طرحواره نقص و شرم

اولین و احتمالا مهمترین ذهنیتی که می توان به صورت بالینی در نظر گرفت ذهنیت کودک آسیب پذیر است. ذهنیتی که معمولا بیشترین طرحواره زندگی را تجربه می کند. زمانی که در ذهنیت کودک آسیب پذیر قرار داریم،

ممکن است ناراحت، نامید و یا مضطرب به نظر برسیم و یا دستپاچه و ناتوان باشیم. کودک آسیب پذیر نتیجه دورانی است که شخص در کودکی برای ادامه بقا نیازمند مراقبت بزرگسالان بوده، اما این مراقبت را دریافت نکرده است.

طرحواره نقص و شرم یکی از این آسیب ها بر روان کودک است.

در این طرحواره، شخص احساس می کند در مهمترین جنبه های شخصیت اش، ناقص، نامطلوب، بد، حقیر و بی ارزش است. همچنین، شخص تصور می کند در نظر اطرافیان و افراد مهم زندگی اش منفور و نامطلوب به حساب می آید.

حساسیت بیش از حد نسبت به انتقاد، طرد، سرزنش، کمرویی، مقایسه های نابجا، احساس ناامنی در حضور دیگران و حس شرمندگی در ارتباط با عیب و نقص های درونی از دیگر تبعات این تله است.بسیاری از این نواقص فقط تصور بیمار هستند و حتی واقعیت هم ندارند.

این نقاط ضعف ممکن است شخصی مانند تکانه های خشم، تمایلات جنسی غیرقابل پذیرش، خودخواهی باشند یا عمومی  مانند ظاهر جسمی نامطلوب و مشکلات اجتماعی باشند.

طرحواره نقص و شرم

تاثیر طرحواره نقص و شرم بر روابط فردی چیست؟

طبیعتاً، صدمه وارد شده به کودک آسیب پذیر به نیازهای برآورده نشده اش و در نتیجه به طرحواره یا تله زندگی ناسازگار غالبش بستگی دارد.اگر کودک آسیب دیده دوران کودکی مدام تحقیر شدن

و بی توجهی را تجربه کرده باشد، احتمال آنکه در بزرگسالی به این تله مبتلا شود بسیار زیاد می شود.

انواع دیگر ذهنیت کودک آسیب پذير (به طور مثال، کودک محروم، کودک ناقص، کودک گمشده) انعکاس دهنده تله زندگی نقص و شرم است. درواقع، بیشتر تله های زندگی بخشی از ذهنیت کودک آسیب پذير است.

تداوم این تله زندگی هم به صورت رفتاری و هم به صورت شناختی صورت می گیرد.طرحواره ها رفتارهایی را به وجود می آورد که به خود طرحواره آسیبی نمی رسانند.

برای مثال زن جوانی که در تله زندگی نقص و شرم است، افکار یا رفتارهایش مطابق این تله است. در یک مهمانی او ممکن است چنین افکاری داشته باشد: هیچ کس مرا دوست ندارد. اگر مردم مرا واقعا بشناسند از من دوری می کنند.

به دنبال چنین افکاری او از نظر رفتاری از دیگران دوری کرده و با دیگران کمتر صحبت می کند.

هدف از درمان طرحواره نقص و شرم چیست؟

کمک به بزرگسالان برای برآوردن نیازهایشان است حتی اگر این نیازها درگذشته برآورده نشده باشند.ذهنیت کودک آسیب پذير واضح ترین و صریح ترین جلوه نیازهای برآورده نشده است؛

بنابراین ذهنیتی است که بیشترین اهمیت را برای تشخیص و کمک کردن دارد.

نکته مهم در تله نقص و شرم این است که حمایت از ذهنیت کودک آسیب پذیر و دسترسی به ذهنیت مورد نیاز آن، غالباً مشکل است. تجربه های آسیب پذیری و پریشانی که در ذات این ذهنیت هستند

دردناک اند و افراد اغلب تلاش زیادی می کنند تا از این ذهنیت اجتناب کنند یا با آن مبارزه کنند.

 

طرحواره نقص و شرم

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

 نشانه های یک رابطه ی سالم

ک رابطه ی سالم، بسیار شیرین است. البته اشتباه برداشت نکنید! یک رابطه ی سالم، یک رابطه ی بدون مخالفت و بحث نیست! که دو طرف برای شیرین بودن آن تلاش می کنند. یک رابطه ی سالم یک رابطه ی همیشه موافق و گل و بلبل نیست!

که دو طرف برای شیرین بودن آن تلاش می کنند.

 

خودتان را سانسور نمی کنید !

