروز مشکل اولین نفری باشید که در جریان قرار می‎‌گیرد.

     

    همواره برای ساختن و بهبود رابطه‌ی خود با فرزندتان تلاش کنید

    در این مقاله، شما را با مفهوم ساده و عمیق «کودکان آینه‌ی رفتار ما هستند» آشنا کردیم و به بررسی ده نکته از مهم‌ترین اصول فرزندپروری موفق پرداختیم.

    لازم به ذکر است که والدین برای ایجاد یک رابطه‌ی سالم و صمیمی با فرزندانشان لازم است که آموزش‌های لازم را از طریق شرکت کلاس‌های فرزند‌پروری به دست آورند و همواره برای استحکام این رابطه تلاش کنند.

    رابطه‌ای که  فرزندان با والدین خود دارند بیش از آنچه که فکر کنید بر شخصیت و آینده‌ی آن ‌ها تاثیر می‌گذارد. اگر خواستار رشد و پیشرفت فرزند خود هستید برای این رابطه وقت صرف کنید. والدینی که مهارت کافی برای شکل‌گیری و مدیریت این روابط را ندارند می‌توانند از مشاوران و متخصصان این حوزه کمک بگیرند.

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    اهمیت برد و باخت در بازی کودکان

    اهمیت برد و باخت در بازی کودکان

    در هر مسابقه فقط یک نفر پیروز میشود؛ گاهی ما و گاهی دیگری. پس آموزش هر دوی آنها برای کودک ضروری و سودمنداست.

    فواید بردن در بازی برای کودکان

    افزایش عزت نفس، اعتماد به نفس و خودکارآمدی
    افزایش هدفمندی و خودسازماندهی
    تشویق کودک به افزایش تالش برای دستیابی به هدف
    ایجاد تصویر مثبت از خود

    فواید باختن در بازی برای کودکان

    کسب تجربه و آمادگی برای مواجهه با چالشهای پیشِ رو
    یادگیری مهارتهای اساسی زندگی و توسعه فردی
    افزایش تحمل شکست در کودکان
    افزایش تحمل سختیها و نامالیمات زندگی
    یادگیری مهارت همدلی
    چگونه تحمل باخت در کودک را افزایش دهیم؟
    احتمالًا شما هم با قهر یا به اصطالح “جر زنی” کودک در هنگام باخت مواجه شدهاید، اما راهی برای برطرف کردن آن به ذهنتان نرسیده است. واقعیت این است که راه حل قطعی و مشخصی برای برطرف کردن این مشکل وجود ندارد. آنچه اهمیت دارد،
    صبر و حوصله شما در آموزش مداوم فرزندان است تا به مرور تحمل شکست را پیدا کنند. رعایت نکات زیر نیز در این زمینه به شما کمک خواهد کرد.

    از بازیهای مختلف کمک بگیرید

    بازی فرصتی بسیار ایدهآل و کمخطر برای آموزش برد و باخت به کودکان است. در آموزش برد و باخت به نکات زیر توجه کنید:
    بهتر است از بازیهایی مانند مارپله یا دیگر بازیهای رومیزی موردعالقه کودک استفاده کنید. برای بچههای 2-6ساله، بازیهای حسی برای کودکان پیشدبستانی، گزینه مناسبی است.
    در ابتدای بازی به آنها بگویید که احتمال برد و باخت وجود دارد.
    مراقب واکنشهای کودک بعد از باخت باشید و برایش توضیح دهید که در هر بازی فقط یک طرف برنده میشود و باختن اجتنابناپذیر است.
    همچنین به آنها نشان دهید که جذابیت بازی در رقابتی بودنش است و بدون برد و باخت، کسی از بازیکردن لذت نمیبرد.

    بین برد و باخت تعادل برقرار کنید

    الزم نیست حتماً یکی در میان شما و فرزندتان برنده شوید، اما باید طوری بازی کنید که تعداد برد و باخت هر دوی شما تقریباً به یک اندازه باشد. همیشه بردن باعث بیانگیزگی و همیشه باختن باعث ناامیدی کودک میشود. بنابراین، در سطح و اندازه فرزندتان بازی کنید تا آنها بی انگیزه یا ناامید نشوند