همه می توانند نقش بازی کنند اما نقش بازی کردن به مدت طولانی نتیجه ای جز شکست نخواهد داشت. یک رابطه ی واقعی، رابطه ای است

که هر دو طرف خود واقعی شان را نشان می دهند و انرژی خود را برای پنهان کردن و نقش بازی کردن هدر نمی دهند

بلکه آن را بر شناخت نقاط قوت و ضعف یکدیگر و تبدیل نقاط ضعف به قدرت، سرمایه گذاری می کنند

 

بحث می کنید ولی از هم نمی برید !

یک رابطه ی بدون بحث، یک جای کارش می لنگد! یا به قول قدیمی ها، دعوا نمک زندگی است ولی بهتر است این گونه بیان کنیم که در رابطه ای که هر دو طرف در تمامی مسائل با هم در توافق کامل به سر می برند،

به نظر می رسد که یکی از طرفین، حرف دلش را نمی گوید و این موضوع ممکن است به دلیل ترس از طرف مقابل یا حتی کمبود اعتماد به نفس و عوامل دیگر باشد.

در یک رابطه ی واقعی بحث کردن در مورد مسائل، غیر عادی نیست ولی آنچه یک رابطه ی واقعی را از سایر رابطه ها مجزا می کند این است که در یک رابطه ی حقیقی،

پس از بحث، دو نفر به یک نتیجه ی منطقی می رسند و به خاطر هر مسئله ای به طور کامل از هم دیگر نمی برند.

 نشانه های یک رابطه ی سالم

در کنار هم لحظات شادی دارید

البته این بدین معنی نیست که در روابط سالم، هیچ مشکلی وجود ندارد! زندگی فراز و نشیب های بسیاری دارد ولی اگر در رابطه ای هستید

که در کنار هم بودن، به شما آرامش می دهد و باعث می شود که کمتر به مشکلات تان فکر کنید، در حال تجربه ی یک رابطه ی سالم هستید.

نشانه های یک رابطه ی سالم

اعتماد در رابطه از نشانه های اصلی یک رابطه سالم است

چه بسیار زوجینی که به انواع تکنولوژی ها برای ردیابی همسرشان مجهزند و فکر می کنند بدین صورت می توانند همسرشان را کنترل کنند

ولی پس از مدتی بخاطر شک همیشگی، سر از مراکز مشاوره ای در می آورند. به نظر می رسد که اعتماد داشتن به فردی که قصد ازدواج با او را داریم، یکی از پایه های اصلی ازدواج است

و اگر نمی توانیم به کسی اعتماد کنیم، بهتر است که هرگز با او ازدواج نکنیم. اگر رابطه تان به گونه ای است که به همدیگر اعتماد دارید، خالی از راز و رمز هستید

و با اقدامات ناشایست، سعی در کنترل کردن همدیگر ندارید، یعنی در حال تجربه یک رابطه ی کامل هستید.

با هم بسیار صمیمی هستید

رابطه ی مابین شما باید امن ترین مکانی باشد که وقتی از همه چیز خسته شدید یا به مشکلی برخوردید، به آن پناه می برید و مطمئن هستید که حالتان بهتر خواهد شد.

یک رابطه ی سالم پر از حرف هایی است که از دایره ی امن آن که بین شما و شریک زندگی تان است، فراتر نمی رود و میزان صمیمیت در آن بسیار زیاد است.

البته منظور از صمیمیت، فقط رابطه ی زناشویی مابین زوجین نیست، بلکه محبت و حمایت مابین افراد، یک رابطه را به سمت سلامتی پیش می برد.

 

نشانه های یک رابطه ی سالم

یک رابطه ی سالم، ساختنی است و باید خشت خشت آن را با کمک یکدیگر بسازید! پس اگر فکر می کنید که شاید رابطه تان نشانه های یک رابطه ی سالم را ندارد،

شاید تلاشتان یک طرفه بوده یا هیچ کدام تلاشی برای ساختن نکرده اید و یا ممکن است به شیوه ای ناصحیح برای ساختن آن تلاش کرده اید. در این گونه مواقع است

که مشورت با یک روان شناس متخصص با تجربه می تواند

بسیار راهگشا باشد.

ما در مرکز مشاوره ندای ارامش روان بهترین متخصصین زوج درمانگر را با بهترین رزومه کاری داریم

اگر که شما با پارتنر یا هسمرتان مشکلی دارین میتونین با ما در میون بزارین

 

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

 

اختلال استرس پس از سانحه

اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یکی از اختلالات اضطرابی است که در آن فرد تلاش می کند از استرس شدید ناشی از تجربه مستقیم یا مشاهده یک رویداد بسیار وحشتناک رهایی یابد.