    اهمیت برد و باخت در بازی کودکان

    بر درس گرفتن از اشتباهات تمرکز کنید

    اشتباه کردن امری کاملًا طبیعی است و بازیها فرصتی ایدهآل برای کودکان است تا پیامدهای اشتباهات را ببینند و راهی برای اصلاح آنها پیدا کنند. بنابراین، بعد از فروکشکردنِ هیجانات ناشی از باخت، زمانی را برای شناسایی اشتباهات و راههای برطرف کردن آنها اختصاص دهید. بازیها همچنین یک روش ایدهآل برای تقویت هوش مالی در کودکان و کسب تجربه برای تصمیمات اقتصادی در بزرگسالی هستند.
    وقتی که کودک شکست خورده هرگز نگویید حاال که چیزی نشده که اینقدر ناراحت شدی وقتی یه مدت طوالنی روی یه طرحی کار میکنی و اونطور که دلت میخواد از آب در نیاد، آدم واقعاً احساس ناکامی میکند. بسیار مفید است اگر به کودک بگوییم که اشتباه و شکست وسیله مهمی برای آموزش است و میتواند منجر به اکتشاف شود… حالا متوجه شدی که اگر تخم مرغ رو آروم بجوشونی، سفت میشه؟… اوه چه بد شد. ای کاش کلیدو فراموش نمیکردی. حالا فکر کنیم ببینیم چیکار کنیم که دیگه همچین اتفاقی نیافته… آخ چقدر بد شد… چقدر آدم دلخور میشه… خیلی نا امید کننده است… حاال بیا در این مورد فکری
    بکنیم… با مهربان بودن با خودمون به کودکانمان میآموزیم که نسبت به خود مهربان باشند. با این توصیفات، کودک از خودش به عنوان یک انسان خوشش میآید. کودکی که از اشباح در تاریکی میترسد: عزیزم نباید از چیزی که وجود نداره بترسی!
    کودکی که به تنهایی به رختخواب نمیرود: عزیزم من فکر میکنم تو به اندازه کافی بزرگ شدی که به این وضعیت سر و سامان بدی. من به تو اعتماد دارم. گاهی وقتها خودت کارو بهتر از من انجام میدی.

     

    اهمیت برد و باخت در بازی کودکان

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد

    نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد

    مداخله زود هنگام والدین در مورد پیشگیری از اعتیاد می‌تواند تأثیر بسیار زیادی داشته باشد، اما بعضی از والدین تصور می‌کنند که اعتیاد ویژه افراد خاصی است و فرزند آنها هیچ وقت معتاد نخواهد شد و این غفلت چه بسا فرزندان را به سمت اعتیاد بکشاند.
    برخی از ویژگی‌های رفتاری خانواده ها می‌توانند نقشی مهم در گرایش فرزندان به اعتیاد داشته باشند از جمله:

    • برخورد نامناسب با فرزندان
    •  فرزندپروری ضعیف
    •  اختلاف والدین با یکدیگر
    •  عدم نظارت والدین بر رفتار فرزندان
    •  گرایش اعضای خانواده به مصرف مواد

    به طور کلی محیط آشفته و بی‌ساختار خانوادگی عامل خطر عمده‌ای برای مصرف مواد محسوب می‌شود. درعین حال ویژگی‌های دیگری وجود دارد که نقش محافظت کننده از اعتیاد را برای فرزندان دارد. این ویژگی‌ها می‌تواند شامل رابطه امن و سالم با فرزندان، نظارت والدین بر فرزندان و ایجاد مقررات مناسب برای آن‌ها،انتقال مناسب ارزش‌های اخلاقی و اجتماعی به فرزندان وحمایت از آن‌ها باشد.

    اگر چه در همه کشورهای جهان، خانواده یکی از مهم‌ترین و اساسی‌ترین عوامل در پیشگیری از اعتیاد محسوب می‌شود، اما با توجه به ویژگی‌های اجتماعی و فرهنگی کشور ما، اهمیت خانواده بیشتر از سایر  کشورهاست. در جامعه ما بیشتر فرزندان همراه با خانواده زندگی می‌کنند و معمولاً زمانی خانواده را ترک می‌کنند که خود، خانواده دیگری را تشکیل می‌دهند. همچنین سال‌های زندگی افراد همراه با خانواده، طولانی‌تر از سایر کشورهای سنتی یا پیشرفته است. علاوه بر این آیین‌ها، سنت‌ها و فرهنگ نیز به شدت بر خانواده و زندگی خانوادگی تأکید دارند.

    با توجه به اهمیت خانواده در فرهنگ ما، می‌توان نتیجه گرفت که هم نقش عوامل محافظت کننده از مصرف، سوء مصرف و وابستگی به مواد و هم عوامل خطرساز در گرایش به اعتیاد در کشور ما بسیار جدی است. بنابراین، شناخت و آگاهی دقیق والدین ایرانی از فرآیند شکل‌گیری اعتیاد در فرزندان، روش‌های پیشگیری از اعتیاد، سطوح پیشگیری از اعتیاد و برنامه‌ریزی پیشگیری از اعتیاد، ضرورت دارد. والدین می‌توانند از طریق کسب مهارت‌های فرزندپروری، آموزش مهارت‌های نظارت بر فرزندان، ایجاد رابطه عمیق و غنی، افزایش حمایت از فرزندان و بهبود کیفیت زندگی فرزندان و محیط خانوادگی، به پیشگیری از اعتیاد کمک کنند.

    فعالیت‌های پیشگیری از اعتیاد متمرکز بر آگاه سازی خانواده و آموزش والدین:

    کودکان بیش از همه از والدین خود تأثیر می‌پذیرند. آگاه سازی والدین یکی از بخش‌های مؤثر در هر برنامه‌ی پیشگیری از اعتیاد است.
    برخلاف نوجوانان که معمولاً شیوع مصرف را بیش از حد واقعی آن فرض می‌کنند، مطالعات مختلف نشان داده‌اند که همواره والدین میزان شیوع سوء مصرف مواد مخدر را کمتر از میزان واقعی آن تخمین می‌زنند و در نتیجه، خطر آن را نیز احساس نمی‌کنند. اغلب باور ندارند که این مشکل برای فرزندان آن ها نیز ممکن است پیش آید. در ابتدا، والدین باید از خطر اعتیاد آگاه شوند و درباره پیشگیری از آن احساس مسئولیت کنند. این آگاه سازی باید به طور مکرر از راه های مختلف، مانند خواندن کتاب، جزوه، روزنامه، شرکت در جلسات مشاوره، سمینار و پیوستن به انجمن‌ها و تشکل‌های والدین انجام شود.

    آگاه‌سازی والدین شامل ابعاد مختلف است که در ادامه به مهمترین آنها اشاره می کنیم:
    والدین باید از نوع مواد اعتیاد آور شایع در منطقه ی  محل زندگی، شکل و اسامی رایج آن‌ها، نحوه‌ی مصرف و علائم مصرف آن‌ها مطلع باشند. همچنین باید نحوه‌ی پاسخ‌دهی به سؤالات فرزندان خود را در مورد این مواد بدانند. طی این برنامه، والدین از موقعیت‌هایی که ممکن است نوجوانان مواد مصرف کننده و نحوه تهیه و محل مصرف مواد مخدر نیز آگاه می‌شوند. همچنین در مورد صفات شخصیتی که کودکان را مستعد سوء مصرف مواد می‌نماید و چگونگی برخورد با این صفات، اطلاعات لازم را کسب می‌نمایند.
    افزایش مهارت لازم برای ایجاد پیوندهای خانوادگی قوی
    جوانانی که با خانواده خود پیوندهای قوی و مثبت دارند، کمتر احتمال دارد به گروه‌ها و دوستی‌هایی بپیوندند که صرفاً دور محور مصرف مواد شکل می‌گیرد. محیط خانوادگی سالم و بدون تنش عامل مهمی در پیشگیری از ابتلای فرزندان به اعتیاد است.

    •  برقراری ارتباط صمیمانه با کودکان
    • ایجاد سیستم ارزشی قوی
    • وضع مقررات واضح در خانواده
    • آموزش الگوی خوب بودن
    • تشویق فعالیت های سالم و خلاق
    • ترغیب به ایجاد تشکل‌های والدین
    •  برقراری ارتباط صمیمانه با کودکان

    نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد

    کودکان و نوجوانان با والدینی که می‌دانند چگونه به آنان گوش دهند، بیشتر صحبت می‌کنند. به عنوان مثال، به والدین آموزش داده می‌شود که چگونه هنگام صحبت فرزندشان کاملاً به او توجه کنند، با او ارتباط چشمی برقرار کنند و به احساسات و عواطفش پاسخ دهند. چگونه با کلام یا بدون کلام، افکار و اعمال صحیح وی را تشویق کرده یا در صورت عصبانیت، چگونه با فرزند خود رفتار کنند. والدین باید مطمئن باشند که فرزندانشان به راحتی مشکل خود را با آنان مطرح می‌کنند.

    • کمک به افزایش اعتماد به نفس در فرزندان:

    افرادی که مبتلا به سوء مصرف مواد مخدر می‌شوند،  اغلب اعتماد به نفس کمی دارند. در مقابل، نوجوانانی که درباره‌ی خود احساس مثبتی دارند، بیشتر می‌توانند در مقابل اصرار دوستانشان به مصرف مواد مقاومت کنند. هدف از این برنامه، آموزش روش‌هایی است که با استفاده از آن، والدین بتوانند اعتماد و اتکا به نفس فرزند خود را تقویت کنند. تشویق به عنوان بهترین روش تربیتی، اجتناب از تحقیر، دادن مسئولیت‌های مناسب بر اساس سن و توانایی و افزایش مهارت‌ها و توانایی‌های کودک و نوجوان، می‌توانند والدین را به اهداف خود برسانند.