اکثر افراد بزرگسال در طول زندگی حداقل یک رویداد آسیب زا (تروما) را تجربه می کنند. اگرچه افراد زیادی بعد از رویدادهای آسیب زا با مشکلاتی مواجه می شوند

ولی فقط بخشی از آن ها به اختلالب استرس شدید یا همان PTSD مبتلا می شوند.

PTSD چیست؟

PTSD یک اختلال روانشناسی است که می تواند پس از تجربه مستقیم، مشاهده یا تهدید یک رویداد آسیب زا ایجاد شود. انواع رویدادهایی که می تواند به PTSD منجر شود عبارت اند از بلایای طبیعی، تصادف، جنگ یا خشونت جنسی.

چنانچه به اختلال استرس پس از سانحه مبتلا باشید ممکن است مدام به گذشته برگردید، کابوس ببینید، از موقعیت هایی که خاطرات رویداد آسیب زا را یادآوری می کنند، اجتناب کنید و با احساساتی مانند اضطراب، غم و اندوه یا عصبانیت دست و پنجه نرم کنید.

PTSD نشانه ضعف فرد نیست بلکه یک اختلال روانشناختی است که قابل تشخیص و درمان می باشد. روانشناس می تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.

علایم PTSD

معمولا اکثر افراد بلافاصله پس از یک رویداد آسیب زا و هراز گاهی در طول زندگی، خاطرات و احساسات ناراحت کننده ای را تجربه می کند ولی در مورد افرادی که به اختلال استرس پس از سانحه مبتلا هستند این شرایط ناخوشایند بیشتر طول می کشد تا جایی که توانایی فرد را در عملکرد روزمره مختل می کند.

علایم PTSD به چهار دسته تقسیم می شوند که عبارت اند از:

 

علایم اولیه

• یادآوری مکرر و ناخواسته رویداد آسیب زا
• کابوس های تکراری
• بازگشت به گذشته گویی فرد دوباره آن رویداد آسیب زا را تجربه می کند
• پریشانی شدید هنگام یادآوری رویداد آسیب زا
• واکنش های فیزیکی نسبت به یادآوری رویداد آسیب زا مانند تپش قلب یا تعریق شدید

اجتناب ها

• اجتناب از افکار یا احساسات مربوط به رویداد آسیب زا
• دوری از چیزهایی که یادآور رویداد آسیب زا هستند مانند دوری از افراد، مکان ها، اشیا یا موقعیت های مربوط به آن اتفاق
• مقاومت در برابر صحبت کردن از آن چه اتفاق افتاده یا این که فرد چه احساسی درباره آن دارد.

افزایش برانگیختگی

• ترس و وحشت بی دلیل
• تحریک پذیری غیرعادی و افراطی همراه با ناراحتی زودهنگام و عصبانیت و بی قراری
• مشکل در تمرکز
• مشکل در به خواب رفتن و خواب ماندن
• رفتار بی پروا یا خود ویرانگر
• تلاش برای آگاهی بیش از حد از محیط اطراف و تهدیدات احتمالی برای ایمن ماندن

 

اختلال استرس پس از سانحه

تغییر در افکار و احساسات

• تلاش برای یادآوری بخش های مهم رویداد آسیب زا
• باورهای غلط و اشتباه درباره خود یا دیگران مانند “من آدم بدی هستم” یا “به هیچ کس نمی توان اعتماد کرد”
• احساس مداوم ترس، وحشت، خشم، گناه، شرم یا ناامیدی
• از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی لذت بخش بودند
• احساس جدایی از دیگران یا تلاش برای حفظ روابط نزدیک
• عدم توانایی در تجربه احساسات مثبتی مانند شادی یا رضایت مندی

اغلب افرادی که با PTSD زندگی می کنند مشکلات جسمی و روحی دیگری از جمله افسردگی و سوء مصرف مواد مخدر هم تجربه می کنند. علایم PTSD می تواند از نظر شدت، نوسان داشته باشد یا با گذشت زمان بدتر شود.

 

تشخیص PTSD

اگر  علایم فوق بیش از یک ماه طول بکشد و باعث آشفتگی یا آسیب های قابل توجهی در زندگی فرد شود ممکن است PTSD تشخیص داده شود.

به خاطر داشته باشید که لازم نیست برای تشخیص PTSD همه علایم را داشته باشید. از نظر یک دکتر روانشناس داشتن تعداد مشخصی از این علایم کافی است تا تشخیص داده شود که فرد به PTSD مبتلا است.

علل PTSD

فردی ممکن است پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد فوق العاده استرس زا که می تواند شامل مرگ کسی یا تهدید به مرگ، آسیب جدی یا خشونت جنسی باشد به PTSD مبتلا شود.