    •  ایجاد سیستم ارزشی قوی:

    تا نه سالگی، کودکان باید باورهایی در مورد صحیح یا غلط بودن رفتارها داشته باشند و بتوانند بر اساس باورهای خود تصمیم بگیرند. طی این برنامه، به والدین آموزش داده می‌شود که چگونه به راحتی و آزادانه در مورد ارزش‌های مختلفی مانند اتکا به خود و احساس مسئولیت فردی با فرزندان خود بحث و صحبت کنند و چگونه از جذب شدن این ارزش‌ها توسط فرزندانشان اطمینان حاصل نمایند.

    • وضع مقررات واضح در خانواده:

    کودکان به وجود اصول و مقررات خاص در خانواده نیاز دارند. فرزندان در محدودیت‌ها بهتر عمل می‌کنند. به طور کلی، هنگامی که نورم های خانواده و انتظاراتی که از افراد می‌رود، کاملاً روشن باشد، به ندرت ممکن است که افراد این نورم‌ها و انتظارات را مورد حمله قرار دهند، به خصوص اگر نسبت به خانواده احساس تعلق داشته باشند.

    نقش خانواده در پیشگیری از اعتیاد

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    راهکارهای مقابله با پرخاشگری کودک

    راهکارهای مقابله با پرخاشگری کودک

    نسبت به پرخاشگری کودک عکس العمل فوری نشان دهید

    بهترین رفتار با کودک پرخاشگر این است که وقتی فرزندتان را در حال پرخاشگری میبینید فورا او را متوقف کرده و پیامدهای رفتارش را به او گوشزد کنید. این که صبر کنید تا برای بار سوم برادرش را بزند و بعد بگویید: این رفتار درستی نیست! بسه!
    تأثیری نخواهد داشت. حتی میتوانید کودک را برای مدت کوتاهی از موقعیت خارج کنید به طور مثال برای یک کودک پیش دبستانی، 3 یا 4 دقیقه کافی است. برای یک کودک بزرگتر، با صالحدید روانشناس فرزندتان میتوانید در پاسخ به طغیآنهای
    پرخاشگرانه، امتیازی را برای او کم یا حذف کنید. مثلا وقت تلویزیون دیدنش کاهش یابد یا پول توجیبی یک هفتهاش قطع شود. دادن بازخورد به این دلیل است که او رفتار خود را با پیامد آن مرتبط کند و بفهمد که اگر ضربه بزند یا فریاد بکشد،
    ممکن است چیزی را که دوست دارد از دست بدهد.

    درباره رفتار پرخاشگرانه کودک با او صحبت کنید

    یکی از درستترین شیوه ها در رفتار با کودک پرخاشگر این است که با او ، درباره علت پرخاشگریاش صحبت کنید. اجازه دهید فرزندتان کمی آرام شود سپس با آرامش درباره آن چه اتفاق افتاده حرف بزنید. بهترین زمان برای انجام این تکنیک در زمینه رفتار با کودک پرخاشگر، پس از آرام شدن او و قبل از این است که همه چیز را فراموش کند. این زمان در حالت ایده آل، 30 دقیقه تا 1 ساعت بعد از رخ دادن پرخاشگری کودک است. از او بپرسید که آیا میتواند توضیح دهد که چه چیزی باعث طغیان او شده است. مثالً فکر میکنی چرا اینقدر از دست دوستت عصبانی شدی؟ به کودک توضیح دهید که عصبانی شدن کاملًا طبیعی است، اما هل دادن، ضربه زدن، لگد زدن یا گاز گرفتن، مورد تأیید شما نیست. اگر فرزندتان نمیخواهد این موضوع را با شما در میان بگذارد، ممکن است با یک حیوان خانگی، عروسک یا دوست خیالی خود احساس راحتی کند. در این صورت شما میتوانید این تکنیک را به وسیله یک بازی نمادین همراه با عروسکها یا حیوانات اجرا کنید

    در هر مرحله کنترل پرخاشگری، کودک را تشویق کنید

    یک جدول مخصوص روی یخچال یا روی دیوار اتاق خواب کودک بزنید و زمانی که موفق شد عصبانیتش را کنترل کند، با یک برچسب رنگی به او جایزه بدهید. حدود 2/5 تا 3 سالگی بهترین سن برای استفاده از این روش در برخورد با کودک پرخاشگر است. در این سن، برخی از کودکان شروع به درک مفهوم پاداش میکنند و احتماالً با چیزی به سادگی یک برچسب انگیزه میگیرند. همچنین به رفتار خوب بچهها پاداش دهید، همیشه هدیه و جایزه الزم نیست. تعریف و تمجید به تنهایی قدرتمند هستند. روی اهداف مالی یا مادی تمرکز نکنید. در عوض، جوایزی مانند نیم ساعت وقت ویژه برای بازی کردن با دوستانش، در نظر گرفتن یک حق انتخاب ویژه در مورد شام خانواده یا فیلمی که در شب خانواده قصد دارند تماشا کنند، از جمله راهکارهای مؤثر در زمینه رفتار با کودک پرخاشگر است.