این که چرا برخی به PTSD مبتلا می شوند و برخی دیگر نه، هنوز مشخص نیست ولی همان طور که در مورد بسیاری از وضعیت های مربوط به سلامت روان صادق است احتمالا این بیماری ریشه در علل بالقوه ای دارد که عبارت اند از:

• تجارب استرس زای زندگی از جمله میزان رویدادهای استرس زایی که فرد تجربه می کند و شدت آن ها
• سابقه خانوادگی در بیماری های روانی مانند اضطراب و افسردگی
• خلق و خو یا ویژگی های شخصیتی ارثی
• این که مغز هنگام تجربه استرس، مواد شیمیایی و هورمون ها را چگونه تنظیم می کند

برخی از عوامل خطر هم می توانند شانس ابتلا به PTSD را افزایش دهند مانند:

• تجربه رویداد آسیب زای شدید یا بلند مدت
• تجربیات قبلی رویداد آسیب زا مانند مورد سوء استفاده قرار گرفتن در دوران کودکی
• داشتن شغلی که خطر قرار گرفتن در معرض رویداد آسیب زا را افزایش می دهد (مانند پرسنل نظامی یا نیروهای امداد)
• داشتن زمینه بیماری های مربوط به سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی
• سوء مصرف مواد مخدر
• فقدان یک سیستم حمایتی قابل اعتماد

 

اختلال استرس پس از سانحه

علل PTSD

فردی ممکن است پس از تجربه یا مشاهده یک رویداد فوق العاده استرس زا که می تواند شامل مرگ کسی یا تهدید به مرگ، آسیب جدی یا خشونت جنسی باشد به PTSD مبتلا شود.

این که چرا برخی به PTSD مبتلا می شوند و برخی دیگر نه، هنوز مشخص نیست ولی همان طور که در مورد بسیاری از وضعیت های مربوط به سلامت روان صادق است احتمالا این بیماری ریشه در علل بالقوه ای دارد که عبارت اند از:

• تجارب استرس زای زندگی از جمله میزان رویدادهای استرس زایی که فرد تجربه می کند و شدت آن ها
• سابقه خانوادگی در بیماری های روانی مانند اضطراب و افسردگی
• خلق و خو یا ویژگی های شخصیتی ارثی
• این که مغز هنگام تجربه استرس، مواد شیمیایی و هورمون ها را چگونه تنظیم می کند

برخی از عوامل خطر هم می توانند شانس ابتلا به PTSD را افزایش دهند مانند:

• تجربه رویداد آسیب زای شدید یا بلند مدت
• تجربیات قبلی رویداد آسیب زا مانند مورد سوء استفاده قرار گرفتن در دوران کودکی
• داشتن شغلی که خطر قرار گرفتن در معرض رویداد آسیب زا را افزایش می دهد (مانند پرسنل نظامی یا نیروهای امداد)
• داشتن زمینه بیماری های مربوط به سلامت روان مانند اضطراب یا افسردگی
• سوء مصرف مواد مخدر
• فقدان یک سیستم حمایتی قابل اعتماد

درمان PTSD

خوشبختانه روش های درمانی زیادی وجود دارد که پشتوانه علمی داشته و می توانند به افراد مبتلا به PTSD کمک کنند تا با علایم آن مقابله کرده و بهبود یابند. درمان های موثر برای PTSD عبارت اند از:

درمان شناختی رفتاری

درمان شناختی رفتاری (CBT) به فرد کمک می کند تا یاد بگیرد چگونه می تواند الگوهای فکری را که به باورهای منفی در مورد خودش دامن می زند شناسایی کند، یادآوری ها و احساسات مرتبط با رویداد آسیب زا را مدیریت کند و به کاهش رفتارهای ناسازگار مربوط به PTSD کمک کند.

مواجهه درمانی

در مواجهه درمانی شما را در معرض خاطرات و یادآوری رویداد آسیب زا قرار می دهد تا یاد بگیرید چگونه می توانید به طور موثر با علایم ناراحت کننده PTSD مانند اضطراب و اجتناب کنار بیایید.

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد

حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد (EMDR) به فرد مبتلا این امکان را می دهد تا با کمک حرکات هدایت شده چشم، خاطرات رویداد آسیب زا را به روشی جدید و مثبت پردازش کند.

چگونه با علایم PTSD مقابله کنیم؟

روش های مقابله با علایم PTSD می تواند چالش برانگیز باشد بنابراین مهم است که فرد به دنبال درمان بوده و روش های سالمی را برای مدیریت علایم پیش بگیرد.

در این جا به چند راهکار مقابله ای اشاره می کنیم:

• یاد بگیرید که چگونه با افکار ناراحت کننده و خاطرات رویداد آسیب زا مقابله کنید
• روش هایی برای مقابله با چیزهایی که یادآور رویدا آسیب زا هستند و شما را به گذشته برمی گردانند پیدا کنید
• مشکلات خواب مربوط به PTSD را پیگیری کنید
• یاد بگیرید چگونه با شرایط مربوط به سلامت روان مانند اضطراب و افسردگی و سوء مصرف مواد مخدر مقابله کنید
• برای هم نشینی و کمک های بیشتر به یک گروه پشتیبانی ملحق شوید

ممنون که تا اینجا همراه ما بودین.

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندا

عزت نفس پایین و علل آن

13 نشانه عزت نفس پایین و علل آن کدامند؟

عزت نفس این است که یک فرد چگونه خود را می بیند و چه احساسی در مورد اینکه چه کسی است و چه میکند، دارد.

شخصی که عزت نفس بالایی دارد، نسبت به خود احساس مثبت دارد و خود را قبول دارد. در مقابل شخصی که عزت نفسش پایین است ممکن است

نسبت به خود احساس منفی داشته باشد و خود را لایق عشق، احساس خوب یا داشتن یک زندگی موفق و شاد نبیند. عزت نفس پایین بر نحوه تصمیم گیری فرد در زندگی اش نیز تاثیر میگذارد و ممکن است او را در برابر مشکلات سلامت روان آسیب پذیر کند.

تحقیقات نشان می دهند که 85% از زنان عزت نفس پایین را با اعتقاد به اینکه زیبا نیستند، ۵۰ درصد از مردان با اعتقاد به اینکه باهوش نیستند و بیش از نیمی از نوجوانان با اعتقاد به اینکه دیگران چه فکری در مورد آنها میکنند گزارش میدهند. تحقیقات در خصوص عزت نفس فراوان است و مقیاس های مختلفی برای سنجش عزت نفس استفاده میشود، اما مهمتر از همه شناخت نشانه های عزت نفس پایین به عنوان اولین قدم برای ایجاد عزت نفس مثبت است و قدم بعدی شناخت ارزش خود است.

نشانه های عزت نفس پایین

دشواری در پذیرش تعارف

یکی از ظریف ترین و در عین حال رایجترین نشانه های عزت نفس پایین، عدم توانایی در پذیرش تعریف و تمجید است. افرادی که عزت نفس پایینی دارند پذیرش یک تعریف و تمجید با تمام وجودشان بسیار دشوار (یا کاملاً غیرممکن) است. این تصور که آنها کاری شایسته انجام داده اند، به چیزی ارزشمند دست یافته اند یا موفق شده اند، برای آنها غیرقابل قبول است. اکنون کاملاً طبیعی است که وقتی کسی از شما تعارف می کند فروتنی نشان دهید، اما اگر در واقع به هر تعریف و تمجید بی اعتمادی یا رد کنید، قطعاً یکی از نشانه های عزت نفس پایین است.

همیشه با همه موافق بودن

شما مطلقاً از داشتن و بیان کردم یک عقیده متناقض با دیگران در یک گروه خودداری می کنید. شما هرگز نظرات خود را بیان نمی کنید یا از خود دفاع نمی کنید. درعوض، شما به راحتی می توانید همیشه نسبت به دوستان، خانواده و تقریباً همه، ساکت بمانید و سرتان را تکان دهید. این ترس از بیان کردن نظرات خود به این دلیل که می ترسید مورد علاقه کسی نباشید یکی از نشانه های عزت نفس پایین است.

داشتن مشکل در بیان واضح نیازهای خود

یکی از نشانه های کم ارزش بودن این است که نمی توانید نیازهای خود را به درستی بیان کنید. بسیاری از افراد با عزت نفس پایین معتقدند که گاهی نمی توانند کمک بخواهند یا فکر می کنند که لیاقت آن را ندارند. آنها اغلب هنگام درخواست کمک احساس شرم و گناه می کنند.

عادت به گفتن متاسفم در موقعیتهایی که حتی تقصیر آنها نیست

عذرخواهی اشتباه نیست. مواردی وجود دارد که شما واقعاً اشتباه می کنید و نیاز به عذرخواهی دارید. با این حال، اگر عادت دارید از «متاسفم» به عنوان مکانیزم دفاعی استفاده کنید، این یکی از نشانه های پایین دانستن ارزش خود است. افرادی که عزت نفس پایینی دارند این ذهنیت را دارند که دائماً چیزی در اطراف آنها اشتباه می شود و همیشه آماده هستند که بگویند: هی، متاسفم، می دانستم چیزی در شرف خراب شدن است. بنابراین در اینجا یک عذرخواهی پیشاپیش می کنم برای چیزی است که ممکن است تقصیر من نباشد، اما من به هر حال مسئولیت آن را به عهده خواهم گرفت، این تقریبا مثل این است که حتی برای زنده بودن هم عذرخواهی کنید. این عمدتا به این دلیل است که عذرخواهی راحت تر است.