    راهکارهای مقابله با پرخاشگری کودک

    تکنیک های پرورش خلاقیت در کودکان

    اجازه اشتباه کردن بدهید

    تفکر روانشناسی موفقیت جدید موفقیت بیان میکند بچههایی که از شکست میترسند، به احتماًل کمتری به صورت خلاقانه فکر میکنند. اگر فرزند شما وقتی که اشتباهی میکند ناامید میشود، سعی کنید به او چنین چیزی بگویید: ما چطور میتوانیم نتیجه را تغییر دهیم؟ یا تو چطور میتوانی دوباره آن را انجام دهی؟ میتوان به اشتباهات به عنوان فرصت مناسبی برای رشد بجای مواجهه با شکست نگاه کرد.

    کثیف کاری کنید

    بسیاری از ما یک فضای تمیز را دوست داریم و وقتی شرایط از دستمان خارج میشود و آلودگی به بار میآید احساس ضعف میکنیم. با این حال، وقتی که بچهها در حال انجام فعالیت خالقانه هستند، کثیفی و آلودگی به سرعت میتواند زیاد شود. دفعه بعدی که کودکتان میخواهد نقاشی کند یا میخواهد یک کیسه از گلولههای پنبهای را در تمام زمین پخش کند، اتاقی یا مکانی در بیرون را برای انجام این کارها او فراهم کنید. شما ممکن است بشدت مخالف کثیفی باشید، اما مزایای خلاقیت از این ناراحتی موقت بیشتر است.

    تلاش را تحسین کنید

    ما همه در مورد اینکه پاداش چطور میتواند مانع تفکر مستقل یک کودک شود، زیاد شنیدهایم. مشکل پاداش این است که میتواند یک کودک را از جستجوی انگیزه داخلی خود محروم کند. البته این بدان معنی نیست که همهی پاداشها بد هستند، اما دفعه ی بعدی که شما برای پاداش دادن وسوسه شدید، سعی کنید چیز معقولی بگوید، مثل: من میبینم که تو داری کفشهایت را خودت میپوشی، یا تو واقعاً به سختی در حال حل کردن این مسأله ریاضی هستی، به این صورت شما تلاش کودک برای انجام کاری را تشویق میکنید نه صرفاً بابت انجام دادن یا ندادن کارها.

    راهکارهای مقابله با پرخاشگری کودک

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    رشد هوش هیجانی کودکان

    رشد هوش هیجانی کودکان

    احساسی که الان داری کاملا طبیعی است

    کودکان و نوجوانان اغلب نگران این هستند که غیرعادی باشند و این احساس ناشی از آن است که میخواهند بین دیگران مورد قبول باشند. در ابتدا کودکان سعی دارند خود را با خانواده سازگار کنند و هرچه بزرگتر میشوند نیاز به مطابقت با همسالان در آنها بیشتر میشود. با گفتن اینکه احساسی که الان داری کاملًا طبیعی است احساسات آنها را عادی میکنیم. در واقع با این جمله این پیام را به آنها میرسانیم که هیچ چیز عجیبی در رابطه با آنها وجود ندارد.

    احساسی که الان داری همیشه ماندگار نیست

    احساسات دائمی نیستند و کودکان الزم است بدانند که هر احساس آغاز و پایانی دارد. از همه مهمتر اینکه کودکان باید یاد بگیرند که احساسات گذرا هستند و قطعاً از شدت آن کاسته میشود. با درک این موضوع کودکان میتوانند بهتر با احساسات خود کنار بیایند. این امر به ویژه درباره احساسات منفی بسیار اهمیت دارد، زیرا اگر احساس کنند که قادر نیستند با احساسات خود کنار بیایند ممکن است رفتارهای زیانآور از آنها سر بزند.

    اجازه ندهد احساساتش او را کنترل کند

    اگرچه قادر نیستیم کاملا احساسات خود را کنترل کنیم، اما تا حد زیادی میتوانیم روی نحوه بیان آنها تأثیر داشته باشیم. این امر تنظیم عاطفی نام دارد. موقعیتهایی که با آنها روبهرو هستیم به خودی خود احساسات خاصی را بهوجود نمیآورند. برعکس این احساسات به ارزیابی ما از شرایط بستگی دارد. به عنوان مثال نوجوانی که متقاضی کاری تابستانه است میتواند به مصاحبه کاری به عنوان تجربه شکست- پیروزی یا فرصتی برای یادگیری بنگرد.