رسانه های اجتماعی این قدرت را دارند که روز آنها را بسازند یا خرابش کنند

به زبان ساده، رسانه های اجتماعی راهی برای اعتبارسنجی افکار، احساسات و محتوایی است که به اشتراک می گذاریم.بنابراین، ممکن است وقتی مردم آخرین پست شما را دوست نداشته باشند، برایتان دردسرساز باشد. اما، اگر فردی با عزت نفس بالا هستید، این اتفاق به ظاهر جزئی قدرت خراب کردن روز شما را نخواهد داشت. اما برای کسانی که عزت نفس پایینی دارند، این اتفاق نه تنها روز آنها را، بلکه تمام هفته شان را خراب می کند. بنابراین، اگر رسانه های اجتماعی می توانند روز شما را به مراتب بهتر یا بدتر کنند، قطعا یکی از نشانه های اعتماد به نفس پایین است.

عزت نفس پایین و علل آن

کم کاری آسیب زا

عدم موفقیت عمدی یکی از نشانه های اولیه عزت نفس پایین است. افراد با عزت نفس پایین دائماً خود را ارزان می فروشند، فرصت های بزرگ را از دست می دهند و به کمتر از آنچه که لیاقتشان را دارند رضایت می دهند. با اعتقاد به این واقعیت که لیاقت چیزهای خوب را ندارند، خود را از شادی و موفقیت بی بهره می کنند. این کم کاری آسیب زا نه تنها یکی از نشانه های عزت نفس پایین است، بلکه در بهترین شکل خود خرابکاری نیز هست.

شوخ طبعی خود خوار

همه کسانی را که شوخ طبع هستند دوست دارند. اما عمیق تر به آن مواقعی فکر کنید که افراد خودشان یا کاستی هایشان را سرلوحه کارقرار می دهند، آیا اینها فقط شوخی هستند یا از کمبود ارزش خود ناشی می شوند؟ شوخ طبعی مستمراً نسبت به خود، می تواند نشانه بزرگی از کم ارزش بودن فرد باشد. مردم از توانایی جوک سازی به عنوان مکانیزم دفاعی استفاده می کنند. آنها قبل از هر کس دیگری به برجسته کردن و مسخره کردن کاستی های خود فکر میکنند.

داشتن حالت تدافعی

همه ما در یک مقطع زمانی تدافعی عمل کرده ایم. در حالی که معمولاً امکان واکنش عاطفی قوی به قضاوت یا انتقاد ناعادلانه وجود دارد، اما یکی از نشانه های عزت نفس پایین، دفاعی بودن است تا جایی که با تمایل به آزار دادن طرف مقابل، تلافی می کنید. برخی از افراد با عزت نفس پایین دائماً در جستجوی یافتن چیزی هستند که احساس بهتری در آنها ایجاد کند. اعمال احساسات دفاعی آنها و آسیب رساندن به طرف مقابل باعث می شود که به طور موقت احساس اعتبار و قدرت کنند.

عدم وجود مرزهای مناسب

بله گفتن به کارهایی که به وضوح نمی خواهید انجام دهید و اینکه به سختی می توانید خود را از مشغله های زیاد در زندگی شخصی و حرفه ای خود دور کنید، یکی از نشانه های عزت نفس پایین است. وقتی افراد اعتماد به نفس ندارند، دائماً مرزها و رفاه خود را برای راحتی دیگران به خطر می اندازند. آنها معتقدند که نمی توانند در کنار حمایت از خود، روابط خوبی را حفظ کنند.

دشوار کردن عمل انتخاب کردن برای خود

بلاتکلیفی یکی از رایج ترین نشانه های پایین بودن عزت نفس است. این افراد دائما نگران انتخاب های اشتباه هستند. بنابراین، آنها پیروی کردن را به انتخاب ترجیح می دهند. چنین افرادی اغلب ترجیح می دهند از قرار گرفتن در مکان ها و موقعیت هایی که مجبور به گرفتن تصمیم های خیلی زیاد یا خیلی بزرگ هستند، اجتناب کنند.

عزت نفس پایین و علل آن

 انتقاد زیاد نسبت به دیگران

افرادی که عزت نفس پایینی دارند بیش از حد از دیگران انتقاد می کنند تا روحیه خود را تقویت کنند. اکنون، همه ما گاهی اوقات در فرآیند فکر خود انتقادی هستیم، اما تفاوت زیادی بین انتقادی فکر کردن و انتقادی بودن واقعی وجود دارد. از آنجایی که افراد با عزت نفس پایین به سختی احساس خوبی نسبت به خود دارند، ممکن است اغلب درگیر انتقاد شدید از دیگران باشند. این به آنها یک تقویت موقت می دهد.

داشتن نگرش منفی به زندگی

آیا شما یک فرد منفی نگر هستید؟ این یکی دیگر از نشانه های عزت نفس پایین است. افراد با عزت نفس پایین نسبت به رویدادهای زندگی نگاه بدبینانه ای دارند. آنها معمولاً ازهمه موقعیت ها انتظار نتایج منفی را دارند. بنابراین، اگر دائماً از زندگی خود شکایت می کنید و به فرصت هایی مانند تهدید نگاه می کنید، ممکن است از کیفیت زندگی پایینی برخوردار شوید.

گرفتن حق شاد بودن از خود

وقتی عزت نفس پایینی دارید، این صدای درونی انتقادی را دارید که تنها هدفش پایین کشیدن شماست. این منتقد درونی به هر چیز مثبتی در زندگی شما پاسخ منفی می دهد. بنابراین حتی اگر اتفاق خوبی بیفتد، مانند دریافت یک پیشنهاد شغلی از شرکتی که در رویاهایتان به آن فکر می کنید، شما تمایل دارید به جای اینکه فقط آن را جشن بگیرید، روی اینکه چگونه ممکن است آن را خراب کنید، تمرکز کنید.بنابراین، احساس خوشبختی واقعی چالش برانگیز است.

روانشناس خوب در تهران

ازدواج چیزی فراتر از داشتن خانه و داشتن فرزند است. ازدواج به این معناست که کسی در کنار شما باشد که عمیقاً شما را دوست داشته حتی اگر شما را در بدترین حالتتان دیده باشد.

مشاوره پیش از ازدواج با یک روانشناس خوب در تهران می تواند به شما کمک کند تا درک عمیق تری از هدف ازدواج خود ایجاد کنید.

https://arameshravan.com/

درمانگر خوب در تهران

روانشناسان افرادی هستند که تحصیلات روانشناسی دارند و در زمینه درمان روان بدون دارو و با صحبت کردن فعالیت می‌کنند. روانشناسان می‌توانند در حوزه‌های مختلف روان درمانی فردی، خانواده، زوج، کودک و … فعالیت کنند. افراد زیادی

هستند که علم کافی ندارند.

https://arameshravan.com/

دکتر روانپزشک خوب در تهران

روانپزشکان به درمان اختلالاتی مانند انواع فوبیا ، اختلالات خلقی و به طور کلی اختلالات روانی می پردازند.دکتر روانپزشک تهران بیماران را با استفاده از روش ها و داروهای روان درمانی درمان می کنند.

در صورت داشتن علائم بیماری های اعصاب و روان باید به یک دکتر روانپزشک خوب در تهران مراجعه کرد.

اگر ساکن شهر تهران هستید و به دنبال دکتر روانپزشک خوب در تهران هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید.

https://arameshravan.com/

ارتباط با ما

Call: 02144246886

Instagram:nedaye-aramesh-ravan

09924793881:eitaa

www.arameshravan.com

ندای آرامش روان

اسکیزوفرنی چیست؟

اختلال اسکیزوفرنی چیست؟

طبق آمار سازمان جهانی بهداشت (WHO)، یک نفر از هر 300 نفر در دنیا با معادل تقریبی 24 میلیون، به اختلال اسکیزوفرنی مبتلا می‌شود (0.32 درصد).

این نسبت در افراد بزرگسال به یک نفر از هر 222 نفر می‌رسد (0.45 درصد). اگرچه این اختلال نسبت به سایر اختلالات روان، شیوع کمتری دارد، اما از بیماری‌های نادر نیز محسوب نمی‌شود.

هرچند که شناسایی علائم اسکیزوفرنی در خودتان یا در عزیزانتان می‌تواند کمی دلهره‌آور باشد، اما نباید فراموش کنید که با درمان صحیح می‌توانید این بیماری را تحت کنترل درآورده و زندگی رضایت‌بخشی داشته باشید.

اسکیزوفرنی نوعی اختلال روانی مزمن است که از آن با نام‌های شیزوفرنی و روان‌گسیختگی هم یاد می‌شود. در مراحل فعال این بیماری، فرد علائمی مانند هذیان، توهم، آشفتگی گفتار، اختلال در تفکر و بی‌انگیزگی را از خود نشان می‌دهد. خوشبختانه به کمک درمان، بیشتر تا حد زیادی بهبود یافته و احتمال بازگشت آن‌ها، کاهش می‌یابد.