    برای احساست اسم بگذار

    کودکان همیشه قادر نیستند احساساتی را که تجربه میکنند نام ببرند. ما باید به کودکان کمک کنیم تا بر احساسات خود اسم بگذارند زیرا با این کار احساس بهتری خواهند داشت. مطالعات تحلیلی درباره فعالیت مغزی بزرگسالان نشان میدهد که با نامگذاری احساساتی مانند خشم و غم، آمیگدال )بخشی از مغز که با احساسات سر و کار دارد( از فعالیت کمتری برخوردار میشود. این به نوبه خود از شدت واکنشهای عاطفی ما میکاهد و احساس بهتری در ما ایجاد میکند.

    چرا اینطور رفتار میکنی؟ درباره اینکه چه احساسی داری فکر کن

    رفتارهای ما از احساساتمان ناشی میشوند، کودکان باید ارتباط بین این دو را درک کنند. با درک این موضوع، آنها بهتر میتوانند رفتارهای خود و اطرافیان را پیشبینی و تعدیل کنند.

    مهم نیست چه احساسی داری، من کنارت هستم

    این جمله شاید مهمترین چیزی باشد که میتوانیم به کودکانمان بگوییم تا به کمک آن، توانایی عاطفی خود را رشد دهند. کودکان احساسات مختلفی را تجربه میکنند و برخی از آنها با احساس گناه یا شرم همراه است. با گفتن این جمله که مهم نیست چه احساسی داری، ما همیشه کنارت هستیم او احساس امنیت کافی خواهد داشت تا درباره احساساتش با شما صحبت کند.

    رشد هوش هیجانی کودکان

    تکنیکهای مدیریت هیجانات در فرزندان

    الگوی مهارت مدیریت هیجان باشید

    کودکان با مشاهده بزرگسالان، در مورد مدیریت هیجان یاد میگیرند. پس باید سعی کنیم الگوی خوبی در مهارت مدیریت هیجان برای آنها باشیم. هنگامی که بزرگساالن هیجاناتی همچون خشم، پرخاشگری، بدخلقی و تحریک پذیری را به
    نامناسب ترین وجه نشان میدهند، به کودکان میآموزند که در زندگی میتوان این هیجانات را به شکل نامناسب نشان داد. والدین و مربیان بایستی در نحوه نشان دادن هیجانات خود بسیار دقت کنند.

    تمرینهایی برای آموزش مهارت مدیریت هیجان

    والدین در زمینه آموزش مهارت مدیریت هیجان، بهتر است تمرینات و آموزشهایی نیز به کودکان برای تنظیم و کنترل هیجان ارائه دهند.

    برخی از این تمرینها عبارتند از:

    تمرین نفس عمیق

    والدین بایستی به کودک هنر نفس کشیدن را بیاموزند. کودکان باید یاد بگیرند در هنگامی که هیجانات بر آنها غالب میشود، چند نفس عمیق بکشند و به آرامی آن را بیرون بدهند.

    تمرین صندلی تفکر

    والدین بایستی تمرین صندلی تفکر را با کودک خود انجام دهند. در این تمرین کودک باید روی صندلی بنشیند و در مورد رفتارش فکر کند. کودک باید در مورد آنچه فکر کرده، صحبت کند. یک دقیقه برای هر سن باید برای نشستن کودک اختصاص
    داده شود. به عنوان مثال یک کودک 5 ساله باید 5 دقیقه روی صندلی بنشیند. این جریان یعنی صندلی تفکر بیشتر در مواقعی اجرا میشود که کودک دچار هیجانات شدیدی شده است.

    تمرین نوار پارچه ای

    والدین میتوانند یک نوار پارچهای به مچ دست کودک خود ببندند تا یادآور و نشانهای باشد برای آنکه کودک هیجانات شدید خود را کنترل و تنظیم کند. این کار باید در مواقعی صورت بگیرد که کودک چندین بار در کنترل هیجانات خود دچار مشکل
    شود.

    تمرین گفتگو در مورد روشهای ابراز هیجانات

    برای آموزش مهارت مدیریت هیجان، بهتر است والدین به کودکان اجازه دهند در مورد راههای صحیح و غلط مقابله با احساسات به بحث بپردازند. مربیان و والدین باید به کودکان آموزش دهند که کنترل درون آنها است، از این رو میتوانند واکنشهای خود را به موقعیت انتخاب کنند و نباید قربانی محیط و موقعیت شوند. والدین میتوانند به کودکان اجازه دهند خود را در موقعیتی مجسم کنند که به طور موفقیت آمیزی با آن موقعیت کنار آمدهاند (تجسمسازی)

     

    رشد هوش هیجانی کودکان

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
  • مقالات

    هفت مهارت اجتماعی کودکان

    هفت مهارت اجتماعی کودکان

    یادگیری مهارتهای اجتماعی بخش کلیدی رشد هر انسان است. داشتن مهارتهای اجتماعی علاوه بر اینکه بر روی روابط اجتماعی و تعاملات کودکان تأثیرگذار است باعث کاهش میزان استرس کودکان خواهد شد. مهارتهای اجتماعی قوی به بچه ها این امکان را میدهد که با دیگران تعامل مثبت داشته باشند و نیازها، خواسته ها و احساساتشان رو به طور مؤثر بیان کنند. توجه داشته باشید که مهارتهای اجتماعی در هر مرحله از رشد کودکان به اصلاح و بازنگری نیاز دارند. از جمله این مهارتها موارد زیر است:

    1.  مهارت سهیم کردن یا شریک شدن

      بچه هایی که احساس خوبی نسبت به خودشان دارند، معمولا بیشتر تمایل به اشتراک گذاشتن وسایل و خوراکیهای خود دارند. آموزش مهارت سهیم کردن به کودکان ممکن است به افزایش عزت نفس آنها کمک کند. کودکانی که تمایل به اشتراک گذاشتن خوراکی یا اسباب بازی خود دارند عموماً راحتتر دوست پیدا میکنند.

    2. مهارت همکاری

      همکاری به معنای کمک کردن به همدیگر برای دستیابی به یک هدف مشترک است. کودکانی که روحیه همکاری دارند وقتی دیگران از آنها درخواست کمک کنند، با احترام رفتار میکنند. این نکته کامالً واضح است که همکاری، یک فرصت عالی برای بچه هاست تا بیشتر در مورد خودشان و نحوه عملکردشان در یک گروه یاد بگیرند.

    3. مهارت گوش دادن

      در روابط انسانی، توانایی گوش دادن جزئی از یک ارتباط سالم و بخش مهمی از توسغعه همدلی است. با داشتن این مهارت کودک یاد میگیرد در مواقع نیاز از دیگران حمایت کند و همراهشان بشود.

    4.  مهارت دنبال کردن دستورالعمل ها

      کودکان باید این مورد را یاد بگیرند که در جامعه باید از یک سری قانون پیروی کرد. برای همین آموزش اینکه یاد بگیرند سرپیچی از قوانین ممکن است برای آنها دردسرساز باشد خیلی مهم است.

    5.  مهارت احترام به حریم شخصی

      این مهم است که به بچهها یاد بدهید چطور به فضای شخصی دیگران احترام بگذارند. سادهترین روش آموزش این مهارت، در زدن هنگام ورود به اتاق دیگران است.

    6.  مهارت ایجاد ارتباط چشمی

      داشتن ارتباط چشمی بخش مهمی از ارتباط با دیگران است. این مهارت به رفع حس خجالت و همچنین اضطراب کودک بسیار کمک میکند.

    7.  مهارت اخالقمداری

      کودکان باید یاد بگیرند که چطور در خانه، مدرسه و با دیگران مؤدب و محترمانه رفتار کنند. سعی کنید با اخالقمداری خود الگوی خوبی برای فرزندتان باشید.

    هفت مهارت اجتماعی کودکان

    تکنیکهای رفتار با بداخلاقی کودکان

    بهترین راه برای مقابله با کج خلقی در کودکان، متوقف کردن کودک در اولین مرحله ممکن است. برای محقق شدن این مسأله راه های زیر پیشنهاد میگردد:

    1. علت تغییر رفتار کودکتان را پیدا کنید

      سعی کنید بفهمید چه اتفاقی روی داده که موجب عصبانیت فرزندتان شده است. بدخلقی و عصبانیت، بی دلیل ایجاد نمیگردد، پس تالش کنید بفهمید که بر کودکتان چه گذشته است.

    2.  آرامش و خونسردی خود را حفظ کنید

      اجازه ندهید بداخالقی کودکتان بر مهارتهای فرزندپروری شما غلبه یابد و شما هم بد اخالق شوید. به هنگام بروز بدخلقی در کودکتان سعی کنید با کشیدن نفسهای عمیق آرامش خود را حفظ کنید و هر آنچه باعث عصبانیت، نفرت و خشونت شما میگردد را به فراموشی بسپارید.

    3. مراقب باشید که به فرزندتان بیش از حد بیتوجهی نکنید

      مطمئن شوید که کودکتان به خاطر عدم توجه شما دچار نق نق نشده است. برای کودک، توجه منفی مثل پاسخ والدین به یک کج خلقی، بهتر از توجه نکردن است. این عادت را در فرزندتان ایجاد کنید که در مقابل رفتارهای مثبتش به او توجه نشان دهید.