بیشتر مبتلایان به اسکیزوفرنی، خطر یا خشونت بیشتری نسبت به سایر افراد جامعه ندارند. اما گاهی محدودیت منابع و امکانات در حوزه سلامت روان، ممکن است به بی‌خانمان‌شدن یا بستری‌شدن‌های متعدد آ‌ن‌ها در بیمارستان منجر شود. اما این باور که همه افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بی‌خانمان می‌شوند یا نهایتاً در بیمارستان زندگی خواهند کرد، نادرست است. بیشتر این افراد با کنترل بیماری، می‌توانند به راحتی با خانواده‌های خود یا به صورت انفرادی زندگی کنند

 

چه عواملی احتمال ابتلا به اسکیزوفرنی را افزایش می‌دهند؟

به طور کلی، عواملی که خطر بروز اسکیزوفرنی را افزایش می‌دهند، عبارتند از:

• داشتن سابقه خانوادگی ابتلا به شیزوفرنی
• برخی از عوارض حاملگی و تولد مانند سوءتغذیه یا مواجهه با سموم یا ویروس‌هایی که ممکن است در روند رشد و تکامل مغز اختلال ایجاد کنند.
• سطوح پایین اکسیژن هنگام تولد (زایمان طبیعی طولانی‌مدت یا زایمان پیش از موعد)
• مصرف داروهای روان‌گردان در دوران نوجوانی و جوانی
• آزار جسمی یا جنسی در دوران کودکی
• از دست‌ دادن والدین یا جدایی زودهنگام از آن‌ها

شروع اسکیزوفرنی

علائم اسکیزوفرنی معمولاً اوایل دوره بزرگسالی ظاهر می‌شوند و برای تشخیص آن، علائم باید حداقل 6 ماه تداوم داشته باشند. علائم اولیه در مردان غالباً اواخر دوره نوجوانی و اوایل دهه 20 سالگی بروز می‌کنند. درحالی‌که علائم اولیه این اختلال در خانم‌ها معمولاً در دهه 20 سالگی و اوایل دهه 30 سالگی ظاهر می‌شوند. علائم خفیف‌تر مانند داشتن روابط آشفته، عملکرد ضعیف در مدرسه و بی‌انگیزگی ممکن است خیلی زودتر آشکار شوند.

قبل از تشخیص، روانپزشک باید معاینه پزشکی کاملی انجام دهد تا گزینه‌هایی مانند سوءمصرف مواد یا سایر اختلالات پزشکی و عصبی را که علائمی مشابه با اسکیزوفرنی دارند، رد کند.

در برخی افراد، اسکیزوفرنی ناگهانی و بدون هیچ علامت هشداردهنده‌ای بروز می‌کند؛ اما در اکثر افراد، به طور آهسته و با بروز علائم هشداردهنده خفیف و نیز کاهش تدریجی عملکرد، مدت‌ها قبل از شروع اولین دوره شدید، ظاهر می‌شود. اغلب اوقات، دوستان یا اعضای خانواده از همان ابتدا متوجه مشکلاتی در این افراد می‌شوند، اما نمی‌دانند این مشکل دقیقاً چیست.

در مرحله اولیه، افراد مبتلا به این اختلال ممکن است از دید دیگران، فردی غیرعادی، عجیب، بی‌انگیزه، بی‌احساس و منزوی به نظر بیایند. ممکن است به مرور زمان از اجتماع دوری کنند و کمتر به ظاهرشان اهمیت دهند، حرف‌های عجیب‌ بزنند و درکل، نسبت به زندگی و اتفاقات آن بی‌تفاوت شوند. هم‌چنین ممکن است تفریحات و سرگرمی‌هایی را که پیش از این داشته‌اند، متوقف کنند و کیفیت عملکردشان در محل کار یا مدرسه کاهش پیدا کند.

شایع‌ترین علائم هشداردهنده اولیه اسکیزوفرنی عبارتند از:

• افسردگی و کناره‌گیری از اجتماع
• خصومت و بدگمانی، واکنش افراطی به انتقاد
• بی‌توجهی به بهداشت فردی
• نگاه خیره بی‌روح و بی‌احساس
• ناتوانی در گریه‌کردن یا ابراز نادرست عواطفی مانند شادی، خنده یا گریه
• بیان جملات عجیب و غیرمنطقی، استفاده عجیب از کلمات یا صحبت‌کردن به شیوه‌ای غیرعادی
• پرخوابی یا بی‌خوابی، فراموش‌کاری، ناتوانی در تمرکز