    4. از روش توجه برگردانی استفاده کنید

      حواس کودک خود را پرت کنید. موقعی که کودکتان عصبانی است، حواس او را با پیشنهاد یک چیز جدید پرت کنید یا محیطاو را عوض کنید. او را بیرون ببرید یا به یک اتاق دیگر منتقل کنید

      کلید های ایجاد حس امنیت در کودکان

    یکی مهمترین کلیدهای تربیت یک فرزند سالم ایجاد احساس امنیت در او است. پدر و مادر باید سعی کنند در کودک احساس امنیت ایجاد کنند، نه اینکه با رفتارهایشان یک موجود متخاصم، لجوج و شکسته خورده تربیت کنند که مدام با همه سر جنگ داشته باشد. اما چگونه؟چطور به کودکمان احساس امنیت بدهیم؟
    کودکان نیاز به امنیت و آرامش دارند، مسئولیت ایجاد این حس برعهده والدین است. آنها در محیطی آلوده به جنجال، تهدید، وحشت و دعوا ، لجباز و سرسخت بار می آیند و اولین ضربه این بدرفتاری را خود والدین خواهند خورد.
    تصور کنید که یک روز همسر شما کنترل خشماش را از دست میدهد و بر سر شما فریاد میزند، حال تصور کنید که او سه برابر شماست و هنگام فریاد زدن به سمت شما هم خم شده است. حال باز هم تصور کنید که شما برای غذا، سرپناه، احساس امنیت و حفاظت کامالً به او وابسته هستید و او منبع اصلی دریافت عشق، احساس امنیت و اعتماد به نفس و شناخت شما از
    دنیای اطراف است. حال تمام احساسات باال را با هم جمع کنید و چندین بار بزرگتر کنید. این دقیقاً اتفاقی است که در درون کودک وقتی بر سرش
    فریاد میکشید، میافتد. یا اینکه حتی اگر سر کودک فریاد نزنید و با هم دعوا هم بکنید، چنین بالیی سر احساس امنیت و عشق کودک نسبت به شما و دنیای خودش میآید. بنابراین آثار منفی این رفتار خیلی زیاد است.

    پدر ، مادر، صدایتان را بالا نبرید!

    کودکان به محض باال رفتن صدای پدر و مادر دچار احساس ناامنی میشوند. دعوای والدین برای کودک به عنوان خطری برای مادر تلقی میشود و کودک و فرزند ما به شکل وسواسگونهای هراسان و نگران مادر میشود اما نمیتواند واکنشی نشان دهد. بنابراین یکی از حقوق مسلم کودک تأمین امنیت مادر است. اعتماد به تداوم تأمین امنیت مادر برای تأمین امنیت روانی کودک بسیار مهم است. کودکان نیاز به احساس امنیت و آرامش دارند، مسئولیت ایجاد یک محیط آرام در خانه به عهده والدین است. آنها در محیط آلوده به جنجال و تهدید و وحشت، لجباز و سرسخت میشوند.

    از کنار نیازهای بچه ها به سادگی نگذرید

    کودک موجودی استثنایی است که باید به او عشق و محبت داد و این بزرگترین نیاز اوست. از کنار خواستههای کوچک او نباید به آسانی گذشت. پاسخ به این نیازها، پاسخ به امنیت کودک است. کودکان فراتر از آنچه که فکر میکنیم، میفهمند. بنابراین مطمئن باشید که پاسخ نگاه ها و مهربانی های ما را خواهند داد.

    حریم خصوصی بچه ها را به ویژه در نوجوانی حفظ کنید

    مادری که کیف فرزندش را میگردد تا در آن چیزی پیدا کند، در واقع امنیت بچه را به خطر انداخته است و باعث میشود بچه اگر بخواهد چیزی هم پنهان کند، در سوراخهای امنتری قایم کند، ولی اگر حریمها را نگه داریم و به روشهای بهتری مراقب
    بچهها باشیم، امنیت آنها هم بهتر تامین میشود. بنابراین هیچ قانون کلی برای پدر و مادر خوب بودن یا کودک خوب بودن وجود ندارد جز اینکه برای داشتن یک کودک سالم و شاد به او عشق و احساس امنیت بدهیم. به حرفهایش گوش دهیم و او را تشویق کنیم.

    هفت مهارت اجتماعی کودکان

    روانشناس خوب در تهران
    ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.
    مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.
    https://arameshravan.com/
    درمانگر خوب در تهران
    روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی
    هستند که علم کافی ندارند.
    https://arameshravan.com/
    دکتر روانپزشک خوب در تهران
    روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.
    در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.
    اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.
    https://arameshravan.com/
    ارتباط با ما
    Call: 02144246886
    Instagram:nedaye-aramesh-ravan
    09924793881:eitaa
    www.arameshravan.com
    ندای آرامش روان
جهت تماس با کلینیک کلیک کنید